Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή (της Ευρώπης) ο Ολυμπιακός !
Ετσι για να παραφράσουμε μια πασίγνωστη παροιμία που ταιριάζει γάντι στους Ερυθρόλευκους.
«Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα» είναι κατά λέξη η παροιμία.
Ομως σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η πραγματική μορφή της φράσης είναι: “Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν’ έλα”, που σημαίνει: έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή.
Αποτελούσε δε μήνυμα των Σταυροφόρων, όταν επέστρεφαν από την κατακτημένη πλέον Κωνσταντινούπολη και καθόριζαν ως σημείο συνάντησης τους την κορυφή του λόφου.
Ο Ολυμπιακός σαν σήμερα στις 13 Μαϊου του 2012 είχε κατακτήσει την Πόλη, ακριβώς 15 χρόνια μετά την κατάκτηση της Αιώνιας Πόλης (Ρώμη 1997).
Σημειολογικά ιστορικό καθώς ο Μεγάλος Κωνσταντίνος είχε ονομάσει «Νέα Ρώμη» την Κωνσταντινούπολη, αλλά ιστορικό έτσι και αλλιώς για τους Πειραιώτες καθώς ο Ολυμπιακός των ανατροπών, στην Πόλη του είχε πετύχει την ανατροπή του αιώνα στην ιστορία των τελικών του κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η επιστροφή από το -19 (53-34 στο 28’ με το λέι απ του Σβέντ) δεν έχει προηγούμενο έστω και αν έναν χρόνο αργότερα στον επόμενο τελικό με τη Ρεάλ στο Λονδίνο, οι Πειραιώτες επέστρεψαν από το -17, αλλά με πολύ περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους.
Αν πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, εκείνο το μεσημέρι της 28ης Σεπτεμβρίου του 2011, στη βοηθητική αίθουσα του ΣΕΦ (και όχι στην κύρια όπως συνήθως) γινόταν η παρουσίαση του νέου Ολυμπιακού.
Για πρώτη φορά χωρίς την παρουσία των αδελφών Αγγελόπουλων που ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν σκεφτεί τόσο σοβαρά την πιθανότητα αποχώρησή τους από την ομάδα !
Εκείνο το καλοκαίρι είχαν γίνει πολλά. Οι Ερυθρόλευκοι είχαν πολλά παράπονα απο τη διαιτησία στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό και κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού τα έβαζαν με τους προέδρους κατηγορώντας τους ότι δεν προστατεύουν εξωαγωνιστικά την ομάδα.
Είχε βγει ο διάλογος του Γιάννη Μπουρούση με τον πεθερό του Μάκη Ψωμιάδη που αποκαλούσε βλάκες τους προέδρους και φυσικά αποτέλεσε παρελθόν από την ομάδα.
Στην αιθουσα (στο βοηθητικό γήπεδο) της συνέντευξης Τύπου υπήρχε μια παγωμάρα με τον γενικό διευθυντή Χρήστο Σταυρόπουλο να κάθεται στην...προεδρική θέση και να λέει κάποια πράγματα.
Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς στη δεύτερη χρονιά του, έδειχνε πιο ήρεμος:
«Εχουμε καθημερινή επαφή και οι πρόεδροι δεν πρόκειται να αφήσουν την ομάδα, ιδιαίτερα σε μια τόσο δύσκολη εποχή” είχε πει.
Βλέποντας ένα τσούρμο νεαρά παιδιά πίσω του, τον είχαμε ρωτήσει τότε, ποιόν παίκτη θα ήθελε από τα αστέρια της περσινής ομάδας που είχαν αποχωρήσει.
“Κανέναν, γιατί αυτό θα αποτελούσε ασέβεια σε αυτά τα παιδιά που έχω πίσω μου και τα εμπιστεύομαι” απάντησε κοφτά και πρόσθεσε:
“Δεν θέλω απλά να θέσω στόχους για την ομάδα για να μην προσθέσω άγχος στα νέα παιδιά. Πρώτη φορά θα δουλέψω με τόσους ρούκι. Ομως θεωρώ ότι όπλο μας θα είναι η ομαδικότητα που δεν είχαμε πέρυσι.
