Η Kalamata BC επέστρεψε στη Γ' Εθνική και ο προπονητής της, Αντώνης Κούτρης, μίλησε στο Basketa.gr για την πορεία στην Α' ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ, το όραμα της μπασκετικής «Μαύρης Θύελλας» που παραμένει όρθιο και τα «βήματα» που χρειάζονται, ώστε ο σύλλογος να καταφέρει να ξεχωρίσει, ως ένας σπουδαίος εκπρόσωπος για τη Μεσσηνία.
Η απουσία ενός έτους, φάνηκε τελικά πως ήταν... μεγάλη και η Kalamata BC βρίσκεται και πάλι στις εθνικές κατηγορίες. Μπορεί να ακούγεται παράξενη η έκφραση «μεγάλη απουσία», για ένα σύλλογο που λίαν συντόμως κλείνει μόλις τρία χρόνια ζωής, αλλά η αίσθηση που έχει δημιουργήσει στο κοινό της Μεσσηνίας, αυτή την εντύπωση αφήνει. Κι αυτό, γιατί σύλλογοι σαν τη «Μαύρη Θύελλα» είναι διαφορετικοί, για την περιοχή που εκπροσωπούν, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους κι ένας από τους λόγους που πρέπει να καμαρώνουν.
Η κατάσταση, βέβαια, στο ποδόσφαιρο δεν είναι ιδανική, με τους «μελανόλευκους» να βρίσκονται στη Γ' Εθνική και να μην... ξεκολλούν, ενώ είχε προστεθεί σαν νέα απογοήτευση ο περσινός υποβιβασμός στα τοπικά πρωταθλήματα, με το εγχείρημα των ανθρώπων της Kalamata BC αρχικά να γνωρίζει αποτυχία. Απογοήτευση, όμως, δεν υπήρξε. Η ομάδα σηκώθηκε και πάλι στα πόδια της και κάνοντας «περίπατο» στην φετινή Α' ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ, κατακτώντας με δύο «σκούπες» τον τίτλο... στο ρελαντί, έφτασε στο στόχο της επανόδου στη Γ' Εθνική, με το 72-69 επί του ΓΣ Μεσσήνης να γίνεται η αφορμή για τους πανηγυρισμούς. Και αυτή την φορά, άπαντες ελπίζουν πως θα ορίσουν την τύχη της με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκπληρώσει τη «βαριά» ευθύνη που ανέλαβε, για τη δημιουργία του πολυπόθητου «πόλου» του ελληνικού μπάσκετ στη Μεσσηνία.
Εκτός από μία σημαντική βάση παικτών, που δέχθηκε ξανά την πρόκληση, δεν αρνήθηκε ούτε ένας άνθρωπος, που ούτως ή άλλως δε δίστασε ποτέ να μπει στην «πρώτη γραμμή». Ο Αντώνης Κούτρης, με μεγάλη εμπειρία περνώντας από ομάδες κυρίως της Μεσσηνίας και της Εύβοιας, και ύστερα από δύο χρόνια, όπου ανέλαβε να «χτίσει» το μέλλον της ομάδας μέσω των τμημάτων υποδομής, φρόντισε να την καθοδηγήσει... και στο παρόν της. Εκτέλεσε την αποστολή του με επιτυχία και έχει ήδη στο μυαλό του, το πώς θα πετύχει την καθιέρωσή της η ομάδα.
Ο τεχνικός των πρωταθλητών μίλησε στο Basketa.gr για τους λόγους, που τόσο συνέχισε να υπάρχει από όλες τις πλευρές προσήλωση για το μεγάλο όραμα που αναφέραμε νωρίτερα όσο και τη δική του θετική απάντηση, στο να στηρίξει την υλοποίησή του από τη θέση του πρώτου προπονητή. Αναφέρεται σε όσα ξεχώρισε σε μία σεζόν, όπου η άνοδος επετεύχθη μάλλον... χωρίς ιδιαίτερο άγχος και επικεντρώνεται στα... δύσκολα που ακολουθούν. Γιατί η Γ' Εθνική, όπως πολύ καλά πρέπει να έχουν μάθει άπαντες στο σύλλογο, είναι μία διαφορετική υπόθεση, και ο Αντώνης Κούτρης αποκαλύπτει το τι θα κάνει η Kalamata BC, για να πετύχει αυτή την φορά, στέλνοντας το δικό του μήνυμα στους οπαδούς της.
