Ραντεβού με την ιστορία έχει η ΑΕΚ στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, καθώς θα παίξει την Κυριακή (17/02, 23.00) στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου με αντίπαλο τη Φλαμένγκο.
Οι παίκτες του Λούκα Μπάνκι, που στα ημιτελικά ξεπέρασαν το εμπόδιο της Σαν Λορέντζο από την Αργεντινή, θα τεθούν αντιμέτωποι με τους «οικοδεσπότες» Βραζιλιάνους, που έχουν συμμετάσχει άλλη μία φορά στη διοργάνωση, κατακτώντας τον τίτλο. Δείτε, εδώ, το προφίλ της Φλαμένγκο. Στον πρώτο αγώνα τους, στην «Arena Carioca 1», οι παίκτες του Γκουστάβο Κόντι επικράτησαν των πρωταθλητών της G-League Όστιν Σπερς.
Οι «κιτρινόμαυροι», στην «παρθενική» συμμετοχή τους στο Διηπειρωτικό Κύπελλο, δεν θέλουν να χάσουν την ευκαιρία να προσθέσουν στην τροπαιοθήκη τους ακόμα μία «κούπα».Έχουν καλή ψυχολογία, πιστεύουν στις δυνατότητές τους και δηλώνουν πανέτοιμοι για τη μεγάλη πρόκληση.
Ο Βασίλης Ξανθόπουλος, που αποχώρησε τραυματίας από τον ημιτελικό με τη Σαν Λορέντζο, δεν συμμετείχε στην προπόνηση του Σαββάτου (16/02) και η συμμετοχή του στον τελικό θα κριθεί την τελευταία στιγμή, ανάλογα με την κατάστασή του. Οι υπόλοιποι παίκτες ολοκλήρωσαν το πρόγραμμά τους χωρίς προβλήματα, τη στιγμή που αντιπροσωπία της «Ένωσης» προεξάρχοντος του διευθύνοντος συμβούλου της ΚΑΕ Χάρη Κουτά επισκέφθηκε το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή στο Ρίο Ντε Τζανέιρο.
Το πρόγραμμα (17/02):
«Μικρός» τελικός 20.00 Σαν Λορέντζο (Αργεντινή)-Όστιν Σπερς (ΗΠΑ)
Τελικός 23.00 ΑΕΚ-Φλαμένγκο (Βραζιλία) ΕΡΤ HD
? A look ?back at the #IntercontinentalCup Semi-Finals! ? Reply with who you think will win it all... ?@aekbcgr or @TimeFlamengo? ? pic.twitter.com/WwRPjAmLdK
— FIBA Intercontinental Cup (@FIBAIC) 16 Φεβρουαρίου 2019
Η «χρυσή βίβλος»:
1966 Βαρέζε (Ιταλία)
1967 Άκρον Ουίνγκφουτς (ΗΠΑ)
1968 Άκρον Ουίνγκφουτς (ΗΠΑ)
1969 Άκρον Ουίνγκφουτς (ΗΠΑ)
1970 Βαρέζε (Ιταλία)
1973 Βαρέζε (Ιταλία
1974 Μέριλαντ (ΗΠΑ)
1975 Καντού (Ιταλία)
1976 Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1977 Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1978 Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1979 Σίριο (Βραζιλία)
1980 Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
1981 Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1982 Καντού (Ιταλία)
1983 Όμπρας Σανιτάριας (Αργεντινή)
1984 Βίρτους Ρόμα (Ιταλία)
1985 Μπαρτσελόνα (Ισπανία)
1986 Ζαλγκίρις Κάουνας (ΕΣΣΔ)
1987 Ολίμπια Μιλάνο (Ιταλία)
1996 Παναθηναϊκός
2013 Ολυμπιακός
2014 Φλαμένγκο (Βραζιλία)
2015 Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
2016 Γκουάρος Ντε Λάρα (Βενεζουέλα)
2017 Τενερίφη (Ισπανία)
— Time Flamengo (@TimeFlamengo) 17 Φεβρουαρίου 2019
