Ο Ελληνοαμερικανός Γιώργος Γαλανόπουλος είναι ο άνθρωπος πίσω από το μπασκετικό «θαύμα» της Ουγκάντας και το Basketa.gr παρουσιάζει το... μανιακό του μπάσκετ που συστήνεται στον κόσμο γράφοντας ήδη ιστορία.
Πώς είναι η Ουγκάντα στο μυαλό ενός Έλληνα; Η απάντηση μάλλον είναι προφανής, αν έστω και μια φορά στη ζωή σας έχετε ακούσει σε μια άσχημη κατάσταση πως «γίναμε Ουγκάντα». Και οι συνθήκες διαβίωσης προκαλούν αυτή την φράση, όπως κι εκείνες που συνάντησε κάποτε ο Γιώργος Γαλανόπουλος και στην Αλεξάνδρεια.
Ο νέος τότε τεχνικός της Εθνικής ομάδας της χώρας, που είχε μεν προκριθεί για το Αφρομπάσκετ του 2017, αλλά ακόμη είχε ένα σύνολο… σαν διαλυμένη διαδήλωση, έπρεπε να ξεκινήσει δουλειά σε ένα γήπεδο χωρίς κλιματισμό και ρολόι, καθώς και άσχημο φωτισμό. Φανταστείτε αυτή την κατάσταση σε μια χώρα με το κλίμα της Αιγύπτου, όπου η Εθνική της Ουγκάντας έκανε την πρώτη της συγκέντρωση εν όψει του τουρνουά της Σενεγάλης.
Οι λόγοι είναι αρκετά προφανείς ως προς το γιατί οι προπονήσεις δεν έγιναν στην ίδια την χώρα, αλλά όλα αυτά δεν απασχολούσαν τον Ελληνοαμερικανό κόουτς. «Έτσι θα είναι και οι αντίπαλοί μας στο γήπεδο. Εμείς πρέπει να το αντιμετωπίσουμε», τους είπε. Δε σκέφτηκε καμία δικαιολογία και… στρώθηκε αμέσως στη δουλειά, αν και φυσικά παραδέχθηκε πως ήταν το χειρότερο γυμναστήριο που είχε δει στη ζωή του.
https://www.youtube.com/watch?v=7hIDE-IvFQ4&ab_channel=FEDERATIONOFUGANDABASKETBALLASSOCIATION
Έναν άνθρωπο με όνειρα, όμως, δύσκολα τον σταματά οτιδήποτε σταθεί ως εμπόδιο στο δρόμο του. Και ο Γαλανόπουλος το επιβεβαίωσε, έχοντας καταφέρει σήμερα να είναι προπονητής στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ των ανερχόμενων τεχνικών, καθώς και κόουτς μιας Ουγκάντας, που από το πουθενά βρέθηκε στην οκτάδα του φετινού Αφρομπάσκετ. Το Basketa.gr σας παρουσιάζει το προφίλ του 32χρονου… μανιακού με το μπάσκετ που συστήνεται στον κόσμο με ένα διαφορετικό τρόπο.
Και… ξαφνικά βλέπεις μπροστά σου τον Ρόουζ
Ο Γιώργος Γαλανόπουλος άρχισε να ασχολείται με το μπάσκετ στα πέντε του χρόνια στο Μπάφαλο Γκρόουβ του Ιλινόι, το οποίο βρίσκεται σχετικά κοντά στο… γεμάτο Έλληνες Σικάγο. Ο ίδιος δεν επηρεαζόταν από καμία συνθήκη, παίζοντας μέρα και νύχτα στην μπασκέτα, που είχε στηθεί στην άκρη του δρόμου και τον βοηθούσε, μάλιστα, να είναι εύστοχος στο παιχνίδι HORSE.
Τα όνειρά του δεν ήταν λίγα και, πολύ νωρίς, θα άρχιζε να τα εκπληρώνει, όταν ως κολλεγιόπαιδο ακόμη στην Ιντιάνα βρήκε άκρη μέσω ενός φίλου του, για να πάει σε ένα καλοκαιρινό καμπ με το επιτελείο των Μπουλς, που είχε ως έργο τη βελτίωση των παικτών. Εκεί, μάλιστα, έκανε εξαιρετική δουλειά για τον τότε νεαρό Ντέρικ Ρόουζ, παίζοντας «παθητική» άμυνα ή «κυνηγώντας» ριμπάουντ, ώστε να προπονηθεί σωστά ο ηγέτης των «Ταύρων» για την επόμενη σεζόν.
