Η Δάφνη Δαφνίου είναι η πρωταθλήτρια χειμώνα στον Νότο της Β' Εθνικής, με τον Διονύση Τάταρη ως «κινητήριο μοχλό» και ο ταλαντούχος σέντερ μίλησε στο Basketa.gr για την τελευταία νίκη επί του ΚΑΟ Κορίνθου, τι ξεχωρίζει την ομάδα του και το πώς τη διάλεξε, μαζί με το πρότζεκτ του Περιστερίου, που μοιάζει να βαδίζει σε μια σωστή κατεύθυνση για ανάδειξη παικτών.
Το περασμένο καλοκαίρι, μια ιδιαίτερη συνεργασία προκάλεσε αίσθηση για την Basket League και τη Β' Εθνική. Το Περιστέρι απέκτησε μια πλειάδα από νεαρούς παίκτες, ικανούς να το εκπροσωπήσουν ιδανικά για ένα λαμπρό μέλλον στη μεγάλη κατηγορία, για να τους δώσει αμέσως μετά στη Δάφνη Δαφνίου. Η λογική βρισκόταν στο να αναπτυχθούν οι παίκτες αυτοί, με ικανοποιητικό χρόνο συμμετοχής σε μια απαιτητική κατηγορία, ώστε να αποκτηθούν οι ανάλογες παραστάσεις, που θα τους καταστήσουν έτοιμους να ανταγωνιστούν μελλοντικά τους κορυφαίους στα μεγάλα «σαλόνια».
Το πλάνο αυτό μοιάζει να διαγράφει πορεία επιτυχίας, με την ομάδα του Χαϊδαρίου να μετρά αυτή τη στιγμή ρεκόρ 12-3 στον Νότο της Β' Εθνικής, να είναι πρωτοπόρος και πρωταθλήτρια χειμώνα στο τέλος του πρώτου γύρου. Μια εξαιρετική σεζόν για τους παίκτες του Μάη Κωνσταντινίδη, αλλά είναι τι είναι αυτό που την ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Η άποψη του Διονύση Τάταρη, μιλώντας στο Basketa.gr, είναι η εξής: «Γνωρίζαμε εξαρχής, ότι η κατηγορία αυτή είναι απρόβλεπτη και ο τελευταίος μπορεί να νικήσει τον πρώτο. Στόχος μας ήταν, αρχικά, να μείνουμε και, εφόσον, έχει επιτευχθεί, μπορούμε να διεκδικήσουμε κάτι ακόμη καλύτερο. Μας κάνει, σίγουρα, να ξεχωρίζουμε η δουλειά μας, ο ιδρώτας που χύνουμε στο παρκέ, ενώ παράλληλα έχουμε μια πολύ σωστή κατεύθυνση από τον προπονητή μας. Νομίζω, βέβαια, ότι το πιο σημαντικό είναι η υγεία που έχουμε στα αποδυτήρια μας. Είναι κάτι, που προηγείται του ταλέντο ή της ευφυίας, που αποδεδειγμένα βέβαια έχουμε ως ομάδα».
Για να φτάσει η ομάδα του στον άτυπο τίτλο, που αναφέραμε νωρίτερα, έπρεπε να ξεπεράσει το «εμπόδιο» του ΚΑΟ Κορίνθου κι εκεί, χρειάστηκε μια ιδιαίτερη αγωνιστική προσαρμογή, για έναν αντίπαλο που έκανε τη Δάφνη να τα βρει... μπαστούνια. «Ο ΚΑΟ Κορίνθου είναι μια δυνατή, μια σκληρή ομάδα με έμπειρους παίκτες, ίσως η πιο σκληρή που έχουμε συναντήσει σε αυτή την κατηγορία. Έχει δυνατά παιδιά κάτω από το καλάθι και μας δυσκόλεψε με τη ζώνη στην αρχή, όταν την εφάρμοσε. Είχαμε δουλέψει καλά, όμως, και αυτό το κομμάτι, αντιδρώντας πολύ καλή, με σωστή κατεύθυνση από τον κόουτς. Ήταν από τα πιο δύσκολα φετινά παιχνίδια, αλλά τα καταφέραμε», τόνισε ο Έλληνας σέντερ.
