Αναμένοντας το NBA Draft και το πρώτο όνομα που θα ακουστεί στην λοταρία, το basketa.gr σας παρουσιάζει δέκα που έγραψαν ιστορία.
Ιούνιος. Μήνας των διακοπών, του σχεδιασμού αλλά και του… NBA Draft. Τα κολεγιόπαιδα (και μη) αναμένουν πως και πως την λοταρία προκειμένου να μάθουν το μέλλον τους και αν τελικά, θα καταφέρουν να ζήσουν το αμερικανικό όνειρο. Συνολικά, θα γίνουν 60 επιλογές αλλά ενδιαφέρον έχει μόνο μία, η πρώτη. Αυτός που θα ακούσει πρώτος το όνομα του θα πάρει αυτομάτως και την… ρετσινιά του next best thing και θα πρέπει αμέσως να αποδείξει πως δεν πρόκειται να γίνει ένας… Άντονι Μπένετ αλλά ένας Μάτζικ Τζόνσον. Ή ένας ΛεΜπρον Τζέιμς. Το basketa.gr σας παρουσιάζει ένα ξεχωριστό Top-10 με παίκτες που όχι μόνο επιλέχθηκαν στο No1 του Draft αλλά μετέπειτα, έγιναν και “θρύλοι” του ΝΒΑ.
10. Έλγκιν Μπέιλορ (Μινεάπολις Λέικερς)
Όταν ο Τζορτζ Μάικαν πήρε την απόφαση να κρεμάσει φανέλα και παπούτσια, οι Λέικερς (προ μετακόμισης στο Λος Άντζελες) αναζητούσαν τον επόμενο ηγέτης τους. Τον βρήκαν στο πρόσωπο του Έλγκιν Μπέιλορ. Τον επέλεξαν στο Νο1 του Draft του 1958 και τον είδαν να κατακτάει τον τίτλο του “rookie of the year” οδηγώντας τους παράλληλα στους τελικούς. Οι Σέλτικς έμοιαζαν ανίκητοι εκείνη την εποχή στερώντας στον απόφοιτο του Σιάτλ την ευκαιρία να φορέσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή. Αποσύρθηκε μετά από 13 χρόνια καριέρας, όλα με την φανέλα των “Λιμναίων” δίχως ποτέ του να φτάσει στην κορυφή. Ειρωνεία της τύχης, έναν χρόνο μετά την… σύνταξη του, οι Λέικερς κατέκτησαν το πρωτάθλημα!
9. Ντέιβιντ Ρόμπινσον (Σαν Αντόνιο Σπερς)
Ένας από τους κορυφαίους παίκτες, όχι μόνο των Σπερς αλλά ολόκληρου του ΝΒΑ. Επιλέχτηκε το 1987 στο No1 όμως το ντεμπούτο του στον “μαγικό κόσμο” άργησε κατά δύο χρόνια καθώς υπηρετούσε στο ναυτικό. Εξού και το παρατσούκλι “Ναύαρχος”! Δίχως να έχει αντίπαλο, το 1990 κατέκτησε τον τίτλο του “rookie of the year” παίζοντας παράλληλα και στο πρώτο του All Star Game (ακολούθησαν άλλα εννέα). Πολυτιμότερος παίκτης της λίγκας το 1995, μία φορά καλύτερος αμυντικός της (1992) και φυσικά, δύο φορές πρωταθλητής (1999 & 2003).
8. Άλεν Άιβερσον (Φιλαδέλφια Σίξερς)
Από το λύκειο κιόλας, φαινόταν πως θα γινοταν ένας… παικταράς. Φοιτητής έκανε μόλις δύο χρόνια καθώς θεωρούσε πως το ταλέντο του παρά είναι μπόλικο για το NCAA. Έτσι, το καλοκαίρι του 1996, δήλωσε “διαθέσιμος” για το Draft, μπήκε στην λοταρία και οι Σίξερς τον επέλεξαν στο Νο1. Τζακ ποτ! Αποτέλεσε τον κορυφαίο - κοντό - σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, δίχως όμως ποτέ του να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Ολοκλήρωσε την καριέρα του με ένα βραβείο “rookie of the year”, ένα MVP και 11 συμμετοχές σε All Star Game. Αν είχε μυαλό, θα μπορούσε να κάνει ακόμα μεγαλύτερη καριέρα.
7. Όσκαρ Ρόμπερτσον (Σινσινάτι Ρόιαλς)
Πριν τον Ράσελ Γουέστμπρουκ, υπήρχε ο απόφοιτος του Σινσινάτι! Οι Ρόιαλς της περιοχής (σήμερα λέγονται Σακραμέντο Κινγκς) τον είχαν επιλέξει στο Νο1 γιατί είδαν έναν χαρισματικό σκόρερ, κι όχι μόνο. Στα 14 χρόνια που έπαιξε στο ΝΒΑ κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (όταν πήγε στους Μπακς) όταν στην ιστορία έχει μείνει για άλλο κατόρθωμα. Για τα 41 triple-double που σημείωσε το 1962. Το φινάλε της σεζόν τον είχε βρει να έχει 30.8 πόντους, 12.5 ριμπάουντ και 11.4 ασίστ κατά μέσο όρο.
