14.6 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Πρωταθλητής από κοιλιά (pics+vids)

Ολυμπιακοί αγώνες ή εγκυμοσύνη; Αυτή ήταν η απόφαση που κλήθηκε να πάρει το 1975 η Ρίτα, μία από τις καλύτερες αθλήτριες χάντμπολ της Σοβιετικής Ένωσης. Ουσιαστικά δεν υπήρξε καν δίλημμα και κάπως έτσι ήρθε στην ζωή ο μικρός Σαρούνας στις 5 Μαρτίου του 1976. Aυτή ήταν η πρώτη του νίκη, από τις πολλές που ακολούθησαν!

To Basketa.gr επιχειρεί μια αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής και της καριέρας του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. 

Τα πρώτα βήματα

Ο Σάρας ήταν εκ φύσεως υπερκινητικό παιδί και ξεκίνησε το μπάσκετ σε ηλικία 6 ετών. Tα πρώτα χρόνια, ο Σάρας συνήθιζε να τεμπελιάζει στην προπόνηση. Oνειρευόταν μια μέρα να φορέσει τη φανέλα της ομάδας που υποστήριζε, της Ζαλγκίρις Κάουνας, αλλά δε χρειαζόταν να προσπαθήσει πολύ για να είναι καλός στην ομάδα του. 

Πρότυπό του υπήρξε φυσικά ο Άρβιντας Σαμπόνις και ο πιο δύσκολος αντίπαλος, ο Ντράζεν Πέτροβιτς. Και οι δύο για την ικανότητά τους να πασάρουν εξαιρετικά, αρετή που ο Σαράς κατάλαβε από πολύ μικρός ότι θέλει να τελειοποιήσει και τελικά το έκανε. 

Γεννήθηκε Σοβιετικός, μεγάλωσε Λιθουανός

Όταν η Λιθουανία έγινε ανεξάρτητο κράτος, ο Σάρας ήταν 14 ετών. Τότε δεν κατάλαβαινε και πολλά. Μεγαλώνοντας αυτό άλλαξε, αφού απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον στην μελέτη της ιστορίας και της πολιτικής. 

Κουάριβιλ

Ο Σαρούνας άφησε για λίγο το όνειρο της Ζαλγκίρις και έφυγε για να σπουδάσει και παίξει μπάσκετ στην Αμερική. Πιο συγκεκριμένα στο Λύκειο Σολάνκο, στην πόλη Κουάριβιλ της Πενσυλβάνια.

Εκεί θα τον φιλοξενούσε μια οικογένεια συνταξιούχων, αλλά τελικά-για καλή του τύχη-κατέληξε στην οικογένεια Χάρολντ. Ο Γκάρι, η Ντέμπι και τα τρία τους παιδιά,αποτελούν μέχρι και σήμερα τη δεύτερη οικογένειά του. Μάλιστα, τους επισκέπτεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι. 

Ο Σάρας κέρδισε με το Λύκειο του Σολάνκο τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, το Lancaster League. Όταν τελείωσε η χρονιά, ο Σαρούνας έπρεπε να περάσει τις εξετάσεις SAT για να μπορέσει να μπει στο κολλέγιο. Ο γραπτός λόγος στα αγγλικά δεν ήταν το φόρτε του, γεγονός που τον ανησυχούσε. Το σκορ που έπρεπε να συγκεντρώσει για να περάσει τις εξετάσεις ήταν τουλάχιστον 700 βαθμοί και ως δια μαγείας ο Σάρας συγκέντρωσε ακριβώς 700!

Το αμερικανικό όνειρο

Το Κολλέγιο των ονείρων του Σάρας ήταν το Σίρακιουζ, όμως τελικά κατέληξε στο Μέριλαντ, στο οποίο θήτευσε το διάστημα 1994-1998.

Στις 120 συμμετοχές που κατέγραψε συνολικά, σημείωσε κατά μέσο όρο 7.7 πόντους, 1.8 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ, αφού τα δύο πρώτα χρόνια είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής.

