Κωνσταντινούπολη, 13 Μαϊου του 2012, με τον Ολυμπιακό να βρίσκεται στο καναβάτσο χάνοντας με 19 πόντους διαφορά από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό της Ευρωλίγκας.
Ολοι θεωρούν τελειωμένη ιστορία τον τελικό, εκτός από τον Ντούσαν Ιβκοβιτς και τους παίκτες του.
Ο “Ντούντα” ρίχνει στο παρκέ μια χρυσή φουρνιά Ελλήνων παικτών (Σλούκας, Παπανικολάου, Μάντζαρης) και αυτή ήταν η αρχή της πιο επικής ανατροπής στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε τελικό Ευρωλίγκας.
Εκείνο το βράδυ ένα 12χρονο παιδί κόντεψε να…μπει μέσα στην τηλεόραση. Ο Νίκος Αρσενόπουλος έβλεπε με αγωνία την προσπάθεια της αγαπημένης του ομάδας και ονειρευόταν.
Πέντε χρόνια αργότερα, στο εκτός έδρας παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Κύμη, ο 17χρονος πλέον κόμπο γκάρντ αρχίζει να υλοποιεί τα όνειρά του πετυχαίνοντας το πρώτο καλάθι της καριέρας του με την αντρική ομάδα.
Οι Ερυθρόλευκοι έχουν επενδύσει τα τελευταία χρόνια στον ελληνικό κορμό (που είναι η πιο στέρεα βάση της ομάδας) αλλά δεν επαναπαύονται και εμπλουτίζουν συνέχεια την ομάδα με νέα ταλέντα.
Μάλιστα το καλοκαίρι δεδομένου και της λειψανδρίας (λόγω εθνικών ομάδων) ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στο πρώτο σταδιο της προετοιμασίας κάλεσε πέντε παίκτες από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου.
Τους Νίκο Αρσενόπουλο, Ανδρέα Τσουμάνη, Γιώργο Μπαλή, Αλεξέι Ποκουσέφσκι και Ανδρέα Ρουμελιώτη που έζησαν το δικό τους όνειρο για λίγες μέρες.
Ο πρώτος θεωρείται το κορυφαίο ταλέντο στη θέση (κόμπο γκάρντ) και με βάση την ηλικία του.
Ο οποίος είχε αποκτηθεί πέρυσι στα 16 του χρόνια από τον Ολυμπιακό μετά από μια εκπληκτική χρονιά με την Bac την ομάδα που κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων εκεί όπου ο Κώστας Παταβούκας συνεχίζει το έργο που είχε ξεκινήσει στην TeleUnicom BAC με τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και τον Δημήτρη Ιτούδη.
Ο νεαρός που προέρχεται από ένα σύλλογο με μεγάλη παράδοση στις ακαδημίες (Ηλυσιακός) συνεχίζει να κάνει μικρά-μεγάλα βήματα και είναι σίγουρο πως το καλάθι στην Κύμη σε λίγα χρόνια θα είναι μακρινή ανάμνηση.
Οι ειδικοί μιλούν για ένα αυθεντικό ταλέντο με ηγετικές ικανότητες και απίστευτα γρήγορο σουτ.
Ο ίδιος όταν τα ακούει σκύβει το κεφάλι και κοκκινίζει, αλλά μόλις μπει στο γήπεδο εκεί το (αγωνιστικό) θράσος του ξεχειλίζει.
Πλέον ζει για τα καλά το όνειρό του δίπλα στα αστέρια που απλά θαύμαζε από την τηλεόραση με τον Σπανούλη (και από ξένους τον Χάκετ) να αποτελεί τον μεγάλο του ίνδαλμα.
