Μεγάλο «λίφτινγκ» έκανε φέτος ο Πανερυθραϊκός, οι στόχοι του όμως δεν αλλάζουν στο νέο πρωτάθλημα του Νότιου Ομίλου της Β’ Εθνικής.
Την πρώτη συνέντευξη Τύπου από τότε που συμμετέχει στις εθνικές κατηγορίες παρέθεσε το συγκρότημα των βορείων προαστίων, με τον Δημήτρη Χουχουλή να εξηγεί πως και φέτος θέλουν να αποδείξουν πως έχουν ομάδα μαχητών, με παίκτες που βγάζουν ενέργεια και παλεύουν πάντα για το καλύτερο δυνατό. Ο προπονητής των «κόκκινων», ο αρχηγός Τάσος Καλλιανιώτης και ο υπαρχηγός Λουκάς Γιαουρτόγλου ανέλυσαν τη φιλοσοφία τους και οριοθέτησαν τους στόχους τους, εξηγώντας παράλληλα πώς και γιατί ο Πανερυθραϊκός έχει κατορθώσει να παραμένει σε υψηλό επίπεδο την τελευταία 15αετία. Αναλυτικά όλα όσα είπαν…
Δημήτρης Χουχουλής: «Θέλω να σας ευχαριστήσω ιδιαίτερα που είσαστε εδώ απόψε. Γνωριζόμαστε χρόνια τώρα, ειδικά με κάποιους από εσάς γνωριζόμαστε από τις "χρυσές" εποχές του Πανερυθραϊκού. Ωστόσο, για εμάς και τώρα "χρυσές" είναι, διότι ο Πανερυθραϊκός διατηρεί την ίδια φιλοσοφία, είτε τότε που η ομάδα μας ήταν στα πάνω της από πλευράς οικονομικών δυνατοτήτων, είτε τα τελευταία χρόνια που τα πράγματα είναι περιορισμένα και τα μπάτζετ μας κινούνται σε πιο "χαμηλά" επίπεδα. Το "χαμηλά" σε εισαγωγικά διότι στις εποχές μας δεν μπορεί να θεωρηθεί τίποτα χαμηλό, οι εποχές είναι πολύ δύσκολες. Θεωρώ πως οτιδήποτε υλοποιείται στο χώρο μας είναι πολύ "ακριβό", γιατί μιλάμε για έναν χώρο που, εκτός από το κέφι μερικών ανθρώπων -που εμείς που ασχολούμαστε με το χώρο είμαστε τυχεροί που υπάρχουν- δεν υπάρχει κάτι άλλο που να έχει ως κέρδος. Σε κάποιον, δηλαδή, που βάζει το χέρι στην τσέπη για το μπάσκετ και "ακουμπάει" τα χρήματά του στον Αθλητισμό, αντί για παράδειγμα να τα "χαλάει" σε ταξίδια, σε διασκέδαση, στα καζίνο, κ.λπ., δεν υπάρχει κάποιο άλλο κέρδος πέραν της προσωπικής του ευχαρίστησης και ικανοποίησης. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, λοιπόν, υπάρχουν οι ομάδες, που έχουν την τύχη και τη δυνατότητα να λαμβάνουν τη βοήθεια αυτών των ανθρώπων. Υπάρχει, βέβαια, και το "τάζω, αλλά δεν υλοποιώ"... Και το τονίζω αυτό, διότι εμείς εδώ στον Πανερυθραϊκό είμαστε ομάδα που ό,τι λέει το υλοποιεί. Από τις "χρυσές" μας εποχές μέχρι και σήμερα παραμένουμε πιστοί σε αυτό.
Έχουμε καταφέρει την τελευταία 15ετία να βρισκόμαστε στις Εθνικές κατηγορίες, εκ των οποίων τα 12 μεταξύ Β' Εθνικής και Α2 και είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι γι' αυτό το κατόρθωμα. Διότι, ξεκινώντας τη φετινή Β' Εθνική, αν εξαιρέσουμε τον Ιωνικό Νικαίας -που τυχαίνει να είναι και ο αντίπαλος μας στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος- και το Παγκράτι, που "κουβαλούν" τεράστια ιστορία, νομίζω ότι είμαστε η ομάδα με τη μεγαλύτερη ιστορία στην Β' Εθνική. Αυτό, αν μη τι άλλο, είναι ένα μεγάλο "παράσημο" στις πλάτες της διοίκησης, των προπονητών και των αθλητών που έχουν δουλέψει όλα αυτά τα χρόνια, καταφέρνοντας να κρατήσουν πολύ ψηλά τον Πανερυθραϊκό. Γι' αυτό και η κυριακάτικη πρεμιέρα μας με τον Ιωνικό στη φετινή Β' Εθνική έχει το χαρακτήρα γιορτής για όλους εδώ στην Ερυθραία, καθώς είναι η 12η συνεχόμενη πρεμιέρα μας είτε στην Β' Εθνική είτε στην Α2! Θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά για εμάς. Έχουμε κάνει πολύ μεγάλο "λίφτινγκ". Φέτος, έχουμε στην ανδρική ομάδα έξι παιδιά κάτω των 21 και εννιά άνδρες. Θα παλέψουμε με... νύχια και με δόντια τη φετινή σεζόν για να παρουσιάσουμε την ταυτότητα του Πανερυθραϊκού, εκείνη δηλαδή η οποία τον έχει κάνει γνωστό πια στο μπασκετικό στερέωμα, μία ομάδα που μάχεται, που βγάζει ενέργεια στην άμυνα, μία ομάδα που αναδεικνύει και φτιάχνει καριέρες σε παιδιά, ανεξάρτητα αν κάποιες φορές μερικοί παίκτες αποχωρούν από εμάς παραπονεμένοι. Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή θα ήθελαν να συνεχίσουν να είναι σε αυτή την ομάδα και για τους χι-ψι λόγους για τους οποίους οι δρόμοι μας χώρισαν, να βγάζουν μία πίκρα... Αλλά αυτό είναι ανθρώπινο. Οι κύκλοι είναι για να κλείνουν, κάποια στιγμή θα κλείσει και ο δικός μου κύκλος στον Πανερυθραϊκό. Παρ' όλα αυτά, η ομάδα μας, εκτός από την πορεία όλων αυτών των χρόνων, μπορεί να υπερηφανεύεται και για αυτό, το ότι δηλαδή σε παιδιά που δεν είχαν πετύχει σημαντικά πράγματα σε Εθνικό επίπεδο, ο Πανερυθραϊκός έδωσε την ευκαιρία, εκείνοι απ' τη μεριά τους την αρπάξανε, "έχτισαν" καριέρες και συνεχίζουν να παίζουν σε άλλες ομάδες σε υψηλό πια επίπεδο. Ορισμένοι είναι εδώ ακόμη μαζί μας, όπως π.χ. ο Τάσος (σ.σ. Καλλιανιώτης), ο Λουκάς (σ.σ. Γιαουρτόγλου), μπασκετμπολίστες πολύ καλοί που δεν τους είχε δοθεί η δυνατότητα ή η ευκαιρία και ο Πανερυθραϊκός τους πίστεψε, τους έδωσε την ευκαιρία, εκείνοι την ανταπόδωσαν x2 πιστεύω και συνεχίζουν να στηρίζουν αυτη την ομάδα, βρίσκονται και στα τμήματα Υποδομών ως προπονητές πια και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Πανερυθραϊκού μας».
