12.4 C
Athens
Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου, 2024

«Δεν πρέπει να φοβούνται την Ευρώπη στην Ελλάδα»

Η Φενέρμπαχτσε θα είναι στο φάιναλ φορ. Σίγουρα... 100%... Όχι αυτή που σκεφτήκατε πρώτη πάντως. Η άλλη... Αυτή του Τζώρτζη Δικαιουλάκου. Ο Έλληνας προπονητής θα δώσει το «παρών» σε ένα ακόμη μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού, οδηγώντας τη γυναικεία ομάδα της Φενέρμπαχτσε ως το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας. Και ποιος ξέρει... Ίσως σε έναν ακόμη τίτλο. Μιλώντας στην basket.gr o Δικαουλάκος ξεδιπλώνει το κουβάρι από την Τουρκία και το πρωτάθλημα, την κατάσταση στη γείτονα χώρα, τις Ελληνίδες παίκτριες που στερούνται ευρωπαϊκής εμπειρίας και τις συνέπειες που αυτό έχει, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και φυσικά την Εθνική Ομάδα. Ο λόγος του ανήκει...

 

-Η Φενέρμπαχτσε βρίσκεται στο Final Four της Ευρωλίγκας, ενώ τέσσερις τούρκικες ομάδες θα διεκδικήσουν το EuroCup Γυναικών. Είναι το πρωτάθλημά σας το καλύτερο στην Ευρώπη;

«Σίγουρα είναι το καλύτερο. Εδώ είναι μαζεμένο όλο το WNBA, μέχρι και οι τελευταίες στην βαθμολογία ομάδες διαθέτουν τουλάχιστον τέσσερις σούπερ σταρ, με αποτέλεσμα να μπορούν να κερδίσουν ακόμα και την πρώτη ομάδα.»

- Τι είναι αυτό που σας κέρδισε στο γυναικείο μπάσκετ και αφοσιωθήκατε σε αυτό;

«Έχω αφοσιωθεί στο μπάσκετ, όχι στο γυναικείο μπάσκετ. Παρακολουθώ τα καλύτερα πρωταθλήματα από την Ευρώπη και την Αμερική, τόσο στο αντρικό, όσο και φυσικά στο γυναικείο μπάσκετ. Έχω δουλέψει στο αντρικό μπάσκετ, έχω κάνει μεγάλες επιτυχίες μέσω του γυναικείου, κανείς όμως δεν ξέρει με σιγουριά αν του χρόνου θα είμαι πάλι σε γυναικείο ή θα επιστρέψω στο αντρικό. Θα δούμε... Όπως είπα, το σημαντικό για μένα είναι να είμαι στο μπάσκετ.»

 

-Τι αντιμετώπιση έχετε από τους Τούρκους φιλάθλους;

«Από την πρώτη μου χρονιά στην Τουρκία με αντιμετώπιζαν οι αντίπαλοι με σεβασμό και οι φίλαθλοί μας με πολλή αγάπη. Σε αυτό φυσικά βοήθησε και το γεγονός ότι κερδίζαμε τίτλους και είχαμε επιτυχίες, γιατί κακά τα ψέματα καμιά φορά αυτά τα δυο είναι συνυφασμένα. Από την άλλη όμως κι εγώ σεβάστηκα την διαφορετικότητά μας σε πολλά πράγματα. Νομίζω αυτό είναι το κλειδί για κάποιον που δουλεύει στο εξωτερικό.»

-Πόσο πιθανό είναι να σας δούμε να αναλαμβάνετε εκ νέου ομοσπονδιακός της Εθνικής Γυναικών;

«Αυτή η ερώτηση πρέπει να γίνει στην ομοσπονδία, όχι σε εμένα. Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να λυθούν αλλά είναι δεδομένη η αγάπη μου για την Εθνική Ομάδα. Φυσικά δεν νομίζω ότι είμαι ο μοναδικός προπονητής που πρέπει να σκέφτονται, υπάρχουν πολλές λύσεις, καθώς στην χώρα μας έχουμε πάρα πολύ καλούς προπονητές.»

 

-Ποια είναι η σχέση σας με τον Ζέλικο Ομπάντοβιτς; 

«Πάρα πολύ καλή! Τα λέμε κάθε μέρα, για πολλά θέματα, έρχεται και παρακολουθεί τα σημαντικότερα παιχνίδια μας, κάποιες φορές βγαίνουμε και για φαγητό. Ο Ζέλικο είναι απο τους ανθρώπους που αγαπάει την Ελλάδα και την νιώθει σαν πατρίδα του. Δεν σταματάει να μιλάει γι' αυτήν.»

