Ο Εργοτέλης επέστρεψε στις Εθνικές κατηγορίες, με τον ισχυρό του άνδρα, Βαγγέλη Γιαννουλάκη, να ξεκαθαρίζει πως ο Εργοτέλης, αλλά και το σύνολο των ομάδων που εκπροσωπεί θέλουν να αγωνιστούν.
Μετά την περιπέτεια της υγείας του, από την οποία βγήκε νικητής, ο έμπειρος παράγοντας και πρόεδρος του τμήματος μπάσκετ του Εργοτέλη, μίλησε στο «sports-factory.gr» για την επιθυμία της ομάδας του να συνεχίζει να αγωνίζεται, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει το γεγονός ότι «ξεχείλωσαν» οι Εθνικές κατηγορίες.
Αναφέρθηκε στο οικονομικό κομμάτι, ενώ τόνισε χαρακτηριστικά ότι : «αν δεν υπάρχει αγωνιστική δράση, δεν υπάρχει ζωή».
Αναλυτικά ανέφερε :
Θεωρείς ότι θα επιστρέψετε στα γήπεδα;
«Το θεωρώ δύσκολο να συμβεί, αλλά είμαι αισιόδοξος και θέλω να συμβεί. Οι επόμενες βδομάδες θα είναι κρίσιμες και θα δείξουν αν μπορούμε να επιστρέψουμε».
Υπάρχουν ανακοινώσεις από τους συνδέσμους ΠΣΑΚ, ΣΕΠΚ κ.ο.κ. που πιέζουν προκειμένου οι αθλητές και οι προπονητές αντίστοιχα να επιστρέψουν στα γήπεδα, τουλάχιστον για προπονήσεις, όσον αφορά τη Γ’ Εθνική θεωρείς ότι μπορεί να γίνει;
«Η Γ’ Εθνική είναι μια κατηγορία που είναι απλωμένη σε όλη την Ελλάδα με διαφορετικές εικόνες, όσον αφορά την πανδημία από περιοχή, σε περιοχή. Άλλη εικόνα υπάρχει στην Κρήτη και άλλη εικόνα στην Κοζάνη και σε ολόκληρη τη Βόρειο Ελλάδα. Ωστόσο παντού υπάρχει επιθυμία για επαναλειτουργία στις προπονήσεις, την επαναλειτουργία των ομάδων, την επαναλειτουργία των ακαδημιών, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό και το προσπερνάμε σχετικά εύκολα».
Θεωρείς ότι ένα παιδί που απέχει τόσους μήνες από το άθλημα, θα θέλει να επιστρέψει;
«Τα περισσότερα παιδάκια νομίζω ότι έχουν την επιθυμία να επιστρέψουν. Τα παιδιά δεν θα αισθανθούν τόσο πολύ το φόβο, όσο θα τον αισθανθούν οι γονείς. Το θέμα είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, όλες οι υποθέσεις μας είναι στον αέρα».
Στην αρχή του lockdown υπήρχαν ομάδες, που δήλωσαν δημόσια ότι θέλουν να διακοπεί το πρωτάθλημα, εσύ τι πιστεύεις γι’ αυτό;
«Η δικιά μου θέση είναι ότι αν δεν επιθυμούσαμε να παίξουμε, δε θα κατεβαίναμε να παίξουμε. Δεν γίνεται να κάνεις μια ολόκληρη προετοιμασία και να βάζεις το κεφάλι σου στη… φωτιά, για να πας να παίξεις μόνο δυο μήνες και μετα να κλείσεις το πρωτάθλημα και να πεις πάμε σε επόμενη χρονιά. Εγώ, αλλά και το σωματείο που εκπροσωπώ, θέλουμε να παίξουμε, να ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα και ας φτάσουμε μέχρι και το καλοκαίρι. Δεν έχει λόγο να το κλείσουμε και απλά να διατηρήσουμε κάποιες θέσεις. Ο Αθλητισμός πρέπει να προχωράει και να συμβαίνουν πράγματα στα γήπεδα».
