Ο Βασίλης Φραγκιάς ετοιμάζεται πια για την προοπτική του Ερμή Λάρισας και μίλησε αποκλειστικά στο Basketa.gr για τους λόγους, που αποδέχθηκε την πρόταση της ομάδας, το στόχο στην νέα Basket League και τις προκλήσεις, οι οποίες όπως τονίζει... τον κρατούν ζωντανό.
Ο Ερμής Αγιάς ήταν ο νικητής της διαδικασίας της wild card κι έγινε η τελευταία ομάδα, που συμπληρώνει το «παζλ» της νέας Basket League. Τελευταία σε σειρά, βέβαια, γιατί αγωνιστικά ο στόχος κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι. Ο... Ερμής Λάρισας, πλέον, έρχεται να φιλοδοξίες να κάνει μια νέα πρόταση για το μπάσκετ της Λάρισας, που «διψά» να δει μια αληθινά σημαντική προσπάθεια και να γεμίσει το Κλειστό της Νεάπολης. Η διοίκηση το ονειρεύεται εδώ και χρόνια και τώρα είναι η ευκαιρία της. Σε αυτό το ταξίδι, δε θα μπορούσε παρά να φέρει έναν προπονητή με διαφορετική ματιά της ζωής, αφού κι εκείνος ζει για τις προκλήσεις.
Ο Βασίλης Φραγκιάς, λίγο μετά την ανακοίνωση της συνεργασίας των δύο πλευρών, μιλάει αποκλειστικά στο Basketa.gr για το νέο εγχείρημα στο θεσσαλικό κάμπο και τους λόγους, που αποδέχθηκε να γίνει μέρος του. Ο Έλληνας τεχνικός, που προέρχεται από μια επιτυχημένη... ειδική αποστολή με τη σωτηρία του Πανιωνίου την προηγούμενη χρονιά, αναφέρεται στο τι ξεχωριστό υπάρχει στον Ερμή και πώς οι Λαρισαίοι θα ξανάρθουν στο γήπεδο, ενθυμούμενοι την παράδοση της περιοχής στο άθλημα. Παράλληλα, σχολιάζει τις εμπειρίες της Πλατείας και... του Κατάρ, εξηγώντας το τι είναι αυτό, που εδώ και πάνω από 30 χρόνια τον κάνει να θέλει με τόσο πάθος να μπαίνει στο παρκέ και να προπονεί ένα σύνολο παικτών, από τότε που το 1986 είχε ξεκινήσει στα τμήματα υποδομής του Ηλυσιακού.
Κόουτς, τι ήταν αυτό που ήξερες για τον Ερμή, πριν προκύψει η διαδικασία της wild card και η πρόταση για σένα;
Ήξερα, ότι είναι μια ομάδα που ανέβηκε τις κατηγορίες πολύ γρήγορα από το τοπικό, κατάφερε να δημιουργήσει σπουδαία ιστορία με ηγέτη τον Κόμματο και ξαφνικά ήρθε μια πρόκληση να παίξει στην Basket League. Είναι μια ομάδα, που έκανε πορεία πρωταθλητισμού στην Α2, έχει αξιοθαύμαστη οικονομική ισορροπία με ανθρώπους φερέγγυους, αφού ποτέ δεν ακούστηκε, ότι χρωστούν χρήματα όσοι τη βοηθούν και φυσικά ο Θοδωρής Ριζούλης. Υπάρχει, επιτέλους, μια ομάδα της Λάρισας μετά το 2010, όταν υπήρχε η Ολύμπια.
Υπήρξε και ο Φάρος για μια χρονιά, βέβαια, αλλά δεν αγκαλιάστηκε.