Η εμπειρία εκείνη θα του έδινε ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για το μέλλον. Μετά την αποφοίτησή του το 2011, οι Μπέϊκερσφιλντ Τζαμ του έδωσαν την ευκαιρία μέσω ενός προγράμματος πρακτικής κι εκείνος… άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία του. Δεν ήταν μόνο η δουλειά με τους παίκτες, που τρελαίνονταν να τον έχουν για τη δουλειά, που κάποτε έκανε στον Ρόουζ, αλλά και η σχέση του, τόσο μαζί τους όσο και τους άλλους προπονητές.
«Έχει πάντα τρόπο να σπάει τον πάγο. Σε ταξίδια επτά ωρών και παραπάνω είχε τον τρόπο να μας κρατά όρθιους και να μην καταλαβαίνουμε πώς περνούσε η ώρα, λέγοντάς μας ιστορίες ατελείωτες. Όπως υπάρχουν παίκτες-συνδετικοί κρίκοι, έτσι υπάρχει αυτός στο τεχνικό επιτελείο», αναφέρει σε δηλώσεις του ο τότε διευθυντής προσωπικού αθλητών, Μπράιαν Λίβι, που σήμερα βρίσκεται στο Φορτ Ουέιν.
https://www.youtube.com/watch?v=e8teGpeKffE&ab_channel=BakersfieldJam
Κάπως έτσι, βλέποντας την ενέργειά του και πόσο καλό έκανε η παρουσία του στην ομάδα από κάθε άποψη, οι Τζαμ τον κράτησαν, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο την επόμενη σεζόν να φτιάξουν νέα θέση για προπονητή ανάπτυξης παικτών μόνο για πάρτη του. Παράλληλα, μάλιστα, δούλευε στο βίντεο με το επιτελείο, όντας πολυπράγμων και αποτελεσματικός.
Οι Τζαμ έφτασαν εκείνη την χρονιά να είναι πρώτοι στη Δύση και, αμέσως μετά, ήρθε η προαγωγή σε βοηθό προπονητή. Η χαρά, βέβαια, δε θα κρατούσε πάρα πολύ, καθώς οι Τζαμ το 2014 εξαγοράστηκαν από τους Φοίνιξ Σανς, με την ομάδα του ΝΒΑ να προχωρά σε περικοπές, οι οποίες επίσης τον περιελάμβαναν, κάτι που σήμαινε πως έπρεπε πάλι να «χτίσει» για τον εαυτό του από την αρχή μια κατάσταση.
Οι «θρύλοι» και… η κορυφή για την Ουγκάντα
Ο Γαλανόπουλος θέλησε να πάρει λίγο τον χρόνο του και το καλοκαίρι του 2014 πήγε στην Νέα Ζηλανδία ως πρώτος προπονητής, παίρνοντας τον επόμενο Μάρτιο ξανά το δρόμο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιζητώντας θέση στο ΝΒΑ, με τους Ντάλας Μάβερικς αυτή την φορά να του προσφέρουν πρακτική στον τομέα, όπου θριάμβευσε τα προηγούμενα χρόνια, εκείνον της ανάπτυξης παικτών.
Ο κόουτς επίτηδες διάλεξε ένα σπίτι σε απόσταση πέντε λεπτών από το προπονητικό κέντρο, ώστε να δουλεύει νυχθημερόν με τους παίκτες και να κερδίσει την εμπιστοσύνη απάντων. «Έκανε εξαιρετική δουλειά προσπαθώντας να προσαρμοστεί, χωρίς να γίνεται ενοχλητικός», λέει για την τότε συνεργασία τους ο βοηθός της ομάδας εκείνης, Μέλβιν Χαντ, που σήμερα είναι στην Ατλάντα, με τον Γιώργο να επαναλαμβάνει όσα έμαθε με τον Ρόουζ.
Ο Ελληνοαμερικανός έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, μάλιστα, με το να συζητά πάντοτε την αγωνιστική φιλοσοφία με τους προπονητές της ομάδας, με την πρωτοβουλία του να κάνει προτάσεις να τους αρέσει ιδιαίτερα. Οι «Μαβς», όμως, δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν στη δική τους ομάδα, αλλά το «παραθυράκι» θα ερχόταν ξανά στην G-League.
