Ο Ντάρελ Τζερόν Τζόνσον ή Ντι Τζέι Τζόνσον, όπως μας τον σύστησε η ανακοίνωση του Λαυρίου, με την οποία μάς ενημέρωσε για την απόκτησή του, έρχεται να παίξει μπάσκετ στην Ελλάδα αφού το πήρε απόφαση ότι δεν μπορεί να κάνει καριέρα ως... ποδοσφαιριστής! Μη γελάτε. Δεν είναι αστείο.
Είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο στις ΗΠΑ τα παιδιά να ασχολούνται συστηματικά με δύο αθλήματα όταν φοιτούν στο γυμνάσιο και να διακρίνονται μάλιστα σε αμφότερα. Ο Τζόνσον είναι ένα τέτοιο παιδί. Στο Γυμνάσιο Parkway North του Σεντ Λιούις, όπου φοίτησε, ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας μπάσκετ, αλλά και ένας εξαιρετικός αμυντικός της ομάδας φούτμπολ. Μάλιστα στην τελευταία χρόνια του στο σχολείο αναδείχθηκε ένας από τους καλύτερους παίκτες φούτμπολ ολόκληρης της περιφέρειας!
Τις υποτροφίες, ωστόσο, τις έφερε το μπάσκετ και αποφάσισε να αφοσιωθεί σε αυτό. Επέλεξε το πανεπιστήμιο του Κάνσας Στέιτ, ένα από τα καλά προγράμματα του NCAA, και στα τέσσερα χρόνια που φοίτησε αυτό, παρουσιαζόταν όλο και καλύτερος. Μάλιστα τη σεζόν που τελείωσε, τελευταία του στο πανεπιστήμιο, ήταν με 11,3π. και 5,7ρ. ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πολύ καλής πορείας της ομάδας, που την έφερε μέχρι το τελικό τουρνουά.
Όμως το σαράκι του φούτμπολ δεν είχε φύγει από μέσα του. Έτσι, μετά το τέλος της χρονιάς, αποφάσισε να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στον εαυτό του. Αυτή τη φορά για να γίνει επαγγελματίας παίκτης του φούτμπολ βρίσκοντας ένα συμβόλαιο στο NFL! Το Κάνσας Στέιτ έχει από τις καλύτερες ομάδες φούτμπολ στο NCAA, οπότε δεν ήταν πρόβλημα γι' αυτόν να βρει ορισμένους παίκτες από αυτήν και να αρχίσει μαζί τους προπονήσεις στο Μανχάταν.
Μίλησε με αρκετούς σκάουτ του NFL και είδε πως είχε ελπίδες, άλλωστε οι ομάδες του επαγγελματικού πρωταθλήματος φούτμπολ συνηθίζουν να παίρνουν μπασκετμπολίστες από τα κολέγια και να τους μετατρέπουν σε ποδοσφαιριστές. Δεν θα ήταν ούτε ο πρώτος, αλλά ούτε και ο τελευταίος. Μετά τα ενθαρρυντικά μηνύματα που πήρε από τους σκάουτ, διοργάνωσε και μία ανοικτή προπόνηση για κάθε ενδιαφερόμενο προκειμένου να δείξει τι μπορεί να κάνει.
Εκεί τον είδαν οι άνθρωποι των Σικάγο Μπέαρς, οι οποίοι στα μέσα Απριλίου τον κάλεσαν σε ένα καμπ για ρούκι, που διοργάνωναν ένα μήνα αργότερα. Σε όλο αυτό το διάστημα ο Τζόνσον ασχολιόταν μόνο με το φούτμπολ και είχε παραμελήσει τελείως το μπάσκετ. Ούτε ατομικές προπονήσεις ούτε επαφές με ομάδες ούτε τις πιθανότητές του να επιλεγεί στο ντραφτ του ΝΒΑ κυνήγησε, τίποτα. "Ήθελα μόνο μία ευκαιρία για να δω αν μπορώ να παίξω φούτμπολ. Δεν ήθελα μετά από χρόνια να σκέφτομαι ότι είχα κάποτε αυτή την ευκαιρία, αλλά την πέταξα", έλεγε.
Οι Σικάγο Μπέαρς τον δοκίμασαν ως αμυντικό παίκτη, άλλωστε σε αυτή τη θέση έπαιζε και στο γυμνάσιο. Οι γνώσεις μας περί φούτμπολ είναι εξαιρετικά περιορισμένες, ωστόσο απ' ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε, τον προόριζαν για ένα από αυτά τα... ντουβάρια που βλέπουμε και που σκοπό έχουν να ρίχνουν κάτω τον αντίπαλο που έχει την μπάλα. Λόγω ύψους (2,06μ), άλλωστε, ξεχώριζε κατά ένα κεφάλι από τους υπόλοιπους και σε συνδυασμό με τη δύναμη και τα αθλητικά προσόντα του γινόταν... τρομακτικός.
Τελικά δεν τα κατάφερε. Παρότι ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα πήγε αρκετά καλά, εντούτοις δεν έπεισε τους Σικάγο Μπέαρς να του δώσουν ούτε συμβόλαιο ούτε, έστω, μία ακόμα ευκαιρία να συμμετάσχει στο προπονητικό τους καμπ. Ο Τζόνσον πιστεύει πως το γεγονός ότι το μυαλό του έχει μάθει να σκέφτεται μπασκετικά, δεν τον βοήθησε: "Μου έλεγαν ότι έπρεπε να χρησιμοποιώ περισσότερο τα χέρια μου. Εγώ δεν το έκανα, προφανώς επειδή στο μπάσκετ δεν πρέπει να χρησιμοποιείς τα χέρια. Αν το κάνεις, τότε είναι φάουλ και μάλιστα στη δική μου περίπτωση, που είμαι και δυναμικός, είναι γρήγορο φάουλ".
Κατόπιν τούτου ο Ντι Τζέι Τζόνσον στράφηκε ξανά στο μπάσκετ. Δεν προλάβαινε να ασχοληθεί με το ντραφτ, ωστόσο έκανε μια προσπάθεια να βρει θέση σε κάποιο ρόστερ ομάδας του ΝΒΑ για τα summer leagues του Ιουλίου. Φαίνεται πως ούτε και αυτή η προσπάθεια ευδοκίμησε, γι' αυτό αποφάσισε να αποδεχθεί την πρόταση του Λαυρίου και να έρθει στην Ελλάδα.
Η άλλη επιλογή του ήταν να μείνει στις ΗΠΑ και να πάρει το μάστερ του στον τομέα της αστικής ανάπλασης, που σπούδασε, ωστόσο αυτό είναι κάτι που μπορεί να περιμένει. Όπως και η καριέρα του στο NFL, την οποία μπορεί να κυνηγήσει ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον...