Εν συνεχεία, αναφέρθηκε στα τμήματα υποδομής τους: «Ένα τεράστιο κομμάτι για τον Πανερυθραϊκό. Αριθμούμε αυτή τη στιγμή περί τα 260 παιδιά, δίχως να έχουμε τις εγκαταστάσεις που χρειαζόμαστε για αυτό τον αριθμό. Παρ' όλα αυτά, έχουμε κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά την τελευταία 7ετία-8ετία, που έχουμε ασχοληθεί πολύ σοβαρά με αυτό το κομμάτι. Άλλωστε, τους πρώτους καρπούς αυτής της προσπάθειας έχουμε αρχίσει να τους καρπωνόμαστε. Οι γεννηθέντες το 2003 συγκαταλέγονται στις καλύτερες ομάδες της ΕΣΚΑ, οι γεννηθέντες το 2005 πέρσι έφτασαν στο Final 4 της ηλικιακής τους ομάδας. Φέτος κάνουμε μία προσπάθεια να παρουσιάσουμε κάτι καλύτερο απ' τα προηγούμενα χρόνια και στο Εφηβικό και στο Παιδικό. Γενικώς, για να γυρίσω πίσω σε αυτά που προανέφερα, είμαστε ομάδα που δίνουμε μάχες σε όλα τα τμήματα και σε όλα τα επίπεδα, προσπαθώντας αυτό να το μεταδώσουμε και στους αθλητές των μικρότερων ηλικιών, να γίνει στάση ζωής για τους ίδιους, δηλαδή να μάχονται για το επόμενο δευτερόλεπτο της ζωής τους, με βιώματα μέσα απ' τον Αθλητισμό».
Τάσος Καλλιανιώτης: «Ο κόουτς Χουχουλής είναι πολύ καλός στο λόγο κι έτσι κατάφερε να με καλύψει σχεδόν σε όλα τα θέματα (γέλια). Το βασικό για εμένα, μέσα σε αυτά τα εννιά πανέμορφα χρόνια μου στον Πανερυθραϊκό, κατά οποία έχω ζήσει αρκετά, δύο-τρία "λίφτινγκ", δηλαδή ανανεώσεις της ομάδας, είναι ότι πάντα αυτές οι ανανεώσεις πετυχαίνουν! Και αυτό διότι ο κόουτς είναι πολύ καλός σε αυτό, στο να δημιουργεί δηλαδή ομάδες καινούριες, απ' την αρχή, να μην παίρνει μόνο έτοιμους παίκτες, αλλά να φτιάχνει/αναδεικνύει παίκτες και να φτιάχνει ομάδες, με νεαρούς αθλητές ή παίκτες που δεν είναι πολύ "παιγμένοι". Οπότε, είναι άλλη μία χρονιά που προσωπικά νιώθω πολύ σίγουρος για αυτό που πάμε να κάνουμε.
Τώρα, όσον αφορά στις Ακαδημίες μας, είμαι πολύ χαρούμενος που τα τελευταία 4-5 χρόνια αποτελώ και 'γω μέλος του προπονητικού τιμ και έχω ήδη μάθει πολλά, αφού είμαι στο πλευρό του κόουτς Χουχουλή, ο οποίος μου έδωσε το βήμα να ασκήσω αυτή την ιδιότητα, αλλά και να μου δείξει και τον τρόπο για να το κάνω. Δεν το είχα φανταστεί, μου έδωσε την ευκαιρία, το έκανα και είναι τεράστια η χαρά μου γι' αυτή την εξέλιξη. Είναι ένα πεδίο που μου δίνει έξτρα δύναμη και με γεμίζει ακόμη περισσότερο στο να συνεχίζω και ως παίκτης, αλλά πλέον και ως προπονητής στις μικρές ηλικίες».
Λουκάς Γιαουρτόγλου: «Αυτός είναι ο πέμπτος μου χρόνος στον Πανερυθραϊκό. Με τον κόουτς Χουχουλή έχω συνεργαστεί άλλες τρεις σεζόν και ουσιαστικά η φετινή είναι η όγδοη διαδοχική χρονιά που είμαστε μαζί. Αυτό που προανέφερε ο κόουτς, για τις ευκαιρίες σε παίκτες, ισχύει και για εμένα, αφού με πήρε από την Νίκη Αμαρουσίου και την Γ' Εθνική και με έφερε εδώ για λογαριασμό του Πανερυθραϊκού. Όταν αγωνιζόμουν στην Νίκη, ερχόμουν στο "Στέλιος Καλαϊτζής" και παρακολουθούσα τον Πανερυθραϊκό και τον Τάσο (σ.σ. Καλλιανιώτη), όταν η ομάδα ήταν στην Α2. Σκεφτόμουν τότε πόσο ωραίο θα ήταν να φορέσω και 'γω κάποια στιγμή τη φανέλα του Πανερυθραϊκού και να που τελικά που δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω πράγματα τα οποία δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσαν να μου συμβούν.