Ο άνθρωπος που τον κράτησε στο Τέξας ήταν ο Μπομπ ΜακΚίνον, ένας άλλοτε τεχνικός των Ντιφέντερς που τον είχε αντιμετωπίσει με τους Τζαμ. Προσελήφθη για λογαριασμό των Λέντζεντς και, κάπως έτσι, παρέμεινε, με τον ΜακΚίνον να αποδεικνύεται πολύ μεγαλύτερος ευεργέτης του από αυτό, που μπορεί να περίμενε.
https://www.youtube.com/watch?v=9LVwvG6CeyM&ab_channel=LifestyleFrisco
Ο Στάνλεϊ Οσίτι, ιστορικός παίκτης της Ουγκάντας και νυν στέλεχος της FIBA, ζήτησε από τον ΜακΚίνον να τον βοηθήσει με την Εθνική της χώρας του και, ύστερα από συζητήσεις και ορισμένες θεάσεις στο YouTube, ώστε να δει το προφίλ του συνόλου, που θα έβλεπε μπροστά του, ο Γαλανόπουλος αποδέχθηκε την πρόταση, λέγοντας στον Οσίτι, ότι δε βλέπει λόγο να μη βρεθεί η Ουγκάντα στην κορυφή.
Τα «βήματα» που ακολουθεί από εκείνη την πρώτη γνωριμία με τους παίκτες στην Αλεξάνδρεια, κάθε άλλο παρά τους οδήγησαν στο να την… αποχαιρετήσουν. Απεναντίας, στην παρουσία τους στο Αφρομπάσκετ του 2017 επέδειξαν αξιοπρέπεια, καθώς μπορεί να είχαν τρεις ήττες σε ισάριθμα ματς, αλλά το -17 στον τελικό συντελεστή συνιστούσε τρόπον τινά… επιτυχία, με την Ανγκόλα μάλιστα να τα χρειάζεται στην πρεμιέρα, όπου η Ουγκάντα «αυτοκτόνησε», μιας και απώλεσε σε δευτερόλεπτα ένα προβάδισμα πέντε πόντων στο 84-79, για να πάει το ματς στην παράταση και η ευκαιρία να χαθεί.
https://www.youtube.com/watch?v=OjWq9_GTmD4&ab_channel=NOKETCHUPPODCAST
Επειδή, όμως, ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, η πορεία της Ουγκάντας μέχρι σήμερα εντυπωσιάζει, με το επόμενο «άλμα» να είναι έως και την οκτάδα του Αφρομπάσκετ φέτος, γράφοντας μοναδική ιστορία και σταματώντας σε ένα φορμαρισμένο Πράσινο Ακρωτήρι. Την ίδια ώρα, όμως, ακόμη και στο Τέξας η κατάσταση ολοένα βελτιωνόταν.
https://www.youtube.com/watch?v=WQioH9gJftw&ab_channel=UgandaOlympicCommittee
Μετά από δύο χρόνια στην ομάδα του βίντεο, οι Λέντζεντς αποφάσισαν να του δώσουν τα ηνία της τεχνικής τους ηγεσίας. Την προπέρσινη σεζόν, μάλιστα, βρίσκονταν στην τετράδα, για να τους ανακοινωθεί το Μάρτιο του 2020, όπως και στον υπόλοιπο πλανήτη, ότι ο κόρονοϊός… σταματά τα πάντα. «Ήταν τα γενέθλιά μου και θα πηγαίναμε να δούμε τους Μάβερικς. Ξαφνικά μας ανακοινώθηκε αυτό, κι ενώ κάναμε μια εξαιρετική χρονιά», επεσήμανε σε δήλωσή του λίγο αργότερα, μην κρύβοντας την απογοήτευσή του για το πώς τελείωσε, με τέτοιο άκομψο τρόπο, η σεζόν. Συμπλήρωσε τότε, πάντως, ότι «ελπίζω τα 32 μου να είναι καλύτερα από τα 31».
https://www.youtube.com/watch?v=JjdagY-yJG8&ab_channel=TexasLegends
Η ευχή του, θα έλεγε κανείς, ότι έγινε πραγματικότητα. Είναι προπονητής σε ένα πρωτάθλημα, που βγάζει πρωταγωνιστές του πάγκου για τις μεγάλες κατηγορίες εσχάτως, είτε στις ΗΠΑ είτε στην Ευρώπη, και την ίδια ώρα πετυχαίνει σε ένα πρότζεκτ, που ελάχιστοι θα αναλάμβαναν στη θέση του και ακόμη λιγότεροι θα πίστευαν, ότι μπορούν να βγάλουν άκρη.
Ο Γιώργος Γαλανόπουλος, φυσικά, ακόμη συστήνεται στον κόσμο του μπάσκετ. Και το κάνει με το δικό του τρόπο, γράφοντας από τώρα ιστορία…
https://www.youtube.com/watch?v=d85K83j7vMQ&ab_channel=DallasMavericks
