Υποστολή σημαίας στην Εθνική Ελλάδας Γυναικών. Η Εβίνα Μάλτση, στα 40 της, αποφάσισε να αποσυρθεί από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ύστερα από 214 συμμετοχές και 3.215 πόντους.
Η διεθνής γκαρντ ανακοίνωσε πως δεν θα φορέσει ξανά τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος, ωστόσο δήλωσε έτοιμη να υπηρετήσει -όποτε της ζητηθεί στο μέλλον- τη «γαλανόλευκη». «Να αγαπάτε και να προστατεύετε την Εθνική», το μήνυμά της.
Η ανακοίνωση της ΕΟΚ: «Μία από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες αθλήτριες αποφάσισε να πει το "αντίο" της στην Εθνική Ομάδα. Η Εβίνα Μάλτση μετά από 214 συμμετοχές και 3.215 πόντους με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, έχοντας κερδίσει το σεβασμό όλης της μπασκετικής κοινότητας εντός και εκτός συνόρων, αποφάσισε να κρεμάσει τη γαλανόλευκη, δηλώνοντας έτοιμη να την υπηρετήσει όποτε της ζητηθεί στο μέλλον. Το "αντίο" της αποκαλύπτει όλη την αγάπη της για την Εθνική Γυναικών κάνοντας τον δικό της απολογισμό, απευθυνόμενη ταυτόχρονα και στις αθλήτριες που θα πάρουν τη σκυτάλη και θα γράψουν τη δική τους διαδρομή στα παρκέ.
«Μία από τις δυσκολότερες αποφάσεις της ζωής μου πήρα προ ολίγων ημερών και ήρθε η ώρα να την ανακοινώσω. Το "αντίο" μου στην Εθνική Ομάδα! Είναι πολύ δύσκολο και σκληρό να αποχωρίζεσαι κάτι που αγαπάς και έχεις δεθεί τόσο πολύ μαζί του. Η Εθνική ομάδα ήταν για μένα όλα αυτά τα χρόνια το απόλυτο κίνητρο. Ο λόγος για όλο το μπασκετικό μου ταξίδι. Η ομάδα της καρδιάς μου και πολλές φορές η διέξοδός μου. Η ομάδα που αγάπησα όσο καμία άλλη. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το συναίσθημα του να αγωνίζεσαι εκπροσωπώντας την χώρα σου και να ακούς τον εθνικό μας ύμνο σε όλα τα γήπεδα ανά τον κόσμο πριν την έναρξη κάθε αγώνα. Υπέρτατη τιμή και υπερηφάνεια να φοράς το εθνόσημο. Να παίζεις για το όνομα που γράφει μπροστά η φανέλα "ΕΛΛΑΣ" και να σηκώνεις ψηλά την γαλανόλευκη μετά από κάθε επιτυχία.
Οι χαρές πολλές, οι λύπες περισσότερες, αλλά όλες στιγμές μοναδικές και ανεπανάληπτες που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και την καρδιά μου. Για περισσότερα από 20 χρόνια υπηρέτησα και ήμουν ταγμένη σε αυτήν την ομάδα: Στην ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ! Αισθάνομαι τυχερή και ευγνώμων που είχα την τιμή να συμμετέχω στις σπουδαιότερες επιτυχίες της ιστορίας της σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Θέλω να ευχαριστήσω ολόψυχα τον Πρόεδρο της ΕΟΚ, την διοίκηση της, τους προπονητές, βοηθούς, γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, φροντιστές, όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως τις συμπαίκτριες μου. Όλα όσα ζήσαμε εντός και εκτός παρκέ θα μας συνδέουν για πάντα. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για τη συμπαράσταση και την αγάπη που μας έδειξε στις καλές και τις κακές στιγμές μας. Στην ζωή όλα είναι κύκλοι και οι κύκλοι πρέπει να κλείνουν. Όχι απαραίτητα για να τελειώνει κάτι, αλλά για να μπορέσει να συνεχιστεί ή να ανοίξουν άλλοι κύκλοι καινούριοι.