Ο ίδιος αποτελεί μέρος του πρότζεκτ, που προχωρούν Περιστέρι και Δάφνη Δαφνίου. Μοιάζει εξαιρετικά ευχαριστημένος και μας εξηγεί πως «αισθάνομαι, όντως, μια δικαίωση, καθώς προερχόμουν από τραυματισμό και βρήκα την καλύτερη δυνατή επιλογή, για να παίζω. Είμαστε, παράλληλα, μια νεανική ομάδα και μου αρέσει να παίζω με παιδιά, με τα οποία έχω ξαναπαίξει στο παρελθόν. Πρόκειται, νομίζω, για το καλύτερο πρότζεκτ που θα μπορούσα να διαλέξω. Μας αρέσει να παίζουμε μπάσκετ και θέλουμε να το χαιρόμαστε, σε μια κατηγορία τόσο απρόβλεπτη».
Κάπου εκεί, δεν έκρυψε την προσωπική του άποψη, για το πώς πρέπει να αξιοποιούνται παιδιά της ηλικίας του, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως προτιμά τη Β' Εθνική και να παίζει, από την Basket League και να είναι... απλός θεατής σε αγώνες, παρά το γεγονός, βέβαια, ότι στο επίπεδο αυτό προπονείσαι με τους κορυφαίους. «Η ουσία είναι, ότι τον πιο μεγάλο ρόλο παίζουν οι παραστάσεις που έχεις, σαν αθλητής. Είναι πολύ πιο σημαντικό, από το να κάθεσαι στον πάγκο και είναι καλύτερο για μένα να είμαι σε μια μικρότερη κατηγορία και να παίζω, από το να είμαι στη μεγάλη και να παρακολουθώ. Για να πάρεις θέση στην Basket League, σημαίνει μάλλον πως πρέπει να εκτοπίσεις κάποιον ξένο και, για αυτό το λόγο, οφείλεις να είσαι δουλεμένος, να «ψηθείς» όπως λέμε. Προτιμώ, λοιπόν, να πάρω τις παραστάσεις μου εδώ και να είμαι ακόμη πιο έτοιμος για μια μεγάλη πρόκληση. Ας είμαστε ρεαλιστές, έτσι μπορεί να πετύχει ένας αθλητής. Το πρότζεκτ αυτό του Περιστερίου, άλλωστε, νομίζω ότι είναι το καλύτερο σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή, αν όντως πάρουμε στο μέλλον ευκαιρίες», ανέφερε. Για αυτά που είπε, βέβαια, δε σημαίνει πως στην άκρη του μυαλού του δε βρίσκεται... το Περιστέρι για το μέλλον. «Παίζοντας στη Δάφνη, φυσικά και θέλω να δείξω πράγματα. Δεν κρύβω, ότι έχω αυτό το στόχο, όπως και είναι επιπλέον στόχος το να πηγαίνει καλά η ομάδα, φτάνοντας εκεί που μας αναλογεί. Αυτό που συμβαίνει, είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να υπάρχει για εμένα», μας αποκαλύπτει.
