Από τη Γ’ Εθνική μαζί στην Εθνική (pics)

Όταν εν έτει 2010 συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο κλειστό του Ζωγράφου ο Νίκος Γκίκας και ο Χρήστος Σαλούστρος σίγουρα δεν μπορούσαν να προβλέψουν -ούτε καν να φανταστούν- το κοινό μέλλον τους.

Όνειρα είχαν, φίλοι έγιναν, οι δρόμοι τους κάποια στιγμή χώρισαν, αλλά επαφή δεν έχασαν ποτέ. Ενώθηκαν ξανά στον Προμηθέα Πατρών και, τώρα, θα συμπορευθούν και στην Εθνική Ανδρών. Αμφότεροι κλήθηκαν στην προεπιλογή για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019, με τη σκληρή δουλειά και τους κόπους τους να ανταμείβονται ύστερα από χρόνια αναμονής και σκληρής δουλειάς. Οι δυο τους μίλησαν στο Basketa.gr για την κλήση τους για πρώτη φορά στην καριέρα τους στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και εξέφρασαν τη χαρά τους, όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και ο ένας για τον άλλον.

«Με το Χρήστο ήμασταν συμπαίκτες τρία χρόνια στο Φιλαθλητικό, οπότε ξέρω τα πάντα για εκείνον και αντίστοιχα εκείνος για εμένα. Είναι πολύ σημαντικό που δεχθήκαμε ταυτόχρονα την κλήση, γιατί ήμασταν μαζί χρόνια. Είναι επίσης πολύ σημαντικό που κληθήκαμε μαζί ενώ συνυπάρχουμε στην ίδια ομάδα στην Α1 και μόνο ικανοποιημένος μπορείς να αισθάνεσαι. Όσο χαιρόμαστε για τον εαυτό μας, εξίσου χαίρεται και ο ένας για τον άλλον, γιατί έχουμε μεγαλώσει μαζί, έχουμε παίξει μαζί και, πραγματικά, έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά μαζί. Οι κόποι μας ανταμείφθηκαν», ανέφερε αρχικά ο Νίκος Γκίκας.

«Εάν μου έλεγαν πριν από έντεκα χρόνια, που ανέβαινα στην Αθήνα και ουσιαστικά έκοβα το μπάσκετ για δύο χρόνια για να καταφέρω να περάσω στο πανεπιστήμιο, πως τώρα θα με καλούσε κάποιος ομοσπονδιακός προπονητής στην Εθνική θα σου έλεγα πως με κοροϊδεύεις. Είναι το μόνο σίγουρο! Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα, και για εμένα και για το Νίκο είναι η πρώτη φορά, νομίζω είμαστε οι μόνοι παίκτες που δεν έχουμε φορέσει ποτέ ξανά στο παρελθόν τη φανέλα της Εθνικής. Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα, οι κόποι μας ανταμείβονται, η σκληρή δουλειά μας επιβραβεύεται και πιστεύω πως τώρα μόνο καλύτερα πράγματα μπορούν να έρθουν», συμπλήρωσε ο Χρήστος Σαλούστρος.

Η σκληρή δουλειά, πάντως, δεν σταματάει εδώ. «Αισθάνεσαι δικαίωση, έχεις δουλέψει πολλά χρόνια κι αυτό ναι μεν ανταμείφθηκε, παράλληλα όμως σου δίνει και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι σου, νιώθεις καλύτερα πλέον. Ειδικά η εθνική ομάδα είναι όνειρο για κάθε αθλητή, συνεπώς -όπως λέει και η έκφραση- παίρνουν φτερά τα πόδια σου. Από εκεί και πέρα, βέβαια, η δουλειά δεν σταματάει ποτέ, ίσα ίσα αυτή η κλήση σού δείχνει πως με τη σκληρή προσπάθεια και την επιμονή μπορείς να καταφέρεις πάρα πολλά πράγματα και σίγουρα νιώθουμε και εγώ και ο Χρήστος υπέροχα που κληθήκαμε, αλλά και έχουμε πλέον και ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο», παραδέχθηκε ο γεννημένος στις 22 Νοεμβρίου του 1990 γκαρντ του Προμηθέα Πατρών.

