Το Basketa.gr θυμάται τη διαδρομή των Κάρλος Ντελφίνο και Λουίς Σκόλα, που στην πρόσφατη αγωνιστική του ιταλικού πρωταθλήματος βρέθηκαν αντίπαλοι, δείχνοντας ξανά πως το ταλέντο... δεν έχει ηλικία.
Τους θυμόμαστε πολύ έντονα από τις «μάχες» της Εθνικής μας ομάδας με την Αργεντινή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε δύο περιπτώσεις, το 2004 και το 2008, η «Αλμπισελέστε» ήταν εκείνη, που επικράτησε με τον έναν εξ αυτών, μάλιστα, να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο Πεκίνο και να μας «σκοτώνει» με το ίσως κορυφαίο παιχνίδι της καριέρας του.
https://www.youtube.com/watch?v=--v3-4c51-I&ab_channel=josecuesta
https://www.youtube.com/watch?v=nQcy4xXhxZY&t=2s&ab_channel=nikmil
Τα χρόνια έχουν περάσει, βέβαια, αλλά εκείνοι συνεχίζουν απτόητοι. Και αυτό, γιατί όσος καιρός κι αν περάσει, το ταλέντο δεν μπορεί να κρυφτεί. Στις περιπτώσεις τους, μάλιστα, μιλάμε για δύο παίκτες, που γνωρίζουν πολύ καλά πώς να «μαγεύουν» με τις ικανότητές τους, δείχνοντας αντοχή στο υψηλότερο επίπεδο σε μια προχωρημένη αθλητική ηλικία.
Ο Κάρλος Ντελφίνο και ο Λουίς Σκόλα συναντήθηκαν στο ιταλικό πρωτάθλημα ως αντίπαλοι, αν και πάντα θα είναι καλοί φίλοι πέραν των 40 λεπτών, που τους χωρίζουν. Η απόδοσή τους, πάντως, κάθε άλλο παρά θα μας παρέπεμπε σε έναν 38χρονο κι έναν 40χρονο παίκτη αντίστοιχα, κάνοντας τη διαφορά στις ομάδες τους και παίζοντας στην πρώτη κατηγορία με χαρακτηριστικά άνεση.
Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά, άλλωστε, για να δούμε πως ο Σκόλα έπαιζε με την φιλόδοξη Αρμάνι Μιλάνο, πέρυσι, στην Ευρωλίγκα. Πρόκειται, ασφαλώς, για μια από τις κορυφαίες μπασκετικές προσωπικότητες, που έχουμε δει, έχοντας ζήσει μια γεμάτη καριέρα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.
Μετά την πρώτη τριετία στην πατρίδα του με την Φέρο Καρίλ, η Μπασκόνια τον κάλεσε και ήταν ο κατάλληλος σύλλογος για να τον αναδείξει. Ο… γάτος Κερεχέτα και ο «δικτάτορας» Ιβάνοβιτς δημιούργησαν τον παίκτη, που γνωρίζουμε σήμερα και το 2008 θα βρισκόταν στην ομάδα των κορυφαίων «ρούκι» με την φανέλα του Ρόκετς, μένοντας στο ΝΒΑ για μια δεκαετία.
Στη συνέχεια αποφάσισε, δε, να συνεχίσει το… ταξίδι στον κόσμο, περνώντας από την Κίνα για μια διετία και ερχόμενος πέρυσι στην Ιταλία, δίχως να δέχεται να σταματήσει, παίζοντας τώρα στη Βαρέζε. Και πώς να το κάνει, άλλωστε, όταν το 2019 ήταν από τους κορυφαίους της πατρίδας του στο δρόμο για τον τελικό του Μουντομπάσκετ; Η καρδιά του το λέει, οι επιδόσεις του στο παρκέ είναι εντυπωσιακές, άρα λόγος να τον αποχαιρετήσουμε ακόμη δεν υπάρχει, εκτός κι αν ο ίδιος το αποφασίσει.
https://www.youtube.com/watch?v=vsfqWbKhppM&ab_channel=MickeyMickeal
Ο… έτερος Καππαδόκης, από την πλευρά του, μπορεί να μην είχε τέτοια τύχη να παραμείνει για πολλά χρόνια στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, αλλά σίγουρα τον λες και… πιο ταξιδεμένο από τον Σκόλα. Ο Ντελφίνο, που η Εθνική μας ακόμη θα βλέπει στους «εφιάλτες» της, είχε ξεκινήσει στη Λιμπερτάδ και εκμεταλλεύτηκε την ιταλική του καταγωγή, για να πάει στη Ρέτζιο Καλάμπρια το 2000.
Η Φορτιτούντο Μπολόνια ήταν το εισιτήριο για το «μαγικό κόσμο», όπου βρέθηκε για μια τετραετία σε Πίστονς και Ράπτορς, έχοντας καταφέρει να πάρει μεταγραφή πριν από τον Σκόλα. Μετά το μικρό διάλειμμα στην Χίμκι το 2008, πήρε ξανά το δρόμο για τους Μπακς και τους Ρόκετς, πριν ξεκινήσει πάλι τα ταξίδια του. Η πατρίδα του στην Μπόκα Τζούνιορς, η Μπασκόνια, η Τορίνο και η Μπολόνια ήταν οι επόμενοι σταθμοί, προτού βρεθεί στην Πέζαρο.
https://www.youtube.com/watch?v=g6Rujxrh9DE&ab_channel=Chasky33
Οι δυο τους, λοιπόν, «κονταροχτυπήθηκαν» και ξεχώρισαν. Ανάμεσα σε 24 παίκτες, κορυφαίοι ήταν οι δύο Αργεντίνοι, που αθλητικά βρίσκονται στην ηλικία των… περήφανων γηρατειών, με τον Ντελφίνο να είναι νικητής με 85-78, σκοράροντας 18 πόντους πίσω από τον Τζάστιν Ρόμπινσον, που είχε 22. Ο Σκόλα, από την πλευρά του, ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 22 πόντους, προσθέτοντας και έξι ριμπάουντ.
https://www.youtube.com/watch?v=AlCfhbzCOOQ&ab_channel=LBA
Συνεχίζοντας έτσι, φυσικά, όχι μόνο δε δίνουν αφορμή για σχόλια περί απόσυρσης, αλλά μας κάνουν να… παρακαλάμε να μην φύγουν ποτέ…
