Ολοκληρώθηκε η όγδοη αγωνιστική της Γ’ Εθνικής, με το Basketa.gr να σας παρουσιάζει την κορυφαία πεντάδα, αλλά και τον προπονητή της αγωνιστικής στους δύο ομίλους του Νότου.
1ος όμιλος
1) Παύλος Παπάδης (Πέρα)
Είναι από τις ευχάριστες ειδήσεις της σεζόν, καθώς έχει αρχίσει να επανέρχεται πλήρως στο ρυθμό που τον γνωρίζουμε, μετά το σοβαρό του τραυματισμό. Ο «εκρηκτικός» γκαρντ έκανε... τα πάντα στην επικράτηση με αντίπαλο τον Λέοντα, δίνοντας ένα διαφορετικό τόνο και στο ρυθμό της ίδιας του της ομάδας, ενώ ξεχώρισε και έξω απί τη γραμμή των 6.75 μέτρων, με 16 πόντους και 4/7 τρίποντα. Ο Παύλος Παπάδης... είναι εδώ ξανά και το έδειξε.
2) Κωστής Μουμπάρακ (Ιωνικός ΝΦ)
Είναι αυτός, που ξέρει να αναλαμβάνει τις μεγάλες ευθύνες, όταν η ομάδα του χρειάζεται λύσεις, που θα «σκοτώσουν» τον αντίπαλο. Στην αποστολή με τον Έσπερο Πατρών, που αποδείχθηκε μια δύσκολη δοκιμασία, ήταν εκ νέου παρών και με 20 πόντους και τέσσερα τρίποντα, αποτέλεσε τον καθοριστικό παράγοντα για ένα μεγάλο «διπλό», που κρατά όρθιο τον Ιωνικό ΝΦ, σε μια περίοδο όπου ακόμη ψάχνει τρόπο να... ματσάρει την απώλεια του Στέλιου Γκίνη. Ο Κωστής Μουμπάρακ, άλλωστε, είναι εξ ορισμού ο ηγέτης αυτής της ομάδας.
3) Χριστόδουλος Καράβολας (Αιγάλεω)
Βρίσκεται... σε μια μόνιμη «φλόγα» από την αρχή της χρονιάς και κατευθύνει με μαεστρία τους συμπαίκτες του, όντας άλλωστε ο άνθρωπος που φέρνει σε πορεία «αναγέννησης» το Αιγάλεω. Οι 31 πόντοι του με δύο τρίποντα απέναντι στον Ηλυσιακό, είναι νούμερα που μιλούν από μόνα τους, καθώς όποτε βλέπει αυτή την ομάδα φαίνεται πως... ξυπνά το «κτήνος» μέσα του. Όχι πως στα υπόλοιπα ματς υστερεί, αλλά ειδικά σε αυτό ο Χριστόδουλος Καράβολας ήταν απολαυστικός.
4) Νίκος Παπουτσής (Άρης Νικαίας)
Είναι ένας από τους νεαρούς παίκτες της ομάδας, που έχουν επωμιστεί έναν ηγετικό ρόλο, αντάξιο του ταλέντου και της προόδου του μέσα στα χρόνια. Παρά τις προηγούμενες ήττες, έχει αποδείξει πως του αξίζουν αυτές οι αρμοδιότητες και ήταν καταλυτικός απέναντι στην Καλαμάτα, με τους 17 του πόντους με τρία τρίποντα να επιβραβεύουν τις προηγούμενες καλές του αποδόσεις. Ο Νίκος Παπουτσής είναι από τους λόγους, που ο Άρης Νικαίας δείχνει ένα ανταγωνιστικό πρόσωπο.
5) Γιάννης Σίνης (Ακράτα)
Έπαιζε με πρόβλημα τραυματισμού και όχι απλά είχε επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας του, αλλά ήταν και από τους πρωταγωνιστές στο να πάρει το ντέρμπι με την Αχαγιά. Για τους λόγους αυτούς, επομένως, αξίζει να βρίσκεται σε αυτή την πεντάδα, με τους 13 πόντους του με δύο τρίποντα, να είναι μόνο ενδεικτικοί του τι έκανε. Στην πραγματικότητα, είναι μία υπέρβαση αυτό, που έχει κάνει ο Γιάννης Σίνης.
Προπονητής: Παναγιώτης Ζερβουλάκος (Άρης Νικαίας)
Αποφάσισε φέτος, σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο, να ποντάρει πάνω σε ένα σύνολο πολύ νεανικό και με αντίπαλο την Καλαμάτα, απέδειξε πως μπορεί να κερδίσει το στοίχημά του. Η ομάδα του έκανε αυτά, που έπρεπε ακριβώς, για να φέρει τον αντίπαλο... στα όρια και να τον αναγκάσει αν υποταχθεί στο ρυθμό της στο δεύτερο ημίχρονο, ιδιαίτερα από τη στιγμή, που μετά την πρώτη περίοδο άρχισε να αποβάλλεται το αρχικό άγχος, του να έρθει η πρώτη νίκη. Αυτή, πάντως, ήρθε και είναι σε μεγάλο βαθμό έργο Παναγιώτη Ζερβουλάκου, με τον Άρη Νικαίας να εκτελεί ορθά ένα σωστό πλάνο για το τεστ παραμονής.
