Πριν από λίγες μέρες ο Στιβ Ράσιν έγραψε για λογαριασμό του Sports Illustrated ένα ωραίο κείμενο σχετικά με την οικογένεια Αντετοκούνμπο και τους δεσμούς που έχει αναπτύξει στο Μιλγουόκι. Αφορμή στάθηκε το ενδεχόμενο ο Γιάννης να φύγει το επόμενο καλοκαίρι από τους Μπακς, αξιοποιώντας τη free agency του. Μέσα από το κείμενο, ωστόσο, φαίνεται η ιδιαίτερη σχέση που έχει δημιουργήσει αυτός και τα αδέρφια του με το Μιλγουόκι, αλλά και την επίδραση που έχει αποκτήσει ο Γιάννης στην πόλη. Αξίζει να το διαβάσετε:
Του Steve Rushin
Ο Άλεξ Αντετοκούνμπο ηρεμεί με το μπάσκετ, συμπεριλαμβανομένης της φάσης μετά το ημίχρονο, όταν έπιασε την μπάλα μετά από λόμπα πίσω από τη σέντρα και κάρφωσε. "Ο Άλεξ παίρνει φωτιά όταν ακούει τη λέξη λόμπα", λέει ο προπονητής του στο Dominican High Τζιμ Γκος, παρόλο που ο ύψους 2,01μ. τελειόφοιτος εκτιμά επίσης τα πολύωρα ταξίδια με πούλμαν της ομάδας μαζί με τα φιλαράκια του προς το προάστιο Ουάιτφις Μπέι στο Μιλγουόκι. "Έχει πλάκα να ταξιδεύεις με τα παιδιά ", λέει. Ο Άλεξ είναι αυτός που έχει ταξιδέψει μακράν πιο μακριά από όλους, καθώς ήρθε από την Αθήνα το 2013, σε ηλικία 11 ετών, όταν οι Μπακς επέλεξαν τον 18χρονο αδερφό του, Γιάννη, στο νούμερο 15 του ντραφτ του ΝΒΑ.
"Δεν ήξερα πολλά για το ΝΒΑ", λέει ο Άλεξ, "αλλά ο αδερφός μου μου είπε ότι έγινε ντραφτ και ότι θα μετακομίζαμε στις ΗΠΑ. Δεν ήξερα το Μιλγουόκι, ήξερα όμως ότι δεν ήθελα να πάω".
Όταν επιτέλους έφτασε στο σπίτι του - αυτό με τα πέντε δωμάτια, που βρίσκεται στο Ρίβερ Χιλς και το μοιράζεται με τον Γιάννη, τη μητέρα τους, Βερόνικα, και τη σύζυγο του Γιάννη, Μαράια Ριντλεσπρίγκερ - ο Άλεξ δεν παρακολούθησε τον αγώνα Μπακς-Πέλικανς στο ΤΝΤ (σε αυτό ο Γιάννης είχε 34 πόντους, 17 ριμπάουντ και 6 ασίστ επικρατώντας κατά κράτος του ρούκι Ζάιον Ουίλιαμσον). Αντίθετα, είδε σε live streaming έναν αγώνα των Ουισκόνσιν Χερντ "για να δω τον άλλο μου αδερφό", τον 27χρονο Θανάση Αντετοκούνμπο, που κάθεται στον πάγκο των Μιλγουόκι Μπακς το μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν και πήρε λεπτά συμμετοχής στη G-League, όπου παίζει ένας ακόμα αδερφός, ο 22χρονος Κώστας Αντετοκούνμπο, με τους Σάουθ Μπέι Λέικερς. Έχει κανείς απορία μετά από αυτό γιατί ο Άλεξ μιλά για το μπάσκετ σα να είναι οικογενειακή επιχείρηση;
"Συνήθως έβλεπα... αστεράκια", λέει για τις κόντρες του με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, τον Καουάι Λέοναρντ και τους άλλους σούπερ σταρ που συναντά μαζί με τον Γιάννη, που είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο αυτή τη στιγμή και πιθανόν MVP του ΝΒΑ για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν, αν και η σεζόν αυτή έχει διακοπεί για άγνωστο χρονικό διάστημα από τις 11 Μαρτίου λόγω του κορωνοϊού. "Αλλά ελπίζω να μπω κι εγώ σε αυτή τη βιομηχανία, έτσι ώστε να μη βλέπω αστεράκια. Όταν τους βλέπω τώρα, πρέπει να μαθαίνω".
