Έχοντας μπει στην τελική ευθεία της κανονικής περιόδου το Basketa.gr παρουσιάζει τα Power Rankings της Ευρωλίγκας.
Ένας μήνας έχει απομείνει μέχρι το φινάλε της regular season και την έναρξη της... τρέλας των πλέι οφ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Δεν είναι υπερβολή να πει ή να γράψει κάποιος ότι η φετινή έκδοση της Ευρωλίγκας είναι η πιο ελκυστική των τελευταίων χρόνων. Κι αυτό συμβαίνει διότι με το νέο σύστημα διεξαγωγής όπου όλοι παίζουν με όλους φαίνεται πραγματικά ποια είναι η καλύτερη ομάδα. Την ίδια ώρα είναι πρόκληση ακόμα και για τον ουραγό και αποκλεισμένο να πετύχει ιστορικές νίκες επί των κορυφαίων ευρωπαϊκών κλαμπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «μπαμ» της Γαλατάσαραϊ κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Για όσους δεν γνωρίζουν, τα Power Rankings είναι μία κατάταξη δυναμικότητας των ομάδων που λαμβάνουν μέρος στη διοργάνωση. Είναι κάτι που συνηθίζεται στο ΝΒΑ, αλλά πλέον έχει μεταφερθεί και στην Ευρώπη.
Είστε έτοιμοι; Πάμε!
1. ΤΣΣΚΑ Μόσχας (18-6)
Ο Δημήτρης Ιτούδης φαίνεται ότι οδηγεί το καράβι σε ασφαλή... ύδατα, έπειτα από τις διαδοχικές ήττες πριν από λίγες εβδομάδες. Οι πρωταθλητές Ευρώπης είναι ξανά πλήρεις μετά από καιρό και βγάζουν στο παρκέ όλα τους τα χαρίσματα. Η κυκλοφορία της μπάλας με... ταχύτητα φωτός είναι το πιο δυνατό τους χαρακτηριστικό. Η επιστροφή του Φρίλαντ δίνει την ευκαιρία για ποιοτικό παιχνίδι κοντά στο καλάθι τόσο με πρόσωπο όσο και με πλάτη. Μοναδικό ερωτηματικό οι χαμηλές πτήσεις μακριά από τη Μόσχα.
2. Ρεάλ Μαδρίτης (18-6)
Οι διαδοχικές ήττες δεν είναι αυτές που την φέρνουν στην δεύτερη θέση. Το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί κατά κύριο λόγο εξαιτίας της κακής αμυντικής συμπεριφοράς που παρουσιάζει η «Βασίλισσα». Ο Πάμπλο Λάσο έχει ρίξει μεγάλο βάρος σε αυτό το κομμάτι, από τη στιγμή που γνωρίζει πως στην επίθεση η Ρεάλ μπορεί να κάνει outscore την οποιαδήποτε ομάδα. Ο Λούκα Ντόντσιτς παραμένει το παιδί-θαύμα, αλλά ίσως θα πρέπει να πάρει κάποιες ανάσες ούτως ώστε να βγουν οι πιο έμπειροι μπροστά. Η ήττα από την Γαλατά στην Πόλη και τα ταξίδια στην Ελλάδα την βάζουν σε δύσκολη θέση.
3. Ολυμπιακός (17-7)
Η καλή δουλειά συνεχίζεται από τους «ερυθρόλευκους» οι οποίοι έχουν καταφέρει να είναι στο γκρουπ των ομάδων που θα έχουν το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Η άμυνα της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου παραμένει η δεύτερη πιο αποτελεσματική στη διοργάνωση πίσω από εκείνη του Ερυθρού Αστέρα. Ο Ολυμπιακός έχει τον τρόπο να ανταποκρίνεται ακόμα κι όταν δεν έχει στη σύνθεσή του τον Βασίλη Σπανούλη κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ωστόσο ο Ντόμινικ Γουότερς δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μπει στα παπούτσια του Ντάνιελ Χάκετ, ενώ ο πρωταθλητής Ελλάδας παραμένει η ομάδα με το χαμηλότερο ποσοστό καλαθιών μετά από ασίστ στη διοργάνωση.
