Αδίκησαν τον εαυτό τους οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου (και ο ίδιος)στους δύο προηγούμενους τελικούς διότι πολύ απλά αν έπαιζαν όπως απόψε κανείς δεν θα τους έλεγε τίποτε.
Διότι δεν είναι η ήττα το θέμα, αλλά το πως θα χάσεις, εάν το κάνεις χωρίς να προσπαθήσεις (σε μεγάλο βαθμό) τότε είσαι υπόλογος πρώτα απ' όλα στον εαυτό σου.
Οσο και αν ο Παναθηναϊκός έδωσε αγωνιστικά δικαιώματα (όπως είχε κάνει και στον πρώτο τελικό) ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε την κορυφαία του εμφάνιση εδώ και 3.5 μήνες από εκείνο το "διπλό" στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού για την Ευρωλίγκα.
"Δειξαμε ποιοι είμαστε και τις δυνατότητές μας με αυτή την εμφάνιση" τόνισε ο τεχνικός του Ολυμπιακού Γιάννης Σφαιρόπουλος αλλά το...πουλάκι του πλεονεκτήματος έδρας έχει ήδη πετάξει για τους Πειραιώτες μετά την κάκιστη εμφάνιση στο δεύτερο τελικό στο ΣΕΦ.
Με αποτέλεσμα να καλούνται πλέον να κάνουν τη μεγαλύτερη υπέρβαση στην ιστορία τους που δεν έχουν κάνει ποτέ να πάρουν πρωτάθλημα στον 5ο τελικό στο ΟΑΚΑ.
Οι παίκτες των γηπεδούχων ήταν αποφασισμένοι απόψε και γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι τη μεγάλη ευκαιρία που έχασαν στο προηγούμενο παιχνίδι στο ΣΕΦ όταν οι Πράσινοι ανέκτησαν άμεσα (με μπρέικ στο μπρέικ) το πλεονέκτημα έδρας.
Η ψυχολογία μπορεί να είναι πλέον με το μέρος τους την Κυριακή αλλά η δύναμη της έδρας του ΟΑΚΑ (καμία σχέση δεν θα έχει η εξέδρα με την ιδιαίτερα υποτονική ατμόσφαιρα του 1ου τελικού) ισοσκελίζει τη διαφορά και μάλιστα δίνει τα σπόρια του φαβορί στον Παναθηναϊκό.
Ο Ολυμπιακός ίσως για πρώτη φορά εφέτος σε μεγάλο παιχνίδι του ελληνικού πρωταθλήματος (αλλά και του κυπέλλου αν θυμηθούμε τον τελικό με την ΑΕΚ) έπαιξε τόσο στοχευμένα στην επίθεση με γρήγορες περιστροφές και εκτελέσεις πριν προλάβει να οργανωθεί ο αντίπαλός του τον οποίο "χτύπησε" τόσο μέσα όσο και μακριά από το καλάθι.
Ακόμα και όταν δεν έβγαζε αιφνιδιασμό η ομάδα του Σφαιρόπουλου (που δεν έβγαλε και πολλούς) δεν έχανε την πνευματική της συγκέντρωση και τη γρήγορη κίνηση στην επίθεση με Ρόμπερτς (κυρίως), Σπανούλη και Στρέλνιεκς να το εκμεταλλεύονται στο έπακρο και να δίνουν τεράστιο πλεονέκτημα στην ομάδα τους
Οι σχεδόν 50 πόντοι στο ημίχρονο ήρθαν χωρίς κάποιος παίκτης των γηπεδούχων να έχει εξωπραγματική απόδοση, απλά αρκετοί ήταν συγκεντρωμένοι στο 101% και δεν είναι τυχαίο ότι μόνο σε δύο σημεία ο Ολυμπιακός έχασε την απόλυτη κυριαρχία του.
Οταν ο κόουτς Σφαιρόπουλος έβαλε τον Μπόμπι Μπράουν στο παρκέ (και άργησε να τον αποσύρει) και στο δεύτερο ημίχρονο όταν για 2-3 λεπτά έχασε το μυαλό του σε άμυνα και επίθεση ο Παπανικολάου και παρέσυρε όλη την ομάδα σε κακό μπάσκετ σαν να έσπασε - προσωρινά - ένας κρίκος της αλυσίδας.
Αλλωστε ο "Πάπ" μπορεί να μην ήταν (έστω για ένα πόντο καθώς έμεινε στους 9) μέσα στην πεντάδα των παικτών με διψήφιο αριθμό πόντων, αλλά ήταν ο κρυφός mvp (πίσω από τον φανερό ΜακΛίν) καθώς αποδιοργάνωσε τον Νίκ Καλάθη και μαζί όλη τη δημιουργία των φιλοξενουμένων.
Αντίθετα ο Σπανούλης δεν έμεινε τόσο στη δημιουργία (βλέποντας σε καλό βράδυ Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς) αλλά πήρε προσπάθειες μπερδεύοντας κάποιες φορές τους αντιπάλους του που περίμεναν την ασίστ και όχι το σουτ.
Σπανούλης και Πρίντεζης είχαν βάλει τους 11 (από τους 13) και τους 10 (από τους 12) πόντους τους αντίστοιχα από το πρώτο κιόλας ημίχρονο κάνοντας τη διαφορά. Ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά εδώ και καιρό έπαιξε τόσο ομαδικά και οργανωμένα κόντρα σε έναν - σαφώς καλύτερο από τον πρώτο τελικό - Παναθηναϊκό.
Σε αντίθεση με το δεύτερο και τρίτο τελικό όπου οι Ερυθρόλευκοι έπαιξαν μπάσκετ παλαιότερων εποχών, όπου έλειπε η ομαδικότητα και το καθαρό μυαλό στην επίθεση.
Ηταν αδύνατον να χάσουν από δύο παίκτες (Τζέιμς -Λοτζέσκι) την ώρα που είχαν επτά παίκτες που είχαν από 7-20 πόντους και ακόμα και από τον αρνητικό Μιλουτίνοφ πήραν 8 ριμπάουντ.
Ανάλογα με το πόσο θα μπορέσουν να κρατήσουν την πνευματική τους συγκέντρωση την Κυριακή θα κριθεί και το μέχρι ποιο χρονικό σημείο του αγώνα θα διεκδικούν τον τίτλο.
Photo Credit :Eurokinissi
