Ο Κώστας Σλούκας τραυματίστηκε στο γόνατο και θα περάσει την πόρτα του χειρουργείου, με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να αναζητά ήδη τις λύσεις προκειμένου να μην είναι αισθητό το κενό του. Το Basketa.gr προσπαθεί να μπει στο μυαλό του Σέρβου τεχνικού.
Η είδηση ότι ο διεθνής γκαρντ θα μείνει εκτός δράσης για χρονικό διάστημα 4-6 εβδομάδων έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις της Φενέρμπαχτσε. Ο «Ζοτς» θα μπορούσε κάλλιστα να τα βάλει με την τύχη του, καθώς είναι η δεύτερη φορά φέτος που χάνει για καιρό έναν… βασικό άξονα του συνόλου του. Τι θα κάνει όμως για να καλύψει το κενό;
Το Basketa.gr αναλύει τα δεδομένα...
Η ζωή χωρίς τον Σλούκα
Να βγάζεις από μία ομάδα το «μυαλό» της μέσα στο γήπεδο είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις για να τιμωρήσεις τον προπονητή της. Ο Σλούκας αγωνίζεται κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα περίπου 26’ και σε αυτό το χρονικό διάστημα προσφέρει 10,2 πόντους (88,9% β., 47,7% διπ., 50% τριπ.), 4,5 ασίστ, 1,8 ριμπάουντ, 0,6 κλεψίματα, ενώ κερδίζει 2,7 φάουλ ανά αγώνα. Αναμφίβολα τα νούμερά του είναι εξαιρετικά. Πίσω από αυτά όμως κρύβεται κάτι που δεν μπορεί να το διαβάσει κανείς σ’ ένα στατιστικό. Είναι ανάμεσα στους τρεις καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη, στην αλλαγή ρυθμού κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Κι αυτό συμβαίνει με πολλούς τρόπους. Μία καλή άμυνα κι ένα κλέψιμο, ένα σουτ στο τέλος του χρόνου, ή ακόμα και το θεαματικό παιχνίδι στο ανοικτό γήπεδο που ξεσηκώνει τον κόσμο και τον βάζει στην εξίσωση. Η Φενέρ θα πρέπει να ζήσει χωρίς αυτά σε μία κρίσιμη καμπή της σεζόν, ωστόσο δεν θα είναι η πρώτη φορά.
Αυτή ήταν η αντίδραση όταν… έχασε τον Μπογκντάνοβιτς
Στις 26/10/2016 η Φενέρ νίκησε εύκολα τη Ζαλγκίρις με 82-68, αλλά υπήρχε έντονη ανησυχία. Ο λόγος ήταν ο τραυματισμός του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς στο δεξί πόδι. Οι περισσότεροι έκαναν λόγο για απουσία δέκα ημερών αλλά κάτι τέτοιο δεν ίσχυε σε καμία περίπτωση. Ο Σέρβος γκαρντ/φόργουορντ απουσίασε από δώδεκα αγώνες κι επέστρεψε με το «καλημέρα» του 2017. Σε αυτές τις αναμετρήσεις το «βάρος» έπεσε πάνω στον Κώστα Σλούκα, αλλά και στον Μπόμπι Ντίξον. Άρα, κάτι αντίστοιχο αναμένεται να συμβεί και τώρα, με τον Αμερικανό –με τουρκικό διαβατήριο- αλλά και τον Μπογκντάνοβιτς να καλούνται να βγουν μπροστά και να παίξουν και για τον Σλούκα. Παράλληλα, σε κάποιες περιπτώσεις «κατέβαινε» στη θέση «2» ο Τζέινς Νάναλι, αλλά έβγαινε φανερά εκτός ρυθμού.
