Εδώ και κάμποσο καιρό ο Μίλος Τεόντοσιτς βρίσκεται με το ένα πόδι στο ΝΒΑ και με το άλλο έξω από αυτό. Αν και πέρυσι, στη παρθενική του σεζόν, τα πήγε πολύ καλά, παίζοντας 25 λεπτά ανά αγώνα, σκοράροντας 9,5 πόντους και μοιράζοντας 4,5 ασίστ, φέτος ο Ντοκ Ρίβερς δεν του δείχνει την ίδια εμπιστοσύνη. Έχει παίξει σε μόλις 15 απο τους 48 αγώνες των Κλίπερς, με μέση συμμετοχή 10 λεπτά ανά αγώνα και 3,2 πόντους και 2,1 ασίστ κατά μέσο όρο.
Ο ίδιος δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος από τον δραματικά μειωμένο ρόλο του στην ομάδα κι έχει ζητήσει να φύγει, οι Κλίπερς το σκέφτονται και στη μεταγραφική περίοδο του Φεβρουαρίου είναι πολύ πιθανό να τον αφήσουν, ακόμα και ελεύθερο. Τουλάχιστον αυτό αναφέρουν δημοσιεύματα στις ΗΠΑ.
Ο Μίλος Τεόντοσιτς δεν είναι ο πρώτος αστέρας της Ευρωλίγκας, που δοκίμασε να αγωνιστεί στο ΝΒΑ και δεν τα κατάφερε το ίδιο καλά όσο στην Ευρώπη. Με αφορμή την περίπτωσή του, το basketa.gr έψαξε και βρήκε ποιοι άλλοι κορυφαίοι παίκτες της Ευρωλίγκας πέρασαν την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά δεν έπιασαν και μετά από μάξιμουμ δύο χρόνια επέστρεψαν. Διότι δεν είναι όλοι Ντόντσιτς, όπως μπορείτε να καταλάβετε.
ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΓΙΑΣΙΚΕΒΙΤΣΙΟΥΣ
Αφού κατέκτησε τρεις φορές την Ευρωλίγκα (δύο με τη Μακάμπι και μία με την Μπαρτσελόνα), αφού είχε κερδίσει και το χρυσό μετάλλιο με την εθνική Λιθουανίας στο Ευρωμπάσκετ του 2ο03 κι αφού είχε ήδη εξελιχθεί σε έναν από τους κορυφαίους Ευρωπαίους παίκτες, αποφάσισε να πάει στο ΝΒΑ για να κάνει κι εκεί τα ίδια. Πόνταρε στο ότι είχε φοιτήσει στο πανεπιστήμιο του Μέριλαντ και είχε εξοικειωθεί στην αμερικανική κουλτούρα, αλλά... την πάτησε. Υπέγραψε το καλοκαίρι του 2005 με τους Πέισερς και την πρώτη σεζόν δεν τα πήγε άσχημα, παίζοντας 21 λεπτά σε καθέναν από τους 75 αγώνες που αγωνίστηκε, έχοντας 7,3 πόντους και 3 ασίστ.
Όμως την επόμενη χρονιά, παρόλο που οι αριθμοί του έμειναν σταθεροί, οι Πέισερς τον έδωσαν στα μισά της σεζόν στους Ουόριορς, όπου δεν κατάφερε να βρει θέση στο ροτέισον, έχοντας 4,3 πόντους και 2,3 ασίστ σε 12 λεπτά μέσης συμμετοχής. Απογοητεύτηκε, μάζεψε τα μπογαλάκια του, αποδέχθηκε την πρόταση του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι του 2007 και επέστρεψε στην Ευρώπη για να συνεχίσει την... άρση κουπών.
ΧΟΥΑΝ ΚΑΡΛΟΣ ΝΑΒΑΡΟ
Το καλοκαίρι του 2007 ήταν ήδη ένας μεγάλος Ευρωπαίος παίκτης. Είχε κερδίσει την Ευρωλίγκα με την Μπαρτσελόνα το 2003, είχε αναδειχθεί πρωταθλητής κόσμου με την εθνική Ισπανίας το 2006 και περνούσε καλά στη Βαρκελώνη, ωστόσο αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ, όταν οι Ουάσιγκτον Ουίζαρντς, που τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 4ο του ντραφτ του 2003, έδωσαν τα δικαιώματά του στους Μέμφις Γκρίζλις. Εκεί ο Ναβάρο θα έπαιζε μαζί με το φιλαράκι του, Πάου Γκασόλ, κάτι που τον ενθουσίασε.