Πάντα κοιτάω μπροστά και στο μέλλον. Αυτά τα παιδιά που έχω, και είναι όλα δικές μου επιλογές, τα πιστεύω και με σκληρή δουλειά μπορούμε να πετύχουμε. Η ομάδα διαθέτει τα καλύτερα ταλέντα στην Ελλάδα και έχει έναν καλό κορμό έτοιμων παικτών»
τόνισε ο κόουτς που ήξερε πλέον ότι έχει φύγει ο Τεόντοσιτς και ο Παπαλουκάς (όπως και ο Μπουρούσης) και ο νέος ηγέτης θα ήταν –στη δεύτερη χρονιά του με τα Ερυθρόλευκα – ο Βασίλης Σπανούλης, πλαισιωμένος απο νέους Ελληνες (Μάντζαρης πρωτοεμφανιζόμενος, Παπανικολάου, Κατσίβελης), τον Σλούκα να επιστρέφει από τον Αρη και τους πιο έμπειρους Πρίντεζη, Παπαδόπουλο, Πελεκάνο και Γλυνιαδάκη να συμπληρώνουν τον ελληνικό κορμό, στον οποίο υπήρχε και ο Βασιλόπουλος χτυπημένος όμως (όσο κανένας άλλος) από τραυματισμούς και επιπλοκές στην επέμβασή του.
Ο τρελλό Κέσελ από τη Σερβία, ο Ματ Χάουαρντ από τις ΗΠΑ, ο έμπειρος (και επίσης τρελλούτσικος) Σκοπιανός Αντιτς, ο Λιθουανός Γκετσεβίτσιους, ο Κέιλιν Λούκας και ένας ξένος που πολλοί τον έβλεπαν…μικρό στο μάτι ο Κάιλ Χάινς που έμελλε να γράψει ιστορία.
Στην πορεία προστέθηκαν ο Λο (αντί Λούκας) και ο Ντόρσεϊ (αντί Χάουαρντ) που άλλαξαν προς το καλύτερο όλη τη χημεία της ομάδας.
Ολη τη μισή σεζόν (όπου η ομάδα με την κομβική της νίκη επί της Κάχα Λαμποράλ με 84-82 και τις δύο επικρατήσεις επί Λε Μαν και Καντού προκρίθηκε στο τοπ-16) οι δημοσιογράφοι επέμεναν να διαφωνούν με τον Ντούντα για ένα...σύμφωνο που δεν πρόσθετε στον ξένο παίκτη του (ώστε να παίζει ο Σλούκας αντί του Λούκας).
«Μήπως είστε μάνατζερ και έχετε αγωνία το ποιός θα παίξει περισσότερο, να μου το πείτε για να το ξέρω» είπε πει σε μια συνέντευξη Τύπου, λίγο πριν χαλαρώσει το κλίμα πλέκοντας το εγκώμιο του συμπατριώτη του τενίστα Νόβακ Τζόκοβιτς που μόλις είχε κερδίσει το Αυστραλιανό Οπεν !
Και η χρονιά κυλούσε ανέμελα και χωρίς ιδιαίτερο άγχος (αφού ο κόσμος ήταν στην αρχή παγωμένος και δεν γέμιζε το γήπεδο).
Ο Σπανούλης τράβηξε για καιρό το κάρο περισσότερο από τον καθένα, αλλά η ομάδα στο νέο χρόνο ανέβηκε κατακόρυφα.
Ο Βαγγέλης Αγγέλου, άμεσος συνεργάτης του Ντούντα, ήταν μανούλα στο να «φτιάχνει» τον Ντόρσεϊ κάνοντας τον να πιστεύει ότι όλη η ομάδα εξαρτάται από αυτόν και να νοιώθει λίγο...Σακίλ Ο Νηλ.
Οι κομβικές νίκες επί της Εφές εκτός (67-65) και επί της Γαλατά εντός (88-81) σφράγισαν την πρόκριση στα πλέι οφ, με μειονέκτημα έδρας κόντρα στη Σιένα του Νίκου Ζήση που είχε αποκλείσει ένα χρόνο νωρίτερα τους Πειραιώτες.
Που πλέον τρώνε σίδερα και απλά από ένα λάθος του Πρίντεζη (του έκλεψαν τη μπάλα) ο Ολυμπιακός δεν έφυγε με το 2-0 νίκες απο την Τοσκάνη αλλά με το 1-1 ( με Σπανούλη-Χάινς να δίνουν εικόνες απο τα...προσεχώς στη μεγάλη νίκη).