4. Φενέρμπαχτσε (16-8)
Όλα κυλούσαν ακριβώς όπως τα ήθελε ο «Ζοτς», αλλά οι τραυματισμοί ήρθαν να βάλουν σε μπελάδες τους πρωταθλητές Τουρκίας. Η επιστροφή του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς βοήθησε την ομάδα να δείξει το καλό της πρόσωπο, καθώς ο Σέρβος είναι με διαφορά ο πιο σημαντικός παίκτης του κλαμπ. Από την άλλη όμως, ο τραυματισμός του Σλούκα δημιουργεί φοβερό πρόβλημα στο κομμάτι της αλλαγής ρυθμού, της δημιουργίας και της εκτέλεσης. Ο Ομπράντοβιτς ελπίζει ότι οι υπόλοιποι παίκτες του backcourt θα ανταποκριθούν για να εμφανιστεί έτοιμη η ομάδα όταν θα πρέπει. Κομβικός για την Φενέρ σε αυτό το διάστημα θα είναι ο Λουίτζι Ντατόμε ο οποίος είναι ειδικό στην close out επίθεση που τόσο πολύ αρέσει στον Σέρβο τεχνικό.
5. Παναθηναϊκός (14-10)
Ο τρόπος που παίζει τον τελευταίο καιρό ο Παναθηναϊκός, δύσκολα θα τον οδηγήσει πολύ μακριά. Ωστόσο ο Τσάβι Πασκουάλ έχει κάτι διαφορετικό στο μυαλό του κι αυτό θα φανεί με την επιστροφή του Τζέιμς Γκιστ και την αποδέσμευση του Αλεσάντρο Τζεντίλε. Αν ο Αμερικανός είναι στην επιθυμητή κατάσταση αυτόματα θα μπουν κι άλλοι παίκτες στο... κόλπο, οι οποίοι επηρεάστηκαν αρκετά από την απουσία του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Νικ Καλάθης, με το πικ εν ρολ να κάνει την εμφάνισή του ξανά στην επίθεση του «τριφυλλιού». Πολλά θα εξαρτηθούν κι από την κατάσταση του Κέι Σι Ρίβερς ο οποίος περνά ένα λογικό ντεφορμάρισμα. Η λέξη «κλειδί» πάντως για την φετινή έκδοση των «πράσινων» είναι η άμυνα...
6. Ερυθρός Αστέρας (14-10)
Οι εννιά νίκες στα έντεκα τελευταία παιχνίδια αποδεικνύουν τη δυναμική του Ερυθρού Αστέρα. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς έχει καταφέρει σε μία εποχή που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το μπάσκετ αλλάζει και τύχη θα έχουν μόνο οι ομάδες που σκοράρουν πολύ, να φτιάξει ένα σύνολο με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Οι πρωταθλητές Σερβίας διαθέτουν την καλύτερη άμυνα. Στις δύο ήττες τους από ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Εφές δέχτηκαν πάνω από ογδόντα πόντους και φυσικά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν. Για να φτάσουν πέρα από τα πλέι οφ θα χρειαστεί να αυξήσουν και την παραγωγικότητά τους, αλλά η διαφαινόμενη είσοδός τους στην οκτάδα αποτελεί από μόνη της επιτυχία.
7. Εφές Αναντολού (13-11)
Διαθέτοντας ένα από τα καλύτερα firepower της Ευρωλίγκας η Εφές ήταν θέμα χρόνου να αρχίσει να ανεβαίνει. Με αφετηρία το μεγάλο «διπλό» στην έδρα του Ερυθρού Αστέρα έχει «τρέξει» ένα εντυπωσιακό σερί τεσσάρων νικών που αναμένεται να συνεχιστεί καθώς το πρόγραμμά της μέχρι τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές είναι αρκετά εύκολο. Ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς κατάφερε να πείσει τους παίκτες του να παίξουν άμυνα κι έτσι δεν πάνε... χαμένοι οι 83,2 πόντοι που σκοράρει κατά μέσο όρο η ομάδα. Παράλληλα καθοριστικός είναι ο Τομά Ερτέλ ο οποίος αφού δεν έφυγε τον χειμώνα, έχει βγει μπροστά και ηγείται στην περιφέρεια.