Δεν τα πήγε καθόλου άσχημα τη σεζόν 2007-08. Σκόραρε κατά μέσο όρο 10,9 πόντους, ήταν από τους πιο εύστοχους παίκτες της ομάδας στα τρίποντα και συμπεριλήφθηκε στη δεύτερη All Rookie team του ΝΒΑ εκείνη τη χρονιά. Όμως η εμπειρία δεν του άρεσε. Και αποφάσισε να επιστρέψει στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα, όπου έμεινε μέχρι το περασμένο καλοκαίρι.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ
Αυτός πήγε στο ΝΒΑ πριν γίνει όνομα στην Ευρώπη. Προερχόταν από μια καλή σεζόν με τον Παναθηναϊκό, την παρθενική του στην Ευρωλίγκα (2005-06), και τις εξαιρετικές εμφανίσεις του με την Εθνική ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, που έπεισαν τους Ρόκετς ότι καλά είχαν κάνει που απέκτησαν τα δικαιώματά του από τους Ντάλας Μάβερικς (τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 50 του ντραφτ του 2004) και τον κάλεσαν το καλοκαίρι του 2006 για να ενταχθεί στο ρόστερ τους. Μάλιστα πλήρωσαν και 400 χιλιάρικα στον Παναθηναϊκό για να τον αφήσει.
Όμως ο Σπανούλης έπεσε πάνω στον κόουτς Τζεφ Βαν Γκάντι, που δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα τους ρούκι, κι από την πρώτη στιγμή είχε πολλά προβλήματα μαζί του. Δεν κατάφερε να κερδίσει τη εμπιστοσύνη του, έπαιξε ελάχιστα τη σεζόν 2006-07 (31 παχνίδια με 9 λεπτά μέση συμμετοχή και 2,7 πόντους) και από κάποια στιγμή και μετά άρχισε να στήνει γέφυρες ξανά με τον Παναθηναϊκό για να τον φέρει πίσω στην Ελλάδα. Το πρόβλημα ήταν το διετές συμβόλαιό του με τους Ρόκετς, που ήταν εγγυημένο. Τελικά η ομάδα του Χιούστον τον έδωσε στους Σπερς το καλοκαίρι του 2007 κι εκείνοι με τη σειρά τους τον αποδέσμευσαν, σεβόμενοι τη επιθυμία του να γυρίσει στην Ευρώπη και παρά το ότι ο Γκρεγκ Πόποβιτς ήθελε να του δώσει θέση στο ρόστερ. Ο Σπανούλης επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, κέρδισε την πρώτη Ευρωλίγκα του και το καλοκαίρι του 2010 απογείωσε την καριέρα του μετά τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΣΗΣ
Σε ηλικία 20 ετών οι Γκρίζλις τον επέλεξαν στο νούμερο 48 του ντραφτ το καλοκαίρι του 2001 κι εκείνος αποφάσισε να δοκιμάσει άμεσα την τύχη του στο ΝΒΑ. Έπαιζε στον Παναθηναϊκό και ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 2000, οπότε είπε να πάρει το ρίσκο, το οποίο όμως δεν του βγήκε. Στο Μέμφις πήρε ελάχιστες ευκαιρίες, έπαιξε σε μόλις 28 παιχνίδια της σεζόν 2001-02 με μέση συμμετοχή 11 λεπτά και σκοράροντας 3,9 πόντους. Γρήγορα κατάλαβε πως το ΝΒΑ δεν ήταν γι΄αυτόν και επέστρεψε στην Ευρώπη, όπου έκανε μια σπουδαία καριέρα κερδίζοντας άλλες δύο Ευρωλίγκες και εξελισσόμενος σε έναν από τους κορυφαίους πάουερ φόργουορντ του καιρού του.
ΝΙΚ ΚΑΛΑΘΗΣ
Αν και αμερικανοθρεμμένος και παρόλο που σπούδασε στο φημισμένο πανεπιστήμιο της Φλόριντα, έφτιαξε το όνομά του στην Ευρώπη. Στη δεύτερή του χρονιά στον Παναθηναϊκό κέρδισε την Ευρωλίγκα (2011), ενώ έκανε και μια πολύ καλή σεζόν στην Κουμπάν, με την οποία κέρδισε το Eurocup (2013), οπότε αποφάσισε το καλοκαίρι του 2013 να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ. Οι Ντάλας Μάβερικς, που είχαν τα δικαιώματά του, τα έδωσαν στους Γκρίζλις κι αυτοί του έδωσαν ένα διετές συμβόλαιο, το οποίο τίμησε ως το τέλος.
Όμως δεν κατάφερε να βρει βασικό ρόλο στην ομάδα, άλλωστε πίσω από τον Μάικ Κόνλεϊ κάτι τέτοιο δεν ήταν και πολύ εύκολο. Σε αυτά τα δύο χρόνια έπαιζε περίπου 15 λεπτά ανά αγώνα και είχε 4,5 πόντους και 2,5 ασίστ, αλλά και μία περιπέτεια με ντόπινγκ λόγω ενός φαρμάκου που είχε πάρει για την καταπολέμηση της φαλάκρας. Το ΝΒΑ τον τιμώρησε με αποκλεισμό από 20 αγώνες για χρήση απαγορευμένης ουσίας και τον... ξενέρωσε ακόμα περισσότερο, αφού έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος που έπαιζε λίγο. Έτσι, όταν έληξε το συμβόλαιό του με τους Γκρίζλις το καλοκαίρι του 2015, επέστρεψε στον Παναθηναϊκό για να γίνει ένας από τους κορυφαίους γκαρντ της Ευρωλίγκας. Και έμεινε σε αυτόν και το περασμένο καλοκαίρι, παρόλο που πέρασε από το μυαλό του η ιδέα να δοκιμάσει ξανά στο ΝΒΑ.