Τι ζημιά έχει ένα τμήμα μπάσκετ μετά από αυτή την πανδημία;
«Αν πάμε με το κομμάτι το οικονομικό, σίγουρα ένας σύλλογος ερασιτεχνικός δεν μπορεί να βρει μικροχορηγίες, δεν μπορεί να πουλήσει εισιτήρια διαρκείας, δεν υπάρχουν εισιτήρια αγώνων, δεν έρχεται ο κόσμος στα γήπεδα και σίγουρα διατηρείται πολύ δύσκολο οικονομικά. Ο αθλητισμός είναι κάτι το ζωντανό. Αν δεν υπάρχει αγωνιστική δράση, δεν υπάρχει ζωή. Αυτό είναι το σημαντικότερο όλων. Έτσι και αλλιώς, στον ερασιτεχνικό αθλητισμό το οικονομικό κομμάτι πάει σε δεύτερη μοίρα. Κάποιοι ματώνουν για να υπάρχει, αλλά από εκεί και πέρα η απουσία δράσης είναι κάτι που στενοχωρεί τους πάντες και τους παράγοντες. Νομίζω ότι κάνουμε κάτι επειδή το αγαπάμε και επειδή έχουμε όρεξη να το κάνουμε. Όταν όμως δεν μας το επιτρέπουν, όσο σημαντικοί και αν είναι οι λόγοι, η όρεξη είναι κάτι που θα φύγει. Θα επικρατήσει η στενοχώρια και οι άλλες σκέψεις».
Πως σου φάνηκε η ανακατανομή των ομίλων και πιο συγκεκριμένα στην Γ’ Εθνική, όπου και αγωνίζεται ο Εργοτέλης;
«Αυτό δεν ξέρω ποιοι το σκέφτηκαν στην ομοσπονδία. Ποιοί επεξεργάστηκαν το πλάνο αυτό, εγώ σίγουρα δεν συμφωνώ. Είναι πολύ προχειροφτιαγμένο και σίγουρα ο σκοπός που διαβάσαμε, ότι επιθυμούσανε να γίνουν τα πρωταθλήματα χαμηλού οικονομικού κόστους για τις ομάδες, δεν έχει πραγματοποιηθεί πουθενά. Ξεχείλωσαν οι εθνικές κατηγορίες, αποδυναμώθηκαν τα τοπικά πρωταθλήματα για να ικανοποιηθούν κάποιοι. Δεν γίνεται να υπάρχουν 195 ομάδες στις εθνικές κατηγορίες. Έλεος».
Έχετε ερωτηθεί από την ΕΟΚ, για το αν θέλετε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα ή για κάτι παρεμφερές, όπως έγινε την πρώτη φορά;
«Ήταν πολύ νωρίς τότε που σταματήσαμε. Είχαμε παίξει μόλις δυο μήνες στο πρωτάθλημα. Από τότε δεν έχει γίνει τίποτα ως τώρα. Νομίζω ότι ρωτήθηκαν τα σωματεία της Α1 Γυναικών για το δικό τους το πρωτάθλημα, δεν ξέρω αν το ίδιο έγινε και με τα σωματεία της Α2 Ανδρών, αλλά όλοι οι υπόλοιποι είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Δεν μας έχουν ρωτήσει για κάτι».
Θεωρείς ότι θα αλλάξουν ξανά τα πρωταθλήματα μετά τις εκλογές;
«Καταρχάς οι εκλογές μπορεί να γίνουν το Μάρτιο, μπορεί όμως να γίνουν και το καλοκαίρι. Μπορεί να γίνουν και μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, αν γίνουν και αυτοί. Σε αυτή την περίπτωση, θεωρώ ότι το λάθος θα είναι ότι θα σχεδιαστούν Εθνικά πρωταθλήματα από μια διοίκηση, η οποία στην ουσία δεν θα είναι η διοίκηση. Νομίζω ότι όλοι οι υποψήφιοι έχουν τις σκέψεις τους για τα εθνικά πρωταθλήματα και έχουν και το χρόνο μπροστά τους να δουν τι θα κάνουν. Νομίζω όμως ότι θα αλλάξει κάπως το τοπίο, εφόσον αλλάξουν και τα πρόσωπα».