Κλείνοντας λοιπόν τον κύκλο μου ως παίκτρια της Εθνικής Ομάδας παραδίδω την σκυτάλη -την οποία κι εγώ παρέλαβα πριν 20 και κάτι χρόνια- στις νέες γενιές για να γράψουν τη δική τους ιστορία και τους εύχομαι καλή συνέχεια και καλές επιτυχίες. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος, αλλά θα αξίζει κάθε βήμα. Να την αγαπάτε και να την προστατεύετε αυτήν την ΟΜΑΔΑ, είναι η περηφάνια μας και η εθνική μας κληρονομιά! Σαν πιστός "στρατιώτης" θα είμαι πάντα στην διάθεση της Εθνικής Ομάδας και στις νέες γενιές που ακολουθούν. Εβίνα Μάλτση».
Βιογραφικό: Είναι από τις περιπτώσεις που τα επιτεύγματα που μεταφράζονται σε διακρίσεις ατομικές και ομαδικές και σε αριθμούς δεν αντικατοπτρίζουν πλήρως όσα έχει κάνει η Εβίνα Μάλτση με τη φανέλα της Εθνικής Ομάδας. Γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1978 στην αγαπημένη της Γουμένισσα του Κιλκίς. Το μπάσκετ μπήκε στη ζωή της πολύ γρήγορα, μόλις στα 12 της χρόνια μέσω του ΑΟΚ Γουμένισσας, για να ακολουθήσει μια αλυσίδα με τους κρίκους να γράφουν Μέγας Αλέξανδρος, ΜΕΝΤ, Παναθηναϊκός, Θέλτα Βίγο, Σαραγόσα, Μπουρζ, Κονέκτικατ Σαν, Θιουδάδ Ρος Κασάρες, USK Πράγας, Πολκοβίτσε, Καϊσερί, Χόμεντ Αντάκια Μπελεντίγε, Άδανα Σπορ, Ολυμπιακός και ΖΤΕ ΝΚΚ.
Κατάκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας το 2000 με τον Παναθηναϊκό και πανηγύρισε το νταμπλ και με τη φανέλα του Ολυμπιακού το 2017 και το 2018. Οι τίτλοι στο εξωτερικό ουκ ολίγοι: Κυπελλούχος Γαλλίας (2007), Πρωταθλήτρια και Κυπελλούχος Ισπανίας (2008), Πρωταθλήτρια Τσεχίας (2009, 2011), Κυπελλούχος Τσεχίας (2010, 2011), SuperCup Ισπανίας (2007). Από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας της η παρουσία της στο WNBA με την ομάδα Κονέκτικατ Σαν. Σε 26 αγώνες είχε μέσο όρο 5,7 πόντους, 2,6 ριμπάουντ και 1,5 ασίστ κάνοντας την καλύτερή της εμφάνιση απέναντι στις Λος Άντζελες Σπαρκς (7/7/2005) με 23 πόντους με 5/5 τρίποντα. Για την ίδια το σημαντικότερο ήταν πάντα η Εθνική Ομάδα.
https://www.youtube.com/watch?v=tRyQy6dSVXU&t=11s
Το 2009 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης, κάτι πολύ σπάνιο, αν αναλογιστεί κανείς πως η Εθνική Γυναικών τερμάτισε στην πέμπτη θέση, ενώ ήταν ακόμη πρώτη σκόρερ και πρώτη στα κλεψίματα! Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα ήταν δεύτερη σκόρερ της διοργάνωσης με 20.9 πόντους ανά αγώνα και πέμπτη ριμπάουντερ με 8 μ.ό. και στο Παγκόσμιο του 2010, τρίτη σκόρερ. Έχει πάρει μέρος στα Ευρωμπάσκετ 2005, 2007, 2009, 2011, 2017 και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα 2010 και 2018. Ήταν στην καλύτερη πεντάδα στα Ευρωμπάσκετ του 2009 και του 2017.
Η πρώτη της εμφάνιση με την Εθνική Γυναικών έγινε στις 25 Απριλίου 1998 σε ένα φιλικό με τη Ρουμανία με την Ελλάδα να επικρατεί 73-55. Η συνέχεια γράφτηκε το 1999 με μια σειρά φιλικών και τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2001. Το δικό της παραμύθι, η δική της σχέση αγάπης είχε αρχίσει και θα συνεχιζόταν για 21 ακόμη χρόνια! Μια σχέση που σφραγίστηκε από στιγμές λύπης, αλλά και από τους πανηγυρισμούς με την ελληνική σημαία πάντα στα χέρια της!».