Κάπου εκεί ο Γιασικεβίτσιους συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν φτιαγμένος για το ΝΒΑ, ούτε από πλευράς σωματοδομής, αλλά ούτε και από πλευράς νοοτροπίας.

Προς το τέλος της θητείας του εκεί, ο Σάρας έμαθε ότι το δωμάτιο στο οποίο κοιμόταν, το 1103 Β, ήταν αυτό στο οποίο είχε αφήσει την τελευταία του πνοή, στις 19 Ιουνίου του 1986, ο Λεν Μπάιας, δύο μέρες αφότου είχε γίνει draft από τους τότε πρωταθλητές Μπόστον Σέλτικς. 

Eπαγγελματίας (1998-99)

Με τα πολλά ο Σάρας επέστρεψε στην πατρίδα, όπου βρήκε το πρώτου επαγγελματικό συμβόλιο στη Λιέτβους Ρίτας, μαζί με τους Ρίμας Κουρτινάιτις και Ραμούνας Σισκάουσκας. Eκείνη τη σεζόν ο Σάρας άλλαξε νοοτροπία και άρχισε να δίνει το 100% στην προπόνηση. ΗΡίτας τερμάτησε δεύτερη, πίσω από την Ζαλγκίρις Κάουνας, η οποία μόλις είχε κατακτήσει και την Euroleague.

Euroleague (1999-2000)

Το καλοκαίρι ο Σάρας βρέθηκε ανάμεσα στην Ολίμπια Λιουμπιάνας και τη Φενέρμπαχτσε, η οποία του προσέφερε πιο πλούσιο συμβόλαιο. Ωστόσο, ο στόχος του Σάρας ήταν να βρεθεί στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση και η Ολίμπια, του Σμάγκο Σάγκατιν, του εξασφάλιζε μια θέση εκεί. Στη Σλοβενία, ο Σάρας έμαθε την αξία της ανάλυσης των αγώνων μέσα από βίντεο.

Οι εμφανίσεις του με τη Λουμπιάνα έφεραν στο τραπέζι μια πρόταση από τη Μπαρτσελόνα για 1+2 χρόνια και απολαβές 800.000 δολαρίων τον χρόνο. Η Σάρας δεν το σκέφτηκε στιγμή και έγινε παίκτης των «Μπλαουγκράνα» και του Αϊτό Γκαρσία Ρενέσες.

Βαρκελώνη (2000-03)

Στη Βαρκελώνη έμεινε όντως για τρία χρόνια. Μετά την πρώτη σεζόν, ο Σάρας αγόρασε το πρώτο σπίτι της ζωής του, στην αγαπημένη του-μέχρι και σήμερα- πόλη.

Kαι εκεί πανηγύρισε την πρώτη του Euroleague το 2003, με τον Σβέτισλαβ Πέσιτς στον πάγκο και νέο παρτενέρ τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα.

Ισραήλ (2003-05)

Ακολούθησαν δύο χρόνια στην Μακάμπι Τελ Αβίβ των Πίνι Γκέρσον και Ντέιβιντ Μπλατ και το back to back στην Euroleague, μέσα στο «Γιαντ Ελιάου». Η θητεία στην «ομάδα του λαού» ολοκληρώθηκε με την τρίτη κατά σειρά Euroleague για τον Σάρας, αυτή τη φορά μέσα στη Μόσχα, με αντίπαλο τη Βιτόρια. 

ΝΒΑ (2005-07)

Ο Σάρας έμεινε ελέυθερος το καλοκαίρι του 2005 και όντας στο πικ της καριέρας του, αποφάσισε να ταξιδέψει και πάλι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το έντονο φλερτ του Λάρι Μπερντ (διοικητικό στέλεχος στην Ιντιάνα τότε), απέδωσε καρπούς και ο Σάρας έγινε παίκτης των Πέισερς.

Mετά από μία μέτρια πρώτη χρονιά, χωρίς ιδιαίτερο ρόλο στην ομάδα, ο Σαρούνας μαζί άλλους τρεις παίκτες έγινε trade και βρέθηκε στους Γκόλντεν Στείτ Ουόριορς.  Ούτε εκεί κατάφερε να βρει τον χρόνο συμμετοχής που επιθυμούσε και άξιζε. 

