Παρά το ότι το χάσμα μεταξύ FIBA - και κατ' επέκταση του Basketball Champions League - και της Ευρωλίγκας είναι χαώδες και μοιάζει αγεφύρωτο, εντούτοις οι δύο πλευρές συμφωνούν σε ένα πράγμα. Στο ότι η ασάφεια ως προς το ποιες διοργανώσεις υπάρχουν και ποιες ομάδες παίρνουν μέρος σε αυτές δεν κάνει καλό στο μπάσκετ, διότι αποτρέπει τους χορηγούς, που θέλουν ένα σταθερό περιβάλλον για να επενδύσουν. Τα έχει πει κατά καιρούς αυτά ο Τζόρντι Μπερτομέου (και επί ελληνικού εδάφους, σε συνέντευξη Τύπου που είχε παραθέσει πριν από δύο χρόνια στην Αθήνα για να προωθήσει τη συμφωνία με την IMG), τα ανέλυσε λεπτομερώς και ο Πατρίκ Κομνηνός στη συζήτησή του με τους δημοσιογράφους την Πέμπτη στο περιθώριο του φάιναλ φορ του BCL.
Η διαφορά εντοπίζεται στο μοντέλο που επιλέγει η κάθε πλευρά για να λύσει αυτό το πρόβλημα. Και είναι θεμελιώδης.
Ο Μπερτομέου επέλεξε να φτιάξει ένα πρωτάθλημα 16 ομάδων, εκ των οποίων οι 11 είναι δεσμευμένες με 10ετές συμβόλαιο. Τυχαίνει δε να είναι και τα πιο μεγάλα ευρωπαϊκά brands. Τις πλαισιώνει με άλλες τέσσερις ομάδες από ελάχιστα επιλεγμένα εκ των άνω των 40 ευρωπαϊκά εθνικά πρωταθλήματα και τον κάτοχο του Eurocup. Πρόκειται επί της ουσίας για μια "κλειστή" λίγκα, που διαθέτει τις πιο εμπορικές ευρωπαϊκές ομάδες και δεν αλλάζει παρά ελάχιστα κάθε χρόνο, άρα μπορεί πιο εύκολα να διατεθεί ως προϊόν στους χορηγούς και να παράγει έσοδα.
Από την άλλη, όμως, αποκλείει την επέκταση του μπάσκετ σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές. Διότι πρακτικά απαγορεύει άλλες επενδύσεις πέρα από αυτές που ήδη υπάρχουν, αφού δεν υπάρχει κανένας λόγος να βάλει κάποιος τα λεφτά του σε μια ομάδα που δεν πρόκειται να παίξει στην Ευρωλίγκα ακόμα κι αν πάρει το πρωτάθλημα στη χώρα της, και απαξιώνει τα εθνικά πρωταθλήματα, τα οποία, εκτός των άλλων, αποτελούν θεμελιώδες κύτταρο παραγωγής αθλητών.
Το μοντέλο του BCL, που ανέλυσε την Πέμπτη ο Πατρίκ Κομνηνός, δεν συνιστά τίποτα άλλο παρά επιστροφή στις ρίζες των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Οι πρωταθλητές όλων των χωρών της Ευρώπης και οι καλύτερες ομάδες από τα πιο ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αποκτούν το δικαίωμα συμμετοχής στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ό,τι συνέβαινε ανέκαθεν δηλαδή κι ό,τι συμβαίνει στο ποδοσφαιρικό Champions League, το οποίο αποτελεί μια τεράστια και απολύτως επιτυχημένη αθλητική επιχείρηση παγκόσμιου βεληνεκούς.
Η επιθυμητή από τους χορηγούς σταθερότητα και βεβαιότητα είναι και σε αυτή την περίπτωση δεδομένη. Οι καλύτερες ομάδες κάθε χώρας παίρνουν κάθε χρόνο μέρος στη διοργάνωση. Κι επειδή συνήθως οι πολύ καλές και ισχυρές ομάδες κάθε χώρας δεν ξεπερνούν τις δύο ή τρεις, είναι περίπου βέβαιο ότι ακόμα και με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια, όλοι οι καλοί και εμπορικοί θα είναι παρόντες κάθε χρόνο στη διοργάνωση. Πόσο συχνά λείπουν από το ποδοσφαιρικό Champions League, δηλαδή, η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν κι η Γιουβέντους;
Ταυτόχρονα, όμως, δεν αποκλείεται κανείς νέος επενδυτής. Όποιος θέλει, μπορεί να επενδύσει σε μια ομάδα, να πάρει το πρωτάθλημα στη χώρα του, να παίξει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και να απολαύσει τους καρπούς. Στο Champions League του ποδοσφαίρου υπάρχουν η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, υπάρχουν όμως και ο ΑΠΟΕΛ από την Κύπρο κι η ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ από τη Λευκορωσία. Δεν αποκλείεται κανείς, όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και στα οφέλη. Και η μεν διοργάνωση διατηρεί τη δημοφιλία και την εμπορικότητά της, το δε ποδόσφαιρο έχει ευκαιρίες ανάπτυξης σε όλες τις ευρωπαϊκές αγορές.
Στο μπάσκετ αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με το μοντέλο του BCL. Αλλά τους χρειάζεται όλους. Και τους λίγους και ισχυρούς της Ευρωλίγκας. Χωρίς αυτούς δεν μπορεί να πετύχει, κακά τα ψέματα.
Με αυτά τα δεδομένα ο Παναθηναϊκός καλείται να απαντήσει σε ένα κρίσιμο ερώτημα, επί του οποίου αποφεύγει προς το παρόν να τοποθετηθεί με σαφήνεια. Συζητάει τη μετακίνησή του στο BCL επειδή πράγματι πιστεύει στο μοντέλο που πρεσβεύουν και προσπαθούν να εφαρμόσουν η FIBA και ο Πατρίκ Κομνηνός; Ή αν αύριο τη θέση του Τζόρντι Μπερτομέου πάρει ο Σαμπόνις, ο Κιριλένκο ή ο Ραζνάτοβιτς, τους οποίους, μεταξύ άλλων, προ ημερών ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος υπέδειξε μέσω instagram ως ενδεδειγμένες λύσεις για τη θέση του CEO στην Ευρωλίγκα, τότε όλα καλά; Συνεχίζει στην Ευρωλίγκα όπως είναι και ούτε γάτα ούτε ζημιά; Υπάρχει στ' αλήθεια διαφορά φιλοσοφίας με την εταιρεία που έχει έδρα στο Λουξεμβούργο και γραφεία στη Βαρκελώνη ή το θέμα είναι καθαρά προσωπικό μεταξύ του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός και του Μπερτομέου;
Από τις τοποθετήσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου το τελευταίο διάστημα δεν έχει γίνει ξεκάθαρο τι ακριβώς ισχύει. Αλλά η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα πιθανότατα θα είναι καθοριστική όσον αφορά τις εξελίξεις...