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που συμμετέχουμε στις Ακαδημίες του Πανερυθραϊκού. Μας έχει βοηθήσει πολύ ο κόουτς Χουχουλής, μας έχει "εμφυσήσει" κάποιες αρχές για το πώς να κινούμαστε προπονητικά και νομίζω ότι αυτό φαίνεται και από τα αποτελέσματα των τμημάτων Υποδομής μας, αφού κάνουμε πάρα πολλή δουλειά και το κυριότερο με πολύ μεγάλη αγάπη και όρεξη γι' αυτό που έχουμε αναλάβει».
Είπαν ακόμα, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων…
Για το φαινόμενο ότι ο Πανερυθραϊκός είχε ανέκαθεν -και συνεχίζει να έχει- παίκτες που έμεναν πολλά χρόνια στην ομάδα, το γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά και το τι κάνει έναν παίκτη να μείνει τόσα χρόνια:
Τάσος Καλλιανιώτης: «Σίγουρα τη φόρμουλα την έχει ο κόουτς Χουχουλής, απλά εμείς είμαστε οι αποδέκτες αυτής. Πρώτος παράγοντας, λοιπόν, σε αυτό είναι προφανώς ο Δημήτρης Χουχουλής, ο οποίος πέρα απ' τις ευκαιρίες που δίνει σε πολλούς παίκτες, κάνει τον αθλητή να αγαπήσει πολύ αυτό που κάνει και προσπαθεί να του βγάλει το καλύτερό του εαυτό, πράγμα πάρα πολύ σημαντικό. Δηλαδή, αφενός να παίζεις όσο καλύτερα γίνεται και να βοηθάς την ομάδα σου και τον εαυτό σου να βελτιώνεται, αφετέρου να το διασκεδάζεις πάρα πολύ. Αυτός ο συνδυασμός είναι κάτι που οποιοσδήποτε παίκτης θα ήθελε... Και θα έλεγα όχι μόνο παίκτης, αλλά οποιοσδήποτε άνθρωπος, διότι και ποιος δεν θα ήθελε να κάνει π.χ. τη δουλειά του καλά, αλλά να την κάνει και ευχάριστα; Δεύτερος παράγοντας είναι η διοίκηση, που παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο, αφού καταρχάς είναι σταθερή σε πρόσωπα και στις αξίες της και παράλληλα δημιουργεί ασφάλεια σε όποιον έρθει εδώ. Αυτό που εξήγησε ο κόουτς, ότι δηλαδή μερικοί παίκτες όταν φεύγουν βγάζουν έναν αρνητισμό πιθανόν γιατί θα ήθελαν να συνεχίσουν να βρίσκονται στην ομάδα είναι αλήθεια. Πολλοί είναι οι παίκτες που επιθυμούν να έρθουν στην Ερυθραία και οι λόγοι είναι οι παραπάνω... Τόσο ο κόουτς Χουχουλής, όσο και η διοίκηση, οι οποίοι προσφέρουν την ασφάλεια, την ηρεμία και την ευχαρίστηση. Κι αυτό είναι που με έχει κρατήσει για ένατο χρόνο εδώ!».
Λουκάς Γιαουρτόγλου: «Πέραν αυτών που σημείωσε ο Τάσος, είναι και αυτό που μου είχε τονίσει ο κόουτς Χουχουλής όταν πρωτοήρθα εδώ... Αυτό που σου βγάζει ο Πανερυθραϊκός είναι ότι πάντα υπάρχουν απαιτήσεις και πάντα υπάρχει κίνητρο. Εξάλλου, η ομάδα μας είναι απ' τις ιστορικότερες σε Α2 και Β' Εθνική και αυτό παίζει το ρόλο του. Θεωρώ ότι για οποιονδήποτε παίκτη που έχει κίνητρο, ο Πανερυθραϊκός είναι η ιδανική "στέγη"... Τον βοηθάει να αναδειχθεί και να εξελιχθεί».
