Απόψε διαφέρει η πίεση και το πρέπει

Η Σενζέν απέχει από τη Σαϊτάμα 5619 χιλιόμετρα, αλλά απόψε οι διεθνείς μας πρέπει να εκμηδενίσουν την απόσταση και να μετατρέψουν την κινεζική πόλη σε...Σαϊτάμα, εκεί που πριν από 13 χρόνια σε ένα άλλο Παγκόσμιο Κύπελλο η εθνική ομάδα είχε νικήσει στον επικό ημιτελικό τους Αμερικάνους και τους είχε πετάξει εκτός τελικού. Τότε είχε πετύχει ένα (αγωνιστικό και όχι μόνο) θαύμα το συγκρότημα του Παναγιώτη Γιαννάκη υποχρεώνοντας τους Αμερικανούς στην - τελευταία μέχρι σήμερα - ήττα τους σε επίσημα παιχνίδια. Από τότε οι ΗΠΑ έχουν σαρώσει τα χρυσά μετάλλια σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (Πεκινο 2008, Λονδίνο 2012, Ρίο 2016) και άλλα δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα (Κωνσταντινούπολη 2010 και Μαδρίτη 2014). Για να καταλάβει κανείς το ποσο δύσκολο είναι το εγχείρημα αρκεί να συνειδητοποιήσει ότι για 13 χρόνια από τότε οι ΗΠΑ δεν έχουν ξαναγνωρίσει την ήττα σε επίσημο αγώνα στις μεγάλες διοργανώσεις. Τότε κόντρα στην σαφώς πιο φανταχτερή και θεαματική ΗΠΑ από ότι η τωρινή τους ομάδα, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε ένα τεράστιο πλεονέκτημα που αποδείχθηκε βάλσαμο στην πορεία του εν λόγω αγώνα. Δεν είχε το πρέπει και την πίεση να νικήσει. Εάν έχανε, θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό και θα ήταν απόλυτα επιτυχημένη διεκδικώντας το χάλκινο μετάλλιο σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο όπως και το 1994 και το 1998. Αν νικούσε - όπως και έγινε - θα δημιουργούσε πάταγο σε ολόκληρο τον κόσμο και θα αποτελούσε τη νούμερο ένα είδηση στο μπασκετικό χώρο και όχι μόνο. Οσο περνούσε η ώρα σε εκείνο τον ημιτελικό η πίεση μεγάλωνε απλά και μόνο στην πλευρά των Αμερικάνων του Μάικ Σιζέφσκι που τα βρήκε σκούρα κόντρα στον καλό του φίλο Παναγιώτη Γιαννάκη από τον οποίο και έχασε τελικά. Απόψε στη Σενζέν, οι παίκτες του Θανάση Σκουρτόπουλου έχουν - σε αντίθεση με τότε - μεγάλη πίεση στην προσπάθειά τους να νικήσουν τις ΗΠΑ για να μεινουν ζωντανοί στο κυνήγι της πρόκρισης στα προημιτελικά που αποτελεί το μίνιμουμ στόχο για αυτή τη διοργάνωση και για το ρόστερ αυτής της εθνικής μας ομάδας. Η ήττα από τη Βραζιλία μας αφαίρεσε το μαξιλαράκι της δεύτερης ευκαιρίας εκτός εάν μας το προσφέρει νωρίτερα σήμερα εκ νέου η Τσεχία νικώντας τη Σελεσάο. Σε αντίθετη περίπτωση που η Βραζιλία κάνει το 4-0, τότε η πίεση στους διεθνείς μας θα πολλαπλασιαστεί καθώς θα γνωρίζουν πως με ήττα από τους Αμερικάνους αποχαιρετούν την οκτάδα και παράλληλα τη διοργάνωση. Εκεί είναι και το πολύ δύσκολο κομμάτι απόψε για τους παίκτες και το προπονητικό τίμ, να μείνουν όσο το δυνατόν προσηλωμένοι στο δικό τους στόχο και παιχνίδι χωρίς να επηρεάζονται από το αποτέλεσμα του αγώνα που θα έχει προηγηθεί.