Ο Ηλίας Ζούρος μίλησε για πρώτη φορά μετά το διαζύγιο με το Περιστέρι και στο ισραηλινό μέσο "Walla" αποκάλυψε ότι σοκαρίστηκε από την ξαφνική απόφαση της διοίκησης ενώ μιλάει για το παρασκήνιο πίσω από την άρνησή του να προπονήσει την Χάποελ Χολόν.
Μία από τις ειδήσεις που έπεσε σαν «κεραυνός» το τελευταίο διάστημα ήταν η αποχώρηση του Ηλία Ζούρου από τα ηνία του Περιστερίου παρά την καλή πορεία της ομάδας των δυτικών προαστίων σε Ελλάδα και Ευρώπη αντίστοιχα. Μιλώντας σε ισραηλινό μέσο τόνισε ότι μια ενδεχόμενη επιστροφή του στην Ελλάδα είναι αρκετά δύσκολη ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν έχει κάποια εξήγηση μέχρι σήμερα για την απόλυσή του:
«Όταν μου είπαν ότι φεύγω, έπαθα σοκ. Είμαι 34 χρόνια προπονητής και κάτι τέτοιο δεν μου είχε συμβεί ξανά Είχαμε δύο πολύ σημαντικούς τραυματισμούς παικτών, αλλά τα αποτελέσματά μας ήταν πολύ καλά. Ήμασταν στη σωστή κατεύθυνση και μέχρι τώρα δεν έχω μια αληθινή εξήγηση γι’ αυτό που έγινε. Είναι ένα μυστήριο. Από όσο βλέπω, είναι δύσκολο για μένα να προπονήσω ξανά στην Ελλάδα».
Στη συνέχεια αποκάλυψε την αιτία που δεν προχώρησε η συμφωνία με την Χάποελ Χολόν λέγοντας χαρακτηριστικά:«Ήμουν σε συζητήσεις με την Χολόν το καλοκαίρι, συναντηθήκαμε και υπήρχε καλή χημεία μεταξύ μας. Στο τέλος, η διοίκηση αποφάσισε να στραφεί στον Σάρον Ντράκερ κι εγώ υπέγραψα στο Περιστέρι. Την προηγούμενη εβδομάδα, μετά το τέλος της θητείας μου στο Περιστέρι, η Χολόν επικοινώνησε ξανά μαζί μου, για να δει αν υπάρχει πιθανότητα να πάω, αλλά από όσο γνωρίζω, αυτό δεν θα συμβεί.
Δεν μιλήσαμε για χρήματα και είμαι σίγουρος πως αυτό δεν ήταν το πρόβλημα. Οι διαπραγματεύσεις χάθηκαν σε ένα πράγμα: Ήθελα να φέρω έναν δικό μου βοηθό, που ξέρει τη μέθοδό μου και που μπορώ να τον εμπιστευτώ, όσο θα λείπω με την εθνική Γεωργίας για τα προκριματικά του Eurobasket.
Το καλοκαίρι, όταν μίλησα με τη Χολόν, έθεσα αυτόν τον όρο κι εντυπωσιάστηκα όταν η απάντηση ήταν θετική. Αλλά αυτή τη φορά διαφώνησαν. Μπορώ να καταλάβω το γιατί. Τώρα, με όλη αυτή την περίπλοκη κατάσταση, με αλλαγές στη μέση της σεζόν, πρέπει να πληρώσουν τον προπονητή που έφυγε, και την ομάδα του αν φύγει, και αυτό συνεπάγεται πολλά έξοδα. Αλλά η δουλειά του βοηθού προπονητή είναι μια δουλειά εμπιστοσύνης, κάτι που είναι πολύ βασικό για μένα, Τελευταία φορά μιλήσαμε πριν από τέσσερις ημέρες, και από τότε δεν τους ξανάκουσα. Στο μεταξύ, έλαβα μηνύματα από δύο άλλες ομάδες, για τις οποίες είμαι υποψήφιος, κι ελπίζω πως θα καταλήξω στη μία».