Δημήτρης Χουχουλής: «Νομίζω ότι τα παιδιά μπορούν να το αποτυπώσουν καλύτερα αυτό, αφού το βιώνουν, το ζουν και το εισπράττουν. Εγώ, απ' την πλευρά μου, πιστεύω ότι το οικογενειακό κλίμα του Πανερυθραϊκού είναι το κυριότερο, καταρχάς. Αυτή η ομάδα κατάφερε να κάνει πρωταθλητισμό, ξεκινώντας από το Γ' Τοπικό, τότε που ήρθα εγώ, και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην Β' Εθνική. Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, έκανε -και συνεχίζει να κάνει- πρωταθλητισμό και γι' αυτό παραμένουμε όλοι εδώ. Διότι ΚΑΙ η διοίκηση ΚΑΙ εγώ ΚΑΙ κάποια παιδιά ΚΑΙ κάποιοι άλλοι παράγοντες, όλο το σταφ γενικοτερα, ΔΕΝ ΠΛΗΞΑΜΕ ΠΟΤΕ! Η ομάδα μας από το Γ' Τοπικό έφτασε στην Α2, έμεινε δύο χρόνια, υποβιβάστηκε, εκεί που περίμεναν όλοι να... διαλύσουμε, σταθήκαμε στα πόδια μας, ανεβήκαμε ξανά, ξαναπέσαμε, αλλά συνεχίζουμε δυνατοί και ενωμένοι. Μιας και αναφέρθηκα στον πρώτο μας υποβιβασμό... Εκείνος ο υποβιβασμός τη σεζόν 2008-2009 -το έχω επαναλάβει αρκετές φορές, είναι κάτι που με πληγώνει πολύ γι' αυτό και το λέω- είναι ίσως η μοναδική αρνητική στιγμή του Συλλόγου. Πέσαμε μία χρονιά που είχε γίνει μία μεγάλη "επένδυση", όμως δεν κάναμε τίποτα σωστά, με πρώτο εμένα, που δεν πέτυχα τίποτα. Η ομάδα υποβιβάστηκε και το έπαθε έχοντας ένα υψηλό μπάτζετ. Το ελληνικό μπάσκετ περίμενε να διαλύσουμε, η διοίκηση όμως στήριξε απόλυτα και ο Πανερυθραϊκός αντί να διαλυθεί, ανέβηκε ξανά... κόντρα... Έμεινε, έπεσε, ξανανέβηκε και είναι τώρα αυτή την 8ετία μεταξύ Β' Εθνικής και Α2. Ελπίζουμε να ξαναείμαστε και φέτος με το τέλος της σεζόν, γιατί αν κατορθώσουμε να κάνουμε στη φετινή σεζόν ένα καλό πλασάρισμα -δεν θέλω να πω "να μείνουμε στην κατηγορία" γιατί η Ερυθραία μπαίνει μέσα για να βγει πρώτη πάντα- θα είναι σαν να έχουμε πάρει το πρωτάθλημα! Και αυτό διότι έχουν γίνει φέτος στην Β' Εθνική πάρα πολύ μεγάλες "επενδύσεις".
Οπότε, το οικογενειακό κλίμα, το ότι δεν πλήξαμε ποτέ, το ότι η ομάδα έχει πάντα κίνητρα και στόχους, το ότι με ωραίο τρόπο "πίεζε" αυτούς που συμμετείχαν σε αυτή την προσπάθεια κάθε μέρα για να γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι και να προσπαθούμε, είναι τα συστατικά που κρατάνε τη "φλόγα" δυνατή και η ομάδα βρίσκεται εδώ...! Και συνεχίζει να βρίσκεται εδώ, έστω κι αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να τα έχει όλα λυμένα με υψηλά μπάτζετ -γιατί ζήσαμε και τέτοιες εποχές- και είμαστε μεν χαμηλά από πλευράς μπάτζετ τα τελευταία οκτώ χρόνια, αλλά είμαστε σε υψηλό επίπεδο από πλευράς εικόνας που παρουσιάζουμε μέσα στο γήπεδο. Τα έχουμε ζήσει όλα με αυτή την ομάδα! Ξεκινήσαμε από το Γ' Τοπικό, φτάσαμε μέχρι την Α2, πέσαμε, ξανανεβήκαμε, παίξαμε Τελικό Κυπέλλου ΕΣΚΑ, κλπ. Το μόνο που λείπει ίσως από τον Πανερυθραϊκό είναι η... Α1. Πολύ πιθανό να μην συμβεί και ποτέ, αλλά, ΟΚ, δεν τρέχει και τίποτα, εμείς εξάλλου νιώθουμε ότι είμαστε στην Α1! Και γι' αυτό παλεύουμε, για την ολοένα και καλύτερη επόμενη μέρα. Και ξανατονίζω, με Νο1 στόχο μας τα τελευταία 7-8 χρόνια τις Ακαδημίες μας.
Και έρχομαι να συνδέσω το γιατί μένουν τα παιδιά στον Πανερυθραϊκό... Γιατί όταν ξεκίνησα το 2000 ήταν 15 άτομα στην εξεδρα, ενώ τώρα αν έρθετε την Κυριακή στο "Στέλιος Καλαϊτζής" δεν θα μπορείτε να μπείτε. Έχουμε "χτίσει" ΚΑΙ φιλάθλους, έχουμε συνδέσει την Ακαδημία μας με την πρώτη ομάδα. Αν έρθετε σε κάποιο μας παιχνίδι θα δείτε εδώ παιδάκια, γονείς, στο ημίχρονο έχει 50-100 παιδάκια στο παρκέ. Σκεφτείτε ότι είναι πλέον... αποτρεπτικό για πολλούς Ευθραιώτες να έρθουν στο γήπεδο να δουν τον Πανερυθραϊκό, λόγω της μικρής χωρητικότητας του γηπέδου. Έχω ακούσει εδώ στα μαγαζιά της περιοχής να μου λένε "πώς να έρθουμε ρε κόουτς, αφού δεν θα μπούμε", "για να φτάσω στην τουαλέτα του γηπέδου πρέπει να περάσω πάνω από άλλους 50", κ.λπ.! Όλα αυτά, λοιπόν, είναι στιγμές που κάνουν τον Πανερυθραϊκό αυτό που είναι... Και πολύς κόσμος (παίκτες, κλπ.) να έχει την επιθυμία να έρθει ή να παραμείνει στην Ερυθραία».
Για το τι είναι αυτό που κρατάει τον Πανερυθραϊκό σταθερό για μία 15αετία και ποιο το… μυστικό που τον διατηρεί σε υψηλό επίπεδο και μάλιστα ως υπολογίσιμη δύναμη:
Λουκάς Γιαουρτόγλου: «Θεωρώ ότι μεγάλο ρόλο παίζει η παραμονή του κόουτς Χουχουλή όλα αυτά τα χρόνια, που έχει δώσει μία ταυτότητα στην ομάδα και συμβαίνει κάθε χρονιά. Για μερικούς που έρχονται είναι δύσκολο το να αφομοιώσουν αυτό που έχει η Ερυθραία. Όμως, με επιμονή και σκληρή δουλειά σχεδόν πάντα επιτυγχάνεται αυτό. Γι' αυτό και η ομάδα βρίσκεται διαρκώς στις υψηλές κατηγορίες και πλασάρεται συνεχώς σε υψηλές θέσεις. Ακόμη και τη σεζόν 2015-2016 που αγωνιζόμασταν στην Α2 και δεν καταφέραμε να παραμείνουμε στην κατηγορία, θα θυμάστε είχαμε ξεκινήσει πολύ καλά και είχαμε νικήσει όλους τους "πλούσιους" της κατηγορίας (Φάρο, Κύμη, Προμηθέα Πατρών, Δόξα Λευκάδας, κ.λπ.)».
