13 C
Athens
Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024

Από τη Λέφσκι και την Πιγί μέχρι την Ντιναμό Τιφλίδας (pics)

Ώρες μετράει ο Άρης γα το πρώτο παιχνίδι του με την Ντιναμό Τιφλίδας στα προκριματικά του Basketball Champions League. Επιστρέφει στα προκριματικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά από εννιά χρόνια.

Η τελευταία φορά που συμμετείχε σε μια τέτοια διαδικασία παιχνιδιών ήταν στις αρχές της σεζόν 2009-10. Ήταν για την Ευρωλίγκα και μάλιστα σε διπλή, εμφύλια συνάντηση καθώς αντιμετώπισε το Μαρούσι. Ένα ζευγάρι αγώνων που αποδείχτηκε εφιαλτικό για την ομάδα της Θεσσαλονίκης αφού μπορεί να νίκησε εντός έδρας με 69-67 χάρη σε τρίποντο του Νίκου Χατζηβρέττα στα 4 δέκατα του δευτερολέπτου (Κλαρκ και Μπετς είχαν από 15 πόντους) όμως στο κλειστό του Αγίου Θωμά γνώρισε τη συντριβή. Το Μαρούσι -είχε τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο- νίκησε με 89-60 και οδήγησε τον Άρη στο Eurocup. Κλαρκ και Χατζηβρέττας είχαν από 15 ενώ ο Νίκος Μπάρλος είχε 10 πόντους και οχτώ ριμπάουντ.

 

Η φάση με το τρίποντο του Χατζηβρέττα που έδωσε στον Άρη τη νίκη επί του Αμαρουσίου το 2009

 

Απογοήτευση στον πάγκο του Άρη. Ο Αντρέα Ματσόν όρθιος και πίσω ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Κόρεϊ Μπέλσερ και οι νεαροί τότε Σπύρος Μούρτος και Λίνος Χρυσικόπουλος


Εκείνα τα παιχνίδια με το Μαρούσι, ήταν τα πρώτα του Άρη για τα προκριματικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά από 14 χρόνια. Τα προκριματικά ήταν μια πιο συνηθισμένη διαδικασία στις δεκαετίες του 80 και του 90. Στην εκκίνηση της σεζόν 1995-96, οι “κιτρινόμαυροι” είχαν αντιμετωπίσει στον 2ο προκριματικό γύρο του Κυπέλλου Κόρατς την ουγγρική Τσολνόκ. Είχαν νικήσει εκτός με 66-64 και εντός με 106-72.

 

 

Για να βρεθούν στους ομίλους της διοργάνωσης, αγωνίστηκαν και στον 3ο προκριματικό γύρο κόντρα στην πολωνική Σταλ Μόμπρεκ κόντρα στην οποία σημείωσαν μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές της ευρωπαϊκής ιστορίας τους. Ο Άρης είχε ηττηθεί στο πρώτο παιχνίδι στην Πολωνία με 80-54 και παρότι έδειχνε πεσμένος στο καναβάτσο, σηκώθηκε όρθιος και έριξε νοκ-άουτ τη Σταλ Μόμπρεκ νικώντας την με 94-51 στη Θεσσαλονίκη.

 


Την περίοδο 1993-94, ο Άρης αγωνίστηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων και στον δρόμο μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης (έχασε με 2-1 από την Ολίμπια Λουμπλιάνα) αντιμετώπισε τον ΑΠΟΕΛ σημειώνοντας δύο νίκες στον 2ο προκριματικό γύρο, με 94-76 στην Κύπρο και 98-57 στη Θεσσαλονίκη. Στον 3ο προκριματικό γύρο το έργο του ήταν πιο δύσκολο απέναντι στην ισραηλινή Χάποελ Γκιβατάιμ. Ο Άρης είχε επικρατήσει εντός έδρας με 78-65, διαφορά που αποδείχτηκε αρκετή για να του δώσει την πρόκριση παρότι ηττήθηκε στο Ισραήλ με 91-88.


Δύο προκριματικούς γύρους χρειάστηκε να περάσει ο Άρης στον δρόμο προς τον τελικό του Τορίνο και προς τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορίας του, το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1993. Στον 2ο γύρο πέτυχε δύο νίκες με “100άρες” κόντρα στην RTI Μινσκ (117-59 εκτός και 107-70 εντός έδρας) και στον 3ο προκριματικό γύρο κόντρα στη Σλασκ Βρότσλαβ. Είχε επικρατήσει με 90-80 στην Πολωνία και 102-75 στο “Παλέ”.