Κόκκινο πανί

Στο πλαίσιο προετοιμασίας για το Ευρωμπάσκετ του 2007 στην Ισπανία, η Εθνική Λιθουανίας ήρθε στην Αθήνα για το τουρνουά Ακρόπολης. Οι φήμες που ήθελαν τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να επιστρέφει στην Ευρώπη για λογαριασμό του Ολυμπιακού οργίαζαν εκείνο το διάστημα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στη χώρα μας επίσης. 

Κατά την άφιξη της αποστολής στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ένας πιτσιρικάς προσέγγισε τον Γιασικεβίτσιους και του πέρασε ένα κασκόλ του Ολυμπιακού στο λαιμό. 

Ο Σάρας, εμφανώς ενοχλημένος, και έχοντας πάντα στο μυαλό του την προοπτική για μια αληθινή ευκαιρία στο ΝΒΑ, πέταξε αμέσως το κασκόλ κάτω και συνέχισε την πορεία του. 

Όπως εξηγεί ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του «Μόνο η νίκη δεν αρκεί», δεν ήθελε και τόσο να δουλέψει ξανά με τον Πίνι Γκέρσον, που βρισκόταν στον πάγκο των «ερυθρολεύκων», ούτε να πάει σε μία ομάδα που τότε ουσιαστικά χτιζόταν. 

Παναθηναϊκός (2007-10)

Η παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν καταλυτική για την απόφαση του Γιασικεβίτσιους ναεπιστρέψει στην Ευρώπη και να φορέσει τελικά τα «πράσινα». Αυτός μαζί με τον Γκρεγκ Πόποβιτς και τον Ντοκ Ρίβερς είναι οι τρεις προπονητές που Σάρας θαύμαζε περισσότερο. Με το «τριφύλλι» κατάφερε να κατατήσει την 4η του Euroleague και έγινε ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία που έχει πάρει αυτό το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες!

Βίλνιους-Κωνσταντινούπολη (2010-11).

Ένα πρόβλημα στο γόνατο του Σάρας τον άφησε «ξεκρέμαστο» στην αρχή της σεζόν 2010-11. Τελικά ήρθε μια πρόταση από τη Λιέτβους Ρίτας, την ομάδα που αγωνίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά. Ο Σάρας συμφώνησε, υπό τον όρο να φύγει στα μέσα της σεζόν, αν παρουσιαζόταν ομάδα από το τοπ 16 της Euroleague. Έτσι κι έγινε και ο Γιασικεβίτσιους μετακόμισε στην Τουρκία, για χάρη της Φενέρμπαχτσε. 

«Πράσινος» ξανά (2011-12)

Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρης Ιτούδης, αποφάσισαν να καλέσουν ξανά τον Σάρας στον Παναθηναϊκό. Το φινάλε εκείνης της σεζόν βρήκε τον Ζοτς να αποχωρεί από την ομάδα έπειτα από 13 ολόκληρα χρόνια και τους Δημήτρη Γιαννακόπουλο, Μάνο Παπαδόπουλο και Φραγκίσκο Αλβέρτη, στο σπίτι του Σάρας, να του προτείνουν να αποσυρθεί και να πάρει τη θέση του στον «πράσινο» πάγκο. Ο Σάρας  δεν ένιωθε καθόλου έτοιμος να αφήσει τα αθλητικά παπούτσια και να βάλει κουστούμι και γραβάτα. Μετά από την άρνησή του, πίστευε ότι δεν μπορούσε να μείνει στην ομάδα, ούτε ως παίκτης. 

Επιστροφή στη Βαρκελώνη (2012-13)

Η απόφαση του Σάρας να συνεχίσει να αγωνίζεται ανταμείφθηκε με μια πρόταση από την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα. Aκόμα ένα Final 4 και για πρώτη φορά ήττα. Παράξενο συναίσθημα. 