Το ρόστερ δεν αντέχει τις απουσίες
Το γεγονός ότι οι πρωταθλητές Τουρκίας διαθέτουν ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ της Ευρωλίγκας δεν σημαίνει ότι η ομάδα είναι τόσο «γεμάτη» σε όλες τις θέσεις, όσο θα έπρεπε να είναι. Κι αυτό φαίνεται από τα προβλήματα και τα κενά που δημιουργούνται όταν «χτυπούν» οι τραυματισμοί σε μία τόσο μεγάλη σεζόν με πάρα πολλούς αγώνες. Οι πέντε γκαρντ που υπάρχουν στο ρόστερ της ομάδας της Κωνσταντινούπολης είναι ένας λογικός αριθμός. Ωστόσο πίσω από τους τρεις πρώτους (Ντίξον, Σλούκα, Μπογκντάνοβιτς) η ποιότητα είναι χαμηλή, ειδικά για τα στάνταρ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Παρ’ όλα αυτά πριν από περίπου δύο μήνες, η Φενέρ ενισχύθηκε με τον Καναδό φόργουορντ Άντονι Μπένετ κι όχι με κάποιον «κοντό».
Λύση από τους γηγενείς (;)
Κοιτώντας λοιπόν στην άκρη του πάγκου του, ο «Ζοτς» μάλλον αισθάνεται χειρότερα. Κι αυτό διότι το βλέμμα του διασταυρώνεται με αυτό του Μελί Μαχμούτογλου και του Μπερκ Ουγκουρλού. Ο πρώτος είναι μεν ο αρχηγός της ομάδας, αλλά στο γήπεδο μόνο τέτοιος δεν είναι. Ο Ομπράντοβιτς από την πρώτη χρονιά που ανέλαβε προσπάθησε να τον εντάξει στο ροτέισον. Άλλωστε τον διεθνή Τούρκο συνόδευε η φήμη του καλού σουτέρ έξω από τη γραμμή του τριπόντου, στοιχείο που αρέσει στον έμπειρο τεχνικό. Η αμυντική του συμπεριφορά όμως είναι αποκαρδιωτική. Κάπως έτσι φέτος έχει παίξει σ’ όλα κι όλα δέκα παιχνίδια, με μοναδική καλή εμφάνιση, στο ντέρμπι με την Εφές όπου είχε πετύχει δέκα πόντους. Την ίδια στιγμή, άλλο ένα μειονέκτημά του είναι πως με ύψος 1,91μ. μπορεί να αγωνίζεται μόνο ως σούτινγκ γκαρντ, καθώς δεν διαθέτει καθόλου καλό χειρισμό της μπάλας. Όσον αφορά τον Μπερκ Ουγκουρλού, στα 21 του χρόνια ακόμα μαθαίνει και δεν τίθεται θέμα να πάρει λεπτά στα δύσκολα, μετρώντας μέχρι τώρα όλες κι όλες τέσσερις συμμετοχές. Η διοίκηση του συλλόγου τι λέει όμως για όλα αυτά;
Τα «θέλω» της διοίκησης
Τον περασμένο Δεκέμβρη ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς συμφώνησε για την επέκταση της συνεργασίας του με τη Φενέρ μέχρι το καλοκαίρι του 2020. Είναι δεδομένη η εκτίμηση που υπάρχει από τους διοικούντες το κλαμπ προς το πρόσωπο του 57χρονου προπονητή. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που ο πρόεδρος Αζίζ Γιλντιρίμ έχει ζητήσει από τον «Ζοτς» να κάνει πιο... τούρκικη την ομάδα δίνοντας χρόνο συμμετοχής στους γηγενείς παίκτες. Φυσικά στο τέλος περνάει αυτό που θέλει ο Σέρβος ο οποίος τους αγνοεί επιδεικτικά. Αν και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ο ποιοτικός Τούρκος που θα μπορούσε να κάνει την διαφορά... Και μην σκεφτεί κανεις τον Μπόμπι Ντίξον ως τέτοιον διότι πιο... Αμερικανός από αυτόν δεν υπάρχει!
Το συμπέρασμα
Βάζοντας κάτω λοιπόν όλα τα στοιχεία εκεί που καταλήγει κάποιος είναι στο γεγονός ότι για να καλυφθεί το κενό του τραυματία Κώστα Σλούκα, θα πρέπει να αφήσουν τα... κόκκαλά τους στο παρκέ τόσο ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς όσο και ο Μπόμπι Ντίξον. Συνεπώς δεν υπάρχει αντικαταστάτης, ούτε ο παίκτης που μπορεί να βγει μπροστά. Άρα στην Φενέρ πλέον ελπίζουν να φύγει ο τρίτος μήνας του 2017 όσο πιο γρήγορα και όσο πιο... αναίμακτα γίνεται.