"Οικογενειακή επιχείρηση;", λέει ο Θανάσης σε ένα άλλα γυμναστήριο, μια άλλη χειμωνιάτικη μέρα στο Ουισκόνσιν. "Ειλικρινά, δεν το έχω ακούσει ξανά αυτό για μας και το μπάσκετ". Χαμογελά και σκέφτεται τη φράση. "Όχι, θα έλεγα ότι τα σπορ είναι οικογενειακή μας υπόθεση". Στη Νιγηρία η μητέρα τους, Βερόνικα, ήταν άλτρια του ύψους και ο πατέρας, Τσαρλς, έπαιζε ποδόσφαιρο. Πέθανε από καρδιακή προσβολή το 2017 στο Μιλγουόκι σε ηλικία 53 ετών. Στη μνήμη του, ο Άλεξ φορά ένα ζευγάρι παπούτσια NIKE Freak 1s - το παπούτσι με την υπογραφή του Γιάννη και το παπούτσι με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ιστορία της εταιρείας. Πάνω σε αυτά έχει γράψει μια φράση που έλεγε συχνά ο Τσαρλς: πάντα να θέλεις περισσότερα, αλλά μην είσαι άπληστος.
Αυτό τον καιρό τούτη η φράση προσφέρει λίγη παρηγοριά στο Μιλγουόκι. Παρόλο που ο Κρίστιαν Γέλιτς, ο σταρ των Μπρούερς (η τοπική ομάδα μπέιζμπολ του MLB), μόλις υπέγραψε επέκταση εννέα ετών στο συμβόλαιό του και θα μείνει για πάντα στην πόλη, ο Γιάννης μπορεί να γίνει free agent μετά την επόμενη σεζόν. Η φετινή ταραχώδης σεζόν μάλλον δεν θα επηρεάσει την προϋπηρεσία των παικτών του ΝΒΑ, πράγμα που σημαίνει ότι ο Greek Freak θα μπορούσε ενδεχομένως να αφήσει το Μιλγουόκι για πιο ηλιόλουστες πολιτείες. (Με βάση τους κανόνες του ΝΒΑ οι Μπακς είναι αυτοί που μπορούν να προσφέρουν στον Γιάννη τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλο μνηστήρα). Βρίσκεται στον τρίτο χρόνο του τετραετούς και αξίας 100 εκ. δολαρίων συμβολαίου του και μπορεί αυτό το καλοκαίρι να υπογράψει επέκτασή του. Και για τους αδερφούς Αντετοκούνμπο, που έρχονται από μακριά, σπίτι της οικογένειας έχει γίνει υο Μιλγουόκι. "Σίγουρα, σίγουρα", λέει ο Θανάσης, καθώς κάθεται κάτω από την ελληνική, τη νιγηριανή και την αμερικανική σημαία, που περιβάλλονται από λάβαρα των Μπακς στο νέο προπονητήριο της ομάδας. "Σπίτι είναι εκεί που βρίσκεται η οικογένεια. Και η μαμά μου και τα αδέρφια μου βρίσκονται εδώ".
Ο Θανάσης έγινε ντραφτ από τους Νικς το 2014 και έπαιξε για λίγο σε αυτούς, καθώς επίσης στην Ευρώπη και στη G-League πριν υπογράψει διετές συμβόλαιο αξίας 3,2 εκ. δολαρίων με τους Μπακς πέρυσι τον Ιούνιο. Φτάνοντας στην Αμερική, του φάνηκε διασκεδαστικό το μέγεθος των σούπερμαρκετ. "Είναι σαν mall. Μπορείς να βρεις και να αγοράσεις τα πάντα".
Όπως ο Τσαρλς, προσέχει να μην είναι άπληστος και να μην καβαλάει καλάμι: "Αυτό έχει κυρίως να κάνει με τον τρόπο που μεγαλώσαμε, έχει να κάνει με την κουλτούρα μας", λέει. "Είμαστε από την Αφρική κι από την Ελλάδα κι αυτό είναι διαφορετικό, με την καλή έννοια. Προφανώς σε όλους αρέσουν τα ωραία πράγματα, σε όλους αρέσει να φαινόμαστε ωραίοι. Το θέμα είναι ότι δεν χρειάζεται όλο αυτό να γίνει εμμονή".