Κόουτς, πώς είναι να αναλαμβάνεις ένα σύλλογο που μόλις έχει προέλθει από υποβιβασμό και, πολύ λογικά, χρειάζεται τη δική του ανασύνταξη;
Για να πω την αλήθεια, στην περίπτωση αυτή δεν ήταν τόσο δύσκολη υπόθεση η ανασυγκρότηση της ομάδας. Είχαμε μία καλή βάση παικτών, για να ξεκινήσουμε τη δουλειά μας, αν και στη συνέχεια φάνηκε να μην είναι τόσο μεγάλη, λόγω των ουκ ολίγων προβλημάτων που προέκυψαν, με αποτέλεσμα να χρειαστεί υπέρβαση από μερικούς άλλους αθλητές μας, ώστε να αναπροσαρμόσουμε τα πλάνα μας. Σε γενικές γραμμές, πάντως, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο το έργο μας σε αυτό το κομμάτι.
Με αρκετούς βασικούς παίκτες να λείπουν σε σημαντικά κομμάτια της χρονιάς, πώς καλύφθηκαν τα προβλήματα;
Είχαμε, όντως, ουσιώδεις ελλείψεις σε νευραλγικές θέσεις, όπως του Γιαννουκάκη και του Τσικούρη μαζί για περίπου 2.5 μήνες στη θέση «3», με τον πρώτο να λείπει επί της ουσίας όλη την χρονιά και το δεύτερο να παίζει από ένα σημείο κι έπειτα με προβλήματα στο γόνατο. Βρήκαμε, πάντως, τα σχήματα για να καλυφθούν τα κενά που προέκυψαν, ενώ και τα νέα, ταλαντούχα παιδιά μας, ανταποκρίθηκαν με το παραπάνω όποτε κλήθηκαν να βοηθήσουν. Θεωρώ, ότι έγινε μία εξαιρετική ομαδική δουλειά στην προπόνηση, ενώ ήταν καθοριστικό που, επί της ουσίας, είχαμε σταθερά πλήρη την φρόντ-λάιν μας. Ουσιαστική απουσία, ήταν του Γεωργανά για ένα ημίχρονο στην Τρίπολη, στο ματς του πρώτου γύρου με τους Δρομείς, και αυτό μας είχε επηρεάσει τα μέγιστα, χάνοντας το παιχνίδι.
Ανέλαβες, λοιπόν, μία ιδιαίτερη αποστολή, ενώ έχεις περάσει από αρκετές ομάδες της περιοχής και τα τελευταία δύο χρόνια ήσουν στα τμήματα υποδομής της Καλαμάτας. Ποια ήταν η σκέψη που σε οδήγησε να δεχθείς τη θέση του πρώτου προπονητή;
Η αγάπη για την ομάδα και η προσπάθεια για αυτό το… κάτι καινούργιο που έχει «γεννηθεί» στην πόλη. Δεν μπορώ να σου κρύψω, βέβαια, τον καταλυτικό ρόλο της σχέσης μου με τους ανθρώπους της ομάδας. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να πορευτούμε μαζί για να επανέλθει η ομάδα εκεί που της αξίζει. Αυτό, βέβαια, ήταν και κάτι που με εξίταρε, αν και με προϋποθέσεις. Αν έμπαιναν, δηλαδή, οι σωστές βάσεις, εμπιστευόμενοι το πλάνο μας και το υλικό, με το οποίο ξεκινούσαμε την νέα προσπάθεια.
Δεν έπαιξε ρόλο το εκτόπισμα του συλλόγου στην περιοχή;
Ναι, ασφαλώς. Είναι το πιο «βαρύ» όνομα της περιοχής και όλοι ξέρουμε, τι σημαίνει το «ασπρόμαυρο» χρώμα για τους Μεσσήνιους. Είναι, λοιπόν, μεγάλο το «βάρος» των ευθυνών σε έναν τέτοιο σύλλογο και έχει αξία να ασχοληθείς.