Στην τελευταία συμμετοχή του στο πάλε ποτέ Κύπελλο Πρωταθλητριών, τη σεζόν 1991-92, ο Άρης αγωνίστηκε και πάλι σε δύο προκριματικούς γύρους σημειώνοντας τέσσερις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια. Κόντρα στην Παρτιζάν Τιράνων (98-79 εκτός και 110-67 εντός έδρας) και τη Σλασκ (75-74 εκτός και 106-88 εντός έδρας).


Περίοδος 1989-90 και ο δρόμος προς το final four της Σαραγόσα άρχισε από τη Βουλγαρία. Ο Άρης αντιμετώπισε την Μπαλκάν και τη νίκησε εκτός έδρας με 107-91 παίρνοντας 38 πόντους από τον Νίκο Γκάλη και 23 από τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Στη Θεσσαλονίκη το παιχνίδι ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα με τον Άρη να επικρατεί με 119-88 με 40 του Γκάλη και 29 από τον Μάικ Τζόουνς. Στην Μπαλκάν αγωνιζόταν ο Ιόνοφ που σημείωσε συνολικά στα δύο παιχνίδια 57 πόντους.


Ένα χρόνο νωρίτερα, σε μία σεζόν που θα κατέληγε -ως προς την Ευρώπη- στο final four της Σαραγόσα, ο Άρης έπαιξε για τα προκριματικά κόντρα στη σουηδική Σεντερτέλιε και παρότι εμφανίστηκε χαλαρός στο πρώτο παιχνίδι με αποτέλεσμα να ηττηθεί με 93-85, δεν είχε προβλήματα στη Θεσσαλονίκη επικρατώντας με 105-82.

 


“Γκάνγκστερ” + “Δράκος” + “Πίξι” = 97 πόντοι

Από την Ελβετία είχε αρχίσει η πορεία για το final four της Γάνδης, στις αρχές της περιόδου 1987-88. Ο Άρης σε δύο αξέχαστα -για όσους τα παρακολούθησαν- παιχνίδια που αποτέλεσαν αποθέωση του επιθετικού μπάσκετ, απέκλεισε την Πιγί. Είχε νικήσει στην Ελβετία με 127-125 (ημίχρονο 72-61 για τον Άρη) με 48 πόντους του Γκάλη και 33 του Σούμποτιτς. Στο “Παλέ” οι Ελβετοί ήταν μπροστά στο ημίχρονο με 54-52 αλλά ο Άρης κατάφερε να επικρατήσει με 113-104 και αφού η τριάδα Γκάλη, Γιαννάκη και Σούμποτιτς σημείωσε 97 (!) πόντους έχοντας 41, 31 και 25 αντίστοιχα.


Την περίοδο 1986-87, o Άρης δεν είχε καταφέρει να μπει στον όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ωστόσο συμμετείχε σε δύο παιχνίδια που έγραψαν ένα μεγάλο κεφάλαιο της ευρωπαϊκής ιστορίας του. Ήταν κόντρα στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Τρέισερ Μιλάνο. Σε μία μοναδική παράσταση νίκησε στη Θεσσαλονίκη με 98-67 (60-34 το ημίχρονο) με 44 πόντους του Γκάλη που είχε 15/20 δίποντα αλλά κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο στο Μιλάνο χάνοντας με 83-49 και αποκλείστηκε. Πριν τα δύο ματς με τους Ιταλούς, είχε αντιμετωπίσει στον 1ο γύρο των προκριματικών τη βελγική Σουνέρ. Είχε νικήσει με 115-77 στη Θεσσαλονίκη με τον Γκάλη... αφηνιασμένο να σημειώνει 52 πόντους και 125-77 στην Οστάνδη με 32 του “γκάνγκστερ”.


Την περίοδο 1984-85 για το Κύπελλο Κόρατς, οι “κιτρινόμαυροι” απέκλεισαν στον 1ο προκριματικό γύρο τη βουλγαρική Λέφσκι-Σπαρτάκ με δύο νίκες (90-66, 117-100) και στον 2ο τη γιουγκοσλαβική Ζαντάρ νικώντας με 84-71 εντός και χάνοντας με 94-89 εκτός έδρας.



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