Ο Παπάγου έφτασε σε άλλη μια μεγάλη «απόδραση», αυτή την φορά στην Καρδίτσα, και ο Γιώργος Παπαπέτρου που τον κράτησε ζωντανό στην κανονική διάρκεια, μιλάει στο Basketa.gr για το τι έδωσε ένα «διπλό» παραμονής, τη «βαριά» φανέλα των «Στρατηγών», τις... μπασκετικές κουβέντες με τον αδερφό του, Ιωάννη, και τη - λογική - μοναδική ευχή για την πορεία της καριέρας του.
Δεν είναι, τελικά, καθόλου υπερβολικό ή... γραφικό να μιλήσει κανείς για φανέλες, όσο κι αν μερικές φορές η αναφορά σε αυτές, ή σε ψυχικά αποθέματα που αναδεικνύουν οι αθλητές, υποτιμούν την καλή προετοιμασία και απόδοση σε ένα παιχνίδι. Σε περιπτώσεις σαν αυτήν του Παπάγου, για παράδειγμα, δε γίνεται να μην ξεκινήσει τέτοια κουβέντα, ιδιαίτερα όταν τον τελευταίο καιρό έχει σημειώσει τρομερές επιτυχίες, με τελευταία το «διπλό» στην Καρδίτσα. Απέναντι σε μία ομάδα που έπαιζε ματς... δίχως αύριο, οι «Στρατηγοί» έκαναν την ανατροπή μετά το 35-26 του ημιχρόνου και κέρδισαν το παιχνίδι στην παράταση, με τον Γιώργο Παπαπέτρου να τους έχει κρατήσει νωρίτερα ζωνταντούς, αφού όντας εύστοχος από τη γραμμή των βολών, «έγραψε» το 71-71 της κανονικής διάρκειας.
Ο Έλληνας γκαρντ μίλησε στο Basketa.gr για το νέο μεγάλο αποτέλεσμα του συγκροτήματος του Σάββα Κατσούνη, του οποίου η άφιξη έχει συνοδευτεί με τέτοιους θριάμβους, και μάλιστα σε διάρκεια, για να βρεθεί η ομάδα τη δεδομένη στιγμή εκτός της «ζώνης» των play out της Α2. Ο ίδιος, αναφέρθηκε στο ρόλο που παίζει, το να αγωνίζονται ο ίδιος και οι συμπαίκτες του για το σύλλογο αυτόν, ενώ δεν παρέλειψε να κάνει λόγο και για τα... λόγια αδελφικά που ανταλλάσσει με τον ευρισκόμενο στον Ολυμπιακό Ιωάννη Παπαπέτρου. Τέλος, εκφράζει για τον εαυτό του μία ευχή και αυτή είναι λογική, καθώς πρόκειται για έναν παίκτη που έχει περάσει ουκ ολίγες ταλαιπωρίες.
Γιώργο, σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, τι ήταν το στοιχείο που πιστεύεις που ξεχώρισε στο να πάρετε το αποτέλεσμα;
Κρίθηκε στις λεπτομέρειες, όπως ανέφερες, το συγκεκριμένο ματς, το οποίο ήταν «ζωής και θανάτου» για εκείνους, ενώ για εμάς μπορεί να ήταν σημαντικό, αλλά δε θα βάζαμε και… μαύρες πλερέζες αν χάναμε. Θεωρώ, ότι για την νίκη μας ευθύνεται το γεγονός, ότι ήμασταν για ακόμη μία φορά, μια «γροθιά». Παρότι βρεθήκαμε πίσω στην αρχή, το παλέψαμε και μείναμε πιστοί στο πλάνο, για να να μπούμε ξανά στο παιχνίδι και να το πάρουμε τελικά.
Μίλησες για την Καρδίτσα που «καιγόταν» για το αποτέλεσμα, ενώ για εσάς… δεν ίσχυε ιδιαίτερα αυτό. Τι πιστεύεις, ότι σημαίνει το καθένα από τα δύο συναισθήματα για κάθε πλευρά και για το ρόλο που παίζει στο παιχνίδι;
Όταν μία ομάδα θέλει απεγνωσμένα ένα αποτέλεσμα, η ψυχολογία συνήθως είναι αρνητική για την ίδια, με πίεση και άγχος να τα καταφέρα, ιδιαίτερα αν το ματς είναι κλειστό και οι δύο πλευρές είναι κοντά στο σκορ. Αντίθετα, η ομάδα που… δεν τρελαίνεται τόσο, όταν βρίσκεται σε κοντινή απόσταση στο σκορ, μπορεί μάλλον να λειτουργήσει καλύτερα σε ειδικές καταστάσεις, κάνοντας καλύτερη διαχείριση.