Τάσος Καλλιανιώτης: «Είναι... τετραπλός ο λόγος που συμβαίνει αυτό. 1) σε θέσεις-"κλειδιά" παραμένουν οι ίδιοι άνθρωποι. Δηλαδή, ο κόουτς Χουχουλής και η διοίκηση, στέλνοντας το μήνυμα ότι ποτέ δεν τα παρατάμε, συνεχίζουμε και είμαστε οι ίδιοι εδώ να φάμε και τη "σφαλιάρα" να ακούσουμε και την αρνητική κριτική, αλλά είμαστε και έτοιμοι να αλλάξουμε άρδην αυτό το τοπίο και να βελτιωθούμε. 2) Καταφέρνει ο κόουτς και η διοίκηση να κρατήσουν εδώ παίκτες για πολλά χρόνια κι έχεις έναν κορμό πάνω στον οποίο μπορείς να "χτίσεις". 3) Το ότι κατορθώνει ο κόουτς "Χου" να φέρνει νέους παίκτες και να τους φτάνει στον καλύτερό τους εαυτό, στο "πικ" τους, φτιάχνοντας ομάδα πολύ ανταγωνιστική και εκεί που δεν το περιμένει κανείς να πρωταγωνιστεί και να κερδίζει ανόδους! 4) Ο κόσμος... Που είναι σταθερά στο πλευρό μας, γεμίζει πάντα το "Στέλιος Καλαϊτζής" και φυσικά από μόνο του ένα γεμάτο γήπεδο που σε χειροκροτά δίχως παρατράγουδα και σε στηρίζει, σου δίνει έξτρα δύναμη και ώθηση να είσαι καλύτερος και να προσπαθείς διαρκώς ολοένα και περισσότερο».
Για το ότι δεν υπάρχουν πολλοί προπονητές σε εθνικό επίπεδο που να έχουν μείνει τόσα πολλά χρόνια σε κάποιο σύλλογο, αλλά και το πώς βρίσκει το κίνητρο και τι στόχους θέτει πλέον έπειτα από 18 συνεχόμενα έτη στον πάγκο του Πανερυθραϊκού:
Δημήτρης Χουχουλής: «Πλέον, απ' την καριέρα μου -δίχως να έχω καβαλήσει κανένα καλάμι, το μόνο που δεν έκανα στην καριέρα μου, διότι υπήρχαν εποχές που θα μπορούσα να το κάνω- το μόνο που μου λείπει είναι να κοουτσάρω ένα παιχνίδι Α1. Όλα τα άλλα τα έχω καταφέρει κατ' επανάληψη και όχι μόνο στην Ερυθραία. Δηλαδή έχω ζήσει αυτή την πορεία που γνωρίζετε με τον Πανερυθραϊκό, με τον Δούκα από το Δ' Τοπικό μέχρι την Γ' Εθνική, με τον Απόλλωνα Σμύρνης από το Α' Τοπικό μέχρι την Β' Εθνική, με την Νίκη Αμαρουσίου από το Α' Τοπικό μέχρι την Γ' Εθνική... Υπάρχει και χρονιά που έχω κερδίσει την άνοδο με δύο ομάδες ταυτόχρονα! Και σε αυτή την πορεία των 18 χρόνων στην Ερυθραία έχω γνωρίσει και τον υποβιβασμό δύο φορές, από την Α2 στην Β' Εθνική. Ελπίζω να είναι και οι τελευταίες (γέλια)! Ποιο είναι το κίνητρο που βρίσκω... Καταρχάς αγαπάω πάρα μα πάρα πολύ αυτό που κάνω. Για μένα είναι τρόπος ζωής. Προσπαθώ κάθε χρόνο να δημιουργώ καινούργια κίνητρα. Όταν είχαμε τη δυνατότητα η ομάδα μας να "επενδύει" χρήματα, είχα το κίνητρο να προσπαθήσω να πείσω κάποιους "παιγμένους" παίκτες, έμπειρους, με παραστάσεις και πολύ υψηλά συμβόλαια, ότι εδώ στην Ερυθραία κάνουμε κάτι διαφορετικό. Το πετύχαμε σε πολύ μεγάλο βαθμό, εκτός από εκείνη τη "μαύρη" χρονιά το 2009. Όταν δεν είχαμε τη δυνατότητα μεγάλων μπάτζετ, επειδή μου αρέσει να βλέπω πολύ μπάσκετ και παρακολουθώ ανελλιπώς τις πιο μικρές κατηγορίες, είχα το κίνητρο του να βρω παιδιά καινούρια, "φρέσκα", που κάποιοι δεν τους έδωσαν την ευκαιρία ή δεν είχαν βρει ακόμη το δρόμο τους, να έρθουν σε εμάς και μέσα απ' τον Πανερυθραϊκό να αναδειχθούν. Για μένα είναι δημιουργία όλο αυτό. Πετυχαίνω με τον Πανερυθραϊκό, αλλά βάζω και στο μπάσκετ νέα πρόσωπα. Μπορώ να σου απαριθμήσω παιδιά που ήρθαν στην Ερυθραία ως Έφηβοι και τους έβαλα να παίξουν στην Α2, όπως ο Λάκκας, ο Παπαντωνάκος, ο Γρηγόρης Παππάς της Καβάλας, ο Άλκης Παππάς του Περιστερίου... Παιδιά που από τα τοπικά πρωταθλήματα ήρθαν στον Πανερυθραϊκό και πλέον αγωνίζονται στην Α2 και την Β' Εθνική, όπως ο Τάσος Αντωνίου που είναι ακόμη μαζί μας... Παιδιά που η καριέρα τους έφθινε και δεν έβρισκαν κίνητρο και στην Ερυθραία "αναγεννήθηκαν" οπως ο Αλέξης Γκαϊντάσοβ, ο Στέφανος Σολωμός, ο Νίκος Γεωργοπαπαδάκος, ο Γιώργος Δέλλιος... Παιδιά, δηλαδή, που ήρθαν εδώ, έκαναν επιτυχίες -και μπράβο τους- και στήριξαν το σήμα του Πανερυθραϊκού, βρήκαν ξανά το δρόμο τους και πλέον είναι σε άλλες ομάδες υψηλών κατηγοριών και συνεχίζουν τις επιτυχίες, έχοντας όμως κάνει το "restart" από τον Πανερυθραϊκό και τη δυνατότητα που τους έδωσε ο κόουτς Χουχουλής.