Όσον αφορά το μητρώο και την εγγραφή των σωματείων σε αυτό, το θεωρείς σωστό που γίνεται τώρα;
«Αυτό έπρεπε να είχε γίνει χρόνια πριν και δεν είχε γίνει, γιατί αδρανούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι προηγούμενοι υπουργοί. Δηλαδή τώρα εφαρμόζονται κάποιες διατάξεις, οι οποίες είχαν γραφτεί κάποια χρόνια πριν. Το αρνητικό ήταν ότι όλα αυτά πιέστηκαν να γίνουν σε ένα μικρό χρονικό διάστημα και μέσα σε κατάσταση lockdown που ήταν δύσκολο να γίνει για πολλά σωματεία. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα καταφέρουν να εγγραφούν στο άθλημα του μπάσκετ γύρω στα 500 με 600 σωματεία, τα οποία θα έχουν και το δικαίωμα στις επόμενες εκλογές. Δεν είναι κακό το ότι έγινε το μητρώο, δεν είναι κακό ότι καταγράφονται τα σωματεία και μακάρι να υπάρξει και ένας τρόπος αντικειμενικός και αδιάβλητος να εκτιμά τη δράση του κάθε σωματείου και την αξία του κάθε σωματείου».
Όσον αφορά την Κρήτη, βοηθάει τα πρωταθλήματα της και κατ’ επέκταση τις ομάδες της ότι είναι καταμερισμένα σε τέσσερις νομούς;
«Καταρχάς αυτό που είχα πει και στην Ε.ΚΑ.Σ.Κ. κάποια χρόνια πριν είναι ότι δεν κάνουν όλοι οι νομοί και όλες οι ομάδες ίδια προσπάθεια. Δεν υπάρχουν όλοι οι αριθμοί ισομερώς σε όλη την Κρήτη και σε όλες τις ομάδες. Εφόσον οι ομάδες μπορούν να ανταπεξέρχονται οικονονικά, γιατί είναι δύσκολο το φορτίο των μετακινήσεων, όταν τα παιχνίδια Εφήβων, Παίδων και Κορασίδων είναι σε Παγκρήτιο εύρος και υπάρχουν μετακινήσεις από νομό σε νομό. Μια ομάδα χρειάζεται για να παίξει να κάνει 500 χιλιόμετρα για να πάει και να έρθει, είναι δύσκολο για τα σωματεία. Ωστόσο νομίζω ότι αν μπορέσουν οι ομάδες να το διατηρήσουν και να αντέξουν τις μετακινήσεις, γιατί βοήθεια δεν υπάρχει, ότι κάνει η κάθε ομάδα μόνη της, θα είναι καλό για το άθλημα. Είναι καλό ο Χανιώτης να παίζει με τον Ηρακλειώτη ή τον Ρεθυμιώτη ή με το παιδί από το Λασίθι και να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους».
Γιατί θεωρείς ότι έμεινες εκτός από το Δ.Σ., Ε.ΚΑ.Σ.Κ.;
«Γιατί δε με τίμησαν με την ψήφο τους κάποια σωματεία, αρκετά σωματεία. Δεν ξέρω αν υπήρξε κάτι στο παρασκήνιο. Με τίμησαν με την ψήφο τους οι παράγοντες, οι οποίοι ψήφισαν, που θα είχε και ενδιαφέρον να μάθει ο κόσμος ποιοι ψήφισαν και ποιοι τίμησαν την προσπάθεια του καθ’ ενός. Ψήφισαν παράγοντες πιο νέους. Είναι δικό τους θέμα».