Οι Αντετοκούνμπο δεν έχουν υποκύψει στους πειρασμούς της ζωής των celebrities, που θα μπορούσε κάλλιστα να ζει ο Γιάννης. Και παρά το ότι έχει κάνει κάποιες περιστασιακές προσπάθειες να επανεφεύρει τον εαυτό του, όπως η ταμπέλα στο αεροδρόμιο που καλωσορίζει τους επισκέπτες στην "Τρίτη ακτή της Αμερικής", ούτε το Μιλγουόκι είναι γνωστό για το γκλαμουράτο στάτους του.
Δύο μέρες αφού το ΝΒΑ διέκοψε τη σεζόν, ο Γιάννης και η οικογένειά του πρόσφεραν 100.000 δολάρια στους εργαζόμενους του Fiserv Forum και οι κάτοικοι του Μιλγουόκι συχνά ανταποδίδουν την αγάπη. Οι Αντετοκούνμπο δεν κάνουν καμία προσπάθεια να κρατήσουν τους συμπολίτες τους μακριά τους. "Όχι, όχι", λέει ο Θανάσης. "Για ποιο λόγο; Είναι ωραίο να έχεις ανθρώπους να σε υποστηρίζουν". Είναι προσιτοί, δεν αρνούνται να βγάλουν μια selfie κι όταν κάτι τέτοιο είναι αντικειμενικά αδύνατο, λένε στους θαυμαστές τους ότι θα βγάλουν μία την επόμενη φορά.
"Νομίζω ότι οι άνθρωποι μάς σέβονται, επειδή ξέρουν ότι είμαστε απλώς μια μεγάλη οικογένεια", λέει ο Θανάσης. "Είμαστε ανοικτοί κι έτσι δεν αισθάνονται ότι δεν πρόκειται να μας ξαναδούν. Θα μας δείτε ξανά. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια, Μιλγουόκι".
Στο Μιλγουόκι μπορείς να δεις τον Γιάννη παντού. Βρίσκεται σε αυτό το τεράστιο πανό που κρέμεται πάνω από το πάρκινγκ του Fiserv Forum στο κέντρο, έχοντας ανοικτά τα τεράστια χέρια του σα να προσπαθεί να αγκαλιάσει όλη την πόλη. Αλλά βρίσκεται και σε μικρότερο πανό απέναντι από το γήπεδο, που δεν κάνει καμία αναφορά σε αυτό, αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Κρέμεται στον τοίχο του Turner Hall Athletic Club και λέει απλώς ότι οι μετανάστες είναι καλοδεχούμενοι εδώ.
Ο Γιάννης καλύπτει έναν ολόκληρο εξωτερικό τοίχο παντοπωλείου σε μια γειτονιά του Μιλγουόκι βόρεια από το αεροδρόμιο. Ο Φρεντ Κάεμς, καλλιτέχνης από το Μιλγουόκι, πληρώθηκε για να ομορφύνει αυτό τον τοίχο και φτιάχνοντας τον Γιάννη, θέλησε να κάνει το Μιλγουόκι παράδειγμα προς μίμηση, να τιμήσει την πολυπολιτισμικότητα και να προσφέρει ελπίδα σε μια πόλη, την οποία έχουν σημαδέψει ιστορικά κρούσματα ρατσισμού. "Τι είναι το Μιλγουόκι;", αναρωτιέται ο Κάμς. "Τι είναι σημαντικό; Ο Γιάννης δεν κατάγεται από την πόλη, αλλά συνεχίζει να μεγαλώνει εδώ κι αυτό είναι μια σπουδαία μεταφορά για την πόλη. Μεγαλώνει και μαζί του μεγαλώνουμε κι εμείς".