Πώς πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το εκτόπισμα και τι πρέπει να διορθώσει, σε σύγκριση με όσα έγιναν την πρώτη χρονιά στη Γ’ Εθνική, που είχαν φέρει τον υποβιβασμό;
Κοίταξε, νομίζω πως τόσο η επιτυχημένη όσο και η αποτυχημένη σεζόν σε κάνουν πιο σοφό σε κάθε περίπτωση. Η επιτυχημένη, απλά, μπορεί να καλύπτει μερικές αδυναμίας λόγω της επιτυχίας αυτής καθεαυτής, οπότε η αποτυχημένη σε κάνει… δύο φορές σοφότερο. Έχω την αίσθηση, ότι τόσο διοητικά όσο και αγωνιστικά, έχουμε μάθει από τα λάθη της πρώτης χρονιάς στη Γ’ Εθνικής και τώρα θα είμαστε… πιο έξυπνοι στις κινήσεις μας, για να στήσουμε την ομάδα της επόμενης σεζόν. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ήμασταν πολύ άτυχοι εκείνη τη σεζόν, στην οποία είμαι ακράδαντα βέβαιος πως θα εξασφαλίζαμε άνετα την παραμονή μας, αν είχαμε υγεία. Ακόμη και χωρίς υγεία, βέβαια, θα μπορούσαμε να πετύχουμε το στόχο, αν ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί στο στήσιμο. Μαθαίνεις, όμως, από αυτά τα λάθη και προχωράς.
Πήρατε το πρωτάθλημα με «σκούπα» και, αν έβλεπε κανείς τα παιχνίδια των playoffs και τον τρόπο που αγωνιστήκατε εσείς και οι άλλες ομάδες, θα καταλάβαινε τη διαφορά επιπέδου. Ήσασταν εσείς τόσο καλοί ή το επίπεδο τόσο κακό;
Είναι αλήθεια, ότι το επίπεδο της Α΄ ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ φέτος ήταν πιο χαμηλό, σε σύγκριση με δύο χρόνια νωρίτερα, ενώ τότε και η δική μας ομάδα ήταν ασφαλώς ανώτερη από τη σημερινή. Δεν νομίζω, πάντως, ότι δεν υπήρχαν αξιόλογες ομάδες. Σαφώς υπήρχαν, αλλά εμείς είχαμε καλύτερο υλικό και πάλι, ενώ ήμασταν πιο αθλητικοί και έτοιμοι σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Παράλληλα, είχαμε την χαρά να διαθέτουμε παίκτες-«κλειδιά», σαν τον Τσικούρη, τον Μαθιόπουλο, τον Γεωργανά, τον Κουτίβα, τον Τσιγαρίδη και τον Κούτρη, που μας οδηγούσαν εκ του ασφαλούς, όπως και τα νέα παιδιά, που βελτιώθηκαν όσο προχωρούσε η χρονιά και άφησαν το δικό τους στίγμα.
Τι ξεχωρίζεις σε αυτή τη σεζόν;
Την αυταπάρνηση των παικτών που αντιμετώπισαν προβλήματα, όπως ο Τσικούρης, ο Μαθιόπουλος, ο Κούτρης, ο Τσιγαρίδης και ο Γεωργανάς, που αγωνίστηκαν με αυτά. Επίσης, τη συνέπεια των υπόλοιπων παιδιών, όπως ο Γιαννακόπουλος ή Κουτίβας, και φυσικά τους νεότερους, όπως ο Μιχόπουλος, ο Σιδέρης, ο Αντωνόπουλος, ο Καρούτας ή ο Παθιάκης, που βοήθησαν πολύ με την καθοδήγηση των πιο έμπειρων.