Ήταν παρόμοιο το συναίσθημα και όταν πήγες στη γραμμή των βολών, γνωρίζοντας πως το ματς πήγαινε παράταση μόνο αν ευστοχούσες;
Αυτό που ήξερα, είναι ότι αν ευστοχούσα θα είχαμε το πλεονέκτημα για την νίκη, για τον απλούστατο λόγο, ότι του βάζαμε πλέον το «μαχαίρι στο λαιμό». Συγκεντρώθηκα, λοιπόν, παρά και τον πολύ θόρυβο που έκαναν οι φίλοι της Καρδίτσα, τις έβαλα και κατάλαβα σε εκείνο το σημείο, ότι είχαμε το αβαντάζ. Αποδείχθηκε αυτό μετά, όταν «κλειδώσαμε» το ματς.
Με την έλευση του Σάββα Κατσούνη, μοιάζει να άλλαξαν πολλά πράγματα, καθώς έχετε πάρει πολλά σπουδαία αποτελέσματα ακόμη και μακριά από την έδρα σας, σαν αυτό στην Καρδίτσα. Πώς το εξηγείς εσύ;
Ο κόουτς Κατσούνης μας έχει βοηθήσει πολύ να βγάλουμε τις αληθινές μας δυνατότητες, αξιοποιώντας στο έπακρο ολόκληρο το ρόστερ που έχει στα χέρια του, εκμεταλλευόμενος το γεγονός, ότι είναι μικρό σε σύγκριση με άλλα. Μας κάνει να νιώθουμε όλοι σημαντικοί και δίνουμε συνέχεια τον καλύτερο εαυτό μας. Έχει αλλάξει, γενικά, η ψυχολογία μας, με τον έναν να παίζει για τον άλλο σε κάθε συνθήκη.
Παίζει το ρόλο του το γεγονός, ότι φοράτε μια φανέλα σαν αυτή του Παπάγου;
Παίζει σίγουρα ρόλο. Όταν κάνουμε προπόνηση και κοιτάμε την φανέλα του Αλφόνσο Φορντ, ή όταν παίζουμε στην Καρδίτσα και βλέπουμε τους δικούς μας οπαδούς να δημιουργούν ατμόσφαιρα… σαν να παίζουμε στο «Σαλούν», νιώθουμε ακόμη μεγαλύτερο το «βάρος» της φανέλας και πως δεν πρέπει να τους απογοητεύσουμε. Η φανέλα αυτή είναι μια μεγάλη ψυχολογική ώθηση κι ένα αβαντάζ σε σύγκριση με άλλες ομάδες.
Τι πρέπει να κάνει ο Παπάγου, πλέον, για να εξασφαλίσει την παραμονή του μένοντας εκτός της «ζώνης» των play out;
Ο στόχος μας ήταν να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τα play out ή, έστω, να αποκτήσουμε πλεονέκτημα σε αυτά. Κάπως έτσι, θέσαμε ως στόχο τις 13 νίκες στην κανονική περίοδο, οπότε χρειαζόμαστε σίγουρα άλλες τρεις, ευρισκόμενοι τώρα στις δέκα. Πρέπει να μπούμε… με το μαχαίρι στη δόντια, στα ματς που μπορούμε να διεκδικήσουμε στην έδρα μας, και να μην πετάξουμε στα «σκουπίδια» τις μεγάλες εμφανίσεις του τελευταίου καιρού.
Όταν έχεις έναν αδερφό που παίζει σε επίπεδο Ευρωλίγκα, τι λέτε μεταξύ σας για όσα κάνετε στις καριέρες σας;
Υπάρχει μόνο υπερηφάνεια. Πίστεψε με, για μένα όταν ο αδερφός μου, ο Ιωάννης, παίζει σε αυτό το επίπεδο, για μένα είναι ακόμη καλύτερο από το να το έκανα εγώ ο ίδιος. Το μόνο που θα προσέξεις πάνω μας, είναι πως είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές μεταξύ μας, με την έννοια πως υπάρχουν συνέχεια πράγματα που πρέπει να βελτιώνουμε, άρα και οι σχετικές παρατηρήσεις και συμβουλές.
Τι ζητά, πλέον, ο Γιώργος Παπαπέτρου στη συνέχεια της καριέρας του;
Υγεία… και μόνο υγεία! Έχω ταλαιπωρηθεί με αρκετά χειρουργεία έως τώρα και θεωρώ, ότι όταν είμαστε υγιείς μπορούμε να πετύχουμε κάθε στόχο. Κάνω πολλή προπόνηση και θέλω απλά να… με αφήσει και το σώμα μου να προχωρήσω. Είναι σίγουρα πολύ δύσκολες τέτοιες καταστάσεις, γιατί δεν ξέρεις αν θα είσαι όπως πριν, να μπορείς να βελτιωθείς, ή κάνεις έξτρα προπόνηση. Ένας άνθρωπος που προσπαθεί στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, όμως, κι έχει την οικογένεια με τους φίλους δίπλα του, είναι εφικτό να επανέλθει, εκτός βέβαια της περίπτωσης των τραυματισμών, από τους οποίους δε γυρνάς. Υπάρχουν κι αυτοί, αλλά ευτυχώς δεν έχω ζήσει ούτε θέλω να ζήσω κάτι τέτοιο.