Το 3-1 έγινε με συνοπτικές διαδικασίες και ο Ολυμπιακός πήγε στην Πόλη μαζί με Παναθηναϊκό, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα.
Με τους Καταλανούς τρεις μέρες να παίζανε στον ημιτελικό δεν έχανε με τον Μάντζαρη να εξαφανίζει τον Ναβάρο !
Ο μικρός στον χαμένο τελικό κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό είχε διστάσει να προσπαθήσει για το νικητήριο σούτ από εκπληκτική πάσα του Σπανούλη.
Ο Ντούντα τον χειροκρότησε και τον παρέτρυνε: “Δεν πειράζει, απλά ας σούταρες και ας το έχανες”.
Ο Σπανούλης μάζεψε κάποια στιγμή στα αποδυτήρια τους πιτσιρικάδες πριν τα παιχνίδια (και στο ξενοδοχείο) και τους είπε το περίφημο:
“Μπορεί να είναι το πρώτο σας φάιναλ φορ αλλά δεν ξέρετε πότε και αν θα ξανάρθετε. Δώστε τα όλα σαν να είναι το τελευταίο σας"
Η ΤΣΣΚΑ έχοντας στερήσει (με mvp τον Σβέντ και σημαντική βοήθεια από τους διαιτητές) τη δυνατότητα να δούμε για πρώτη φορά ελληνικό τελικό στην Ευρωλίγκα, αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό «περνάει» στον τελικό και είναι το απόλυτο φαβορί.
Στο ξενοδοχείο τη μέρα του τελικού οι δύο ομάδες συναντιούνται στο λόμπι.
«Και εσείς για προπόνηση» ρωτάνε οι Ρώσοι με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού να ξεκαθαρίζουν.
«Οχι για βαρκάδα στο Βόσπορο και καφεδάκι» κόκκαλο οι Μοσχοβίτες.
Το πλάνο του Ντούντα ήταν να αποφορτίσει ιδιαίτερα τα νέα παιδιά και το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό.
Ο Πρίντεζης για τις ανάγκες της φωτογράφησης έγινε...ψαράς με καλάμι, αλλά το κορυφαίο «πεταχτάρι» στη ζωή του θα το έκανε λίγες ώρες αργότερα στο Σινάν Ερντέμ.
ΟΙ Ρώσοι του Γιόνας Καζλάουσκας και του Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι καταιγιστικοί και με καλάθι του Σβέντ ξεφεύγουν με 19 πόντους στο 28’ (53-34).
Ποτέ στην ιστορία των τελικών του κυπέλλου Πρωταθλητριών δεν έχει επιστρέψει ομάδα απο τέτοια διαφορά.
Στον πάγκο ο Ιβκοβιτς σπάει το κεφάλι του για το τι θα κάνει, ενώ οι υπόλοιποι είναι κατηφείς εκτός από έναν που χαμογελάει !
Είναι ο γιατρός της ομάδας Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, που γυρίζει και λέει: «Το κύπελλο είναι δικό μας, δεν χάνουμε με τίποτε».
Ολοι τον κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα αλλά ποιός να του δώσει κάτι, αφού είναι ο ίδιος γιατρός ;
Ο υπεύθυνος επικοινωνίας Χρήστος Μπαφές, προσπαθεί να τον επαναφέρει...στην τάξη.
«Γιατρέ σοβαρέψου, εδώ το θέμα είναι να μαζέψουμε λίγο τη διαφορά» του λέει και ο γιατρός χαμογελώντας λέει: «Καλά θα τα πούμε σε λίγο». Πλέον ώς άλλος Παβλίσεβιτς (“Two cups” έλεγε ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού για τα πρωταθλητριών που είχε με την Γιουγκοπλάστικα) ο γιατρός πλέον λέει: «Three cups” καθώς ήταν στην ομάδα και στη Ρώμη το 1997 και στο Λονδίνο ένα χρόνο αργότερα !
