Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είναι από τους πιο άτυχους αθλητές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Αλλά και από τα πιο μεγάλα παλικάρια. Η χειρουργική επέμβαση στη μέση και οι τρεις ρήξεις χιαστών στο γόνατο που έπαθε μεταξύ 2009 και 2013, δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει τη μεγάλη καριέρα που έκανε ώσπου να τραυματιστεί για πρώτη φορά, αλλά δεν τον πτόησαν κιόλας. Δεν το έβαλε ποτέ κάτω, μετά απο κάθε χτύπημα σηκωνόταν και συνέχιζε με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα και τα τελευταία τρία χρόνια έχει εκπονήσει ένα σχέδιο επιστροφής στην ελίτ!
Πού ακριβώς θέλει να φτάσει, το εξηγεί ο ίδιος στο basketa.gr. Ταυτόχρονα κάνει μια αναδρομή στην φετινή σεζόν, η οποία, όπως λέει, του άφησε ανάμικτα συναισθήματα ως προς το αποτέλεσμα, αλλά τις καλύτερες εντυπώσεις ως προς τον Κολοσσό. Την ομάδα με την οποία θυμηθήκαμε κι εμείς φέτος σε αρκετές περιπτώσεις τον παλιό καλό Παναγιώτη Βασιλόπουλο...
- Μήπως τελείωσε λίγο νωρίς η χρονιά για τον Κολοσσό;
"Αυτά συμβαίνουν όταν χάνεις το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Αλλά κι ο Κολοσσός δεν είναι καμιά ομάδα που έχει μεγάλο βάθος στον πάγκο του ή κανένα τεράστιο ρόστερ. Ουσιαστικά βασίστηκε σε 6-7 παίκτες όλη τη χρονιά. Δεν είχε 12-13 παίκτες να πεις ότι θα έκανε διαφορετικό προγραμματισμό. Υπήρξαν και κάποιοι τραυματισμοί που μας έβγαλαν εκτός ρυθμού, όλες αυτές οι συγκυρίες οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα".
- Το ότι έφτασε κάποια στιγμή να διεκδικεί με αξιώσεις θέση στην τετράδα μήπως αποδείχθηκε παγίδα;
"Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα χτίστηκε με τη λογική που χτίζονται οι ομάδες αυτού του επιπέδου. Για να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την παραμονή. Κάποια στιγμή βρεθήκαμε να διεκδικούμε την τέταρτη θέση κι όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν και στο χέρι μας να την πάρουμε. Δημιουργήθηκε ξαφνικά μεγάλη πίεση, την οποία έπρεπε να διαχειριστούμε. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο αν δεν έχεις συνηθίσει να παίζεις υπό τέτοια πίεση...".
- Ποιο είναι το ταβάνι για ομάδες όπως ο Κολοσσός;
"Οι στόχοι μιας ομάδας είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Δεν μπορεί όλες να κυνηγούν τίτλους. Ούτε όμως και το ότι δεν μπορούν να κυνηγούν τίτλους σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν. Τα πλέι οφ, έτσι όπως γίνονται φέτος, μπορεί να επιτρέπουν στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να ξεκουραστούν, αλλά δίνουν και στις μικρομεσαίες ομάδες τη δυνατότητα να φτάσουν λίγο πιο ψηλά. Πιο πριν με την έβδομη θέση έπεφτες πάνω στον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό και τελείωνες πριν καν αρχίσεις. Τώρα έχεις την ευκαιρία να φτάσεις λίγο πιο ψηλά. Να παίξεις περισσότερα παιχνίδια, να κόψεις περισσότερα εισιτήρια. Μια πρόκριση στην επόμενη φάση των πλέι οφ μπορεί να είναι ένα κίνητρο ακόμα και για τους χορηγούς. Κι έπειτα, στις πόλεις της επαρχίας το να έρχονται οι μεγάλες ομάδες για να παίξουν εκεί, είναι μεγάλο γεγονός. Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα ινδάλματά τους, να επηρεαστούν θετικά από το μπάσκετ, ο κόσμος γεμίζει το γήπεδο. Όλα αυτά είναι λόγοι για να είναι μια ομάδα ανταγωνιστική".
- Τελικά, ποια γεύση σού αφήνει η φετινή σεζόν;
"Γλυκόπικρη. Μπορούσαμε να βγούμε τέταρτοι και να κάνουμε τη μεγάλη υπέρβαση, αλλά τελικά τερματίσαμε έβδομοι και χάσαμε και το πλεονέκτημα έδρας. Είναι λίγο περίεργο αν το σκεφτείς. Αλλά κατά άλλα έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Το κλίμα στην ομάδα ήταν πολύ καλό, παίξαμε καλό μπάσκετ και ήμαστε και λίγο τυχεροί. Διότι η αλήθεια είναι ότι κερδίσαμε κάποια παιχνίδια στον πόντο, που αν τα χάναμε, μπορεί να αναγκαζόμαστε να παλεύουμε για τη σωτηρία μας. Όμως εγώ πάντα λέω ότι η τύχη πάει με τους καλούς".
- Άρα αισθάνεσαι δικαιωμένος για την επιλογή σου να παίξεις στον Κολοσσό...
