Όταν εκείνα τα χρόνια τα.. παλιά, πίσω στο 2002 ο Γιάο Μινγκ εμφανιζόταν με τη φανέλα των Χιούστον Ρόκετς, μια τεράστια αγορά άνοιξε για το μπάσκετ γενικότερα και το ΝΒΑ ειδικότερα. Ο Κινέζος σέντερ ήταν η πεμπτουσία του καλού μάρκετινγκ, ήταν όμως κι ένας πολύ καλός παίκτης. Αυτό που δεν περίμεναν οι περισσότεροι ήταν πως η λατρεία του για ένα συγκεκριμένο καφέ θα έφερνε μαζί και μια μεγάλη σπαζοκεφαλιά για το ΝΒΑ, τους Ρόκετς, τον ίδιο, αλλά και τους Σιάτλ Σούπερσονικς. Το όνομα κλειδί; Starbucks!
Ο αγαπημένος καφές του δεν ήταν άλλο από τον μόκα φραπουτσίνο της γνωστής αμερικάνικης εταιρείας. Δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει με το αγαπημένο του ρόφημα ενώπιον του κόσμου και σίγουρα δεν μπορούσε να το διαφημίσει. Ο λόγος; Ο πρόεδρος των Starbucks, Χάουαρντ Σούλτζμαν ήταν ταυτόχρονα και ιδιοκτήτης των Σιάτλ Σούπερσόνικς. Το ΝΒΑ λοιπόν είχε απανωτές συζητήσεις με τον Γιάο Μινγκ, τον εκπρόσωπό του Μπιλ Ντάφι, έγιναν και συσκέψεις εντός των τειχών για το κατά πόσο υπήρχε ασυμβίβαστο και κατά πόσο ήταν θεμιτό ένας παίκτης που αγωνίζεται σε μια ομάδα, να διαφημίζει το προϊόν που ανήκει στον πρόεδρο μιας άλλης.
"Γενικότερα μιλώντας αν ο ιδιοκτήτης μιας ομάδας έχει μια εταιρία και θέλει για υπάλληλό του έναν παίκτη μιας άλλη ομάδας είναι κάτι που εγείρει διάφορα θέματα και οποιαδήποτε κίνηση θα πρέπει να διασφαλείσει πως η σχέση των δύο πλευρών δεν θα περάσει ποτέ μέσα από τις γραμμές του γηπέδου", έλεγε τότε ο Τζόελ Λίτβιν, αντιπρόεδρος του ΝΒΑ για θέματα νομικά και μάρκετινγκ.
Ο Γιάο Μινγκ δεν θα έμενε πάντως και... φτωχός, αφού πέρα από το συμβόλαιό του με τους Ρόκετς είχε ακόμη κάνει συμφωνίες με τις Gatorade, Visa, Apple, McDonalds, Pepsi (και αργότερα Coca Cola). Θα ήταν όμως ο πρώτος αθλητής που θα συμφωνούσε με τη Starbucks, η οποία είχε ήδη τότε πάνω από 100 μαγαζιά στην Κίνα. Η συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές δεν προχώρησε, αλλά ποιος λέει πως με τόσα άρθρα που είχαν γραφτεί τότε γύρω από το θέμα δεν είχε γίνει ήδη η διαφήμιση. Άλλωστε ο πανήψυλος Κινέζος εξακολουθούσε να πίνει τον αγαπημένο του μόκα φραπουτσίνο. Γι'αυτό δεν χρειαζόταν ειδική άδεια...