Η υπόθεση των μεταγραφών ήταν πιο εύκολη φέτος σε σχέση με άλλες χρονιές;
«Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε μια προσφορά παιδιών σε σχέση με άλλες χρονιές. Μπήκαμε όμως σε μια διαδικασία, από την στιγμή που είχαμε και έναν πυρήνα παικτών από το τοπικό και θέλαμε να παραμείνουν στην ομάδα, δεν θέλαμε να κάνουμε μεγάλες αλλαγές. Υπήρχε μια προσφορά και παιδιών ντόπιων, άρα και χαμηλού κόστους, για τις ομάδες. Αλλιώς είναι να πάρεις έναν μισθοφόρο που θέλει πέντε, έξι, επτά κατοστάρικα το μήνα και σπίτι και φαγητό και αλλιώς είναι να πάρεις ένα παιδί που θα του δίνεις ένα χαρτζιλίκι και να είναι ευχαριστημένο που θα παίζει στον τόπο του και θα τιμά και τη φανέλα περισσότερο. Εμάς οι μεταγραφικοί στόχοι ήταν συγκεκριμένοι και περιζήτητοι. Αλλά ήταν πιο εύκολο και το κοστολόγια της τωρινής ομάδας με τα κοστολόγια που είχαμε πριν έξι-επτά χρόνια, δεν έχει καμία σχέση. Είναι πολύ πιο χαμηλά. Καταρχάς έχουμε αρκετά παιδιά. Παιδιά τα οποία, βρισκόμασταν και σε δυσάρεστη θέση να τα… κόβουμε και από τη δωδεκάδα κάθε σαββατοκύριακο, όταν παίζαμε. Έχουμε αρκετό έμψυχο δυναμικό πρώτη φορά στον Εργοτέλη, που δεν είχαμε. Έχουμε αρκετούς ψηλούς, ίσως χρειαζόμασταν και έναν έμπειρο γκαρντ, αλλά είπαμε ότι θα προχωρήσουμε με τα παιδιά που έχουμε, να πάρουν τις εμπειρίες τους. Νομίζω ότι ήμασταν καλά, τώρα να δούμε πότε θα μαζευτούμε και πότε θα ξαναπαίξουμε».
Σας είχαν χαρακτηρίσει στα φαβορί, βέβαια ο προπονητής της ομάδας (Βισκαδουράκης) είχε τονίζει πως ξεκινήσατε ανέτοιμοι, ποια είναι η δικιά σου γνώμη;
«Θέλαμε να έχουμε μια από τις καλές ομάδες του ομίλου, τα φαβορί θα φαινόντουσαν μετά από την πέμπτη-έκτη αγωνιστική. Από τη διάρκεια που θα είχε η κάθε ομάδα και όταν θα έμπαιναν όλοι οι παίκτες στο παιχνίδι. Εμείς είχαμε παίξει δυο παιχνίδια στην Πελοπόννησο και είχαμε κερδίσει, είχαμε χάσει ένα παιχνίδι εντός έδρας, που νομίζω αν παίζαμε πιο μετα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Νομίζω ότι θα είχαμε μια καλή πορεία. Το θέμα του φαβορί ή όχι το δείχνει η διάρκεια. Πάντως επειδή είμαστε νεανική και δεμένη ομάδα θα είχαμε καλή πορεία».
Πριν χρόνια πήρες την απόφαση να ρίξεις την ομάδα από τις Εθνικές κατηγορίες στο τοπικό. Με το πέρας των χρόνων και αφού ο Εργοτέλης αγωνίζεται πάλι στη Γ’ Εθνική, θεωρείς ότι έκανες σωστά τότε;
«Καταρχάς ο Εργοτέλης όταν υποβιβάστηκε από την Β’ Εθνική στην Γ’ Εθνική, αλλά επέλεξε να πάει στο τοπικό ήταν μια περίοδος δύσκολη για όλους μας. Ήταν μια περίοδος που εγώ είχα απογοητευτεί και είχα… ματώσει πάρα πολύ οικονομικά να στηρίζω την ομάδα και υπήρχαν και πολλές εκκρεμότητες που ήταν καιρός να μαζευτούν. Αυτό τέθηκε δημόσια στον κόσμο του Εργοτέλη και στο συμβούλιο του Ερασιτέχνη και η απόφαση όλων ήταν η ομάδα να πάει τοπικό, να συγκροτηθεί και να ανασυγκροτηθούν και οι ακαδημίες της, γιατί είχαμε την αποχώρηση του Γιώργου Μακράκη που ήταν και υπεύθυνος του όλου οικοδομήματος προπονητικά. Ήρθαν άλλοι προπονητές και έγινε μια καινούρια αρχή, η οποία νομίζω ότι πάτησε καλά. Η ομάδα στο τοπικό πρωτάθλημα με την παρουσία της έδωσε νέο αέρα που ήταν υποβαθμισμένο, είδαμε εντυπωσιακούς αγώνες. Είδαμε ντέρμπι, είδαμε αυξημένο ενδιαφέρον, με το να αλλάξει και η μέρα διεξαγωγής των αγώνων και να πάει Σάββατο υπήρχε καλύτερη προβολή των αγώνων και μπορεί να ζοριστήκαμε και να κάναμε τρία χρόνια για να βγούμε αλλά νομίζω ότι κατάφεραμε να κάνουμε ένα αγωνιστικό σύνολο καλό και να πατήσουμε στα πόδια μας. Οπότε κάναμε μια νέα αρχή τώρα και ελπίζω να πάμε καλύτερα, φτάνει να ξαναπαίξουμε. Κάθε απόφαση δικαιώνεται στον χρόνο μπροστά. Η τότε απόφαση νομίζω ότι πήγε καλά, πήγε σωστά. Νομίζω τώρα ότι ο Εργοτέλης πρέπει να κοιτάξει μπροστά και όχι προς τα κάτω».