"Ναι. Ο Κολοσσός είναι πολύ οργανωμένος, γι' αυτό άλλωστε φέτος κόντεψε να βγει τέταρτος. Έχει ένα σπουδαίο επιτελείο ανθρώπων κι ένα μάνατζερ, που τρέχει κάθε μέρα για να τα έχει όλα τακτοποιημένα. Ήμουν τυχερός γιατί βρήκα φανταστικούς συμπαίκτες. Και τεράστιο μερίδιο σε όλο αυτό έχει ο "Λύκος" (σ.σ. ο Άρης Λυκογιάνννης). Έκανε τις σωστές επιλογές παικτών, όπως έκανε και τα προηγούμενα χρόνια που βρίσκεται στη Ρόδο και έφτιαξε μια πολύ καλή και ανταγωνιστική ομάδα. Νομίζω ότι αναλογικά με τα μπάτζετ που έχει ο καθένας στα χέρια του, ο Λυκογιάννης είναι από τους κορυφαίους Έλληνες προπονητές"!
- Κι εσύ; Σκοπεύεις να ανέβεις ξανά επίπεδο;
"Ναι, αλλά θέλω να το κάνω σταδιακά. Γι' αυτό πήγα πρώτα στην Κηφισιά, μετά στον Κόροιβο, τώρα στον Κολοσσό. Κι είμαι χαρούμενος που βλέπω ότι το σώμα μου ανταποκρίνεται. Λειτουργεί πολύ καλά. Δεν θα ήθελα να κάνω κάτι βιαστικό, αλλά όσο βλέπω ότι αντέχω τόσο πιο πολύ θέλω να ανέβω επίπεδο. Άλλωστε, μου λείπει ο πρωταθλητισμός. Μου λείπουν το άγχος, η πίεση να κερδίζεις, το ότι δεν πρέπει να χάσεις κανένα παιχνίδι. Μου λείπουν όλα αυτά".
- Όταν τα έχεις, όμως, είναι λίγο κουραστικά...
"Για μένα δεν είναι πρόβλημα το άγχος. Είναι ο χαρακτήρας μου αυτός. Μ' αρέσει η πίεση, λειτουργώ καλύτερα".
- Άρα λες ότι λειτουργείς βάσει σχεδίου. Έχεις δρομολογήσει την επιστροφή σου στο κορυφαίο επίπεδο ξεκινώντας από χαμηλά...
"Μετά από τόσους τραυματισμούς, επεμβάσεις και θεραπείες ήθελα πρώτα να δω αν αντέχει το γόνατό μου. Γι' αυτό ξεκίνησα πάλι σιγά σιγά ανεβάζοντας σταδιακά ρυθμούς. Είναι σαν το αυτοκίνητο. Αν το έχεις 3-4 χρόνια σταματήμενο και του κάνεις μόνο τα σέρβις, δεν μπορείς να το βάλεις μπροστά και να πατήσεις τέρμα το γκάζι με τη μία, γιατί τότε... πάει το τούρμπο. Το έκαψες"!
- Η ηλικία σου δεν θα είναι πρόβλημα πιστεύεις;
"Κοίταξε, το κορμί είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή και χρειάζεται συγκεκριμένα πράγματα για να είναι σε καλή κατάσταση. Θα σου πω πάλι το παράδειγμα με το αυτοκίνητο. Τι χρειάζεται για να λειτουργήσει; Βενζίνη. Αν του βάλεις νερό, θα σταματήσει. Εγώ λοιπόν θέλοντας και μη τα τελευταία χρόνια φροντίζω πάρα πολύ το κορμί μου και κάνω ό,τι πρέπει για να είμαι σε καλή κατάσταση. Άρα δεν έχω πρόβλημα".
- Θα στόχευες να παίξεις ακόμα και στην Ευρωλίγκα;
"Ποιος δεν θα ήθελε να παίξει στην Ευρωλίγκα; Είναι η κορυφαία διοργάνωση. Κοίταξε, αυτή τη στιγμή δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Πραγματικά. Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να βάλω κάτω όταν θα έρθει η ώρα να αποφασίσω. Η οικογένειά μου είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Πέρασα μια σεζόν ολόκληρη μακριά από την Αθήνα και δεν θέλω να μείνω άλλο μόνος μου. Θα δούμε".
- Στον Ολυμπιακό θα γύριζες;
"Θα γύριζα. Σου είπα, μου λείπει η πίεση και ο πρωταθλητισμός. Και είμαι εγωιστής. Αν έπαιζα κόντρα στον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό και έβλεπα ότι δεν μπορώ πλέον να τους ακολουθήσω, θα έλεγα μόνος μου "άσ' το καλύτερα. Παράτα το". Γιατί πολλές φορές μπορεί το μυαλό να θέλει, αλλά το κορμί να μην είναι σε θέση να ακολουθήσει. Αλλά ειδικά φέτος στα παιχνίδια του Κολοσσού με αυτούς τους δύο είδα ότι μπορώ. Οπότε, ναι. Θα ήθελα πολύ να γυρίσω στον Ολυμπιακό. Έχω ζήσει τόσο όμορφες στιγμές εκεί, άλλωστε..."
Photo Credits: Eurokinissi