 

-Μέσω του Ολυμπιακού είδαμε ελληνική ομάδα να αγωνίζεται ξανά στην Ευρώπη, μετά την δική σας, τον Αθηναϊκό. Αυτό το βήμα αρκεί για να ακουστεί το ελληνικό γυναικείο μπάσκετ;

«Η πορεία του Ολυμπιακού αν και δεν ήταν αυτή που όλοι περιμέναμε, εν τούτοις ήταν η αρχή. Περιμένω να μην απογοητευτούν οι άνθρωποί τους και με την δυναμική που έχουν ήδη δημιουργήσει να διορθώσουν ότι νομίζουν πως έχουν κάνει λάθος και να προσπαθήσουν, γιατί όχι,  ίσως και στο υψηλότερο επίπεδο που είναι η Ευρωλίγκα. Και φυσικά περιμένω και από άλλες ομάδες με δυναμική, όπως ο Παναθηναϊκός να κάνει κι αυτός ένα ξεκίνημα στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να το φοβούνται. Ας μην ξεχνάμε πως εκτός απο εμένα υπάρχουν κι άλλοι Έλληνες στο γυναικείο μπάσκετ που είναι στο υψηλότερο επίπεδο όπως είναι ο Γιαπαλάκης (εκ των κορυφαίων μάνατζερ παιχτών), ο Κωσταλάς (χρόνια γενικός διευθυντής στην Ρωσική Σπάρτακ Μόσχας με πολλούς τίτλους Ευρωλίγκας στο παλμαρέ του), άνθρωποι που θα μπορούσαμε να δώσουμε τις συμβουλές μας σχετικά με την ευρωπαϊκή προοπτική μιας ελληνικής ομάδας. Κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος είναι πως την χρονιά που ο Αθηναικός πήρε το Ευρωπαικό, είχαμε πάρει πολλές καίριες και χρήσιμες συμβουλές απο αυτούς τους ανθρώπους σε πολλά θέματα.»

-Οι Ελληνίδες παίκτριες μπορούν να αγωνιστούν σε επίπεδο Ευρωλίγκας και Eurocup;

«Σαφέστατα ναι… Παiκτριες σαν τις Μάλτση, Καλτσίδου, Δημητράκου, Σπανού έχουν ήδη αγωνιστεί με πολύ μεγάλη επιτυχία στην Ευρωλίγκα και κάποιες έχουν φτάσει μέχρι και Final Four. Οι Ελληνίδες στερούνται ευρωπαϊκών εμπειριών, ακόμα και κάποιες παίχτριες της Εθνικής Ομάδας η μόνη ευρωπαϊκή εμπειρία που έχουν είναι μέσω των αγώνων της Εθνικής. Φανταστείτε ότι παίζουν με κάποιες παίχτριες που είναι σούπερ σταρ των ευρωπαικων γηπέδων, σαν να λέμε αντίστοιχα ο Γιουλ της Ρεάλ ή ο Γερμανός ο Νοβίτσκι και οι Ελληνίδες δεν τις έχουν ακούσει ποτέ. Να μην πω φυσικά οτι οι αντίπαλες δεν ξέρουν αν κάποιες παίχτριες μας είναι παίκτριες ή συνοδεύουν την ομάδα ως φυσιοθεραπεύτριες. Μιλάμε για απίστευτο κενό εμπειριών και παρουσίας στην Ευρώπη. Ο συναγωνισμός είναι που μας κάνει όλους καλύτερους, και όσοι δεν συμμετέχουν σε αυτόν, απλά μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο το χάσμα και την απόσταση από την κορυφή.»

 

-Σας έχουν επηρεάσει όλα αυτό που συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στην πολιτική ζωή της χώρας;

«Δεν μπορώ να πω ότι δεν τα παρακολουθώ ή ότι εν μέρει δεν με επηρεάζουν, απλά προσπαθώ να τα αφήνω πίσω μου.»

 

-Ελεύθερος χρόνος για να απολαύσει την Κωνσταντινούπολη ένας προπονητής σε μία ομάδα που κινείται σε άκρος επαγγελματικούς ρυθμους;

«Οι λέξεις «ελεύθερος χρόνος» είναι άγωστες σε εμάς. Με το που τελειώνει ένα ματς αυτόματα το ίδιο βράδυ ξεκινάει η προετοιμασία για το επόμενο. Γι’ αυτό άλλωστε το να δουλεύεις σε αυτό το επίπεδο με πολλά ταξίδια κι αγώνες δεν έχεις ευκαιρίες να δεις τίποτα απο την ζωή της πόλης, παρά μόνο να χαλαρώσεις με τους συνεργάτες σου για βραδινό φαγητό σε κανένα εστιατόριο.»

 



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