Οι Λιθουνοί αγαπούν το μπάσκετ. Γεγονός. Αξίωμα... Τι επιπλέον απόδειξη να χρειάζεται από τις πρασινοκοκκινοκίτρινες εξέδρες όπου κι αν παίζει η Εθνική του Ομάδα, τους γεμάτους δρόμους και πλατείες σε κάθε επιστροφή της στη χώρα, τις γεμάτες πλατείες και τις οθόνες όταν παίζει από όσους δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν, τα γεμάτα γήπεδα. Και δεν είναι μόνο η Εθνική Ομάδα. Η λατρεία έχει μεταφερθεί και εκφράζεται και μέσα από την Ζαλγκίρις Κάουνας.
Η Ζαλγκίρις ήταν πάντα στον χάρτη του μπάσκετ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ακόμη και επί Σοβιετικής Ένωσης κατάφερνε να ξεχωρίζει. Από τότε που η χώρα κατάκτησε την ανεξαρτησία της έκανε κι ένα βήμα παραπάνω πλέον, «φωτίστηκε» περισσότερο και ήρθε στο προσκήνιο δυναμικά. Παραδοσιακά έπαιζε ωραίο μπάσκετ, έβγαλε μεγάλους παίκτες, έκανε μεγάλες εκπλήξεις, κατακτούσε τίτλους κι όλα αυτά διατηρώντας πάντα την λιθουανική της ταυτότητα.
Στην (πολύ) σύγχρονη ιστορία της ίσως δύο γεγονότα ήταν αυτά που την βοήθησαν να κάνει το βήμα παραπάνω: Η μετακόμιση στην Ζαλγκίριο Αρένα το 2011 και η παρουσία του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Το πρώτο την έβγαλε από εκείνο το γεμάτο μπασκετική ιστορία, αλλά «ασφυκτικό» κλειστό γυμναστήριο με τις σόμπες και την μπύρα για να ζεσταθείς και την έβαλε σε ένα σύγχρονο, πανέμορφο και άκρως μπασκετικό γήπεδο.
One of the hottest players in the Turkish Airlines EuroLeague, center @Brandon_Davies0 of @bczalgiris, takes us on a behind-the-scenes tour of his workplace ? pic.twitter.com/tfwcTx0mlP
— EuroLeague (@EuroLeague) 21 Δεκεμβρίου 2018
Το δεύτερο της έδωσε ένα τεράστιο κύρος στην άκρη του πάγκου, ανεβάζοντάς όχι επίπεδο, αλλά επίπεδα. Πολύ δε περισσότερο, όταν ο Σάρας έδειξε πως εκτός από ένας θρύλος του μπάσκετ ως παίκτης, μπορεί να γίνει ένας θρύλος του μπάσκετ και ως προπονητής.
Οι κινήσεις που έχουν γίνει από το 2015 ως σήμερα είναι προσεκτικές. Η ομάδα έχει ξεχρεώσει και πλέον πορεύεται χωρίς «βαρίδια», έχει τη στήριξη του Δήμου του Κάουνας και της Πολιτείας ολόκληρης και έχει καταφέρει να γίνει το καμάρι όχι της πόλης, αλλά της χώρας για να μην πούμε της Βαλτικής. Το γεγονός ότι περίπου 500 φίλοι του μπάσκετ ταξιδεύουν από Λετονία και Εσθονία για τους αγώνες της Ζαλγκίρις Κάουνας στην Ευρωλίγκα λέει από μόνο του πολλά. Η ομάδα δημιούργησε έναν κορμό από γηγενείς παίκτες (Γιανκούνας, Καβαλιάουσκας, Ουλανόβας, Μιλάκνις), έφερε πίσω στη χώρα έναν Λιθουανό με παραστάσεις αν και νεαρός ακόμη, τον Μάριους Γκριγκόνις, παλιοί παίκτες όπως ο Μοτιεγιούνας και ο Γιαβτόκας βρίσκονται σε καίριες θέσεις, ενώ η αγορά «χτενίστηκε» εντός και εκτός συνόρων.
Βρέθηκαν ευκαιρίες εκτός συνόρων με την Ζαλγκίρις να βοηθά πολλούς παίκτες να κάνουν το βήμα παραπάνω προς υψηλότερα συμβόλαια (Πάνγκος, Τουπάν, Μίτσιτς είναι από τους πλέον πρόσφατους) και συμφώνησε με κάποια από τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας όπως ο 18χρονος Ρόκας Γιουκουμπάιτις. Σε άλλες ομάδες της Λιθουανίας παίζουν δανεικοί τουλάχιστον δέκα Λιθουανοί στους οποίους η Ζαλγκίρις Κάουνας είδε προοπτική.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η περσινή πορεία της ομάδας που έφτασε ως το Final Four της Ευρωλίγκας. Ήταν αυτό που έστρεψε για τα καλά τα φώτα πάνω στην ομάδα, στον προπονητή της και στη δουλειά που γίνεται. Τόσο που έσπασε ένα ακόμη ρεκόρ εισιτηρίων: Έχει κατά μέσο όρο 14,732 εισιτήρια στην Ευρωλίγκα!
Ένας αριθμός που την φέρνει πιο ψηλά από τέσσερις ομάδες του ΝΒΑ! Οι Χοκς έχουν κατά μέσο όρο 14.662 εισιτήρια, οι Σανς 14.558, οι Τίμπεργουλβς 14.293 και οι Νετς 13.987. Η αγάπη των φιλάθλων για την ομάδα μοιάζει ανεξάντλητη και όσο και η ομάδα ανταποδίδει με καλό μπάσκετ και αποτελέσματα η σχέση αυτή θα γίνεται μόνο πιο δυνατή, κάνοντας πολλούς να ζηλεύουν με όσα συμβαίνουν στο παρκέ της Ζαλγκίριο Αρένα, αλλά και στην εξέδρα!
'Going Nuts with @Tadim'
— EuroLeague (@EuroLeague) 7 Δεκεμβρίου 2018
The @bczalgiris get their team going with the 'Thunder Clap'
??? pic.twitter.com/yMcvBGOze8