Αλήθεια είναι αυτό. Ο Φάρος δεν αγκαλιάστηκε ποτέ. Τώρα, όμως, έχουμε μια ομάδα της πόλης, με έναν επιχειρηματία της περιοχής όπως ο Θοδωρής Ριζούλης, τον Γιάννη Τζήμα με το ρόλο του ως τεχνικού διευθυντή και άμεσου συνεργάτη μου, που είναι μέσα στα μεγαλύτερα ονόματα του θεσσαλικού μπάσκετ. Η αίσθησή μου λέει, ότι ποτέ ο Φάρος δεν ακούμπησε τον Λαρισαίο φίλαθλο, που έχει συνδυάσει την πόλη του με ατόφιες ομάδες της περιοχής και προσωπικότητες από τη Λάρισα, είτε παίκτες, είτε προπονητές ή παράγοντες. Έχουμε δει, νομίζω, ότι η μεταφορά ομάδων από μια πόλη σε μια άλλη δεν έχει πετύχει σχεδόν ποτέ, γιατί ο κόσμος ταυτίζεται με ένα σύλλογο, που έχει ένα τοπικό στοιχείο. Εξαίρεση είναι, για παράδειγμα, η μεταφορά που έγινε στη Λήμνο, γιατί η οικογένεια Μπούμπουρα είναι της περιοχής. Η δύναμη της τοπικής κοινωνίας και οι άνθρωποι που ζουν αυτοί, είναι στοιχεία που ωθούν μια ομάδα, για αυτό κι εμείς θα κάνουμε κάτι για την πόλη και όλη τη Θεσσαλία.
Ναι, αλλά και όταν έπαιξε η ΑΕΛ στην Α2 και διάλεξε να πάει από το Αλκαζάρ στο Κλειστό της Νεάπολης, πάλι δεν πέτυχε το πείραμα. Τι «κλικ» χρειάζεται, τότε, ο Λαρισαίος φίλαθλος, για να ξαναπάει στο γήπεδο;
Αυτό το ξέρουν καλύτερα οι άνθρωποι του Ερμή, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη ο κόσμος θέλει να δει Έλληνες παίκτες και δη Λαρισαίους. Θυμάμαι το 1997, που ήμουν στην Ολύμπια και ο κόσμος ερχόταν να δει τον Ντικούδη, που μετά πήγε στην ΑΕΚ. Το να βλέπουν ξένους, λοιπόν, δεν είναι το καλύτερο, αλλά και το να δουν νεαρούς παίκτες με ταλέντο από την περιοχή είναι ένα γενικό πρόβλημα του ελληνικού μπάσκετ, που όλοι παραδεχόμαστε αλλά τελικά δε βρίσκουμε λύση. Και μιλάμε για περιοχή, που έχει αναδείξει παίκτες σαν τον Σπανούλη, τον Κόμματο, τον Ντικούδη, τον Ρεντζιά και άλλους. Θα προσπαθήσω, προσωπικά, να δώσω ευκαιρία στα παιδιά της περιοχής να αναδειχθούν.
Μιας και αναφέρθηκες σε παίκτες, πώς προχωρά τώρα ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας;
Κάνουμε τώρα την έρευνά μας, για να πλαισιώσουμε το ρόστερ. Θα μείνουν σίγουρα μερικά παιδιά, που προορίζονταν και για την Α2, ενώ ψάχνουμε και Αμερικανούς στην αγορά. Το πιο σημαντικό είναι να πετύχουμε μια μεγάλη συσπείρωση, καθώς όλα είναι καινούργια και η διοίκηση έχει να αντιμετωπίσει πλήρως διαφορετικές συνθήκες και καταστάσεις από τις άλλες κατηγορίες. Θέλει υπομονή το «χτίσιμο» μιας ομάδας, αν κι εμείς δεν έχουμε τον χρόνο. Αυτό που πρέπει να πετύχουμε, είναι... να περπατήσει η ομάδα, να μείνει και με τα χρόνια να πετυχαίνει διαρκώς κάτι περισσότερο.