Το νεανικό σύνολο του κόουτς Κωνσταντινίδη, λοιπόν, είναι πρώτο στην κατηγορία και εντυπωσιάζει με το μπάσκετ, που παίζει. Πώς διαχειρίζεσαι, όμως, σε μια τόσο «τρυφερή» στιγμή, αυτή τη συνθήκη; «Το νεαρό της ηλικίας μας και η απειρία, που αυτό συνεπάγεται, είναι εύκολο να σημαίνει μια δυσκολία στη διαχείριση των θετικών αποτελεσμάτων, όπως έγινε στην ήττα μας στη Μάνδρα και σε κάποιους άλλους αγώνες, όπου ήμασταν κακοί. Ο κόουτς μας λέει συνέχεια, ότι τώρα είναι που πρέπει να πεισμώσουμε. Δε μας έχει βάλει ποτέ, όμως, σε αυτή την νοοτροπία και, προσωπικά, δεν το σκέφτομαι καν ότι είμαστε πρώτοι. Μπορεί να φαίνεται κλισέ, αλλά πάντα πρέπει απλά να κοιτάζεις το επόμενο βήμα», παραδέχεται ο Διονύσης Τάταρης, ελπίζοντας σε καλύτερη αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων, που έρχονται για τη Δάφνη. Ποια είναι, άραγε, η συνεργασία με τον Έλληνα τεχνικό, για να κερδίσει η ομάδα και αυτό το στοίχημα; Ο ίδιος θα έλεγε πως «είναι μέσα στις καλύτερες συνεργασίες, που είχα με προπονητές. Έχω πιο ενεργό ρόλο μαζί του, σε μια ομάδα όπου διαχειρίζεται το ίδιο 12 άτομα. Κάνει πολύ καλή δουλειά και ξέρει να διαχειρίζεται παίκτες μικρότερων ηλικιών, έχοντας δουλέψει άλλωστε στο παρελθόν στο ίδιο κομμάτι, γνωρίζει την κατηγορία κι έχει φροντίσει να υπάρχει ένα εξαιρετικό κλίμα. Μαζί με τη στήριξη των παραγόντων μας, όλα είναι τέλεια στη Δάφνη».
Η συζήτηση δε θα μπορούσε να μην επανέλθει στους παίκτες, που επιλέγουν πολύ γρήγορα την κορυφή... παρακολουθώντας και βλέποντας μια καριέρα να μένει στάσιμη. Θέλαμε, οπωσδήποτε, την άποψη ενός παίκτη των τελευταίων γενιών, που έχουν πολλά παραδείγματα παικτών, που προβληματίζουν με τις επιλογές τους, ενώ έχει περάσει και από τις μικρές εθνικές ομάδες. Η άποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο Διονύσης Τάταρης ισχυρίζεται πως «το να είσαι στις μικρές εθνικές ομάδες είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα, αλλά το κακό είναι πως σε μικρή ηλικία σε συνεπαίρνει ο ενθουσιασμός σου. Όταν ακούς πρόταση μεγάλης ομάδας… μεγαλοπιάνεσαι. Αυτό που πρέπει να κοιτάξεις, είναι το τι είναι καλύτερο για εσένα. Θεωρώ, ότι είναι καλύτερο να πάρεις παραστάσεις, να παίζεις από 17 έως τα 22 έστω και σε επίπεδο πιο χαμηλό, αλλά ανεβαίνοντας σιγά-σιγά τα σκαλοπάτια μέχρι να βρεθείς στους κορυφαίους. Εκτός, όμως, αν είσαι πια ένα τεράστιο ταλέντο και βρεθείς κατευθείαν εκεί, από πολύ μικρή ηλικία δηλαδή. Πρέπει να ζυγίζεις, πάντως, τις επιλογές σου, γιατί όταν κάνεις λάθη χάνεσαι».
Θελήσαμε να τον ρωτήσουμε και αν είναι θέμα παιδείας, όλο αυτό το πρόβλημα που παρατηρείται. Ο ίδιος θα προσθέσει μια άλλη διάσταση, επισημαίνοντας ότι «μπορεί να ισχύει και κάτι τέτοιο, όντως, γιατί το παιδί μπορεί να μην έχει σωστή κατεύθυνση, για το τι θα ακολουθήσει. Όταν έρθει η πρόταση μιας μεγάλης ομάδας, άλλωστε, δεν μπορείς να πεις όχι κι εγώ μάλλον θετικός θα ήμουν. Αν δεν πάρεις, όμως, τώρα και σε μικρή ηλικία τις παραστάσεις σου, τότε πότε θα τις πάρεις; Υπάρχουν συμπαίκτες μου, που έχουν ακολουθήσει ένα σωστό δρόμο και διακρίνονται, ενώ άλλοι ίσως να μην έχουν πάρει τις ευκαιρίες που άξιζαν».