Το τελευταίο πράγμα στο οποίο βρήκα μεγάλη δύναμη είναι ότι τα τελευταία 7 χρόνια ασχολούμαι πολύ ενεργά με τις Ακαδημίες. Για να καταλάβεις, περισσότερη ενέργεια βάζω στις Ακαδημίες πλέον. Αυτή τη στιγμή έχω 20+ ώρες ενεργής προπόνησης εβδομαδιαίως στις ηλικίες under 12 και κάτω, τις δυσκολότερες δηλαδή ηλικίες, εκεί που πρέπει να ξεκινήσεις να τους μάθεις να σκάνε τη μπάλα, πώς θα ξεκινούν την ντρίμπλα, πώς θα σταματάνε, κλπ... Δεν μπαίνω στη διαδικασία να κοουτσάρω το Εφηβικό ή το Παιδικό, διότι εδώ στον Πανερυθραϊκό προσπαθούμε -και το καταφέρνουμε- να δημιουργούμε ΚΑΙ νέους προπονητές! Ναι, έχουμε προσφέρει και σε αυτόν τον τομέα. Έχουμε αναδείξει και δημιουργήσει προπονητές, όπως για παράδειγμα ο Διαμαντής ο Παναγιωτόπουλος, που είναι στον Παναθηναϊκό και στο στάφ της Εθνικής Ελλάδος, τον οποίο είχα ως παίκτη στον Δούκα και τον πήρα στον Πανερυθραϊκό ως βοηθό μου, δίνοντάς του την ευκαιρία να ξεκινήσει και μέσα απ' τη δουλειά του έχει πετύχει πολύ σημαντικά πράγματα ή ο Μιχάλης Ραχωβίτσας, που βρίσκεται τώρα στην Ακαδημία του Παναθηναϊκού, ενώ είναι και βοηθός του Καλαφατάκη στον Πανιώνιο, ο οποίος επίσης μέσα απ' τον Πανερυθραϊκό έκανε την εκκίνηση και βρήκε το δρόμο του. Γενικά, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι ο Πανερυθραϊκός είναι μία ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και μέσα απ' τη δημιουργία βρίσκω κάθε χρόνο την ενέργεια να ξεκινάω απ' την αρχή. Γιατί, όπως σωστά είπες, όταν τα έχει ζήσει όλα κάπου ρουτινιάζεις.
Και βέβαια, ένα άλλο πράγμα που μου έδωσε μεγάλη δύναμη είναι το εξής... Ξέρεις, στην Ελλάδα θα πούμε πολύ δύσκολα καλό λόγο για κάποιον στο χώρο μας. Όταν, λοιπόν, έκανα τις πρώτες μου ανόδους και με τον Δούκα και με τον Πανερυθραϊκό τα είχα σχεδόν όλα λυμένα, είχα δηλαδή προέδρους που μπορούσαν να επενδύσουν πολλά χρήματα και εγώ το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να το υποστηρίξω όλο αυτό, να κάνω σωστές επιλογές, να δουλέψω καλά για να νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι τη χαρά της επιτυχίας, γιατί με αυτόν τον τρόπο έμεναν στον χώρο. Ξέρεις, αν δεν δίνεις κάθε χρόνο και κάτι καινούριο σε αυτούς τους ανθρώπους που βάζουν χρήματα σε αυτό το χώρο, επέρχεται ο κορεσμός... Θα το κάνουν 2-3 χρόνια, θα πανηγυρίσουν άλλες τόσες ανόδους και μετά θα βαρεθούν και θα φύγουν. Στις πρώτες μου ανόδους περνούσαν απ' τα αφτιά μου όχι ότι είναι καλός προπονητής ο Χουχουλής, αλλά ότι "έλα μωρέ, αν είχα και εγώ αυτό το μπάτζετ", κ.λπ.. Δεν σου κρύβω ότι παρά τις επιτυχίες και τις ανόδους πήγαινα σπίτι και ήμουν στεναχωρημένος! Έλεγα "ρε γαμ…ο δεν ακούω από κάποιον καλή κουβέντα". Τη χρονιά, λοιπόν, που πέσαμε και όλοι περίμεναν ότι διαλύεται το... παραμύθι του Πανερυθραϊκού και του Χουχουλή, εκεί βρήκα τη δύναμη και συνέχισα... Και εκείνη τη στιγμή, θα το λέω πάντα, με στήριξε ο άνθρωπος που διοικεί αυτή τη στιγμή τον Πανερυθραϊκό, ο Σπύρος Γριβέας, ο οποίος έπειτα από εκείνη την ήττα που κάναμε και υποβιβαστήκαμε, όπου εγώ είπα "δεν ξέρω τι ξημερώνει η επόμενη μέρα, μάλλον διέλυσε το πράγμα", ήρθε και μου εξήγησε ότι αν είμαστε ενωμένοι και είμαστε εδώ θα τα ξανακαταφέρουμε και ο Πανερυθραϊκός δεν θα πάρει την κάτω βόλτα... Και τον ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. Η συνέχεια είναι γνωστή... Όλοι μαζί, ο Σπύρος, ο Διονύσης Κατσιώτης, ο Μιχάλης Χατζόπουλος και φυσικά πάντοτε με την αρωγή του ανθρώπου που δημιούργησε τον Πανερυθραϊκό της τελευταίας 15ετίας, τον Δημήτρη Μανωλόπουλο, ο οποίος παραμένει κοντά στην ομάδα μας με τον τρόπο του, ξαναβγήκαμε μπροστά! Όταν, λοιπόν, στη συνέχεια δεν είχαμε "τρελά" μπάτζετ και πολλά λεφτά, άκουσα μία... σιωπή! Η ομάδα μας ανέβηκε ξανά, έπαιξε ξανά στην Α2 με μικρά μπάτζετ αυτή τη φορά, χωρίς τους παικταράδες, χωρίς τα μεγάλα συμβόλαια, χωρίς τα "ονόματα". Από εκεί και έπειτα δεν μιλάει κανεις! Ξαφνικά ο κόουτς Χουχουλής έγινε αποδεκτός, ξαφνικά όλα καλά!