Τι ξεχωριστό είχε για εσένα η πρόταση του Ερμή και τη δέχθηκες;
Η πρόκληση της όλης υπόθεσης με έπεισε. Αν εξαιρέσεις το Κατάρ για 3 χρόνια, όπου τα βασικά προβλήματα του προπονητή δεδομένα τα είχα λυμένα, αυτό ήταν κάτι που έκανα σε όλη μου την καριέρα, να δέχομαι προκλήσεις. Και στον Πανιώνιο πεσμένους μας θεωρούσαν. Θέλω, τώρα, λοιπόν, να βοηθήσω να ανοίξει μια νέα σελίδα στο θεσσαλικό μπάσκετ. Θα είμαι χαρούμενος αν είμαι ένας από αυτούς που θα βάλουν την ομάδα σε σωστή τροχιά, γιατί η Λάρισα αξίζει μια ομάδα σε αυτή την κατηγορία.
Είσαι 30 χρόνια, όμως, στους πάγκους. Τι σου δίνει μετά από τόσες παραστάσεις το κίνητρο να δέχεσαι προκλήσεις;
Αυτό ονειρεύομαι κάθε βράδυ που κοιμάμαι, την πρόκληση. Δε θα μπορούσα ποτέ στη ζωή μου να είμαι δημόσιος υπάλληλος και να έχω μια ζωή υπνωτισμένη. Αυτό με κάνει να είμαι ζωντανός, να αναπνέω κάθε μέρα. Αυτή η εικόνα, του να είμαι 58 χρονών και να φοράω το σορτσάκι στην προπόνηση.
Θα ήθελες να μιλήσεις για την παράξενη εμπειρία που έζησες πέρυσι στον Πανιώνιο;
Αυτό που θέλω να πω, είναι πως ήταν πολύ μεγάλη στιγμή, που υπηρέτησα για 5 μήνες ένα τεράστιο σωματείο και καταφέραμε να το βοηθήσουμε να σωθεί σε μια δύσκολη ιστορικά περίοδο. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, βέβαια, ξέρουν τι γίνεται στο σύλλογο, αλλά εγώ είμαι ευτυχισμένος που τον υπηρέτησα. Πήγα σε μια ομάδα που υπηρέτησε παίκτες σαν τον Χριστοδούλου και τον Γιάνκοβιτς, έχει κόσμο μπασκετικό και είναι κομμάτι της Πλατείας. Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν, για να πετύχουμε στη δύσκολη αποστολή.
Ποιος ήταν ο λόγος που γύρισες από το εξωτερικό, ενώ πήγαινε καλά η Εθνική Κατάρ;
Εκτίμησα λανθασμένα μερικά πράγματα. Στην χρονική στιγμή που έφυγα, βέβαια, δεν ήταν παράλογη η απόφαση, αφού η Ομοσπονδία έκανε περικοπές, με την χώρα να δίνει τα πιο πολλά χρήματα στο Μουντιάλ του 2022. Έχω μετανιώσει που έφυγα, γιατί ήμουν ευτυχισμένος. Χαιρόμουν που είχα κανονικά το ρόλο του προπονητή, μακριά από τις συνήθειες κακίας, κουτσομπολιού και άλλων πραγμάτων που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Δεν είμαι, όμως, αχάριστος και θα δηλώσω ευγνώμων, που ο Πανιώνιος με έβαλε ξανά στην ελληνική αγορά, ενώ τώρα έχω τη δυνατότητα να βοηθήσω τον Ερμή να κάνει κάτι ωραίο στη Λάρισα.
Θα γυρνούσες, λοιπόν, στο εξωτερικό;
Εννοείται! Εκεί νιώθεις απελευθερωμένος, οι άνθρωποι δεν αναλώνονται σε μικροκακές και παρεξηγήσεις. Εκτιμώ, όμως, που ο Ερμής μου έδωσε την ευκαιρία. Έχει σοβαρούς ανθρώπους στη διοίκηση με όραμα, επιχειρώντας να κάνουμε ό,τι καλύτερο για το παρόν και το μέλλον.