Αν επιστρέψετε και τα πρωταθλήματα συνεχίσουν, θεωρείς ότι θα συναντηθείς και με άλλους συντοπίτες σου στην κατηγορία, αν ναι με ποιους;
«Αυτή τη στιγμή βλέποντας από κάτω, οι δύο ομάδες που υπάρχουν στην Β’ Εθνική, δεν νομίζω ότι θα κινδυνέψουν να πέσουν, είναι από τις καλές ομάδες και ο ΟΦΗ και ο ΑΟΚ Χανιά. Δεν πρόκειται να κινδυνέψουν, ίσα, ίσα που μπορεί και να έχουν βλέψεις για προς τα πάνω. Από κάτω, ομάδες που θα επιθυμούσαν να ανέβουν νομίζω ότι υπάρχουν και έχουν δυνατότητες. Ο ΑΓΟΡ είναι μια τέτοια ομάδα που νομίζω ότι θα επιστρέψει στις εθνικές κατηγορίες, εφόσον παιχτεί το πρωτάθλημα Κρήτης και το Αρκαλοχώρι που έχει εκφράσει επιθυμίες ανόδου. Νομίζω όμως ότι θα υπάρξει και άλλη ομάδα που θα θέλει να ανέβει στην Γ’ Εθνική του χρόνου. Θα το δούμε, όλα εξαρτώνται από τα πρωταθλήματα, από το αν ολοκληρωθούν και πως θα ολοκληρωθούν».
Ποια είναι η άποψη σου για τον Γιάννη Βισκαδουράκη; Δείχνεις να τον στηρίζεις αρκετά όλα αυτά τα χρόνια.
«Εγώ γενικά στηρίζω τους προπονητές, δε φεύγει εύκολα προπονητής από τον Εργοτέλη και μένει και καιρό. Ο Βισκαδουράκης είναι ένα παιδί, το οποίο τα πάμε πολύ καλά σε προσωπικό επίπεδο, δουλεύει στο γήπεδο, κάθε χρόνο βελτιώνει το επίπεδο της δουλεία του και έχει πολύ καλή σχέση με τους παίκτες. Νομίζω ότι κάθε χρόνο γίνεται καλύτερος. Ωρίμασε προπονητικά μέσα από την προσπάθεια που κάναμε τρία χρόνια στο πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ.Κ. και την καθοδήγηση της ομάδας. Θα ήταν πολύ πιο ορισμός φέτος σε Εθνική κατηγορία και θα ήταν πολύ πιο έμπειρος, έχοντας και τα χρόνια που ήταν βοηθός αλλά και πρώτος προπονητής σε άλλες ομάδες».
