Τη δική τους ελληνική παροικία έχουν στήσει στο μακρινό Καζακστάν μια παρέα πέντε Ελλήνων, και έχουν μπολιάσει με το ελληνικό στοιχείο την – πρόσφατα κυπελλούχο στη χώρα – Αστάνα.
Σε ένα μέρος όπου με πτήση τσάρτερ χρειάζεσαι κοντά στις έξι ώρες να φτάσεις (!), οι πέντε Έλληνες της παρέας έχουν φτιάξει τη δική τους κοινότητα, την ελληνική γειτονιά αν προτιμάτε, και ζουν το δικό τους όνειρο κάνοντας το αγροτικό τους πολλά χιλιόμετρα μεν μακριά από την Ελλάδα, με συνθήκες επαγγελματικές όμως, που δεν θα τις έβρισκαν στη χώρα μας.
Την ελληνική παροικία στην Αστάνα, έχουν δημιουργήσει ο τεχνικός της ομάδας Ηλίας Παπαθεοδώρου, με τον συνεργάτη του Δημήτρη Μενουδάκο (που ήταν μαζί και στην Κηφισιά), το γυμναστή Παναγιώτη Ζέρβα (με τον οποίο συνεργάζονται και στην Εθνική Εφήβων, αλλά και από πιο παλιά στην Κηφισιά) και τους δύο Έλληνες παίκτες της ομάδας, τον Λεωνίδα Κασελάκη και τον Δημήτρη Κατσίβελη.
«Σίγουρα είναι μια παρηγοριά τόσοι Έλληνες, όταν καθόμαστε σε ένα τραπέζι μαζί να φάμε, ή για να πούμε καμιά κουβέντα. Να νομίζεις λίγο ότι είσαι στην πατρίδα», λέει στο Basketa.gr ο αρχηγός του λόχου, ο κόουτς Ηλίας Παπαθεοδώρου που έχοντας φτάσει με την Κηφισιά πλέον στο ταβάνι της στην Α1 (πριν η ομάδα δηλώσει αδυναμία να συνεχίσει και αποχωρήσει) έκανε το μεγάλο βήμα στην προπονητική του καριέρα, ανοίγοντας και μια νέα πόρτα στην επαγγελματική του σταδιοδρομία.
«Πρόκειται για μια χώρα, το Καζακστάν γενικότερα, αλλά και μια πόλη η Αστάνα ειδικότερα, που βρίσκονται διαρκώς σε αλματώδη ανάπτυξη με νέα μεγάλα κτίρια εταιριών και όχι μόνο να χτίζονται, με πολλά χρήματα να επενδύονται σε έργα υποδομής και γενικότερα η χώρα να βρίσκεται σε ένα στάδιο οικοδομικής και βιομηχανικής επανάστασης», μας λέει ο Παπαθεοδώρου που όπως και οι συνεργάτες του έχουν μείνει άφωνοι με τα λεφτά που επενδύει στον αθλητισμό γενικότερα η Αστάνα.
«Η ομάδα του χόκεϊ επί πάγου, το οποίο είναι εξαιρετικά δημοφιλές στη χώρα, έχει μπάτζετ 25.000.000 ευρώ, έτσι για να πάρετε μια ιδέα, ενώ ο αντίστοιχος προυπολογισμός της ομάδας του ποδοσφαίρου είναι στα 5.000.000 ευρώ», μας λέει ο κόουτς της Αστάνα, μια πόλη στην οποία λατρεύουν το επαγγελματικό ποδήλατο και ο σύλλογος διαθέτει εν ενεργεία δύο αθλητές, οι οποίοι του κοστίζουν ως μπάτζετ 5.000.000 ευρώ !
«Ακριβώς. Οι άνθρωποι διαθέτουν πέντε και πλέον εκατομμύρια ευρώ για να διατηρούν μια ομάδα ποδηλασίας, βασικά δύο άτομα. Είναι ενδεικτικό για να καταλάβει κανείς, το πόσο επενδύουν στα σπορ», λέει ο Έλληνας τεχνικός, που με τους συμπατριώτες του έχουν βρει τα δικά τους στέκια.
«Πρώτα απ’ όλα στο ξενοδοχείο το Hilton, έχουμε φτιάξει τη δική μας ελληνική γωνιά, αρκετά κοντά σε έναν υπέροχο μπουφέ, όπου συνήθως βρισκόμαστε και τρώμε μαζί όπως και στο δικό μας Cafe που απολαμβάνουμε τον καφέ μας, όχι δυστυχώς όπως θα τον θέλαμε, τον ελληνικό. Το μεγάλο μας παράπονο είναι που δεν μπορούμε να κάτσουμε να δούμε σαν άνθρωποι όλοι μαζί έναν αγώνα του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα, αφού θα λειτουργούσαμε σε…ρυθμούς ΝΒΑ», λέει ο κόουτς της Αστάνα και μας εξηγεί αμέσως το σκεπτικό του:
«Εδώ στην Αστάνα είμαστε τέσσερις ώρες μπροστά, συνεπώς αν θέλουμε να δούμε ένα παιχνίδι που αρχίζει τις 21.00 ή στις 22.00 ώρα Ελλάδας, εμείς εδώ θα στηθούμε μπροστά στην τηλεόραση κατά τη μία ή δύο το πρωί οπότε είναι λίγο δύσκολο». Τουλάχιστον προς στιγμήν οι ώρες διαφοράς είναι τρεις, αφού και στην Ελλάδα μπήκαμε στη θερινή ώρα, αλλά δεν αλλάζει και πολύ το πρόγραμμα.
