Η ήττα στο Κάουνας από την ουραγό Ζαλγκίρις δεν προξένησε την παραμικρή εντύπωση σε κανέναν κι αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού.
Μία από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και δίχως αμφιβολία η κορυφαία σε οποιοδήποτε ομαδικό σπορ στην Ελλάδα, δεν παρακμάζει απλά, αλλά οδηγείται -και μάλιστα με... άλματα- στην ανυποληψία. Ακόμα μία απόδειξη για του λόγου το αληθές ήταν και η ήττα από τη Ζαλγκίρις στο Κάουνας.
Πρόκειται για... κατόρθωμα, διότι ακόμα και σε αυτόν τον αγώνα, οι πρωταθλητές Λιθουανίας δεν πραγματοποίησαν κάποια σπουδαία εμφάνιση για να φτάσουν στη νίκη. Άλλωστε παραπαίουν όλο τον καιρό και η έλευση του Γιούρι Ζντοβτς στο «τιμόνι» τους δεν τους έχει βοηθήσει καθόλου, καθώς και κακό μπάσκετ παίζουν και δέχονται τη μία «σφαλιάρα» μετά την άλλη. Ευτυχώς για εκείνους όμως βρέθηκε στο δρόμο τους ο Παναθηναϊκός.
Οι «πράσινοι» για ακόμα έναν αγώνα έδειξαν εικόνα ομάδας που όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά γίνεται συνεχώς χειρότερη. Η μία ασίστ στα 18 πρώτα λεπτά του παιχνιδιού είναι αριθμός... ασχολίαστος. Ο Μέικον για παράδειγμα είναι ο πιο αξιόπιστος εκτελεστής και με διαφορά, αλλά όταν πρέπει να πασάρει, δυσκολεύεται ακόμα και στις πιο απλές πάσες. Δεν είναι φυσικά αυτός το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι ολόκληρο το σύνολο περιορισμένων δυνατοτήτων το οποίο έχει δημιουργηθεί και «φώναζε» από το καλοκαίρι ότι «χτίζεται» λάθος. Κι από αυτήν εδώ τη γωνία το είχαμε επισημάνει, καθώς τα χαρακτηριστικά των γκαρντ είναι παρόμοια. Και μετά το λάθος συνεχίστηκε με την προσθήκη του Γιόγκι Φέρελ, δηλαδή ενός ακόμα ίδιου παίκτη.
Σε συνδυασμό με τις τραγικές επιδόσεις του Ιωάννη Παπαπέτρου μετά τον τραυματισμό του, ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάπου να «πιαστεί». Τουλάχιστον ο αρχηγός του μπορεί να πραγματοποίησε αποκαρδιωτική εμφάνιση στο παρκέ, αλλά στη συνέχεια βγήκε μπροστά και ύψωσε «ασπίδα» στον Δημήτρη Πρίφτη. Ο τελευταίος είναι φυσικά μεταξύ των βασικών υπεύθυνων για τα χάλια των πρωταθλητών Ελλάδας, ωστόσο δεν αποτελεί λύση σε καμία των περιπτώσεων πιθανή απομάκρυνσή του. Κάνει λάθη και μάλιστα πολλά, αλλά δεν είναι και «αλεξιπτωτιστής».
Για να γραφτεί απλά κι επειδή δεν υπάρχει νόημα στα πολλά λόγια. Όσο θα είναι αυτή η πραγματικότητα στο μπασκετικό τμήμα, τέτοια θα συμβαίνουν και οι ήττες που θα έρθουν θα είναι ακόμα περισσότερες και μεγαλύτερες σε μέγεθος. Αν δεν υπάρξει επόμενη μέρα σε όλα τα επίπεδα, τότε η μοίρα του συγκεκριμένου τμήματος θα είναι αντίστοιχη με του ποδοσφαιρικού.