Όσον αφορά τους παίκτες, φέτος ποιος ήταν ένα πόθος σου που ήρθε στον Εργοτέλη;
«Σε τοπικό επίπεδο, μπορώ να πω ότι όσους παίκτες ήθελα κάποια στιγμή ήρθαν στον Εργοτέλη. Θεωρώ πάρα πολύ τυχερή την ομάδα μου που συνεργάστηκε τόσα χρόνια με τον Γιάννη Καραλή. Ο Καραλής έχει μείνει στην ομάδα επτά χρόνια και συνεχίζουμε. Παλιότερα με τον Αντρέα Ξενάκη, ο οποίος ήταν τέσσερα χρόνια κοντά στην ομάδα και άλλα πολλά παιδιά. Υπάρχει ένα οικογενειακό κλήμα και αυτό κρατάμε και την προσωπική σχέση με τα παιδιά. Περνάμε καλά».
Υπάρχουν παίκτες που δεν θα ήθελαν να έρθουν στον Εργοτέλη;
«Σίγουρα θα υπάρχουν και παίκτες, οι οποίοι μπορεί να μη γουστάρουν την ομάδα, μπορεί να μη γουστάρουν τον πρόεδρο, μπορεί να μη γουστάρουν τον προπονητή, σίγουρα θα υπάρχουν και τέτοιοι. Συνήθως όμως δεν μας πολύ ενδιαφέρει. Όλοι οι καλοί χωράνε και όσοι δεν μας αγαπάνε, δικό τους θέμα».
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα κορίτσι που αγωνίζεται στο κολεγιακό πρωτάθλημα του WNBA και έχει βγει από την ομάδα σου, η Ιωάννα Κριμίλη, πόσο μεγάλη επιτυχία είναι αυτό για το Κρητικό μπάσκετ, αλλά και τον Εργοτέλη;
«Το γυναικείο μπάσκετ της Κρήτης είναι σχετικά στην αφάνεια. Είναι Αδικημένο. Θεωρώ για τα σωματεία που ασχολούνται και για τον αριθμό των αθλητριών, ότι έχει κάνει αρκετά πράγματα το γυναικείο μπάσκετ του νησιού, όλα αυτά τα χρόνια και ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει, ενώ θα έπρεπε. Είναι πολλές οι αθλήτριες που έχουν βγει και παίζουν σε καλό επίπεδο και αγωνίζονται σε διάφορες ομάδες. Είναι πολλά τα κορίτσια που έχουν πάει σε εθνικές ομάδες από την Κρήτη. Η Κριμίλη κάνει μια πορεία τώρα, η οποία είναι αυτή που φανταζόμασταν όταν τη βλέπαμε μικρή. Έχει πάρα πολλά πράγματα να πετύχει ακόμα, για την ίδια πρώτα απ’ όλα και νομίζω ότι το… ταβάνι της είναι πολύ ψηλά. Τώρα πριν από λίγο καιρό έγινε μια άδικη κουβέντα, για σύγκριση της με την Τριαλώνη. Άλλο πράγμα η Τριαλώνη, ήταν μια τεράστια αθλήτρια, άλλης εποχής. Δεν υπάρχει λόγος να κάνουν τέτοιου είδους συγκρίσεις, άλλο πράγμα είναι η Ιωάννα Κριμίλη, άλλη η εποχής της, η οποία πραγματικά είναι τρομερή αθλήτρια».
Τι χρειάζεται να έχει μια παίκτρια/ης προκειμένου να ακολουθήσει τα… χνάρια αυτά και να ανοίξει τα φτερά του τόσο προς τα πάνω όσο και προς το εξωτερικό;
«Στο κομμάτι των κοριτσιών, το να φύγει δεν είναι υποχρεωτικά και καλό. Δηλαδή αν υπήρχε τρόπος τα κορίτσια να συνδυάζουν τις σπουδές εδώ. Να δημιουργηθεί ένας ντόπιος πυρήνας με ντόπια κορίτσια από όλη την Κρήτη και εφόσον τα κορίτσια έχουν ταλέντο, να φτάσουν πολύ ψηλά και να μη ζηλεύουν τίποτα από καμία άλλη ομάδα της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Ίσα ίσα βλέπουμε τώρα στον ΠΑΟΚ που είναι Α1 να είναι η αδερφές Στεφανάκη, οι οποίες είναι κοριτσάκια μικρά που έφυγαν από τον Ηρόδοτο. Η καλύτερη Ελληνίδα παίκτρια αυτή τη στιγμή είναι η Ρένια Καρλάφτη που είναι δικό μας κορίτσι και αυτή, που ξεκίνησε από τον Εργοτέλη και είναι και διεθνής παίκτρια. Δε βλέπω να δουλέβουνε με πολύ καλύτερο τρόπο, ούτε η Αθήνα, ούτε η Θεσσαλονίκη. Ουσιαστικά μιλάμε, δε μιλάμε για το τι προβάλετε προς τα έξω και τα φούμαρα».