Ένα άλλο σοβαρό θέμα είναι οι μετακινήσεις εντός και εκτός Αστάνα. «Να ξέρετε ότι η ομάδα από…πόρτα σε πόρτα τραβάει μια μικρή οδύσσεια κάθε φορά. Είναι αλήθεια με είχε προειδοποιήσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας, από τη δύσκολη εμπειρία που είχε σε αυτό το κομμάτι στη Λοκομοτίβ Κουμπάν, αλλά δεν περίμενα τόσο πολύ. Περνάς όλη τα μέρα στα αεροδρόμια χωρίς υπερβολή».
Όσο για τις μετακινήσεις μέσα στην πόλη; «Ο κάθε ξένος έχει προσωπικό αυτοκίνητο με οδηγό ! Μόνο οι ντόπιοι παίκτες επιτρέπεται να οδηγούν το δικό τους αμάξι. Οι δρόμοι είναι τρομερά επικίνδυνοι, καθώς υπάρχει συνέχεια παγετός και οι θερμοκρασίες φτάνουν συχνά τους -25%, ενώ έχουμε συναντήσει ακόμα και -40% ! Επίσης είναι πολύ αυστηρή η τροχαία και αρκετά απρόσεκτοι οδηγοί οι Καζάκοι, για αυτό και στην ομάδα φροντίζουν όλοι όσοι είναι ξένοι να τους έχουν δικό τους οδηγό, ιδιαίτερα εκπαιδευμένο για να μην έχουν προβλήματα».
Η Αστάνα που ήδη έχει πάρει το κύπελλο του Καζακστάν και είναι πρώτη στο πρωτάθλημα, παίρνει μέρος και στη VTB League: «Τρομερή εμπειρία. Μεγάλα παιχνίδια επιπέδου Ευρωλίγκας για μας σε σχέση με το πρωτάθλημα, όπου είναι πολύ πιο χαμηλό το επίπεδο. Στο τοπικό πρωτάθλημα επιτρέπεται να χρησιμοποιήσεις το πολύ μόνο δύο ξένους (Αμερικάνους ή κοινοτικούς είναι το ίδιο και το αυτό). Οι Καζάκοι παίρνουν λίγο δύσκολα τις οδηγίες και γενικά δεν έχουν την ίδια μπασκετική αντίληψη με τους Έλληνες ή τους Αμερικάνους»
Η πιο ωραία περίοδος μέχρι τώρα για την ελληνική παροικία ήταν τα Χριστούγεννα, όπου είχαν ταξιδέψει μέχρι την Αστάνα οι οικογένειές τους, αλλιώς αυτό το πρόβλημα της επικοινωνίας είναι αυτό που τους στοιχίζει περισσότερο από όλα και θυμίζουν λίγο συνθήκες Survivor με εικονομηνύματα, φωνητικές κλήσεις κ.λ.π.
«Είναι πολύ δύσκολο και ουσιαστικά είναι το βασικό και πιο ουσιαστικό πράγμα που μας λείπει, οι δικοί μας άνθρωποι. Η διαφορά ώρας δεν βοηθάει και μια μέρα είχε προσπαθήσει να επικοινωνήσει ο μικρός γιος μου μαζί μου και όταν πήρα το μήνυμα μετά τον αγώνα και πήρα πίσω, ήδη κοιμόταν γιατί είχε σχολείο.
Αυτό το κομμάτι της επικοινωνίας και το πολύ και συνεχόμενο χιόνι, που δεν το διασκεδάζεις από ένα σημείο και μετά, αλλά αντίθετα είναι και επικίνδυνο, είναι αυτά που δεν αντέχονται» λέει ο Παπαθεοδώρου που αποκαλύπτει και τα μυστικά της παρέας όπως: «Τα καλύτερα ανέκδοτα μας τα λέει πάντα ο Λεωνίδας ο Κασελάκης, αν θέλουμε να χαλαρώσουμε με λίγο τραγούδι, ο καλύτερος τραγουδοποιός μας είναι ο Δημήτρης ο Μενουδάκος, ενώ ο πιο…γκρινιάρης της παρέας, θα σας εκπλήξει αλλά δεν είμαι εγώ, είναι ο γυμναστής ο Παναγιώτης Ζέρβας και ρωτήστε και τους υπόλοιπους να σας το επιβεβαιώσουν».
Το επόμενο ραντεβού με τις οικογένειές τους είναι αυτές τις μέρες για το Πάσχα, ενώ όλοι περιμένουν πως και πως το ελληνικό (και αξεπέραστο) καλοκαίρι. Μέχρι τότε όμως, τα κεφάλια μέσα και η ελληνική παρέα βρίσκει τον τρόπο να περνάει – όσο το δυνατόν – πιο ωραία και ελληνικά.