Και λέω τελικά στη ζωή όλα για κάποιο λόγο γίνονται... Γιατί τώρα ψάχνω να βρω ομάδες -δεν αναφέρομαι φυσικά στα μεγάλα brandnames και τις ομάδες με την ιστορικότητα του Περιστερίου ή του Παγκρατίου π.χ.- που πήγαν να "χτίσουν" τη δική τους ιστορία, όπως ο Πανερυθραϊκός, και ειλικρινά δεν βρίσκω άλλη που να έχει πετύχει αυτό το πράγμα που έχει κάνει ο Πανερυθραϊκός! Και γι' αυτό κάθε χρόνο λέω ότι αυτή η ομάδα πρέπει και αξίζει να μείνει ψηλά (τουλάχιστον όσο είμαστε εμείς εδώ, όσο αυτή η παρέα συνεχίζει να διοικεί -γιατί παρέα είμαστε πια, δεν υπάρχει αυτή η αυστηρή έννοια της διοίκησης)! Αυτά είναι , λοιπόν, που μου δίνουν νέα κίνητρα να είμαι εδώ, να συνεχίζω και να παλεύω καθημερινά! Και ξαναλέω, πάνω απ' όλα η Ακαδημία μας! Δημιουργία... Ότι πριν από 7 χρόνια είχαμε 50 παιδάκια και σήμερα που μιλάμε έχουμε 260 μικρούς αθλητές! Και αυτό για μένα είναι ό,τι καλύτερο κάναμε αυτά τα 6-7 τελευταία χρόνια. Γιατί τα 260 παιδιά δεν... βγήκαμε στο δρόμο να τα βρούμε, ήρθαν από μόνα τους... Δεν έχουμε κάνει καμια... διαφημιστική καμπάνια. Η καλύτερη διαφήμιση για εμάς είναι οι γονείς, τα παιδάκια. Από στόμα σε στόμα έχουμε 260 παιδιά!
Φυσικά, το δεύτερο καλύτερο είναι το ότι καταφέρνει η ανδρική ομάδα του Πανερυθραϊκού, που είναι καθρέφτης αυτής της προσπάθειας, να παραμένει σε υψηλό επίπεδο, να βρίκεται δηλαδή μεταξύ Α2 και Β' Εθνικής. Τώρα και στη Γ' Εθνική να πάμε, εντάξει, δεν θα... πεθάνουμε κιόλας, θα το αντέξουμε (γέλια)! Νιώθω "γεμάτος" κ ευτυχισμένος για αυτά που έχω κάνει και τα όσα έχω πετύχει και δεν θα άλλαζα τίποτα από αυτά... Θέλω ξανά να ευχαριστήσω μέσα απ' την καρδιά μου για ακόμη μία φορά όλο αυτό το τιμ εδώ στον Πανερυθραϊκό, τον Σπύρο Γριβέα, τον Διονύση Κατσιώτη, τον Μιχάλη Χατζόπουλο και τον μεγάλο Δημήτρη Μανωλόπουλο, όλους τους παίκτες με τους οποίους συνεργάστηκα μαζί τους αυτά τα 18 χρόνια, με τις καλές και τις κακές στιγμές μας, αλλά αυτά ξεχνιούνται, ο Αθλητισμός έχει αυτό το μεγαλείο, η ζωή συνεχίζεται και όπως συνηθίζω να λέω "Μία παρέα είμαστε"! Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την εταιρεία "Navarino" η οποία τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι πάρα πολύ κοντά στην ομάδα και χωρίς τη στήριξή της θα ήμασταν δύσκολα. Είναι ο Μέγας Χορηγός μάς, μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ, ασχολείται και βοηθάει όχι μόνο το ανδρικό, αλλά και όλα τα τμήματα Υποδομής και ιδιαίτερα τον κύριο Τσικόπουλο, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας».
Γιατί έκανε ο Πανερυθραϊκός το φετινό «λίφτινγκ» στο ρόστερ του:
Δημήτρης Χουχουλής: «Γιατί αυτή η ομάδα βασίζεται στην αλήθεια. Επειδή, λοιπόν, δεν ήθελε η ομάδα να βγει στην αγορά και να πει "έλα εσύ, εσύ κι εσύ" και στο τέλος να πει "μας συγχωρείτε, δεν βγαίνουμε παιδιά", προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα ρόστερ με αυτά που είχαμε να διαχειριστούμε οικονομικά. Γιατί πρέπει πάνω απ' όλα να σεβόμαστε και να τιμούμε αυτούς που συνεργάζονται με την ομάδα. Και βέβαια ένας δεύτερος λόγος είναι ότι έπρεπε να γίνει μία επανεκκίνηση, δηλαδή να καταφέρουμε να βάλουμε άλλα δύο-τρία καινούρια παιδιά στην ομάδα και του χρόνου να τους πλαισιώσουμε με άλλους δύο έμπειρους πάικτες. Θέλουμε, δηλαδή, ο Λουκάς (σ.σ. Γιαουρτόγλου), ο Τάσος (σ.σ. Καλλιανιώτης), ο Δέλλιος, ο Μακρόπουλος -ένας εξαιρετικός ψηλός με πολλές ατυχίες στην καριέρα του, που ήρθε φέτος στην ομάδα και είναι πιο μεγάλος ηλικιακά-, να βοηθήσουν με την εμπειρία τους και να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, ώστε να καταφερουμε αφενός να είμαστε εδώ και του χρόνου και αφετέρου να έχουμε προσθέσει και τουλάχιστον δύο-τρία παιδιά από αυτά που ήρθαν φέτος, τα οποία να έχουν όχι συμπληρωματικό, αλλά ενεργό ρόλο στην ομάδα. Κι έτσι να "χτίσουμε" έναν νέο Πανερυθραϊκό.