Δείτε τα βίντεο με τις καλύτερες στιγμές του Κώστα Σλούκα με τη φανέλα της Φενέρμπαχτσε.
Η ζωή χωρίς τον Σλούκα
Να βγάζεις από μία ομάδα το «μυαλό» της μέσα στο γήπεδο είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις για να τιμωρήσεις τον προπονητή της. Ο Σλούκας αγωνίζεται κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα περίπου 26’ και σε αυτό το χρονικό διάστημα προσφέρει 10,2 πόντους (88,9% β., 47,7% διπ., 50% τριπ.), 4,5 ασίστ, 1,8 ριμπάουντ, 0,6 κλεψίματα, ενώ κερδίζει 2,7 φάουλ ανά αγώνα. Αναμφίβολα τα νούμερά του είναι εξαιρετικά. Πίσω από αυτά όμως κρύβεται κάτι που δεν μπορεί να το διαβάσει κανείς σ’ ένα στατιστικό. Είναι ανάμεσα στους τρεις καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη, στην αλλαγή ρυθμού κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Κι αυτό συμβαίνει με πολλούς τρόπους. Μία καλή άμυνα κι ένα κλέψιμο, ένα σουτ στο τέλος του χρόνου, ή ακόμα και το θεαματικό παιχνίδι στο ανοικτό γήπεδο που ξεσηκώνει τον κόσμο και τον βάζει στην εξίσωση. Η Φενέρ θα πρέπει να ζήσει χωρίς αυτά σε μία κρίσιμη καμπή της σεζόν, ωστόσο δεν θα είναι η πρώτη φορά.
Αυτή ήταν η αντίδραση όταν… έχασε τον Μπογκντάνοβιτς
Στις 26/10/2016 η Φενέρ νίκησε εύκολα τη Ζαλγκίρις με 82-68, αλλά υπήρχε έντονη ανησυχία. Ο λόγος ήταν ο τραυματισμός του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς στο δεξί πόδι. Οι περισσότεροι έκαναν λόγο για απουσία δέκα ημερών αλλά κάτι τέτοιο δεν ίσχυε σε καμία περίπτωση. Ο Σέρβος γκαρντ/φόργουορντ απουσίασε από δώδεκα αγώνες κι επέστρεψε με το «καλημέρα» του 2017. Σε αυτές τις αναμετρήσεις το «βάρος» έπεσε πάνω στον Κώστα Σλούκα, αλλά και στον Μπόμπι Ντίξον. Άρα, κάτι αντίστοιχο αναμένεται να συμβεί και τώρα, με τον Αμερικανό –με τουρκικό διαβατήριο- αλλά και τον Μπογκντάνοβιτς να καλούνται να βγουν μπροστά και να παίξουν και για τον Σλούκα. Παράλληλα, σε κάποιες περιπτώσεις «κατέβαινε» στη θέση «2» ο Τζέινς Νάναλι, αλλά έβγαινε φανερά εκτός ρυθμού.
Το ρόστερ δεν αντέχει τις απουσίες
Το γεγονός ότι οι πρωταθλητές Τουρκίας διαθέτουν ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ της Ευρωλίγκας δεν σημαίνει ότι η ομάδα είναι τόσο «γεμάτη» σε όλες τις θέσεις, όσο θα έπρεπε να είναι. Κι αυτό φαίνεται από τα προβλήματα και τα κενά που δημιουργούνται όταν «χτυπούν» οι τραυματισμοί σε μία τόσο μεγάλη σεζόν με πάρα πολλούς αγώνες. Οι πέντε γκαρντ που υπάρχουν στο ρόστερ της ομάδας της Κωνσταντινούπολης είναι ένας λογικός αριθμός. Ωστόσο πίσω από τους τρεις πρώτους (Ντίξον, Σλούκα, Μπογκντάνοβιτς) η ποιότητα είναι χαμηλή, ειδικά για τα στάνταρ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Παρ’ όλα αυτά πριν από περίπου δύο μήνες, η Φενέρ ενισχύθηκε με τον Καναδό φόργουορντ Άντονι Μπένετ κι όχι με κάποιον «κοντό».