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Από το καλοκαίρι του 2013 οι Χιούστον Ρόκετς είχαν τα δικαιώματά του στο ΝΒΑ, τα οποία τους τα είχαν παραχωρήσει οι Μπλέιζερς, που νωρίτερα τα είχαν πάρει από τους Νικς, οι οποίοι τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 48 του ντραφτ του 2012. Όλο αυτό το διάστημα που τα δικαιώματά του... περιφέρονταν στο ΝΒΑ, ο Παπανικολάου κέρδιζε δύο φορές την Ευρωλίγκα με τον Ολυμπιακό, έπαιζε μια χρονιά στην Μπαρτσελόνα και εξελισσόταν σε έναν απο τους πιο ελπιδοφόρους φόργουορντ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έτσι, οι Ρόκετς τον κάλεσαν στο Χιούστον
Όμως εκεί τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενε. Την πρώτη σεζόν (2014-15) ταλαιπωρήθηκε πολύ από τραυματισμούς, έπαιξε σε 43 αγώνες με μέση συμμετοχή 18,5 λεπτά και 4,2 πόντους κατά μέσο όρο. Το καλοκαίρι του 2015 οι Ρόκετς τον έδωσαν στους Νάγκετς, που αφού τον "έκοψαν", μετά τον ξαναπήραν μόνο και μόνο για να παίξει 26 αγώνες με μικρή συμμετοχή και τον Γενάρη του 2016 να τον αποδεσμεύσουν πριν γίνει εγγυημένο το συμβόλαιό του. Ο Παπανικολάου γύρισε ξανά στον Ολυμπιακό και μετά από ένα μικρό μεταβατικό στάδιο έχει γίνει ο "Παπ" που όλοι ξέρουμε σήμερα.
NANTO NTE ΚΟΛΟ
Μέχρι το καλοκαίρι του 2012 ήταν ένας πολύ καλός και εξελίξιμος Ευρωπαίος γκαρντ, που είχε κερδίσει το Eurocup με τη Βαλένθια το 2010, αλλά δεν είχε γίνει ακόμα ο σούπερ σταρ που έγινε μετά. Οι Σπερς τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 53 του ντραφτ του 2009 και αποφάσισαν να του δώσουν ένα διετές συμβόλαιο, καθώς έχουν δημιουργήσει παράδοση στην αξιοποίηση Ευρωπαίων παικτών. Όμως ο Ντε Κολό δεν "έπιασε", παρόλο που είχε δίπλα του τον διάσημο συμπατριώτη του, Τόνι Πάρκερ.
Την πρώτη σεζόν (2012-13) έπαιξε σε 72 αγώνες κανονικής περιόδου και 5 των πλέι οφ έχοντας 3,8 πόντους σε 13 λεπτά συμμετοχής, όμως η επόμενη ήταν χειρότερη. Πηγαινοερχόταν μεταξύ ΝΒΑ και G-League, ώσπου τον Φλεβάρη του 2014 οι Σπερς τον έδωσαν στους Ράπτορς. Στο Τορόντο έπαιζε ακόμα λιγότερο κι έτσι το καλοκαίρι του 2014 ο Ντε Κολό αποφάσισε πως το ΝΒΑ δεν είναι γι' αυτόν και επέστρεψε στην Ευρώπη. Υπέγραψε στην ΤΣΣΚΑ και έγινε ένας από τους κορυφαίους γκαρντ στην Ευρώπη, κερδίζοντας μία Ευρωλίγκα (2016) και πολλές ακόμα διακρίσεις.
ΛΟΥΙΤΖΙ ΝΤΑΤΟΜΕ
Σε νεαρή ηλικία κέρδισε ένα πρωτάθλημα Ιταλίας με τη Σιένα, ωστόσο γνωστός έγινε την πενταετία που έπαιξε στη Ρόμα (2008-13). Το 2013, μάλιστα, αναδείχθηκε MVP του ιταλικού πρωταθλήματος, κάτι που οδήγησε τους Πίστονς, οι οποίοι τον παρακολουθούσαν, στην απόφαση να του δώσουν διετές συμβόλαιο και να του δώσουν τη δυνατότητα να παίξει στο ΝΒΑ.
Τη σεζόν 2013-14 έπαιξε σε 34 αγώνες με 2,4 πόντους κατά μέσο όρο, ενώ την επόμενη περνούσε τον καιρό του κυρίως στη G-League, μέχρι που οι Πίστονς τον έδωσαν στους Σέλτικς. Στη Βοστόνη έπαιξε λίγο περισσότερο σκοράροντας 5,2 πόντους κατά μέσο όρο, όμως συνειδητοποίησε γρήγορα πως δεν είχε μέλλον στο ΝΒΑ. Έτσι το καλοκαίρι του 2015 αποδέχθηκε την πρόταση της Φενερμπαχτσέ και δεν το μετάνιωσε, αφού και την Ευρωλίγκα κέρδισε (2017) και καταξιώθηκε ως ένας εξαιρετικός φόργουορντ.