Ο Ηρακλιώτης συμπαίκτης του προχώρησε ακόμα ένα βήμα παραπέρα, προσθέτοντας πως η δουλειά του αθλητή φαίνεται λαμπερή, αλλά ουσιαστικά είναι πολύ δύσκολη: «O κόπος και ο ιδρώτας αποτυπώνονται στο γήπεδο. Ωστόσο, είναι πολλή η δουλειά η οποία δεν φαίνεται, και πολλές φορές είναι οι καταστάσεις έτσι που παρεξηγούνται. Πολλοί λένε εντάξει, είναι αθλητές, είναι καλά και δεν τους απασχολεί κάτι, αλλά πραγματικά η ζωή του αθλητή δεν είναι εύκολη, όπως θεωρούν πολλοί. Όταν, λοιπόν, έρχεται μια τέτοια κλήση φαίνεται πολύ απλά πως γίνεται δουλειά και μάλιστα πολλή. Τίποτα δεν είναι εύκολο, δεν είναι πράγματα της καθημερινότητας αυτά. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα που μου έχουν συμβεί μέχρι σήμερα και σίγουρα το καλύτερο στην καριέρα του».

Κεφάλαιο «Προμηθέας»

Το «τρία στα τρία» έχει κάνει στο φετινό πρωτάθλημα της Stoiximan.gr Basket League ο Προμηθέας Πατρών, παραμένοντας η μοναδική αήττητη ομάδα μαζί με τον Παναθηναϊκό. «Έχουμε κάνει ονειρικό ξεκίνημα, με τρεις νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις, εκ των οποίων οι δύο εκτός έδρας -στον ΠΑΟΚ και στον Πανιώνιο που είναι ιστορικές ομάδες. Πρόκειται για μεγάλο επίτευγμα. Θεωρώ πως το ρόστερ και η ομάδα έχουν φτιαχτεί έτσι ώστε να πηγαίνουμε να κερδίζουμε σε όλα τα γήπεδα. Αυτό έχει ήδη φανεί, μέχρι την τρίτη αγωνιστική, και η συνέχεια θα είναι ακόμα καλύτερη. Υπάρχουν πάρα πολλές λύσεις, βγαίνουν κάθε φορά διαφορετικά παιδιά μπροστά, με τον Πανιώνιο ξεχώρισαν ο Σταύρος (Τουτζιαράκης), ο Μίλαν (Μιλόσεβοτς) στον οποίο να του ευχηθούμε με την ευκαιρία και θα ήθελα να του αφιερώσουμε και εγώ και όλοι οι συμπαίκτες μας τη νίκη για τη γέννηση του γιου του. Όλοι μπαίνουν στο ροτέισον σιγά σιγά, ήρθε και ο Λάνγκστον Χολ, τον είχα πέρυσι συμπαίκτη στον Κολοσσό Ρόδου και τον ξέρω πάρα πολύ καλά. Όταν δέσουμε, ακόμα περισσότερο, θα είμαστε ακόμα καλύτεροι και θα έχουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στο παρκέ», εξέφρασε την αισιοδοξία του για το μέλλον ο Χρήστος Σαλούστρος.

Ο «παλιός» Νίκος Γκίκας δήλωσε, από την πλευρά του, δικαιωμένος από την επιλογή του να μετακομίσει στην αχαϊκή πρωτεύουσα. «Εκ του αποτελέσματος αισθάνομαι δικαιωμένος για την επιλογή μου. Είχα δει το όραμα κι είχα καταλάβει τι ήθελαν οι άνθρωποι του Προμηθέα, νομίζω πως είναι η καλύτερη επιλογή που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια, στην Α1. Είμαστε ομάδα με πέντε διεθνείς πλέον, καθώς μην ξεχνάμε πως είναι και ο Λίποβι στην Ουκρανία, ο Μιλόσεβιτς στη Βοσνία και ο Φαγέ στη Σενεγάλη, δεν ξέρω άλλη ομάδα που μπορεί να έχει πέντε διεθνείς στο ρόστερ της. Εμείς, που κληθήκαμε τώρα, λογικά θα παίξουμε στα προκριματικά, εάν δεν κατέβουν τα παιδιά της Ευρωλίγκας. Έχουμε πολύ βάθος ως ομάδα. Είναι φανερό πως ο Προμηθέας στοχεύει να πετύχει το κάτι παραπάνω και είμαι πολύ χαρούμενος που αποτελώ μέρος αυτής της προσπάθειας».