Λύση από τους γηγενείς (;)
Κοιτώντας λοιπόν στην άκρη του πάγκου του, ο «Ζοτς» μάλλον αισθάνεται χειρότερα. Κι αυτό διότι το βλέμμα του διασταυρώνεται με αυτό του Μελί Μαχμούτογλου και του Μπερκ Ουγκουρλού. Ο πρώτος είναι μεν ο αρχηγός της ομάδας, αλλά στο γήπεδο μόνο τέτοιος δεν είναι. Ο Ομπράντοβιτς από την πρώτη χρονιά που ανέλαβε προσπάθησε να τον εντάξει στο ροτέισον. Άλλωστε τον διεθνή Τούρκο συνόδευε η φήμη του καλού σουτέρ έξω από τη γραμμή του τριπόντου, στοιχείο που αρέσει στον έμπειρο τεχνικό. Η αμυντική του συμπεριφορά όμως είναι αποκαρδιωτική. Κάπως έτσι φέτος έχει παίξει σ’ όλα κι όλα δέκα παιχνίδια, με μοναδική καλή εμφάνιση, στο ντέρμπι με την Εφές όπου είχε πετύχει δέκα πόντους. Την ίδια στιγμή, άλλο ένα μειονέκτημά του είναι πως με ύψος 1,91μ. μπορεί να αγωνίζεται μόνο ως σούτινγκ γκαρντ, καθώς δεν διαθέτει καθόλου καλό χειρισμό της μπάλας. Όσον αφορά τον Μπερκ Ουγκουρλού, στα 21 του χρόνια ακόμα μαθαίνει και δεν τίθεται θέμα να πάρει λεπτά στα δύσκολα, μετρώντας μέχρι τώρα όλες κι όλες τέσσερις συμμετοχές. Η διοίκηση του συλλόγου τι λέει όμως για όλα αυτά;
Τα «θέλω» της διοίκησης
Τον περασμένο Δεκέμβρη ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς συμφώνησε για την επέκταση της συνεργασίας του με τη Φενέρ μέχρι το καλοκαίρι του 2020. Είναι δεδομένη η εκτίμηση που υπάρχει από τους διοικούντες το κλαμπ προς το πρόσωπο του 57χρονου προπονητή. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που ο πρόεδρος Αζίζ Γιλντιρίμ έχει ζητήσει από τον «Ζοτς» να κάνει πιο... τούρκικη την ομάδα δίνοντας χρόνο συμμετοχής στους γηγενείς παίκτες. Φυσικά στο τέλος περνάει αυτό που θέλει ο Σέρβος ο οποίος τους αγνοεί επιδεικτικά. Αν και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ο ποιοτικός Τούρκος που θα μπορούσε να κάνει την διαφορά... Και μην σκεφτεί κανεις τον Μπόμπι Ντίξον ως τέτοιον διότι πιο... Αμερικανός από αυτόν δεν υπάρχει!
Το συμπέρασμα
Βάζοντας κάτω λοιπόν όλα τα στοιχεία εκεί που καταλήγει κάποιος είναι στο γεγονός ότι για να καλυφθεί το κενό του τραυματία Κώστα Σλούκα, θα πρέπει να αφήσουν τα... κόκκαλά τους στο παρκέ τόσο ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς όσο και ο Μπόμπι Ντίξον. Συνεπώς δεν υπάρχει αντικαταστάτης, ούτε ο παίκτης που μπορεί να βγει μπροστά. Άρα στην Φενέρ πλέον ελπίζουν να φύγει ο τρίτος μήνας του 2017 όσο πιο γρήγορα και όσο πιο... αναίμακτα γίνεται.
Δείτε τα βίντεο με τις καλύτερες στιγμές του Κώστα Σλούκα με τη φανέλα της Φενέρμπαχτσε.