Σε ακούω να μιλάς πολύ για τους ταλαντούχους αθλητές σου. Είναι ένα κομμάτι, όπου πρέπει οποιαδήποτε ομάδα της περιοχής να δώσει βάση, αν θέλει να πετύχει κάτι σημαντικό;
Για μένα είναι μονόδρομος. Πρέπει να έχεις νέα παιδιά, να τα εξελίξεις ως παίκτες, που θα γίνονται ολοένα πιο αθλητικοί, γρήγοροι και… μπασκετικοί, ώστε με τον καιρό να «χτίσεις» την ομάδα των επόμενων 5-10 χρόνων, που θα σου φέρει επιτυχίες. Παράλληλα, βέβαια, χρειάζεσαι και μερικούς έμπειρους αθλητές, που θα καθοδηγήσουν τους νέους στην επόμενη ημέρα. Δεν είμαι υπέρμαχος της νοοτροπίας της συγκέντρωσης παικτών άνω των 30 ετών, λόγω προβλημάτων που προκύπτουν, είτε στη συνέπεια τους είτε στην παρουσία τους στην προπόνηση, ή άλλα που μπορούν να προκύψουν. Οφείλουμε να συγκεντρώσουμε μία σημαντική ποσότητα από παιδιά κάτω των 30 ετών, που θα έχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, επιμένοντας σε αυτό το πλάνο με υπομονή.
Κάπως έτσι θα κινηθείτε στο σχεδιασμό, λόγω μίας δύσκολης Γ’ Εθνικής που φαίνεται να έρχεται;
Φαίνεται, όντως, ότι το επόμενο πρωτάθλημα θα είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό, βλέποντας ποιες ομάδες έρχονται από τη Β’ Εθνική, ή τα υπόλοιπα τοπικά πρωταθλήματα. Δε σκεφτόμαστε, όμως, τις άλλες ομάδες, αλλά τους εαυτούς μας. Αν πάρουμε τους παίκτες που πρέπει, ενώ έχουμε ήδη ξεκινήσει το δικό μας σκάουτινγκ, θα παρουσιαστούμει και όπως πρέπει.
Σκάουτινγκ σε τι θέσεις, για να μην προχωρήσουμε ακόμη σε ονόματα;
Το σκάουτινγκ γίνεται σε όλες τις θέσεις. Πρέπει πρώτα, βέβαια, το πόσοι από τους φετινούς παίκτες θα μείνουν και αναλόγως θα κινηθούμε, βλέποντας πού «πονάμε». Έχουν γίνει, πάντως, μερικές πρώτες σκέψεις, όπως και θα ακολουθήσει μία κουβέντα με τη διοίκηση για το θέμα.
Συμφωνείς πως το γηπεδικό θέμα, είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για την πρόοδο οποιασδήποτε ομάδας της περιοχής;
Προς το παρόν, αναμένεται το θέμα αυτό να λυθεί με την αλλαγή του κελύφους της Τέντας, κάτι που σημαίνει καλύτερες συνθήκες. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί η ομάδα μας έχει υποστεί αρκετούς τραυματισμούς… εξαιτίας του γηπέδου. Θα παραμείνει, όμως, αυτός ο… αχταρμάς 10 ομάδων που χρησιμοποιούν το γήπεδο και, κάπως έτσι, την ώρα που κάνεις προπόνηση στην Τέντα, έχεις μια προπόνηση στο ένα βοηθητικό γήπεδο, ενώ στο άλλο ακούς… τις μουσικές της ρυθμικής γυμναστικής. Θυμάμαι να μας φιλοξενούν στη Μεσσήνη για μία εβδομάδα και να νομίζω πως ήμασταν… στον παράδεισο. Το ιδανικό, για εμάς, θα ήταν ένα ιδιόκτητο κλειστό γήπεδο, με ένα γυμναστήριο όπου θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτά που θέλουμε. Για αρχή, πάντως, χαιρόμαστε για το γεγονός, ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση στην Τέντα.
Η κουβέντα που έκανες για ιδιόκτητο κλειστό, είναι κάτι που έχει κατατεθεί ως σκέψη, ή απλώς δική σου επιθυμία;
Υπάρχει πάντοτε αυτή η σκέψη κι ελπίζω με την ωρίμανση των συνθηκών, να προχωρήσει μια μέρα αυτό το θέμα και να βρεθεί ένας χώρος. Δεν υπάρχει, φυσικά, κάτι χειροπιαστό αυτή τη στιγμή, αλλά αν στο μέλλον βρεθεί αυτή η προοπτική, η διοίκησή μας σίγουρα θα την έχει στο μυαλό της.
