Εδώ είμαστε! Ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που έπρεπε και παραλίγο να κάνει και με συνοπτικές διαδικασίες. Παραλίγο... Αυτή η μία λεξούλα ήταν η μοναδική που χάλασε (όσο μπορεί να χαλάσει) την αποψινή εικόνα της ομάδας.
Η λέξη «εντυπωσιακός» δεν φτάνει καν να χαρακτηρίσει την παρουσία των «πράσινων» στη Βιτόρια για 30 λεπτά. Το 6-24 της πρώτης περιόδου λέει όσα μπορεί να πει για το τι συνέβη στο παρκέ, αλλά κάποια μικρά στιγμιότυπα ήταν που είπαν περισσότερα.
Ένα χάδι στο κεφάλι του Μπουρούση από συμπαίκτη του μετά από ένα λάθος, με τον ψηλό του Παναθηναϊκού να είναι εμφανώς επηρεασμένος από την επιστροφή του στη Βιτόρια.
Μια αγκαλιά και των πέντε παικτών μετά από ένα επιθετικό ριμπάουντ και ένα κερδισμένο φάουλ.
Η συμπαράσταση από τον πάγκο, ακόμη και από αυτούς που δεν έπαιξαν καθόλου.
Η μεγάλη διάθεση να «μοιράσουν» το παιχνίδι αρκετοί παίκτες. Ακόμη και ο Μάικ Τζέιμς, τουλάχιστον μέχρι το τέταρτο δεκάλεπτο.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι αυτονόητα, όσο κι αν έτσι μπορεί να νομίζετε. Είναι αυτά που κάνουν 12 παίκτες, να νιώθουν και να είναι ομάδα.
Ειδική μνεία αξίζει σε ένα πρόσωπο: Στον Τσάβι Πασκουάλ. Μήπως είναι τελικά καλός προπονητής; Μήπως ξέρει τι κάνει; Πόσο καλά διαβασμένοι ήταν απόψε και αυτός και οι συνεργάτες του; Αυτό που φάνηκε για μία ακόμη φορά είναι πως τα τάιμ άουτ είνα αποφασισμένος να τα παίρνει όταν βλέπει την ομάδα του να χάνει το μυαλό της. Όταν το ένστικτο βγαίνει πάνω από το μυαλό, τη συγκέντρωση και το σύστημα. Και όταν έχει αυτόν τον έλεγχο, ο Παναθηναϊκός θα προχωράει με τα θετικά αποτέλεσματα που θέλει. Όσο η ομάδα, γίνεται ομάδα του...