6. Τιμ Ντάνκαν (Σαν Αντόνιο Σπερς)
Γνωρίζοντας πως το τέλος του Ντέιβιντ Ρόμπινσον πλησιάζει, οι Σπερς αναζητούσαν τον αντικαταστάτη του. Ο Τιμ Ντάνκαν μπορεί να μην είχε την σωματοδομή του “Ναύαρχου” αλλά είχε σίγουρα το μυαλό του. Πως αλλιώς θα έβγαινε πέντε φορές πρωταθλητής (1999, 2003, 2005, 2007 & 2014), δύο φορές πολυτιμότερος παίκτης (2002 & 2003) και καλύτερος αθλητής των ΗΠΑ το 2003. Τερμάτισε την καριέρα του πέρυσι κι αφού πρώτα είχε σκοράρει 26.496 πόντους.
5. Χακίμ Ολάζουον (Χιούστον Ρόκετς)
Ο άνθρωπος που το 1984 επιλέχτηκε πάνω… από τον Μάικλ Τζόρνταν! Όχι ότι έκανε άσχημη καριέρα, του ναντίον μάλιστα αλλά ο “αέρινος” ήταν το κάτι άλλο. Όπως και να ‘χει, ο Αμερικανονηγιριανός σέντερ ήταν ένα… θαύμα της φύσης και αποτελούσε φόβητρο και στις δύο πλευρές του παρκέ. Για 16 χρόνια ήταν κάτοικος Χιούστον και με τις “ρουκέτες” πανηγύρισε δύο back-to-back πρωταθλήματα (1994 & 1995), ενώ το πρώτο του δαχτυλίδι, συνόδευε το βραβείο του MVP. Πήρε μέρος σε 12 All Star Game, έξι φορές αναδείχθηκε μέλος της καλύτερης πεντάδας και δύο, κορυφαίος αμυντικός της λίγκας (1993 & 1994). Είναι μέλος του Hall Fame και φυσικά, χρυσός Ολυμπιονίκης το 1996.
4. Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ (Μιλγουόκι Μπακς)
Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ με 38.387 πόντους. Αυτό και μόνο αρκεί για να καταλάβει κανείς το (αθλητικό) ποιόν του Νεοϋορκέζου φόργουορντ. Το 1969 επιλέχτηκε στο No1 από τους Μπακς και έναν χρόνο μετά, τους οδήγησε στο πρώτο (και μοναδικό) τους πρωτάθλημα. Ο ίδιος κατέκτησε έξι (τα υπόλοιπα πέντε με τους Λέικερς), όσα είναι και τα βραβεία του MVP. Έχει πάρει μέρος σε 19 All Star game και δέκα φορές ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας της λίγκας.
3. Σακίλ Ο’Νιλ (Ορλάντο Μάτζικ)
Για πολλούς, ο κορυφαίος ψηλός του ΝΒΑ. Από το κολέγιο ξεχώριζε σαν την μύγα μέσα στο γάλα και οι Μάτζικ έπιασαν τον πρώτο αριθμό του λαχείου το 1992. Δεν τους χάρισε ποτέ όμως, ένα πρωτάθλημα. Αντίθετα, ο ίδιος κατέκτησε τέσσερα, τρία ως παίκτης των Λέικερς (2000, 2001 & 2002) και ένα με τους Χιτ (2006). Με την έλευση του νέο millenium, πήρε σπίτι του τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του ΝΒΑ και τον έβαλε δίπλα σε αυτόν του “rookie of the year”.
2. ΛεΜπρον Τζέιμς (Κλίβελαντ Καβαλόερς)
Αυτοχαρακτηρίστηκε “Βασιλιάς” αλλά μέχρι να πάρει πρωτάθλημα, χρειάστηκε να περάσουν εννέα χρόνια από την επιλογή του στο Νο1 και μια μετακίνηση από τους Καβαλίερς στους Χιτ. Το 2012 και το 2013 έκανε το back-to-back με τους… τσουρουφλιστούς του Μαϊάμι για να πάρει το καλοκαίρι του 2014 των ομματιών για να γυρίσει πίσω στο Κλίβελαντ. Η επιστροφή του προκάλεσε ενθουσιασμό και έναν χρόνο πριν, ανάγκασε τους κατοίκους της πόλης να βγουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας. Πέρα από τρία δαχτυλίδια, ο Τζέιμς έχει ισάριθμα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, τέσσερα βραβεία MVP κι ένα του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου!
1. Μάτζικ Τζόνσον (Λος Άντζελες Λέικερς)
Το πραγματικό του όνομα είναι Έρβιν αλλά στην μνήμην όλων είναι χαραγμένο το “Magic”. Με αυτά που έκανε εντός παρκέ, μοιάζει πολύ λογικό το παρατσούκλι του. Ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που με μπόι 206 εκατοστών μπορούσε να μαρκάρει από playmaker μέχρι center και άμα ήθελε, πηδούσε και για τζάμπολ. Οι Λέικερς κέρδισαν το “Τζόκερ” με το να τον επιλέξουν στο Νο1 καθώς μαζί του κέρδισαν πέντε πρωταθλήματα (1980, 1982, 1985, 1987 & 1988). Το καλοκαίρι του 1991 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μπάσκετ καθώς είχε μολυνθεί από τον ιό HIV. Η δημόσια ανακοίνωση του προκάλεσε σοκ που ξεχάστηκε όταν επέστρεψε στην δράση έναν χρόνο αργότερα.