Ο Ιβκοβιτς τη ίδια στιγμή «πετάει» στο ματς τους έχοντες άγνοια κινδύνου πιτσιρικάδες και μαζί με Λό και Ντόρσεϊ οι Ρώσοι τα βρίσκουν μπαστούνια. Αργότερα ξαναμπαίνει ο Σπανούλης και κάνει παπάδες πριν κάνει το φάουλ στον Ραϊμούντας Σισκάουσκας στα 9.7’’ με το σκόρ στο 61-60.
Στο 60-58 έχει χάσει μια βολή ο Τεόντοσιτς πριν μειώσει με βολές ο Παπανικολάου. Ομως ο Σισκάουσκας είναι ο πιο εύστοχος παίκτης των Ρώσων από τη γραμμή. Εχει να χάσει ζευγάρι βολών 11 χρόνια αλλά διαλέγει την καλύτερη στιγμή για τον Ολυμπιακό να το επαναλάβει.
Ολα τα μάτια είναι πάνω στον Σπανούλη για την τελευταία επίθεση. Ο Kill Bill πάει να τελειώσει μόνος του τον τελικό, αλλά βλέπει τον Κιριλένκο να βγαίνει πάνω του και με η άκρη του ματιού του «πιάνει» τον Πρίντεζη αριστερά.
Το πεταχτάρι που με τόσο κόπο δούλευε εδώ και χρόνια πιάνει τόπο στα 0.7’’ του τελικού.
Ο τεχνικός της ΤΣΣΚΑ Μόσχας Γιόνας Καζλάουσκας εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί πόσο λάθος ήταν η επιμονή του να ζητάει από τον Πρίντεζη (όταν τον κοουτσάριζε σε Ολυμπιακό και εθνική αργότερα) να βγάλει από το ρεπερτόριό του το πεταχτάρι.
Σχεδόν πριν ακουστεί η κόρνα της γραμματείας ο εκ των προέδρων Γιώργος Αγγελόπουλος είχε μπουκάρει στο γήπεδο, ξορκίζοντας (και αυτός αλλά και ο αδελφός του που ήταν στην εξέδρα το 1994) το φάντασμα του Τελ Αβίβ,
Τότε η κόρνα είχε...κολλήσει μετά το τρίποντο του Τόμσον και το φινάλε ήταν δραματικό αλλά όχι με happy end.
Εκείνο το βράδυ στο Σινάν Ερντέμ ήταν ο κόλαφος των μάνατζερ που έβλεπαν μια ομάδα πιτσιρικάδων, με ηγέτη τον Σπανούλη και 2-3 οικονομικούς ξένους να επικρατεί κόντρα στο...νομισματικό ταμείο του μπάσκετ, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας των 40 εκατ. ευρώ μπάτζετ !
Ο Τεόντοσιτς ξεσπάει στη μεικτή ζώνη γιατί δεν πιστεύει ότι έφυγε από τον Ολυμπιακό τη χρονιά που οι Ερυθρόλευκοι παίρνουν το τρόπαιο. Χρειάστηκε να κάνει υπομονή τέσσερα χρόνια για τη γη της επαγγελίας μετά από άλλα δύο θρίλες σε Μιλάνο και Μαδρίτη αλλά και δύο αποκλεισμούς ακόμα από τον Ολυμπιακό (2013 και 2015).
Ο Σπανούλης δείχνει ότι είναι μεγάλος αθλητής και εκτός γηπέδου φωνάζοντας τον "αδελφό" του Παναγιώτη Βασιλόπουλο (έναν από τους πιο άτυχους παίκτες στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ) και τον Γιώργο Πρίντεζη μετά να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο.
Στα αποδυτήρια είναι συγκλονιστική η στιγμή του πατέρα, Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου που γιορτάζει και αυτός με το δικό του τρόπο τον θρίαμβο της ομάδας-θαύμα που έφτιαξαν οι γιοί του με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς.
Το πούλμαν μεταφέρει την ομάδα με το κύπελλο προς το ξενοδοχείο και οι δύο αστυνομικοί που ηγούνται της αποστολής με τις μηχανές μπροστά βρίσκονται και αυτοί σε πανηγυρικό κλίμα με τον έναν να πέφτει και να κάνει αρκετά μέτρα στο δρόμο χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί.
