Η δεκαετία κλείνει και η Ευρωλίγκα έριξε μια τελευταία ματιά πάνω από τον ώμο της στα όσα έγιναν αυτά τα δέκα χρόνια στην διοργάνωση. Ποιες ομάδες ξεχώρισαν με αιτία, ποιες έκλεψαν την παράσταση και ποια έκανε το μεγαλύτερο άλμα, όχι βήμα, μπροστά. Ανάμεσά τους μια θέση ανήκει στον Ολυμπιακό για το δικό του ξεχωριστό κατόρθωμα μέσα στη δεκαετία.
ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Οχτώ συνεχόμενα Final Four
Η ΤΣΣΚΑ είναι η ομάδα με τις περισσότερες νίκες: 222 στη δεκαετία, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Ρεάλ Μαδρίτης με 206. Ακόμη πιο σημαντική είναι η συνέπεια που έδειξαν οι Ρώσοι χάνοντας μόνο ένα Final Four στο διάστημα αυτό, κάνοντας κι ένα σερί με οχτώ συνεχόμενες παρουσίες. Κι αυτό με διαφορετικούς προπονητές ή σταρ, που δίνει άλλη αξία στο επίτευγμά της.
Ο Εγκένι Πασούτιν οδήγησε την ΤΣΣΚΑ στο πρώτο F4 της δεκαετίας το 2010 με τους Τράγιαν Λάνγκντον και Ραμούνας Σισκάουσκας στην πρώτη γραμμή. Ο Γιόνας Καζλάουσκας ήταν ο επόμενος το 2012 με τους Αντρέι Κιλιένκο και Νέναντ Κρστιτς. Ο Ετόρε Μεσίνα ανέλαβε για τα επόμενα δύο χρόνια και δίπλα του είχε τον Βίκτορ Χριάπα και τον Μίλος Τεόντοσιτς, πριν τα ηνία περάσουν στον Δημήτρη Ιτούδη το 2014 με τον Μίλος Τεόντοσιτς, τον Νάντο ΝτεΚολό, τον Κάιλ Χάινς και δύο τίτλους: Το 2016 και το 2019.
Ρεάλ Μαδρίτης: Ο 10ος τίτλος
Η δεκαετία που έκλεισε ήταν αυτή στην οποία η Ρεάλ Μαδρίτης συστήθηκε ξανά στην Ευρώπη ως υπερδύναμη. Βρέθηκε σε επτά Final Four και έφτασε στον τελικό στα τέσσερα, κατακτώντας τον τίτλο δύο φορές (2015, 2018). Στις 20 Μαϊου 2018 η Ρεάλ νίκησε τη Φενέρμπαχτσε στον τελικό με 85-80 στο Βελιγράδι και έγινε η πρώτη ομάδα που έφτασε τα 10 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.
Ήταν μια χρονιά στη διάρκεια της οποίας όλοι είχαν μάθει πλέον το όνομα του Λούκα Ντόντσιτς. Η ΤΣΣΚΑ είναι δεύτερη στη λίστα με οχτώ τίτλους, Παναθηναϊκός και Μακάμπι Τελ Αβίβ ακολουθούν με έξι.
Ρεάλ Μαδρίτης: Κυρίαρχη και στα βραβεία
Η Ρεάλ Μαδρίτης κυριάρχησε και στις ατομικές διακρίσεις. Τρεις παίκτες της αναδείχθηκαν MVP: Σέρχιο Ροντρίγκεθ, Σέρχιο Γιουλ, Λούκα Ντόντσιτς ήταν MVP το 2014, το 2018 και το 2018 αντίστοιχα. Εννέα φορές παίκτες της έφτασαν στον τίτλο του παίκτη του μήνα: Νίκολα Μίροτιτς (2), Σέρχιο Γιουλ (2), Ρούντι Φερνάντεθ, Γκουστάβο Αγιόν, Λούκα Ντόντσιτς, Έντι Ταβάρες, Φακούντο Καμπάτσο. Δύο παίκτες της αναδείχθηκαν Rising Star από δύο φορές: Ο Νίκολα Μίροτιτς, (2011, 2012) και το Λούκα Ντόντσιτς (2017, 2018).
Το back-to-back του Ολυμπιακού
Τρεις ομάδες έχουν κατακτήσει από δύο φορές την Ευρωλίγκα, αλλά μόνο μία ομάδα το κατάφερε δύο συνεχόμενες φορές: Ο Ολυμπιακός! Και του αξίζει η αναγνώριση όχι μόνο για το γεγονός από μόνο του, αλλά και για τον τρόπο που έφτασε στον τίτλο το 2012 και το 2013. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη η ΤΣΣΚΑ ήταν στο +19 στο τρίτο δεκάλεπτο, πριν ο Ολυμπιακός κάνει το δικό του come back που κατέληξε σε αυτό που όλοι θυμόμαστε: Την πάσα του Σπανούλη στον Πρίντεζη για το 61-62!
