Ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης δεν είναι ο πιο ταλαντούχος μπασκετμπολίστας που ανέδειξε το ελληνικό μπάσκετ. Δεν είναι πρωταγωνιστής, δεν έκανε ποτέ όλο τον κόσμο να μιλάει γι' αυτόν και τα κατορθώματά του.
Είναι όμως ένας από τους πιο ψηλούς Έλληνες καλαθοσφαιριστές όλων των εποχών. Και σίγουρα ένας από τους πιο εργατικούς και πεισματάρηδες. Αυτό το πείσμα του, το αγύριστο σφακιανό κεφάλι του, του επέτρεψε να πετύχει όποιον στόχο έβαλε στα 22 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας. Και να αποχωρήσει από την ενεργό δράση γεμάτος, όπως ο ίδιος έγραψε στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του στα social media πριν από λίγες μέρες.
Στα 38 του χρόνια ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης μπορεί να αισθάνεται ευλογημένος, διότι είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες καλαθοσφαιριστές που πέτυχαν τα πάντα στην καριέρα τους. Χωρίς να του χαριστεί τίποτα. Κάθε λεπτό συμμετοχής στις συνολικά 20 ομάδες, όπου αγωνίστηκε, το κέρδισε με το σπαθί του και τη δουλειά του.
*Έπαιξε στις τέσσερις από τις πέντε κορυφαίες ελληνικές ομάδες (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ). Μόνον ο Άρης τού ξέφυγε. Κέρδισε μαζί τους δύο τρόπαια Ευρωλίγκας (το 2000 με τον Παναθηναϊκό και το 2012 με τον Ολυμπιακό), πέντε πρωταθλήματα (τέσσερα με τον Παναθηναϊκό και ένα με τον Ολυμπιακό) και δύο Κύπελλα (αμφότερα με τον Ολυμπιακό). Με την ΑΕΚ έπαιξε στην Ευρωλίγκα κι έφτασε ως τους τελικούς των πλέι οφ της Α1.
*Αγωνίστηκε συνολικά σε 10 διαφορετικές ελληνικές ομάδες (εκτός των ανωτέρω, και σε Πανελλήνιο, Περιστέρι, Μαρούσι, Κηφισιά, Κύμη, Ρέθυμνο.
*Επελέγη στο νούμερο 58 του ντραφτ του ΝΒΑ το 2003 από τους Ντιτρόιτ Πίστονς. Στο ίδιο ντραφτ με τους ΛεΜπρόν Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Ντουέιν Ουέιντ, Κρις Μπος, αλλά και τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, που είχε επιλεγεί τότε στο νούμερο 34! Οι εξαιρετικές εμφανίσεις που είχε κάνει εκείνη τη χρονιά με το Περιστέρι του Αργύρη Πεδουλάκη, και φυσικά το τεράστιο μπόι του, είχαν ανοίξει την πόρτα του ΝΒΑ γι' αυτόν.
*Έπαιξε στο ΝΒΑ, αφού όμως πρώτα οι Πίστονς είχαν δώσει τα δικαιώματά του στους Χοκς και αυτοί τον έκοψαν πριν από την έναρξη της σεζόν 2006-07. Αυτός επέμεινε και τελικά έπεισε τους Σιάτλ Σουπερσόνικς να τον υπογράψουν και να τον χρησιμοποιήσουν σε 13 από τους αγώνες τους εκείνη τη σεζόν. Μάλιστα μέχρι σήμερα, που σταματάει κι αυτός, ήταν ένας από τους ελάχιστους ενεργούς πρώην μπασκετμπολίστες των Σόνικς, καθώς φόρεσε τη φανέλα τους ένα χρόνο πριν η ομάδα μετακομίσει στην Οκλαχόμα Σίτι. Δεν πρόλαβε στο... τσακ να παίξει μαζί με τον Κέβιν Ντουράντ, ο οποίος πήγε στο Σιάτλ την επόμενη σεζόν, υπήρξε όμως συμπαίκτης με τον Ρέι Άλεν και τον Ρασάρντ Λιούις.
*Είναι ο μοναδικός Έλληνας παίκτης που έχει κερδίσει τον τίτλο στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ, αυτή που σήμερα ονομάζουμε G-League. Τα κατάφερε με τους Άλμπουκερκ Θάντερμπερντς το 2006. Στη G-League έπαιξε και με τους Ροανόκε Νταζλ.
*Έχει γυρίσει την Ευρώπη παίζοντας σε διάφορες ομάδες και κατακτώντας τίτλους. Έχει αγωνιστεί στην Ιταλία με τη Βίρτους Μπολόνια, στο Καζακστάν με την Αστάνα, στη Λιθουανία με τη Λιέτουβος Ρίτας, στην Κύπρο με το ΑΠΟΕΛ, στην Τουρκία με τη Γκαζιαντέπ, στη Ρουμανία με τη Ροβινάρι και στην Ελβετία με τους Λάιονς της Γενεύης. Πρωταθλητής αναδείχθηκε στο Καζακστάν και την Κύπρο.
*Έχει υπηρετήσει πιστά όλες τις εθνικές ομάδες κι έχει συμμετάσχει σε σημαντικές στιγμές τους. Αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο το 2008 καταλαμβάνοντας την 5η θέση, ενώ την επόμενη χρονιά κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας υπό τις οδηγίες του Γιόνας Καζλάουσκας. Έχει παίξει και σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με την Εθνική ανδρών, το 2014 στην Ισπανία. Επίσης έχει κερδίσει χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική εφήβων στο Ευρωμπάσκετ του 1998.