8. Μπασκόνια (13-11)
Ο Τορνίκε Σενγκέλια επέστρεψε και μαζί του γύρισε στο παιχνίδι των Βάσκων η ισορροπία που τόσο πολύ τους έλειψε, το διάστημα της απουσίας του. Ο Γεωργιανός φόργουορντ απουσίασε από έξι αγώνες στην Ευρωλίγκα με το ρεκόρ της ομάδας του Σίτο Αλόνσο να είναι σε αυτό το διάστημα 1-5. Ο Αντρέα Μπαρνιάνι δεν έχει βγει σε καμία περίπτωση και χρειάζεται ένας δεύτερος πόλος διότι οι Λάρκιν και Μπομπουά δεν μπορούν να τραβήξουν μόνοι τους το σύνολο. Οι Βάσκοι ελπίζουν ότι θα παρουσιάσουν την εικόνα που έδειξαν τον Νοέμβρη, ενώ παίζουν την είσοδό τους στα πλέι οφ.
9. Νταρουσάφακα (12-12)
Ο Ντέιβιντ Μπλατ δέχεται πίεση κι αυτό του κάνει καλό, καθώς προσπαθεί να βγάλει από το μυαλό του τα τρικ που θα τον φέρουν σε θέση ισχύος και θα βάλουν την Νταρουσάφακα στα πλέι οφ. Κόντρα στον Παναθηναϊκό «χτύπησε» με τις αγαπημένες του συνεργασίας δύο εναντίον δύο και τελικά πήρε το παιχνίδι δίνοντας την μπαγκέτα στον Ουόναμεϊκερ. Το πρόγραμμα κρύβει παγίδες, αλλά το παν είναι να μπορέσει η ομάδα της Κωνσταντινούπολης να παίξει το μπάσκετ λίγων λαθών που ήθελε ο έμπειρος προπονητής της. Ωστόσο κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο αν αναλογιστεί κάποιος ότι είναι χτισμένη με παίκτες που προτιμούν την προσωπική ενέργεια από τη συνεργασία.
10. Ζαλγκίρις (10-14)
Έχει κερδίσει τον θαυμασμό όλων για το γεγονός ότι μία ομάδα χωρίς κανέναν σούπερ σταρ στο ρόστερ της έχει καταφέρει να πετύχει σπουδαίες νίκες, αλλά το σημαντικότερο παίζει πραγματικά όμορφο μπάσκετ στηριζόμενη στα βασικά. Η δουλειά του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους δεν έχει κερδίσει τυχαία των θαυμασμό των ειδικών του αθλήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επίθεση της Ζαλγκίρις είναι η δεύτερη σε ποσοστό καλαθιών έπειτα από ασίστ. Η πρόκριση δεν θα έρθει, αλλά η προσπάθεια των πρωταθλητών Λιθουανίας αξίζει χειροκρότημα.
11. Μπάμπεργκ (8-16)
Βλέποντας κανείς την βαθμολογική της θέση χωρίς να την έχει παρακολουθήσει θα νομίζει ότι πρόκειται για μία κακή ομάδα. Το συγκρότημα του Αντρέα Τρινκιέρι όμως είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Η αιτία της χαμηλής –σε αποτελεσματικότητα- πτήσης της ήταν ότι σε πολλές περιπτώσεις ενώ είχε τον έλεγχο για 35 λεπτά εμφάνισε σοβαρό πρόβλημα στο κλείσιμο του αγώνα. Κι αυτό στο συγκεκριμένο επίπεδο πληρώνεται. Οι επτά ήττες στα οκτώ τελευταία παιχνίδια αποδεικνύουν πνευματικό πρόβλημα για το κλαμπ που μέχρι πριν μερικές εβδομάδες ήταν η καλύτερη shooting team της διοργάνωσης.