Μπορεί και πάλι, όμως, να έχει τύχη η ομάδα, έχοντας τη σταθερότητα που ο ίδιος ανέφερες για τη διοίκηση και το αγωνιστικό κομμάτι, ενώ έχει πίσω της μία βάση οπαδών που τη στηρίζει σε κάθε στιγμή;
Όταν έχεις αυτά τα τρία που μόλις ανέφερε, γίνεται και πιο εύκολη η λειτουργία της ομάδας, σε σχέση με μία που δε θα έχει έρεισμα στον κόσμο, ή δε θα βοηθείται χορηγικά σε αξιοπρόσεκτο βαθμό. Έχουμε, λοιπόν, τη «μαγιά» και με τη βοήθεια ακόμη περισσότερων ατόμων στο μέλλον, ελπίζω πως θα μπορούμε να «χτίσουμε» τα «θεμέλια», για τη δημιουργία μίας ομάδας, σαν αυτές που έχουν δημιουργήσει ο Αρκαδικός ή ο Κόροιβος, σε περιοχές πολύ κοντινές στη δική μας.
Θα έπρεπε να κάνω αυτή την ερώτηση στους διοικούντες την ομάδα, αλλά τι πιστεύεις ότι κράτησε μέσα τους την «φλόγα» του οράματος, για τη δημιουργία ενός συλλόγου, που θα αποτελέσει το μεγάλο εκπρόσωπο του μεσσηνιακού μπάσκετ, μετά τον Ποσειδώνα, παρά τον υποβιβασμό; Το αναφέρω, γιατί στο παρελθόν έχουμε συναντήσει ξανά παραδείγματα ομάδων, που ξεκινούν με ενθουσιασμό και μεγάλες επιδιώξεις, αλλά με μία αποτυχία επέρχεται απογοήτευσ.
Δεν είναι σε καμία περίπτωση όλα «ρόδινα» στον αθλητισμό. Σε αυτή την ομάδα, όμως, γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια από τη διοίκηση, με τους ανθρώπους της να έχουν μεγάλο έρωτα, τόσο για το άθλημα όσο και την ίδια την ομάδα. Νομίζω πως την νιώθουν σαν παιδί τους, και για το παιδί σου… κάνεις τα πάντα. Απ’ όο βρίσκομαι σε θέση να γνωρίζω, ήδη υπάρχουν επαφές για επιπλέον στήριξη της ομάδας για την επόμενη χρονιά και, κατά τη γνώμη μου, το πιο σημαντικό γεγονός από όλα, είναι πως το όραμα αυτό υπηρετείται από τους ιθύνοντες με ανιδιοτέλεια. Θέλουν την ομάδα ψηλά, λόγω της αγάπης τους για αυτήν και το μπάσκετ, όχι για την εκπλήρωση προσωπικών σκοπών.
Πόσο λείπει, άραγε, αυτός μεγάλος εκπρόσωπος για την περιοχή από το ελληνικό μπάσκετ;
Από τότε που διαλύθηκε για μερικούς ιδιαίτερους λόγους ο Ποσειδώνας, νομίζω πως δεν έχει υπάρξει ένας εκπρόσωπος με έρεισμα στον κόσμο. Αυτό μπορεί να πετύχει η Καλαμάτα, που έχει ήδη το έρεισμα και μπορεί να φτάσει, ή και να ξεπεράσει σε βάθος χρόνου, την αίγλη του Ποσειδώνα. Εγώ πιστεύω πως θα γίνει αυτό, εκτός κι αν έρθουν… τα πάνω κάτω στην ελληνική κοινωνία, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρίσκεται σε μία πολύ ρευστή κατάσταση.
Ποιο είναι το μήνυμα, λοιπόν, που θέλει να στείλει ο Αντώνης Κούτρης στον κόσμο της ομάδας;
Ο κόσμος μας είναι εκεί που πρέπει, αν και φέτος είναι αλήθεια πως του προσφέραμε ένα… ανιαρό πρωτάθλημα και ήταν λογικό να μη γεμίσει το γήπεδο. Του χρόνου, σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όπου εμείς θα είμαστε πιο δυνατοί, άρα θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει αγώνες πιο υψηλού επιπέδου, είμαι πεπεισμένος πως θα δώσει δυναμικά το «παρών». Θέλω, απλά, να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη στήριξη στο πρόσωπό μας και για το γεγονός, ότι είναι πάντα… εδώ για εμάς.
Photo+Video Credits: Παναγιώτης Μουστάκης