Η Ευρωλίγκα που χαρακτηρίζει τους παίκτες του Ολυμπιακού “comeback kids”, τονίζει πως δεν είχαν ολοκληρώσει ακόμη. Στο Λονδίνο, ένα χρόνο αργότερα, απέκλεισαν την ΤΣΣΚΑ με το τελικό 52-59, αλλά βρέθηκαν να χάνουν στον τελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 10-27. Η διαφορά μειώθηκε στο δεύτερο δεκάλεπτο και τα τρίποντα του Σπανούλη βοήθησαν να αφήσουν πίσω τους αυτό το κακό ημίχρονο. Ένα ακόμη δικό του τρίποντο και ένα 9-1 στην αρχή της τέταρτης περιόδου έδωσε στον Ολυμπιακό το προβάδισμα, για να φτάσει τελικά στη νίκη με 100-88. Ο Βασίλης Σπανούλης αναδείχθηκε για τρίτη φορά και δεύτερη συνεχόμενη MVP του Final Four. Ήταν μια εξαιρετική περίοδο για τους «ερυθρόλευκους» που έφτασαν σε πέντε τελικούς σε διάστημα οχτώ ετών.
Φενέρμπαχτσε: Η άνοδος
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έφτασε στην Κωνσταντινούπολη το 2013 και από τότε όλα άλλαξαν για τη Φενέρμπαχτσε. Η ομάδα βρέθηκε στην ελίτ. Με τους Νεμάνια Μπιέλιτσα και Άντριου Γκάουντλοκ έφτασε στο Final Four του 2015, ο Γιαν Βέσελι και ο Έκπε Ούντοχ προστέθηκαν στην εξίσωση και η ομάδα έφτασε στον τελικό του Βερολίνου, όπου ηττήθηκε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη.
Το 2017 το Final Four έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Ούντοχ και Μπογκντάνοβιτς έλαμψαν και έγραψαν ιστορία κατακτώντας το τίτλο. Το 2018 η Ρεάλ Μαδρίτης στάθηκε στο δρόμο της τούρκικης ομάδας για ένα back-to-back, φτάνοντας αυτή στην κορυφή στο Βελιγράδι. Πέρυσι η ομάδα έφτασε στο πέμπτο συνεχόμενο Final Four με τον MVP Γιαν Βέσελι, αλλά στα ημιτελικά αποκλείστηκαν από την συμπολίτισσά τους, Αναντόλου Έφες.
Αναντόλου Έφες: Από τελευταία, σχεδόν πρώτη
Ο Ολυμπιακός είναι γνωστός για τα comeback που κάνει στους αγώνες, αλλά καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να χτιστεί από την αρχή σε ένα καλοκαίρι, όπως έκανε η Αναντόλου Έφες το 2018. Η προηγούμενη χρονιά ήταν πραγματικά άσχημη για την Έφες, φτάνοντας στο 7-23 και τελευταία στη βαθμολογία. Η ιστορία ήταν εντελώς διαφορετική για τον κόουτς Εργκίν Αταμάν μετά το… λίφτινγκ. Ξεκίνησε με 8-2, έφτασε στην τρίτη θέση, την οποία κράτησαν ως το τέλος της σεζόν. Έκλεισε την κανονική περίοδο με ρεκόρ 20-10 και στα πλέι οφ άφησε εκτός την Μπαρτσελόνα. Ο Σέιν Λάρκιν ήταν αυτός που ανέλαβε δράση στο Final Four με την Έφες να αποκλείσει την Φενέρμπαχτσε στον ημιτελικό. Δεν έφτασε στον τίτλο, όμως αυτή η πορεία της από την τελευταία θέση ως την κορυφή σε μία σεζόν δεν θα ξεχαστεί γρήγορα.
Οι Σταχτοπούτες
Οι γίγαντες της Ευρωλίγκας κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Το 65% των συμμετοχών στο Final Four την περασμένη δεκαετία ανήκει σε τέσσερις ομάδες: ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 9, Ρεάλ Μαδρίτης με 7, Ολυμπιακός και Φενέρμπαχτσε με 5 η καθεμία. Ακολουθούν άλλες ιστορικές ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα (3), η Μακάμπι Τελ Αβίβ (2), ο Παναθηναϊκός (2). Υπάρχουν όμως και αυτές οι… Σταχτοπούτες που έχουν τις δικές τους ιστορίες.
Χρονολογικά η αρχή έγινε από το 2019 και την Παρτιζάν του Μπο ΜακΚάλεμπ, τους Άλεκς Μάριτς και του Γιαν Βέσελι, η οποία κατέφερε να τερματίσει πάνω από τον Παναθηναϊκό στον όμιλο του Top16 και απέκλεισαν τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στα πλέι οφ, φτάνοντας ως το F4 στο Παρίσι. Η πορεία τους σταμάτησε στον ημιτελικό, στην παράταση, όταν ηττήθηκαν από τον Ολυμπιακό. Η Λοκομοτίν Κούμπαν αγωνίστηκε μόλις δύο φορές στην Ευρωλίγκα στη δεκαετία αυτή, αλλά και τις δύο φορές κατάφεραν να φτάσουν σε κάτι καλό. Το 2014 έφτασαν στο Top16, αλλά το 2016 με τον Μάλκολμ Ντιλέινι και τον Άντονι Ράντολφ και τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο έφτασαν ως το Final Four. Και μετά ήρθε το μαγικό 2018 της Ζαλγκίρις Κάουνας. Υπό την καθοδήγηση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους η ομάδα τερμάτισε στην έκτη θέση στην κανονική περίοδο και απέκλεισε τον ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς Ολυμπιακό. Πάλεψε στον ημιτελικό απέναντι στην Φενέρμπαχτσε, για να ηττηθεί τελικά. Το 2019 η Ζαλγκίρις προσπάθησε να επαναλάβει το θρίαμβό της, αλλά τελικά αποκλείστηκε από τη Φενέρμπαχτσε στα πλέι οφ.