Όσον αφορά τα αγόρια;
«Είναι λίγοι οι Κρητικοί που έχουν την όρεξη και ζορίζονται σε πιο μεγάλη ηλικία και θέλουν να συνεχίσουν να χτυπούν την μπάλα. Ένα παράδειγμα παιδιού με υψηλή εργατικότητα και επιμονή είναι ο Χρήστος Σκανδαλος, που παίζει σε υψηλό επίπεδο και συγκεκριμένα την Α2. Ο συγκεκριμένος παίκτης δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται στις εθνικές κατηγορίες και κάθε χρόνο παρουσιάζεται όλο και πιο καλός. Ο αδερφός του, ο Γιώργος Σκάνδαλος, ο οποίος παίζει Β’ Εθνική, είναι λίγο πιο χαλαρός. Είναι και ένα παιδί, ο Βαγγέλης Μαχαιριανάκης, ο οποίος είχε τεράστια προοπτική, αλλά λόγω των τραυματισμών δεν έχει αποδώσει αυτά που θα μπορούσε να κάνει. Ο Μαχαιριανάκης για εμένα έχει προδιαγραφές να παίξει εύκολα, Α1. Αυτά είναι κάποια παιδιά που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από την ομάδα. Θα πω και τον Νίκο Καβαλαράκη, ο οποίος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων έχει βάλει το μπάσκετ σε δεύτερη μοίρα. Είναι φέτος στον ΑΟΚ Χανιά. Είναι τεράστιο ταλέντο. Και άλλα πολλά παιδιά. Τα περισσότερα δεν έκαναν αυτό που ονειρευόντουσαν αλλά δεν παύει να είναι καλοί παίκτες και καλοί αθλητές. Καλύτεροι και από αρκετούς άλλους που είναι σε ομάδες και κάνουν καριέρα αγωνιστική».
Υπάρχουν λάθη που έχεις κάνει και έχεις μετανιώσει;
«Λάθη κάνουμε συνέχεια. Όσο προσπαθούμε κάνουμε λάθη. Έχω μετανιώσει για επιλογές αθλητών που κάναμε τα παλαιότερα χρόνια, κάποιες επιλογές προπονητών, κάποιους χειρισμούς που κάναμε που θα έπρεπε να είμαστε πιο αποφασιστικοί. Πολλά. Από τα λάθη μαθαίνουμε και το θέμα είναι να μη ξανακάνουμε τα ίδια».
Υπάρχει κάτι σωστό που το έχεις ως… οδηγό;
«Το μόνο που έχω σαν αρχή είναι να ασχολούμαι όσο το ευχαριστιέται η ψυχή μου. Το μπάσκετ είναι ένα κομμάτι τη ζωής που πρέπει να μας δίνει ευχαρίστηση. Όσο υπάρχει αυτή η ευχαρίστηση θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Αν εξαφανιστεί αυτή η ευχαρίστηση θα σταματήσουμε να το παρακολουθούμε. Αντέχουμε ως τώρα.
Εν όψει και των εκλογών που έρχονται και στην ομοσπονδία να πω, να το σκεφτούν όλοι οι παράγοντες ποιους θα ψηφίσουν. Να ανοίξουν το στόμα τους επιτέλους οι περισσότεροι, να μιλήσουν για τα προβλήματα που έχουν, ώστε να έχουμε φωνή εμείς τα σωματεία και ειδικότερα τα σωματεία της επαρχίας και της Κρήτης. Να ακούγεται η φωνή μας. Και τα παιδιά να αισιοδοξούνε ότι θα γυρίσουν στα γήπεδα. Έχουν πολλά όνειρα να βγάλουν ακόμα στο γήπεδο και να είμαστε καλά να τα δούμε».
