Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για την «τρελή» νίκη του Παναθηναϊκού κόντρα στη Φενέρμπαχτσε.
Έτσι είναι τα σκωτσέζικα ντους. Από την κατάκτηση του Σούπερ Καπ, στις απογοητευτικές ήττες από Μονακό και Άρη και στη συνέχεια στο θρίαμβο κόντρα στη Φενέρμπαχτσε των παικταράδων και των πολλών εκατομμυρίων. Δεν είναι υπερβολή, ακόμα και για τον κανονικό Παναθηναϊκό που διέπρεπε εντός κι εκτός συνόρων τα χρόνια της μεγάλης Αυτοκρατορίας του, μία τέτοια επικράτηση θα έγραφε τη δική της ιστορία. Όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο αυτή ήρθε, αλλά και για την αντίπαλο που είχε απέναντί του και τη λύγισε με τη βοήθεια των περίπου 6.000 οπαδών του.
Με απλά λόγια, αυτός είναι ο Παναθηναϊκός, αυτή είναι η μαγεία του ΟΑΚΑ, αυτός είναι ο Νεμάνια Νέντοβιτς. Ο Σέρβος ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο θύμισε ξανά τον παίκτη ο οποίος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει οποιαδήποτε ομάδα. Αρκεί να είναι υγιής και να νιώθει ότι πατάει γερά στα πόδια του.
Οι «πράσινοι» πήραν έναν αγώνα -και μαζί μπόλικη βενζίνη για τη συνέχεια- δίχως καν να παίξουν με τον τρόπο που επιθυμεί ο Δημήτρης Πρίφτης. Η άμυνα δεν λειτούργησε σχεδόν καθόλου, το ποσοστό τους στο τρίποντο ήταν απογοητευτικό (6/28, 21,4%) και γενικότερα έδειχναν συνεχώς ότι κάτι τους έλειπε. Δεν είναι τυχαίο ότι όποτε έφταναν μία ανάσα από το προσπέρασμα, πάντα γινόταν κάποιο λάθος και η Φενέρ ξέφευγε ξανά. Όταν τελικά τα κατάφεραν περίπου τρία λεπτά πριν το τέλος και προηγήθηκαν 82-79 με καλάθι και φάουλ του -εξαιρετικού- Οκάρο Ουάιτ, στη συνέχεια κατέρρευσαν στο επόμενο δίλεπτο και βρέθηκαν να χάνουν 82-87.
Η συνέχεια γνωστή με το επικό σερί 9-0 στα τελευταία 40'' που αποδείχθηκε αρκετό για να τους οδηγήσει στη νίκη. Οι διαιτητές αποφάσισαν να μην χαριστούν στους παίκτες του Σάσα Τζόρτζεβιτς οι οποίοι με τη σειρά τους έκαναν όποια ανοησία ήταν δυνατό να κάνουν. Έτσι γίνεται όμως στις ανατροπές. Εκτός από τη δική σου προσπάθεια, πρέπει να «πιεί θάλασσα» και ο... απέναντι.
Αυτή η νίκη έδωσε χαρά στους πιστούς που κόντρα στο ρεύμα των καιρών αποφάσισαν να ανηφορίσουν στο ΟΑΚΑ. Έδωσε χαρά σε όσους στήθηκαν μπροστά στους δέκτες τους για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση. Κυρίως όμως έδωσε χαρά σε όλα τα μέλη της ομάδας που είχαν μεγάλη ανάγκη ένα τέτοιο αποτέλεσμα κι απέναντι σε μία ομάδα που αν το ρόστερ της το είχε ο Παναθηναϊκός, η απαίτηση θα ήταν όχι μόνο η παρουσία στο Final 4, αλλά και η κατάκτηση του τίτλου.
Με το πρόγραμμα να είναι «βουνό» στη συνέχεια και να ακολουθούν δύο αγώνες επί ισπανικού εδάφους -την Τρίτη (12/10) στη Βιτόρια με την Μπασκόνια και την Παρασκευή (15/10) στη Μαδρίτη με τη Ρεάλ, οι πρωταθλητές Ελλάδας θα έβαζαν ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους ώμους τους. Τώρα μπορούν να πάνε με άγνοια κινδύνου στη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου και μετρήσουν τις δυνάμεις τους σε γήπεδα που παραδοσιακά είναι δύσκολα.
Όσο για το αγωνιστικό σκέλος, ο Δημήτρης Πρίφτης αρχικά απέδειξε ότι θέλει να δώσει άμεσα λεπτά κι ευκαιρίες στο Λευτέρη Μαντζούκα. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Ο νεαρός φόργουορντ πρέπει να «ψηθεί» και ο Έλληνας τεχνικός δεν δείχνει να φοβάται να τον ρίξει στη «φωτιά». Αρχικά για λίγο, λογικά για περισσότερο στη συνέχεια.
Ο Νεμάνια Νέντοβιτς όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, θα βρει τον εαυτό του μετά την πολύμηνη απουσία του και μαζί θα αλλάξει επίπεδο την επίθεση του Παναθηναϊκού. Επειδή όμως τα προβλήματα δεν κρύβονται, είναι φανερό ότι μ' έναν κανονικό πόιντ γκαρντ, αυτή η ομάδα θα μπορούσε να παλέψει παντού. Όχι δεν θα έπαιρνε την Ευρωλίγκα, ούτε όμως θα έχανε εύκολα σχεδόν από κανέναν. Και τα κακώς κείμενα είναι σημαντικό να αναφέρονται μετά από μεγάλες νίκες και όχι μόνο στα δύσκολα.
Αυτή η νίκη πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως «φάρος» για τη συνέχεια και να προσπαθήσουν άπαντες να χτίσουν σε αυτή. Το ΟΑΚΑ ακόμα και φέτος μπορεί να γίνει «κάστρο» και να φέρει κάποιες επιτυχίες που θα «γλυκάνουν» τη δύσκολη σεζόν που υπάρχει μπροστά. Προς το παρόν για ακόμα μία φορά αποδείχθηκε η μαγεία που υπάρχει σε αυτό το κλειστό και η οποία το κάνει να ξεχωρίζει.