Ο Γιάννης είναι ήδη ένα τοτέμ για την πόλη. Αντιπροσωπεύει μια μυθική φιγούρα που τη βλέπει κανείς συχνά στα γυμναστήρια του νοτιοανατολικού Ουισκόνσιν. Ο Γιάννης κοουτσάρει την ομάδα του Dominican High το φθινόπωρο. Το χειμώνα, όποτε το πρόγραμμα των Μπακς το επιτρέπει, κάθεται σε μια γωνία στις εξέδρες και παρακολουθεί. Πέρυσι, μετά από ένα παιχνίδι του Dominican High στο Ρασίν, 45 λεπτά από το Μιλγουόκι, ο Γιάννης κάθησε έξω από το γυμναστήριο Γενάρη μήνα, υπέγραψε αυτόγραφα και βγήκε φωτογραφίες με 30 παιδιά που περίμεναν. "Ήμουν αυτό το παιδί", λέει συχνά.
Σήμερα είναι ένας άνδρας 25 ετών και ύψους 2,11, που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα τελείως. Διότι ο Γιάννης συνεχίζει να γίνεται καλύτερος, έχοντας βελτιωθεί σημαντικά σε σχέση με την περσινή σεζόν, οπότε αναδείχθηκε MVP του πρωταθλήματος. Ρωτήστε τον κόουτς των Μπακς Μάικ Μπαντενχόλτζερ, που ήταν βοηθός του Γκρεγκ Πόποβιτς στο Σαν Αντόνιο επί 17 χρόνια και ξέρει καλά την τέχνη των συνεντεύξεων Τύπου, να σας πει αν του έχουν μείνει τρόποι για να περιγράψει τον Greek Freak. Ο Μπαντενχόλτζερ ήδη εκστομίζει την μονολεκτική απάντηση: "Όχι".
Είναι ευχάριστο πρόβλημα να περιγράψει τη βελτίωση του Γιάννη, το ξέρει καλά ο Μπαντενχόλτζερ, αλλά το προσπαθεί: "Όλα ξεκινούν από την επιθυμία του να βελτιώνεται και να χρησιμοποιεί τη δουλειά που κάνει για να γίνεται καλύτερος, όχι απλώς κάθε χρόνο, αλλά κάθε μέρα. Υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που αναζητούμε ακόμα ώστε να γίνει αυτός που θέλουμε. Έχει απίστευτο κίνητρο και ταυτόχρονα ταπεινότητα, αλλά και προσδοκία να γίνει καλύτερος. Ναι, θα τον κρατήσουμε"!
Μετά βρίσκει ξανά τον Θανάση, αυτή τη φορά στο δικό του ντουλάπι, και αρχίζουν να μιλούν ξανά οι δυο τους, αυτή τη φορά στα αγγλικά. Η πρώτη λέξη που περιγράφει καλύτερα την εικόνα είναι τρυφερότητα. Αυτή είναι αδερφική αγάπη. "Είναι συμπαίκτης μου στο γήπεδο, αλλά είναι και αδερφός μου έξω από αυτό", λέει ο Θανάσης, που ξεκίνησε για πρώτη φορά στην αρχική πεντάδα στην ελληνική βραδιά κόντρα στους Νάγκετς τον Ιανουάριο και σκόραρε μετά από ασίστ του Γιάννη: "Είναι αδερφός μου εκτός γηπέδου, αλλά και συμπαίκτης μου, γιατί μιλάμε συνέχεια για μπάσκετ. Ελπίζω να είμαι καλό παράδειγμα για μίμηση στα αδέρφια μου. Δεν θέλω ποτέ να με δουν να κάνω κάτι που δεν θα ήθελα να δω αυτοί ότι κάνουν. Αυτό μας έλεγαν ο μπαμπάς και η μαμά μας. Είναι ο τρόπος που μεγαλώσαμε. Να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να προσέχουμε τους εαυτούς μας".
