Λίγες ημέρες μετά την ένταξή του στο Fall of Fame της Fiba, ο Παναγιώτης Γιαννάκης παραχώρησε συνέντευξη στην εκομπή «Τζάμπολ» της δημόσιας τηλεόρασης, κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό της καριέρας του, στεκόμενος στους «σταθμούς» που σημάδεψαν το μπάσκετ στην Ελλάδα.
Αρχικά ο «Δράκος» ανέφερε: «Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε συμπαίκτες, προπονητές και αντιπάλους, συνεχίζω γιατί το μπάσκετ είναι η μεγάλη μου αγάπη, ήταν ευλογία που γνώρισα αυτό το παιχνίδι σε μια εποχή που κυριαρχούσε το ποδόσφαιρο!
Εν συνεχεία, αναφέρθηκε στις στιγμές που ξεχωρίζει: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ασημένιο μετάλλιο με την εθνική παίδων το 1975 και το πρωτάθλημα Εφήβων με τον Ιωνικό Νίκαιας. Ήμασταν μια παρέα, μια γειτονιά… Βέβαια το πιο σπουδαίο και πιο συγκλονιστικό, που έκανε τη χώρα να πιστέψει πως μπορεί να κάνει τα αδύνατα δυνατά ήταν το Ευρωμπάσκετ του 1987, έδωσε δύναμη και θέληση σε όλους τους Έλληνες να πιστέψουν»!
Κάντοντας τον απολογισμό της καριέρας του: «Προσπαθούσα να δώσω τα πάντα, αγαπούσα τους συμπαίκτες μου, αυτό ήταν το πιο σημαντικό στην πολύ ωραία διαδρομή που έχω βιώσει μέχρι σήμερα. Ο συνδυασμός της Εθνικής με τις Πέμπτες του Άρη έκαναν τους Έλληνες να αγαπήσουν το μπάσκετ. Άνδρες και γυναίκες παρακινούσαν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με το σπορ, με αποτέλεσμα να ζήσουμε στιγμές σαν το χρυσό το 2005. Τα παιδιά παρουσίασαν ένα παιχνίδι ιδιαίτερο που έγινε παράδειγμα σε όλο τον κόσμο. Η νίκη με τις ΗΠΑ ήταν επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας. Γίναμε παράδειγμα για όλο τον κόσμο!
Τώρα είμαι πρόεδρος του συνδέσμου προπονητών και έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε. Θα προσπαθήσουμε με οποιονδήποτε. Ευχαριστώ όσους με βοήθησαν, από όποια θέση κι αν ήταν».
