Σε ένα παιχνίδι 40 λεπτών μπορεί κανείς να ξεχωρίσει δεκάδες φάσεις και να απομονώσει μεγάλα σουτ, φοβερές άμυνες, λάθη, εξαιρετικές πάσες και φυσικά τρομερά καλάθια.
Ομως τα τελευταία δεκαπέντε δευτερόλεπτα του συγκλονιστικού θρίλερ του Μιλάνου ήταν ακριβώς αυτό που εκφράζει όλα αυτά τα χρόνια ο Ολυμπιακός, και που τον έχει καθιερώσει (και βάση αποτελεσμάτων, αλλά και βάση συνολικής αποδοχής από τους αντιπάλους του ακόμα και στις ήττες του) ως την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης τα τελευταία επτά χρόνια.
Ο Κώστας Παπανικολάου στα 15'' κρατούσε στα χέρια του - σε μεγάλο βαθμό - την τύχη της ομάδας του καθώς αν έβαζε τις δύο βολές έχοντας ως εκείνη τη στιγμή 6/7 θα έδινε ένα μαξιλαράκι τριών πόντων στον Ολυμπιακό που θα είχε την πολυτέλεια να κάνει φάουλ μετά.
Αν και ο κορυφαίος (χθες) αμυντικά παίκτης των Ερυθρολεύκων αστόχησε και στις δύο βολές, τα συναισθήματά του για αυτή την απώλεια των βολών πάγωσαν για τα επόμενα δευτερόλεπτα σαν να μην υπήρχε αυτός στη συγκεκριμένη διαδικασία.
Και με απόλυτα καθαρό μυαλό, σαν να βρισκόταν ο αγώνας στο πρώτο λεπτό και όχι στις τελευταίες στιγμές ενός σκληρού κει επίπονου αγωνιστικά θρίλερ επέστρεψε πρώτος πίσω και έβγαλε την πιο μεγάλη και κρίσιμη άμυνα του παιχνιδιού πάνω στον πιο επικίνδυνο αντίπαλο (Κέρτις Τζέρελς).
Αυτό κάνει και ο Ολυμπιακός όλα αυτά τα χρόνια στην Ευρώπη, σηκώνοντας αμέσως το κεφάλι ακόμα και μετά από την πιο οδυνηρή ήττα και παρουσιάζεται και πάλι δυνατός.
Πρόσφατα έπαθε ένα μεγάλο στραπάτσο χάνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία του γηπεδούχος από τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη, αλλά εκεί ήταν σε μεγάλο βαθμό ψυχολογικό το θέμα και όχι τόσο αγωνιστικό (ένας ενδιαφέρον γρίφος που θα πρέπει να λύσει μέχρι το τέλος της περιόδου ο Γιάννης Σφαιρόπουλος εν' όψει και των πιο κρίσιμων ντέρμπι "αιωνίων").
Αμέσως απάντησε με τρεις συνεχόμενες νίκες, οι δύο εκ των οποίων μεγάλες εκτός έδρας σε Πόλη με τη Φενέρ και Μιλάνο με την Αρμάνι.
Το 2016 έμεινε για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια εκτός πλέι όφ Ευρωλίγκας και απάντησε άμεσα φτάνοντας την επόμενη χρονιά στον τελικό της πιο δύσκολης διοργάνωσης όλων των εποχών !
Στο Μιλάνο ο Ολυμπιακός είχε αρκετούς πρωταγωνιστές, αλλά το ζητούμενο είναι ότι κατάφερε να νικήσει σε ένα παιχνίδι που δεν έπαιξε τόσο καλά. Αυτό είναι μεγάλη υπόθεση. Ο στόχος ήταν να κρατήσει την ιταλική ομάδα κάτω από τους 75 πόντους, αλλά δέχτηκε 85 τελικά. Εχασε τα αμυντικά ριμπάουντ, έχασε σε κομβικό σημείο (λίγο πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου) μια διαφορά δέκα πόντων, είχε νοκ άουτ αγωνιστικά αρκετά νωρίς τον βασικό του σέντερ (Μιλουτίνοφ). Και για όσους το ξεχνούν ήταν εκτός αποστολής εκτός του Τιλί που θα αργήσει να επιστρέψει και ο ηγέτης του (Σπανούλης) αλλά και ο Αγραβάνης που δίνει πολλές λύσεις.
Παρ΄ όλα αυτά, οι παίκτες και προπάντων ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχαν καθαρό μυαλό ιδιαίτερα στα κρίσιμα τελευταία λεπτά όπου το ματς ήταν στην κόψη του ξυραφιού. Και μπλόκαραν τους γηπεδούχους, οι οποίοι στις τελευταίες επτά επιθέσεις τους, ευστόχησαν μόλις στις δύο !
Το 7-2 με το οποίο ο Ολυμπιακός είναι πρωτοπόρος (πιθανότατα θα είναι και η ΤΣΣΚΑ μαζί του απόψε αν περάσει από τη Μάλαγα) δεν λέει τίποτε, αφού όλα θα κριθούν στα πλέι οφ, που οι φιναλίστ της Ευρωλίγκας θα είναι μέσα.
Αν θα έχουν πλεονέκτημα έδρας, όπως πέρυσι είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το πει κανείς. Πέρυσι το εξασφάλισε χάρις στην εκτός έδρας συγκομιδή, καθώς εντός έδρας είχε πολλές ήττες αναλογικά. Εφέτος έχει ξεκινήσει το ίδιο καλά εκτός και αν βελτιώσει λίγο τις επιδόσεις του στο ΣΕΦ δύσκολα θα χάσει το πλασάρισμα στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας.
Υ.Γ. Δεν μπορεί πραγματικοί φίλοι του μπάσκετ (ένας από αυτούς λέει ότι είναι ο ισχυρός άντρας της Ευρωλίγκα Τζόρντι Μπερτομέου) να είναι ικανοποιημένοι απόψε που θα χρησιμοποιούν το τηλεκοντρόλ όχι μόνο για να βλέπουν ταυτόχρονα την εξέλιξη των παιχνιδιών στην Ευρωλίγκα, αλλά και αυτά των εθνικών τους ομάδων. Και όλα αυτά σε μια εβδομάδα χωρίς διπλούς αγώνες ευρωπαϊκούς, που θα μπορούσε κάλλιστα η αγωνιστική να γινόταν την Τρίτη.
Κρίμα...
Photo Credit: Eurokinissi