Ο Άλεξ έμαθε καλά το μάθημα. Τον Γενάρη το Dominican High έπαιζε κόντρα στο πανίσχυρο Sierra Canyon από το Λος Άντζελες στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης, σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στους γιους του ΛεΜπρόν Τζέιμς και Ντουέιν Ουέιντ εναντίον του αδερφού του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το Sierra Canyon νίκησε με 90-55. "Αν παίζαμε εναντίον τους 100 φορές, θα χάναμε 101", λέει ο κόουτς του Dominican, Γκος. Ο Άλεξ, που έχει προτάσεις από το πανεπιστήμιο του Οχάιο και από το Ουισκόνσιν-Γκριν Μπέι αλλά ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν θα πάει στο κολέγιο, είχε 13 πόντους, 7 ριμπάουντ κουβαλώντας στις πλάτες του το βαρύ φορτίο των υψηλών προσδοκιών. "Πήρα ένα γερό μάθημα ταπεινότητας", λέει. "Είναι ευχάριστο παιδί σε αντιπάλους και συμπαίκτες", λέει ο Γκος. "Έχει εντάσεις, αλλά δεν είναι καθόλου κακός. Θα μπορούσε να ζει σαν ροκ σταρ δίπλα στον αδερφό του, αλλά κάνει εδώ τα μαθήματά του από τις 8 ως τις 3".
Ο χαρακτήρας του εξερράγη μετά την ήττα στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν από το Brown Deer με 103-102 έπειτα από τρεις παρατάσεις, ότα κινήθηκε εναντίον των διαιτητών και χρειάστηκε να τον συγκρατήσουν. Το περιστατικό καταγράφηκε από κινητό τηλέφωνο και προβλήθηκε στις ειδήσεις τοπικών μέσων, πήρε δε δημοσιότητα εξαιτίας του ονόματός του. Αυτό το συμβάν ήταν αντίθετο με την εικόνα που περνούν τα αδέρφια με τη συμπεριφορά τους. "Πρέπει να βάλουμε το κεφάλι κάτω, να μείνουμε ταπεινοί και να συνεχίσουμε", λέει ο Γιάννης.
Ο Γιάννης είναι φίλος του ποδοσφαίρου, υποστήριζε την Άρσεναλ μικρός εξαιτίας του Γάλλου επιθετικού, Τιερί Ανρί. Μετά τη νίκη των Μπακς επί των Χόρνετς στο Παρίσι τον Ιανουάριο μπροστά στους σταρ της Παρί Σεν Ζερμέν Νεϊμάρ και Κιλιάν Εμπαπέ, ο τελευταίος ρωτήθηκε τι ήξερε για τον Greek Freak. "Μου έχουν πει ότι είναι καλός άνθρωπος", απάντησε ο Εμπαπέ.
Αλλά ο Γιάννης έχει και μία απροσδιόριστη ποιότητα. "Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μέσι, όλοι αυτοί έχουν κάτι το ξεχωριστό", λέει ο Θανάσης. "Δεν είναι ότι ξέρουν τρομερή μπάλα. Πώς είναι όταν συναντάς κάποιον, συζητάς μαζί του χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς κάνει, αλλά αισθάνεσαι ότι είναι ξεχωριστοί; Αυτό είναι ο Γιάννης. Δεν το λέω επειδή είναι αδερφός μου. Είναι απλώς ξεχωριστός". Χάρισμα; Μαγεία; "Ναι. Κι είναι ωραίο να συναντάς τέτοιους ανθρώπους".
"Οι διακρίσεις είναι κανόνας σε κάθε ιστορία που αφορά το Μιλγουόκι", λέει ο Κάεμς, ο καλλιτέχνης που μεγάλωσε στο Μιλγουόκι, το οποίο βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας το 2016 για τρεις νύχτες, όταν ξέσπασαν ταραχές μετά το θανάσιμο τραυματισμό ενός μαύρου άνδρα, του Σιλβίλ Σμιθ, από έναν μαύρο αστυνομικό (που αργότερα απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία). Τον Ιανουάριο του '18 ο γκαρντ των Μπακς, Στέρλινγκ Μπράουν έπεσε θύμα αστυνομικής βίας σε πάρκινγκ του Μιλγουόκι επειδή πάρκαρε ανάμεσ σε δύο θέσεις στάθμευσης για αναπήρους. Ένας από τους αστυνομικούς που ήταν παρόντες στο συμβάν απολύθηκε όταν αργότερα έκανε ρατσιστικές αναρτήσεις στα social media. "Το Μιλγουόκι είναι το πιο ρατσιστικό μέρος που έχω δει στη ζωή μου", είπε ο πρόεδρος των Μπακς, Πίτερ Φέιν, σε ομιλία του εκείνη τη χρονιά, και η πόλη παραμένει, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Brookings, ως η περιοχή με τις περισσότερες διακρίσεις σε όλη τη χώρα. (Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο περιθώριο του NBA All Star Weekend στο Σικάγο, ο Μπαράκ Ομπάμα είπε απευθυνόμενος στον Γιάννη: "Θέλω να βγαίνεις λίγο πιο πολύ και να μιλάς, Γιάννη, γιατί πιστεύω έχεις κάτι να δώσεις ως ανταπόδοση. Και μπορείς να γίνεις παράδειγμα για τους ανθρώπους").
