Μπορεί η 14η Ιουνίου του 1987 να είναι η ημέρα που το Ελληνικό μπάσκετ... γεννήθηκε ξανά, όμως δύο ημέρες νωρίτερα, στις 12 Ιουνίου, η ελληνική ομάδα έθετε τις βάσεις για αυτό, πραγματοποιώντας την μία από τις δύο τεράστιες νίκες του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος!
Το ημερολόγιο έγραφε 12 Ιουνίου 1987. Η διοργανώτρια Ελλάδα, με προεξάρχοντα τον Νίκο Γκάλη, έχει κερδίσει το εισιτήριο για τα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, στην μεγαλύτερη στιγμή της μπασκετικής ιστορίας της. Αντιμέτωπη, η μεγάλη Γιουγκοσλαβία του Ντράζεν Πέτροβιτς, του Σάσα Τζόρτζεβιτς, του νεαρού Τόνι Κούκοτς, του Βλάντε, του Ζάρκο, του Ράτζα, του Βράνκοβιτς. Παίκτες που θα μάγευαν ολόκληρο τον μπασκετικό κόσμο για τα επόμενα χρόνια, τώρα βρίσκονταν στην αρχή της καριέρας τους, αλλά έχοντας ήδη δείξει τι μπορούσαν να κάνουν.
Η Ελλάδα είναι αλήθεια πως στη φάση των ομίλων είχε δώσει τον ρυθμό. Είχε κερδίσει με 78-84, και έδειχνε πως ήξερε να αντιμετωπίσει τον "Μότσαρτ" και την παρέα του, όμως τελικά, αυτό που είδαμε στο μεγαλύτερο μέρος του ημιτελικού, δεν ανταποκρινόταν στο ματς των ομίλων.
Παρά το "φλογερό" ξεκίνημα (21-10) της Ελλάδας, οι Γιουγκοσλάβοι θα μπουν αποφασισμένοι να κυριαρχήσουν με τον δικό τους τρόπο στο πρώτο ημίχρονο, και να αποκτήσουν τον έλεγχο του αγώνα. Με τον Ντράζεν σε ρόλο πρώτου Μαέστρου (16 πόντοι) και τον Ζάρκο να έχει επιφορτιστεί με το πολύ δύσκολο μαρκάρισμα ίσως του πιο χαρισματικού επιθετικά Ευρωπαίου γκαρντ εκείνη τη περίοδο, του Γκάλη, οι φιλοξενούμενοι θα δώσουν τον δικό τους ρυθμό. Θα μαζέψουν ριμπάουντ (30 σύνολο, 7 επιθετικά), θα αναγκάσουν την Εθνική μας σε λάθος επιλογές στην επίθεση και ξάφνου θα βρεθούν με +10 (45-35) στην ανάπαυλα. Το επιθετικό ξέσπασμα της έναρξης ήταν αλήθεια πως αποτελούσε έναν από τους ελάχιστους λόγους που η Εθνική έδειχνε να μένει στο παιχνίδι!
Αυτή την δυνατότητα, να βρίσκεται σε μία σχετικά κοντινή απόσταση, κατάφερε να αξιοποιήσει εις πέρας στην επανάληψη. Μία άλλη Ελλάδα βγήκε από τα αποδυτήρια του ΣΕΦ. Με τον Γιαννάκη να δίνει τον ρυθμό και τον Φασούλα να ισορροπεί την κατάσταση στα ριμπάουντ, η ομάδα του Κώστα Πολίτη κατάφερε να βρει ξανά τον ρυθμό της.
Την ίδια ώρα, ο Φάνης έπαιρνε τον ρόλο του MVP. Στο πρώτο ημίχρονο, ήταν ένας από τους μοναδικούς, αν όχι ο μοναδικός, λόγος που η Ελλάδα παρέμενε κοντά στο σκορ. Στο δεύτερο, άφησε το γκάζι από την επίθεση και τα έδωσε όλα στην άμυνα, πιάνοντας τον... "Γιο του Διαβόλου" και αναγκάζοντάς τον να σκοράρει μόλις 6 πόντους σε 20 λεπτά! Από την άλλη, ο δικός μας... "Θεός", ήταν ξανά παρών. Ο Γκάλης πήρε μπροστά, έφτασε εν τέλει τους 30 πόντους, και η Εθνική απέκτησε τον έλεγχο.
Το τελικό 81 - 77 σίγουρα αποτελεί ένα μικρό θαύμα. Μία μεγάλη νίκη που θα έδινε στη χώρα μας το εισιτήριο για τον πρώτο τελικό της ιστορίας της, αλλά που, με τον τρόπο που ήρθε, θα έχτιζε και ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα, ενός ρόστερ που μπορεί στο τουρνουά να μπήκε ως ο Δαυίδ, αλλά βγήκε από αυτό ως ένας Γολιάθ, γεμάτο με μεγάλες προσωπικότητες...
ΕΛΛΑΔΑ (Πολίτης): Γκάλης 30 (1), Γιαννάκης 14 (2), Ανδρίτσος 8, Φασούλας 11, Χριστοδούλου 18 (3), Σταυρόπουλος, Ιωάννου, Καμπούρης, Φιλίππου.
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ (Τσόσιτς): Ντρ. Πέτροβιτς 22 (3), Αλ. Πέτροβιτς 4, Κούκοτς 3 (1), Πάσπαλι 9 (1), Γκρμπόβιτς 14 (3), Ράντοβιτς 1, Ραντοβάνοβιτς 2, Ντίβατς 13, Τσβετίτσιανιν 9 (1), Βράνκοβιτς.
https://www.youtube.com/watch?v=w3klcwm9tMM