Απέφυγε, πάντως, να κάνει πρόβλεψη για το μέχρι πόσο μακριά μπορούν να φθάσουν: «Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως είμαστε αδιαμφισβήτητα πολύ καλή ομάδα, με πολύ καλά παιδιά στις τάξεις της, τα οποία θέλουν να κερδίζουν σε κάθε ματς. Πιστεύω θα είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί φέτος στο πρωτάθλημα, προσωπικά πιστεύω θα μπούμε στα πλέι οφ και, από εκεί και πέρα, κάθε θέση και πιο πάνω μόνο καλοδεχούμενη θα είναι. Σίγουρα, πάντως, στα πλέι οφ όλοι θέλουμε να είμαστε». Με ευχή έκλεισε τις δηλώσεις του ο Χρήστος Σαλούστρος, καθώς απαραίτητο είναι να θέτεις στόχους, αλλά: «Θεωρώ πως το μόνο που πρέπει να υπάρχει είναι υγεία, ειδικά τώρα τελευταία υπάρχουν πολλοί τραυματισμοί γενικότερα και καλό είναι να… χτυπήσουμε ξύλο, να έχουμε όλοι οι παίκτες υγεία και, στον Προμηθέα, να συνεχίσουμε να έχουμε ομοιογένεια και θα φθάσουμε ψηλά».

Κάποτε στου Ζωγράφου, τώρα στην Πάτρα

Ο Νίκος Γκίκας έκανε τα πρώτα βήματά του στο Φιλαθλητικό, εν έτει 2008, κι έμεινε στου Ζωγράφου έως το 2013. Από το 2010 έσμιξε με το Χρήστο Σαλούστρο, ο οποίος μεταγράφηκε ύστερα από ένα χρόνο παρουσίας του στο Σπόρτιγκ κι επίσης αποχώρησε το 2013. Μαζί, κατέκτησαν το πρωτάθλημα του 2ου Ομίλου Νότου της Γ’ Εθνικής, τη 2η θέση στη Β’ Εθνική και την 3η στην Α2, πανηγυρίζοντας δύο διαδοχικές ανόδους και χάνοντας την τρίτη, στη μεγάλη κατηγορία, στην ισοβαθμία. Οι δρόμοι τους χώρισαν στη συνέχεια, με τον πρώτο να μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Άρη και το δεύτερο να καταλήγει στον Πανιώνιο. Στην πορεία των ετών άλλαξαν ομάδες, άλλαξαν πόλεις, ακόμα και χώρα, αλλά έσμιξαν ξανά φέτος.

Ο 27χρονος πλέι μέικερ, από πέρυσι στην αχαϊκή πρωτεύουσα, είδε τον πρώην συμπαίκτη και φίλο του να ενσωματώνεται στον Προμηθέα Πατρών, με το καλωσόρισμα -εκ μέρους του- να είναι θερμό. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι διαφορετικά για δύο παιδιά που ονειρεύτηκαν μαζί όντας ακόμα στη Γ’ Εθνική και βλέπουν τώρα, στη μεγαλύτερη κατηγορία, τους στόχους τους να πραγματοποιούνται ο ένας μετά τον άλλον.

Πώς τα έφερε έτσι η τύχη, αν και κανείς τους δεν είχε κληθεί ποτέ ξανά στο παρελθόν στην Εθνική Ελλάδας, ούτε καν στα μικρότερα τμήματα, να τους επιλέξει μαζί ο ομοσπονδιακός τεχνικός Θανάσης Σκουρτόπουλος στην προεπιλογή για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι γεννημένοι, αμφότεροι, το 1990 παίκτες του πατρινού συγκροτήματος είδαν τους κόπους τους να ανταμείβονται και όπως τότε, στο Φιλαθλητικό που πανηγύριζαν τη μία άνοδο μετά την άλλη, έτσι και τώρα χάρηκαν μαζί.

Αντί επιλόγου, ακολουθεί το μήνυμα που ανέβασε ο Χρήστος Σαλούστρος στον προσωπικό λογαριασμό του στο Instagram, καταλήγοντας με την ευχή: «Μόνο υγεία και περηφάνια αδερφέ και όπως έχω ξαναπεί όλα μαζί τα περνάμε»».