Αν οι μαζικές συναθροίσεις έχουν επιτραπεί ως τότε, το Μιλγουόκι θα βρεθεί στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας τον Αύγουστο, όταν το Fiserv θα φιλοξενήσει το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος, που αναβλήθηκε λόγω κορωνοϊού. Ίσως τότε να φιλοξενήσει και τους τελικούς των πλέι οφ του ΝΒΑ.
Λίγα πράγματα μπορούν να ενώσουν μια πόλη, όπως ένα πρωτάθλημα. "Πήγα στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι των Μπακς και είδα τον Γιάννη", λέει ο Λακβίντερ Σινγκ, ιδιοκτήτης του παντοπωλείου, που έχει στον τοίχο του ζωγραφισμένο τον Γιάννη και πήγε στο Μιλγουόκι από την Ινδία το 1995. "Η πόλη μας είναι μικρή και ωραία".
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία σχετικά με το ενδεχόμενο να φύγει ο Γιάννης από τους Μπακς όταν θα μείνει ελεύθερος, παρόλο που η πόλη έχει χάσει στο παρελθόν έναν σούπερσταρ του μπάσκετ. Όπως συμβαίνει τώρα με τον Γιάννη, το Μιλγουόκι και ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ ήταν πρώτα ονόματα, μέχρι που ο Καρίμ έφυγε το καλοκαίρι του 1975 μετα απο έξι σεζόν και ένα πρωτάθλημα (το 1971) με τους Μπακς."Δεν γεννήθηκα για να βρίσκομαι στο Μιλγουόκι. Τα πράγματα που θέλω δεν βρίσκονται στο Μιλγουόκι", είπε τότε. Και οι New York Times υπογράμμισαν την απογοήτευσή του για την πόλη που ήταν γνωστή μόνο για την μπύρα και τα λουκάνικά της.
Σαρανταπέντε χρόνια αργότερα το Μιλγουόκι πιθανόν εξακολουθεί να είναι γνωστό γι' αυτά τα δύο. Αλλά στον Γιάννη φαίνεται να αρέσει περισσότερο κάτι άλλο: το wrestling. "Θαυμάζαμε πολλούς παλαιστές", λέει ο Θανάσης γυρίζοντας πίσω στα χρόνια που τα αδέρφια έβλεπαν wrestling από την τηλεόραση στην Αθήνα. "Θα σου ονόματα. Undertaker, Stone Cold, The Rock, Eddie Guerrero, ήταν υπέροχος. Πολλοί, πάρα πολλοί...". Εκείνο το βράδυ πριν οι Μπακς βγουν στον αγωνιστικό χώρο, στον διάδρομο έξω από τα αποδυτήρια της ομάδας του Μιλγουόκι, ο Γιάννης επιχειρεί την Κόμπρα, την αγαπημένη κίνηση του πρωταθλητή του WWE Σαντίνο Μαρέλα, πάνω στον συμπαίκτη του, Ρόμπιν Λόπεζ.
Κάνουν αυτή την παντομίμα πριν από τους αγώνες, ο Γιάννης, ο Λόπεζ και η παρέα τους, δείχνοντας ότι δεν έχουν καθόλου άγχος για τίποτα. Ούτε καν για τη free agency. Ο Γιάννης είπε πριν αρχίσει η σεζόν ότι δεν θα μιλούσε πολύ για το συμβόλαιό του και σε μεγάλο βαθμό αυτό έκανε. "Το σκεφτόμουν το καλοκαίρι όταν καθόμουν με τον Θανάση και την οικογένειά μου στον καναπέ βλέποντας ταινίες. Αισθάνομαι ότι όταν έχεις πολύ καλή ομάδα - και ο στόχος μας είναι να κερδίσουμε ένα πρωτάθλημα και να γινόμαστε καλύτεροι καθημερινά - φανερώνει έλλειψη σεβασμού προς τους συμπαίκτες μου να μιλάω για τη free agency", είπε τον Σεπτέμβριο.