Η λέξη, λοιπόν, όσον αφορά το "λίφτινγκ" είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι σε όλα τα επίπεδα. Γιατί το αναφέρω αυτό; Διότι η ομάδα στα 15 αυτά χρόνια έχει "ρίξει" και τρεις φορές πρόστιμο, σε διαφορετικές χρονιές. Αλλά για κάποιο λόγο, κάτι δεν έγινε καλά, κάτι δεν έγινε όπως έπρεπε... Ο Πανερυθραϊκός στα καλά έδινε πριμ, ακόμη και τώρα που δεν είχε πολλά χρήματα πάλι πριμ. Ας μην συζητήσουμε για τις "χρυσές" εποχές που τα πριμ ήταν τεράστια. Υπάρχει όμως και το πρόστιμο... Και επειδή εμείς βασιζόμαστε στην αλήθεια, αυτά τα 15 χρόνια, στα 150 μηνιάτικα δεν έχουν πληρωθεί οι 3 στην Ερυθραία. Τρία πρόστιμα με λόγο, όμως...».
Τάσος Καλλιανιώτης: «Γιατί κάνει "λίφτινγκ"; Του αρέσει πολύ και γι' αυτό το κάνει! Του αρέσει να κρατάει έναν κορμό, κάποιους παίκτες που έχουν πάει καλά και τους... γουστάρει και στηρίζουν αυτό που είπε, φτιάχνοντας παράλληλα καινούριους παίκτες και "φρέσκες" ομάδες. Αυτό έχω καταλάβει στα εννιά χρόνια που είμαι μαζί του».
Για το ποια χρονιά θα ξεχώριζε σε αυτή τη μακροχρόνια πορεία του με τον Πανερυθραϊκό:
Δημήτρης Χουχουλής: «Θα ξεχώριζα τη χρονιά που ανεβήκαμε στην Α2, τη σεζόν 2014-2015, με ένα μπάτζετ μικρότερο κι απ' το φετινό! Κερδίσαμε τότε τον πανίσχυρο Φάρο Κερατσινίου, εδώ μέσα... Κοίταξε, αν δεις το ρόστερ εκείνης της σεζόν και έλεγες σε κάποιον ότι αυτή η ομάδα θα ανέβει θα σου πετούσαν κάμποσα... κεσεδάκια γιαούρτι σε πήλινο και θα σε κορόιδευαν. Κι όμως αυτή η ομάδα ανέβηκε! Και συγχαρητήρια σε αυτά τα παιδιά και σε όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτό, είτε σε αυτούς που έχουν παραμείνει εδώ, είτε εκείνους που πήραν το δικό τους δρόμο. Ήμασταν ομάδα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτή η χρονιά για μένα ήταν η καλύτερη. Δεν θέλω να αδικήσω, όμως, και εκείνη την ομάδα που έφερε τον Πανερυθραϊκό στην Α2 για πρώτη φορά στην ιστορία του, τη σεζόν 2006-2007. Οπότε, κρατάω αυτές τις δύο χρονιές, με πρώτη εκείνη της σεζόν 2014-2015!».
Για το τι μπορούμε να περιμένουμε από τη φετινή Β’ Εθνική:
Δημήτρης Χουχουλής: «Φέτος, η Β' Εθνική αναμένω να είναι πολύ ανταγωνιστική. Διότι οι ομάδες που ήρθαν από την Γ' Εθνική "επένδυσαν" πολλά λεφτά. Διαγόρας Δρυοπιδέων, Δάφνη Δαφνίου, Ιπποκράτης Κω και Ίκαρος Νέας Σμύρνης, με τον τελευταίο να μην έχει το μπάτζετ των υπολοίπων, αλλά με παιδιά έμπειρα και "παιγμένα" στο χώρο, ενώ έχει και την ομοιογένεια. Άρα, λοιπόν, αυτόματα "γεμίζει" την κατηγορία. Εκείνοι που έρχονται απ' την Α2, όπως το Ηράκλειο και το Παγκράτι, είναι ομάδες ισχυρές, με μεγάλη ιστορία και έρχονται με εμπειρία, ενώ δύσκολα χάνουν στην έδρα τους. Υπάρχει ο Ιωνικός Νικαίας, που είναι τουλάχιστον ένα level πάνω απ' την κατηγορία, μόνοι τους θα χάσουν την άνοδο αν τη χάσουν. Δεν μπορούν να συγκριθούν με καμία άλλη ομάδα της Β' Εθνικής. Θεωρώ, λοιπόν, αδιαφιλονίκητο φαβορί για την άνοδο τον Ιωνικό. Από 'κει και πέρα, υπάρχει μία πεντάδα ομάδων, ο Διαγόρας Δρυοπιδέων, η Δάφνη Δαφνίου, ο Μανδραϊκός κι άλλες δύο που θα "βγουν" στην πορεία του πρωταθλήματος, και έπειτα θα είναι 10 ομάδες που θα είναι ικανές να κερδίζουν η μία την άλλη και θα "σκοτωθούν" για να αποφύγουν τις τέσσερις θέσεις που οδηγούν στον υποβιβασμό».
