Γιάννης: «Δεν είμαι ο MVP, αλλά ο Γιάννης από τα Σεπόλια (vid)

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έδωσε μια συνέντευξη που ξεφεύγει από τα στενά όρια του μπάσκετ στην εκπομπή Pick n’ Roll της COSMOTE TV. Μίλησε για τα Σεπόλια, το γιο του και τις πρώτες λέξεις που θα ήθελε να καταλάβει, τις λέξεις που του είπε ο Βασίλης Σπανούλης, την κίνηση που έκανε μοιράζοντας φαγητό στην παλιά του γειτονιά, τον κύκλο του που δύσκολα ανοίγει πλέον σε νέα πρόσωπα. Ο Αντετοκούνμπο μίλησε αρχικά για την επιστροφή του στην Ελλάδα ως πατέρας πλέον, έχοντας και τον μικρό Λίαμ μαζί του. Αποκάλυψε μάλιστα και ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που θα ήθελε να καταλάβει ο γιος του: «Συνήθως έρχομαι καλοκαίρι, αυτή τη φορά ήρθα Οκτώβριο - Νοέμβριο. Είναι η πρώτη φορά που φέρνω τον Λίαμ στην Ελλάδα και ναι, είναι ωραία. Είναι περίεργο που έχω έλθει στην Ελλάδα μπαμπάς. Συνήθως έρχομαι μόνος μου, με την κοπέλα μου και τα αδέλφια μου. Είναι ωραίο το συναίσθημα! Είναι μικρός ακόμη, είναι εννέα μηνών, δεν καταλαβαίνει πολλά. Τον πήγα βόλτες, τον πήγα στην Ακρόπολη, πήγαμε στην παραλία... Η πρώτη κουβέντα που θα ήθελα να καταλάβει ο Λίαμ είναι "κάτσε κάτω"! Δεν σταματάει ποτέ! "Κάτσε λίγο ήρεμος". Δεν σταματάει ποτέ... Μπουσουλάει και πηγαίνει παντού. Ξαφνικά πλένω ένα πιάτο και τον βλέπω στην κουζίνα, στην τουαλέτα... Σταμάτα... Όχι, δεν έχει καταλάβει ακόμη τι κάνει ο μπαμπάς του. Όσο μεγαλώνει και έρχεται στα παιχνίδια θα καταλάβει ποιος είναι ο μπαμπάς του και ποια είναι η δουλειά μου". Για μία ακόμη φορά εισέπραξε και πολύ αγάπη, όπως γίνεται συνήθως, όχι μόνο εδώ, αλλά και στο Μιλγουόκι: «Όσο βρίσκομαι στο Μιλγουόκι, νιώθω την αγάπη του κόσμου στο γήπεδο, στα παιχνίδια, παντού. Το καταλαβαίνω που έρχονται στα παιχνίδια και έχουν τις ελληνικές σημαίες και ουρλιάζουν "Γιάννη! Γιάννη! Γιάννη!", αλλά όταν έρχεσαι στην Ελλάδα και περπατάς στο δρόμο και σταματάνε τ' αμάξια και λένε "Γιάννη σ' αγαπάμε, είμαστε περήφανοι για σένα, εκπροσωπείς την Ελλάδα", το νιώθεις ακόμη περισσότερο. Και δεν δείχνουν αγάπη μόνο προς εμένα, αλλά προς όλη μου την οικογένεια. Το νιώθω πολύ περισσότερο όταν είμαι εδώ. Είναι πολύ όμορφο». Φρόντισε όμως για μία ακόμη φορά και να δώσει αγάπη και μάλιστα πολύ και σε δύσκολες εποχές, μοιράζοντας μαζί με όλη του την οικογένεια φαγητό σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη στην παλιά του γειτονιά: «Γύρισα στην Ελλάδα, έπαιξα στοίχημα σε σουτάκια και έχασα (γέλια). Μου είπαν να μην κάνω προπόνηση, να ξεκουραστώ, αλλά πήγα στο ΣΕΦ και έπαιξα. Βάλαμε στοίχημα με έναν φίλο στα σουτάκια κι έχασα. Πλήρωσα μια κοκα κόλα και ένα σουβλάκι! Αυτό που έγινε στα Σεπόλια είναι τροφή για τη ψυχή, νιώθω πιο καλά όταν δίνω και προσφέρω στον συνάνθρωπό μου». Βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο στην Ελλάδα, αλλά και στις ΗΠΑ. Είναι αναγνωρίσιμος σε όλο τον κόσμο. Ίσως όχι σε όλο, αφού όπως είπε, στη Σουηδία όπου πήγε δεν τον αναγνώρισε κανείς: «Υπάρχουν στιγμές που με κουράζει η υπερπροβολή, αλλά καταλαβαίνω πως είναι μέρος της δουλειάς μας. Υπάρχουν στιγμές που είμαι κουρασμένος, δεν θέλω να βγάλω φωτογραφία αλλά να μείνω σπίτι, να δω μια ταινία, να παίξω με τον γιο μου. Πήγα στη Σουηδία, είδα έναν συμπαίκτη μου στον Φιλαθλητικό και δεν με γνώρισε κανείς. Κάνω πράγματα για μένα, για την οικογένειά μου και νιώθω καλά. Δεν έχω αλλάξει, θυμάμαι τη γειτονιά μου, έχω προσπαθήσω να δώσω το λιθαράκι μου κι εγώ στη γειτονιά μου! Δεν είμαι ο Γιάννης ο σούπερ σταρ, ο MVP αλλά ο Γιάννης από τα Σεπόλια που παίζει μπάσκετ». Παραδέχεται πάντως πως μπορεί να τον αναγνωρίζουν σχεδόν όλοι, αλλά στον δικό του στενό κύκλο δύσκολα θα μπουν πλέον καινούρια άτομα: «Ναι, είναι γεγονός. Όσο γίνεσαι διάσημος, τόσο πιο πολύ θέλουν να σε εκμεταλλευτούν. Ο κύκλος που έχω είναι η οικογένειά μου». Θα είχε δική του «εταιρεία real estate», αν δεν έπαιζε μπάσκετ και μίλησε για δύο φίλους του από τον αθλητισμό. Τον Στέφανο Τσιτσιπά και τον Βασίλη Σπανούλη. Για τον Τσιτσιπά: «Ο Στέφανος είναι τρομερό παιδί, είναι πανέξυπνος, μιλήσαμε, πήγαμε φάγαμε μαζί, με κέρασε, μετράει αυτό... Μου μου έλεγε πως να γίνω καλύτερος. Δηλαδή φτάνεις σε ένα σημείο που είσαι Τοπ5 στον κόσμο. Πώς μπορώ να γίνω Τοπ4, Τοπ3, Τοπ1... Και του είπα πως πρέπει να προσέχει τη λεπτομέρεια. Και θα υπάρχουν μέρες στις οποίες θα νιώσεις πως δεν βελτιώνεσαι, αλλά πρέπει να συνεχίσεις να το κάνεις, γιατί στο τέλος της καριέρας σου δεν θα θες να λες σταμάτησα γιατί ένιωθα πως δεν βελτιώνομαι.Μπορεί να πεις "εντάξει, μπορεί να μην βελτιώθηκα σ' αυτό το κομμάτι, αλλά το έκανα για 15 χρόνια. Συνέχισα να προσπαθώ. Έχουμε κρατήσει επαφή».