Η (απαραίτητη) νίκη του Ολυμπιακού επί της Μακάμπι ήρθε με μπάσκετ που ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία των Ισραηλινών, ή αν θέλετε Οι Ερυθρόλευκοι επικράτησαν με συνταγή αλλά Τελ Αβίβ καθώς ο Ντέηβιντ Μπλάτ είχε το πλάνο που εφάρμοζε χρόνια στους Ισραηλινούς και όχι μόνο. Σαν να μην πέρασε μια μέρα δηλαδή, από τότε που έχει αφήσει πίσω του την ομάδα του λαού πριν από μια τετραετία και μετά το θρίαμβο στο φάιναλ φορ του Μιλάνου.
Πίεση στην πρώτη μπαλιά, γρήγορο κλέψιμο ή ριμπάουντ και άμεσα αιφνιδιασμός είναι η αγαπημένη συνταγή του κόουτς. Τα 13 λάθη της ελληνικής ομάδας φαντάζουν αρκετά, αλλά η ατάκα του Γιώργου Πρίντεζη στο φινάλε δείχνει τη φιλοσοφία της νέας εποχής.
"Δεν έχουν να κάνουν με την έλλειψη χημείας τα λάθη μας, αλλά με το γεγονός ότι προσπαθούμε από την αρχή της χρονιάς να παίξουμε πολύ γρήγορα και εκεί έρχονται και τα λάθη" είπε ο διεθνής φόργουορντ και είναι αλήθεια ότι παρά αυτό το 13άρι που κανείς προπονητής δεν θέλει, ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε στο ελάχιστο να χάσει αυτό το παιχνίδι, που είχε μια εικόνα ότι και τρεις μέρες να έπαιζαν πάλι οι Πειραιώτες θα χαμογελούσαν στο τέλος.
Σαφώς η απουσία του (μπασκετικού) παιδιού του Ντέηβιντ Μπλάτ ήταν σημαντική. Ο Σκότι Ουίλμπεκιν και ενώ η υπόλοιπη αποστολή της Μακάμπι είχε σχεδόν επιβιβαστεί στο πούλμαν, περίμενε υπομονετικά τον μέντορά του με τον οποίο είχαν οδηγήσει τη Νταρουσάφακα μέχρι την κατάκτηση του Eurocup πέρυσι, για να τον χαιρετήσει.
Ο κόουτς του Ολυμπιακού χάρηκε πολύ που τον είδε, αλλά είχε...χαρεί ακόμα περισσότερο όταν δεν τον είδε στο παρκέ του ΣΕΦ με την προχθεσινή πληροφορία των Ισραηλινών να αποδεικνύεται ότι ήταν αληθινή (ότι δεν παίζει ο παίκτης λόγω τραυματισμού) και όχι προπέτασμα καπνού.
Πέραν τούτου όμως, οι Πειραιώτες έμειναν πιστοί στο πλάνο και οι ευχάριστες εκπλήξεις (πέρα από την καθολική ομαδικότητα και τους πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων) ήταν βασικά δύο.
Η σταθερή αγωνιστική άνοδος των Αξελ Τουπάν και Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκός. Πρόκειται για τους δύο (νέους) ξένους που δείχνουν να έχουν τον καλύτερο βαθμό προσαρμογής μέχρι στιγμής, την ώρα που για παράδειγμα ο Ζακ ΛεΝτέι (που δεν ήταν κακός κάθε άλλο) ψάχνει να βρει τα πατήματά του και κυρίως το που πρέπει να είναι, στη σωστή θέση την κατάλληλη στιγμή σε άμυνα αλλά και επίθεση. Το ίδιο και με τον Γιάνις Τίμα.
Ο Ουίλιαμς-Γκός έχει το δύσκολο ρόλο να καλύπτει (ή να συμπληρώνει) το φυσικό ηγέτη της ομάδας τον Βασίλη Σπανούλη και χθες το έκανε ιδανικά, σε αντίθεση με μια εβδομάδα πριν κόντρα στην Αρμάνι που απλά έκανε να...φανεί περισσότερο η κακή εμφάνιση του αρχηγού. Τώρα όσο χρειαζόταν να βρει τα πρώτα πατήματα ο Kill Bill ο Αμερικανός ήταν λίρα εκατό (κορυφαίος στο δύσκολο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου και κυρίως του πρώτου δεκαλέπτου όπου οι Πειραιώτες είχαν μπλοκαριστεί από τους φιλοξενούμενους) ενώ στη συνέχεια αποδείχθηκε το ιδανικό συμπλήρωμα δίνοντας και την ευκαιρία στον V-Span να πάρει και πιο άνετα τις επιθετικές πρωτοβουλίες.
Ο Αξελ Τουπάν όχι μόνο έδωσε πολλές λύσεις στην άμυνα, αλλά επιβεβαίωσε ότι το νικητήριο-τρίποντο στη Χαλκίδα κόντρα στην Κύμη, μόνο σύμπτωση δεν ήταν. Με 4/5 τρίποντα έδειξε ότι μπορεί ο Μπλάτ να βασιστεί - και σε αυτόν - πάνω του ως μια αξιόπιστη επιθετική λύση που δεν θα αγνοήσει ο αντίπαλος και είναι βασικό που έχει ξαναδιαβεί αγωνιστικά αυτά τα μονοπάτια της Ευρωλίγκας, που του είναι γνώριμα.
Η δεύτερη ευχάριστη νότα της βραδιάς, που όμως δεν είναι πια έκπληξη, ήταν η εμφάνιση του Σάσα Βεζένκοφ που ήταν με διαφορά ο αθόρυβος mvp της ομάδας του (7 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 2 ασίστ) και δείχνει πως από την πρώτη στιγμή είδε πολύ σοβαρά την υπόθεση Ολυμπιακός ως μια από τις τελευταίες ευκαιρίες του να ανεβάσει και πάλι επίπεδο την καριέρα του που είχε "βαλτώσει" στη Βαρκελώνη σε ένα απαγορευτικό (μπασκετικά) για αυτόν περιβάλλον που δεν του έδινε το κίνητρο για το κάτι παραπάνω.
Σπανούλης και Πρίντεζης θύμισαν και πάλι ότι αποτελούν μια από τις διαχρονικές και κορυφαίες σταθερές αυτής της ομάδας, αλλά το βασικό ήταν ότι είχαν συμπαραστάτες, η δουλειά έγινε πιο ξεκούραστα καθώς ήταν ομαδική και έτσι ήρθε η νίκη που ήταν μονόδρομος πριν το ταξίδι στις έδρες της...σκύλας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και της χάρυβδης (Παναθηναϊκός).