Εκείνη τη μέρα στα αποδυτήρια των Μπακς δηλώνει ευχαριστημένος. Αυτός και ο Θανάσης έχουν μια αγαπημένη συνήθεια να επαναλαμβάνουν λέξεις και φράσεις. Λέξεις βγαίνουν από τα στόματά τους σαν ζευγάρια από ζώα που μπαίνουν στην Κιβωτό του Νώε. "Τρελός, τρελός", λέει ο Γιάννης. Ή "υπέροχο, υπέροχο". Εκείνη τη βραδιά είπε: "Είμαι χαρούμενος, είμαι χαρούμενος που κερδίζουμε".
Είναι επίσης χαρούμενος που κερδίζει στη ζωή με κάθε τρόπο. Στην Αθήνα οι Αντετοκούνμπο πουλούσαν DVD για να τα βγάλουν πέρα πριν έρθουν στην Αμερική. Ο Γιάννης ήρθε στην Αμερική με την οικογένειά του το 2013 στη διάρκεια της τελευταίας σεζόν κατά την οποία ιδιοκτήτης των Μπακς ήταν ο Χερμπ Κολ. Ο πατέρας του Κολ, Μάξουελ, ήταν μετανάστης από την Πολωνία, που άνοιξε μανάβικο το οποίο αργότερα έμελλε να γίνει αλυσίδα σούπερμαρκετ. Η μητέρα του Κολ, Μαίρη, επίσης μετανάστευσε στην Αμερική από τη Ρωσία. Ο Χερμπ Κολ υπήρξε κυβερνήτης του Ουισκόνσιν από το 1989 ως το 2013 και βοήθησε ωστε οι Αντετοκούνμπο να έρθουν στην Αμερική. Ο Άλεξ γράφτηκε στο γυμνάσιο Σεντ Μόνικα, όπου αντιμετώπισε αρχικά δυσκολίες να ενσωματώσει δύο νέες γι' αυτόν κουλτούρες: της Αμερικής και του γυμνασίου."Ήταν πολύ δύσκολο να ενσωματωθώ. Ένα παιδί αυτής της ηλικίας δεν μπορεί να καταλάβει την κατάσταση της οικογένειάς μας".
Είναι δύσκολο ακόμα και τώρα να εμβαθύνει κανείς στην ιστορία αυτής της οικογένειας. Ο Γιάννης την αποκαλεί "υπέροχο όνειρο" και "απίστευτο ταξίδι". Δεν είναι μόνοι. "Ως μετανάστης ο ίδιος, πιστεύω στο αμερικάνικο όνειρο. Τη σημασία της σκληρής δουλειάς, της θυσίας, της ανάληψης ρίσκου και της αγάπης. Αυτή είναι επίσης η ιστορία της οικογένειας του Γιάννη", λέει ο 85χρονος Κολ.
Αυτη η οικογένεια πρόσφατα μεγάλωσε. Ο Γιάννης και η Ριντλσπρίγκερ έχουν πλέον ένα γιο. Ο Λίαμ Τσαρλς γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου κάνοντας τον Άλεξ, τον Θανάση και τον Κώστα θείους σε μια... Νιγηριανο-ελληνο-αμερικανική οικογένεια: τους Αντετοκούνμπο από το Λάγκος, την Αθήνα και το Μιλγουόκι.
"Το επίπεδο ευτυχίας μου βρίσκεται εδώ", έλεγε ο Θανάσης ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό σηκώνοντας το δεξί χέρι του μερικά εκατοστά πάνω από το κεφάλι του, περίπου στο ύψος του παγκοσμίως διάσημου αδερφού του. "Το επίπεδο ευτυχίας της οικογένειάς μας βρίσκεται εδώ". Κράτησε το χέρι του εκεί για μια στιγμή και κοίταξε, περίπου στο ύψος του παγκοσμίως διάσημου αδερφού του.