2ος όμιλος
1) Άγγελος Μάτος (Λοκρός Αταλάντης)
Αν τις προηγούμενες δύο σεζόν ο αδελφός του, Ανέστης, είχε μόνιμη θέση στους κορυφαίους της Γ' Εθνικής, φέτος είναι η σειρά του. Όχι πως εκείνος υστερεί, αλλά ο έμπειρος γκαρντ βρίσκεται σε «οργιώδη» χρονιά και το απέδειξε ακόμη μία φορά στην έδρα της Χαλκίδας, οδηγώντας τον Λοκρό με 28 πόντους και έξι τρίποντα, όντας για άλλη μια φορά ασταμάτητος. Ο Λοκρός ανεβαίνει διαρκώς και ο Άγγελος Μάτος είναι μία από τις αιτίες.
2) Λάμπρος Αντωνόπουλος (ΟΦΗ)
Αξίζει τη θέση του στην πεντάδα, όχι μόνο για την εμφάνιση στο Ζωγράφο, αλλά και τη σταθερότητα σε υψηλό επίπεδο απόδοσης. Ο έμπειρος γκαρντ ήταν μια «ορχήστρα» για τον Βασίλη Ράλλη, σκοράροντας 17 πόντους με δύο τρίποντα, δημιουργώντας και δείχνοντας το δρόμο στους υπόλοιπους, για ένα μεγάλο θρίαμβο, που δείχνει πως η κρητική ομάδα βρίσκεται σε άλλο επίπεδο. Ο Λάμπρος Αντωνόπουλος είναι ένας λόγος από αυτή τη σπουδαία χρονιά του ΟΦΗ.
3) Γιώργος Τσίρος (Αργοναύτης Τριγλίας Ραφήνας)
Η επιστροφή του από την Αγγλία ήταν όντως ένα σπουδαίο γεγονός για τον Γιώργο Γιαννακόπουλο και αυτό φαίνεται κάθε εβδομάδα στο παρκέ. Ο ΒΑΟΛ Χίου ήταν ανταγωνιστικός, αλλά ο ίδιος σε μια εξαιρετική μέρα, που ήταν πολύ δύσκολο να μην χαρίσει την νίκη στην ομάδα του, με 16 πόντους και τέσσερα τρίποντα. Μπορεί η μεταγραφή του Γιώργου Τσίρου να ήρθε στο φινάλε για τον Αργοναύτη, αλλά ήταν... σκέτη ευλογία.
4) Δημήτρης Καραδολάμης (Κορωπί)
Μπορεί ο Γεράσιμος Κουτουφάς να ήταν τρομερός για άλλη μια φορά, αλλά δεν μπορεί να αδικηθεί ένας παίκτης, που έχει υπάρξει σταθερά πρωταγωνιστής για την ομάδα του, όντας μόνιμη επιθετική απειλή σε κάθε ματς. Ο έμπειρος φόργουορντ ήταν, άλλωστε, εξίσου σημαντικός για το Κορωπί, που κατάφερε να πάρει άλλη μια μεγάλη ανάσα κόντρα στην ΚΑΠ και να κρατήσει την έδρα του, με 21 πόντους, που... δεν τους λες λίγους. Ο Δημήτρης Καραδολάμης, άλλωστε, επανήλθε το καλοκαίρι, για να είναι ο ηγέτης του.
5) Κώστας Τσαπρούνης (Ερμής Σχηματαρίου)
Ένας από τους λόγους, που ο Ερμής δικαιούται να κοιτάζει και πάλι ψηλά, είναι η επιστροφή του από την Νορβηγία. Έδωσε άλλη μια σπουδαία λύση στη ρακέτα, μαζί με τον Δημήτρη Γιανναλέτσο, και με 21 πόντους απέναντι στην Καλλιθέα, απέδειξε πως δεν χρειαζόταν πολύ χρόνο, για να προσαρμοστεί ξανά στις συνθήκες, που ήδη γνώριζε στην ομάδα του Σχηματαρίου. Ο Κώστας Τσαπρούνης ήταν μια... σπουδαία εσωτερική μεταγραφή.
Προπονητής: Θοδωρής Γιαννακόπουλος (Ίκαρος Νέας Σμύρνης)
Από πού να αρχίσει κανείς; Από ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ στην ιστορία της κατηγορίας, που έχει να διαχειριστεί, ειδικά για ομάδα της πρωτεύουσας; Από τις τέσσερις νίκες σε οκτώ παιχνίδια, με την τελευταία κόντρα σε ένα μεγάλο φαβορί για την άνοδο, και δη μέσα στα Μελίσσια; Από την ανατροπή από το -19 (45-26 στο 24') και τις λύσεις, που βρέθηκαν από τον ίδιο για την νίκη... σαν λαγός από το καπέλο, τόσο στην κανονική διάρκεια όσο και στις δύο παρατάσεις; Από όπου κι αν το πιάσει κανείς, ο Θοδωρής Γιαννακόπουλος δείχνει το ταλέντο του, ως τεχνικός, και ο Ίκαρος κερδίζει ένα πολύ μεγάλο στοίχημα, έως τώρα.