Η τουρκική αστυνομία είχε περάσει τα πάνδεινα καθώς εκτός απο τους γνωστούς-άγνωστους οπαδούς των δύο ομάδων που πλακώνονταν ακόμα και στο μνημείο του χριστιανισμού την Αγία Σοφιά είχε να αντιμετωπίσει και τον τελικό τίτλου στο τουρκικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μεταξύ Φενέρ και Γαλατάσαραϊ με τους οπαδούς των πρωταθλητών της Γαλατά να παίζουν ξύλο και με τους Ελληνες !
Το ίδιο βράδυ στο πιο διάσημο κλάμπ της Πόλης το Reina (που δυστυχώς πολλοί το έμαθαν αργότερα από την πολύνεκρη επίθεση ενός τρομοκράτη) οι παίκτες διασκεδάζουν με το...ρολόι και τον Ντούντα με τη βοήθεια και της συζύγου του Νένας, να τους μαζεύει σαν...κλωσόπουλα για να φύγουν.
Την επόμενη μέρα επίσκεψη στο Πατριαρχείο όπου τους υποδέχεται ο Βαρθολομαίος και γρήγορα στο αεροδρόμιο.
Σε τέσσερις μέρες τους περιμένει ο τελικός με τον Παναθηναϊκό αν και ο Ομπράντοβιτς έχει συγχαρεί τον κουμπάρο του από την Πόλη, πριν του παραδώσει – λίγες μέρες αργότερα - τα σκήπτρα και του ελληνικού πρωταθλήματος μετά από 15 χρόνια !
Ισως αυτός ο τελευταίος άθλος του Ιβκοβιτς να είναι πιο μεγάλος ακόμα και από αυτόν της Πόλης.
ΤΟ ΦΙΛΜ ΤΟΥ ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: ΤΣΣΑΚ ΜΟΣΧΑΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ 66-64 Τα δεκάλεπτα: 15-29, 32-34, 51-55, 66-64 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 12 (1τρίπ., 6ρ., 3ασ., 5κλ.), Λαβρίνοβιτς 2, Σισκάουσκας 5, Κρστιτς 8, Κιριλένκο 17 (2), Βορόνοφ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 15 (1), Κάουν 2, Κριάπα 3 (1), Γκόρντον 2. ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ (Ομπράντοβιτς): Μάριτς 6, Περπέρογλου, Μπατίστ 11, Λόγκαν 2, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 10 (3/4δίπ., 1/9τρίπ., 1/1β., 3ρ., 6ασ., 1κλ., 2λ.), Βουγιούκας, Καλάθης Ν. 3 (1), Καϊμακόγλου 10 (1/2τρίπ., 8ρ., 5ασ.), Γιασικεβίτσιους 19 (5/8δίπ., 3/6τρίπ., 3ασ., 2ασ.) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 68-64 Τα δεκάλεπτα: 17-11, 33-29, 50-47, 68-64 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Ντούσαν Ίβκοβιτς): Χάινς 2, Άντιτς 4, Σπανούλης 21 (4), Ντόρσεϊ 8, Κέσελ, Πρίντεζης 14 (2), Παπανικολάου 9 (2), Μάντζαρης 4 (1), Σλούκας 2, Λο 4. ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Τσάβι Πασκουάλ): Σάδα 6, Ουέρτας 4, Ναβάρο 18 (2), Πέροβιτς 2, Βάσκεθ 8, Ουάλας 3 (1), Ίνγκλς, Ν'Ντονγκ 10, Λόρμπεκ 9, Έιντσον, Μάικλ 4. ΤΕΛΙΚΟΣ: ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 61-62 Τα δεκάλεπτα: 10-7, 34-20, 53-40, 61-62. ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 15(4), Λαβρίνοβιτς 5, Σισκάουσκας 8, Κρστιτς 11, Κιριλένκο 12(1), Βορόνοφ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 3, Κάουν 2, Κριάπα 3(1), Γκόρντον 2. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Ίβκοβιτς): Χάινς, Άντιτς 7, Σπανούλης 15(2), Ντόρσεϊ, Κέσελ 3(1), Παπαδόπουλος, Πρίντεζης 12, Παπανικολάου 19(3), Μάντζαρης 3(1), Σλούκας 4(1), Λο.
Δείτε το στατιστικό του τελικού ΕΔΩ:
https://youtu.be/_4eO-WEQk8g Photo Credit: Eurokinissi