12. Γαλατάσαραϊ (8-16)
Είναι κάποιες βραδιές που η Γαλατά μοιάζει βγαλμένη από τα όνειρα που έκαναν οι οπαδοί της όταν παρατηρούσαν την ομάδα τους να προσθέτει στο έμψυχο δυναμικό της παίκτες ποιοτικούς και με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης έδειξε ότι αν είχε γίνει μεθοδική δουλειά από τον Εργκίν Αταμάν τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Ωστόσο ο Τούρκος τεχνικός φρόντισε να διώξει και τους Σιλμπ, Πρέλντζιτς, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τις λύσεις στο ρόστερ του. Η δυναμική που είχε το κλαμπ της Κωνσταντινούπολης ήταν σίγουρα για κάτι καλύτερο από ρεκόρ 8-16.
13. Αρμάνι Μιλάνο (7-17)
Παρά το γεγονός ότι το συνολικό πρόσημο στην παρουσία της είναι δεδομένα αρνητικό, δεν μπορεί κάποιος να μην αναγνωρίσει ότι η πρωταθλήτρια Ιταλίας το παλεύει όσο μπορεί σε αντίθεση με άλλες ομάδες. Ο Γιάσμιν Ρέπεσα έχει... ταβάνι ως προπονητής, αλλά κατάφερε να πείσει τους παίκτες του ότι πρέπει να παλέψουν κι αυτό κάνουν. Η αμυντική συμπεριφορά του κλαμπ ανάμεσα στις χειρότερες –αν όχι η χειρότερη- της διοργάνωσης, είναι απορίας άξιο τι θέλει να κάνει ο Κροάτης προπονητής. Συνολικά τίποτα σπουδαίο για μία ομάδα που δεν μπορεί να βρει με τίποτα την χαμένη αίγλη του παρελθόντος.
14. Ούνικς Καζάν (7-17)
Αυτές οι λεπτομέρειες... Η Ούνικς Καζάν μετά το διάστημα όπου έπαιξε χωρίς τον Κίνο Κολόμ κι έμοιαζε ομάδα... Eurocup κατάφερε να μαζευτεί ξανά και να βάλει δύσκολα στους αντιπάλους της. Η σταθερά μέτρια αμυντική της απόδοση είναι εκείνη που της κόστισε διότι δεν έχει την ποιότητα –και άλλους εκτελεστείς δίπλα στον Λάνγκφορντ- για να κάνει outscore τους αντιπάλους της. Ο Πασούτιν δεν κατάλαβε ποτέ ότι έπρεπε να βασιστεί στην άμυνα κι έχει φτάσει τις επτά σερί ήττες, χωρίς να έχει παίξει τόσο άσχημα.
15. Μπαρτσελόνα (9-15)
Αντί να φορτσάρει μήπως πραγματοποιούσε το θαύμα, η Μπαρτσελόνα στο κρισιμότερο σημείο της κανονικής περιόδου κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Η απόκτηση του Μάνφορντ στην περιφέρεια δεν πρόσφερε τίποτα σε καμία πλευρά του παρκέ, ενώ η νίκη στην έδρα της Αρμάνι Μιλάνο αποτέλεσε απλώς ένα ευχάριστο διάλειμμα. Η σκληρή πραγματικότητα εμφανίστηκε στις εντός έδρας ήττες από Γαλατάσαραϊ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει ένα ρόστερ που δεν του ταιριάζει καθόλου. Μεγάλοι σε ηλικία παίκτες «βαριά» πόδια κι αμφίβολη ικανότητα από μακριά.
16. Μακάμπι Τελ Αβίβ (8-16)
Προκαλεί θλίψη η εικόνα μίας τόσο ιστορικής ομάδας όπως η Μακάμπι να διασύρεται παρουσιάζοντας ένα απαράδεκτο αγωνιστικό πρόσωπο. Μετά τα εσωτερικά προβλήματα και τις αλλαγές προπονητών ήρθαν οι τραυματισμοί. Τελευταίο θύμα ο Άντριου Γκάουντλοκ ο οποίος θα μείνει εκτός δράσης για 5-6 εβδομάδες. Η μόνη λύση για τους Ισραηλινούς είναι να «γκρεμίσουν» και να «χτίσουν» χωρίς να στηριχτούν αποκλειστικά σε ακριβούς αθλητές.
