Ο Δημήτρης Ρήγας σχολιάζει το μάθημα που έδωσε η Αναντολού Εφές η οποία έμεινε πιστή στο πλάνο που δημιούργησε το 2018 κι έφτασε τελικά στην κορυφή.
Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν χθες (30/5) κατάφερε να πάρει κάτι για το οποίο είχε ξεκινήσει να δουλεύει από το 2018. Εκείνο το καλοκαίρι, πριν από τρία ολόκληρα χρόνια. Τότε ξεκίνησε να «χτίζει» την υπέροχη ομάδα που στην Κολωνία ανέβηκε για πρώτη φορά στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου κι απέδειξε ότι ακόμα και η πανδημία που τη σταμάτησε πέρσι, δεν θα της έκοβε το δρόμο οριστικά για να πετύχει κάτι που έμοιαζε μοιραίο να συμβεί.
Ο Τούρκος κόουτς είχε ξεκάθαρη στόχευση μετά το φινάλε της σεζόν 2017/18 στην οποία η ομάδα από την Κωνσταντινούπολη είχε απογοητεύσει τερματίζοντας τελευταία με ρεκόρ 7-23! Τί έκανε; Απλώς κράτησε όσους θεωρούσε χρήσιμους στο ρόστερ εκείνης της σεζόν. Ποιοι ήταν αυτοί; Ο Κρούνοσλαβ Σίμον και ο Μπράιαντ Ντάνστον, παρέα με τον Ντογκούζ Μπαλμπάι ο οποίος αποτελεί τον πιο παλιό παίκτη του κλαμπ.
Μέχρι το 2019 και την ήττα στο Final 4 της Βιτόρια από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό, υπήρχε από την προηγούμενη χρονιά και ο Αυστραλός Μπροκ Μότουμ. Παρ' όλα αυτά στην πρώτη ευκαιρία, αντικαταστάθηκε από τον Κρις Σίνγκλετον. Ο τελευταίος άφησε την Μπαρτσελόνα μετά από μία σεζόν κι αποδείχθηκε το ρόλο του «χαμάλη» σε μία ομάδα γεμάτη ταλέντο όπως η Εφές.
Στην περσινή σεζόν το δημιούργημα του Αταμάν έπαιζε υπέροχο μπάσκετ και κάλπαζε προς την κορυφή. Άπαντες τη θεωρούσαν το ακλόνητο φαβορί μέχρι να διακοπεί η δράση λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Αυτό όμως δεν έμελλε να την επηρεάσει. Η χαμένη ευκαιρία διεκδίκησης του τίτλου από την... pole position, δημιούργησε μεγάλη «δίψα».
Ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι γνώριζαν άπαντες πολύ καλά ότι η τρέχουσα σεζόν θα ήταν κάτι σαν «Last Dance», με δεδομένο ότι ο Βασίλιε Μίτσιτς δεν έχει σκοπό να αντισταθεί ακόμα περισσότερο στις «σειρήνες» από το ΝΒΑ κι ετοιμάζεται να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι. Μέχρι περίπου τα μέσα της κανονικής περιόδου, η Εφές δεν έπειθε με την απόδοσή της. Ήταν όμως θέμα χρόνου μία τόσο καλοδουλεμένη ομάδα να βρει ρυθμό. Ενδεχομένως έγινε προσπάθεια να φορμαριστεί και στο καλύτερο δυνατό σημείο.
Σε όλα της τα παιχνίδια από τα πλέι οφ κι έπειτα ήταν η απόλυτη κυρίαρχος. Με τη Ρεάλ «αυτοκτόνησε» δύο φορές και με την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό λίγο έλειψε να συμβεί το ίδιο. Στον τελικό έμοιαζε με «φάντασμα» για έντεκα λεπτά αλλά στη συνέχεια μπήκε το «τρένο» στις «ράγες.
Το σπουδαιότερο μήνυμα που έστειλε όμως είναι ότι μπορεί να χρειάζεται μεγάλο μπάτζετ για να φτάσεις στην κορυφή, αν όμως δεν ξοδευτεί σωστά, τότε θα κάνεις μία τρύπα στο νερό. Η Εφές και προσωπικά ο Αταμάν δικαιώθηκαν για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στους παίκτες που διέθεταν την τελευταία τριετία. Ο Άλεκ Πίτερς ο οποίος αποχώρησε πέρσι δεν αντικαταστάθηκε. Η δουλειά που έγινε όμως με τον Σερτάκ Σανλί είχε ως αποτέλεσμα να μετατραπεί σ' έναν αξιόλογο σέντερ και να θεωρείται ο Τίμπορ Πλάις ως έσχατη λύση για τη θέση «5».
Το τέλος της μέρας βρίσκει την Εφές δίκαιη πρωταθλήτρια Ευρώπης, τον Αταμάν να κατακτά ακόμα έναν ευρωπαϊκό τίτλο και παράλληλα να δείχνει σε όλους τον δρόμο προς τη δόξα. Το συνεχές «ράβε-ξήλωνε» δεν οδηγεί -σχεδόν πάντοτε- πουθενά. Κι αυτό ισχύει είτε το μπάτζετ είναι 300.000 ευρώ, είτε είναι 15.000.000 ευρώ. Και το μήνυμα θα πρέπει να το λάβουν όλοι και να δημιουργήσουν ένα δυνατό πλάνο, ακολουθώντας το μέχρι να ολοκληρωθεί, ακόμα κι αν στο ενδιάμεσο προκύψουν δυσκολίες ή και «σφαλιάρες». Οι Τούρκοι -οι οποίοι παραδοσιακά δεν φημίζονται για την υπομονή τους- κατάλαβαν μέσω μίας μεγάλης επιτυχίας ότι «η υπομονή είναι αρετή». Καλό θα είναι να το καταλάβουν πια όλοι και να ακολουθήσουν το παράδειγμά της νέας πρωταθλήτριας Ευρώπης.