Επιτέλους Ζαλγκίρις (2013-14)

Στα μάτια του Σάρας η Ζαλγκίρις ήταν ο ιδανικός προορισμός για να κλείσει την καριέρα του. Περίμενε μια ήσυχη χρονιά, αλλά τα οικονομικά προβλήματα ήταν πολλά και οι ήττες διαδοχικές. Τρεις αλλαγές προπονητή και τελικά, μετά κόπων και βασάνων, ήρθε το πρωτάθλημα. 

Και εγέντο προπονητής

Μετά το τέλος εκείνης της σεζόν, η ιδέα της προπονητικής είχε αρχίσει να ωριμάζει στο κεφάλι του Σάρας. Η πρόταση ήρθε από τη Ζαλγκίρις για τη θέση του βοηθού και έτσι ξεκίνησε ο νέος αυτός κύκλος, ακριβώς από εκεί που έκλεισε ο προηγούμενος. 

Στις 13 Ιανουαρίου του 2016, ανέλαβε χρέη πρώτου προπονητή και 13 ημέρες αργότερα, πέτυχε την πρώτη του νίκη στην Euroleague κόντρα στον Ολυμπιακό. 

Ο κόσμος στο Κάουνας λατρεύει το μπάσκετ και υποδεχόταν  πάντοτε τον Σάρας με τιμές αρχηγού κράτους. Η αποχώρησή του σίγουρα θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα για αυτούς. 

To πλήρωμα του χρόνου

Η πρώτη θητεία του Σάρας στην Μπαρτσελόνα έληξε ουσιαστικά, επειδή ο Σβέτισλαβ Πέσιτς δεν τον ήθελε άλλο στην ομάδα του. Η ζωή όμως κάνει κύκλους. Τα πράγματα ήρθαν έτσι, που ο Γιασικεβίτσιους μετακομίζει ξανά στη Βαρκελώνη για να πάρει τη θέση του Πέσιτς, που έληξε πρόωρα τη συνεργασία του με τους «Μπλαουγκράνα», έπειτα από μια αποτυχημένη σεζόν, με τεράστιο μπάτζετ και μηδέν τίτλους. 

Στη Βαρκελώνη ο πήχης ανεβαίνει, όπως και οι προσδοκίες της μπασκετικής κοινότητας. Το τι μέλλει γενέσθαι θα φανεί στο παρκέ.

Οικογένεια

Ο Γιασικεβίτσιους, φεύγοντας από το Ισραήλ, εκτός από τρόπαια, είχε μαζί του και τη γυναίκα της ζωής του (ή τουλάχιστον έτσι πίστευε τότε), τη Λινόρ Απμπάργκιλ, γνωστή και ως Μις Κόσμος 1998. Οι δυό τους παντρεύτηκαν σε λιγότερο από έναν χρόνο γνωριμίας, αλλά χώρισαν το 2008. 

Λίγο αργότερα, το 2009 βρέθηκε στο δρόμο του Σάρας, μια άλλη γυναίκα, η Άννα Δούκα, την οποία και γνώρισε σε μία από τις συνηθισμένες του βραδινές εξόδους στο «Rock and Roll». Αυτή τη φορά δεν βιάστηκε και ο γάμος τους έγινε στις 21 Ιουλίου του 2017 στην Ελλάδα, παρότι είχαν ήδη αποκτήσει δύο παιδάκια, την Άλια (2010) και τον Λούκα (2012).

Εθνική Λιθουανίας

Η αγάπη του Σάρας για την φανέλα με το εθνόσημο ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλίκια. Η πρώτη φορά που εκπροσώπησε την Εθνική Λιθουανίας, ήταν σε ένα τουρνουά U16 στην Τραπεζούντα της Τουρκίας και πρώτος του αντίπαλος έμελλε να είναι η Ελλάδα, με τους Δημήτρη Παπανικολάου, Ευθύμη Ρεντζιά και Μιχάλη Κακιούζη. Προπονητής εκείνης της αρμάδας ανερχόμενων λιθουανών ήταν ο Γιόνας Καζλάουσκας.

Πέρα από τα μετάλλια (χρυσό στο Ευρωπαϊκό U18 στο Ισραήλ το 1994, χρυσό Ευρωπαϊκό των νέων U22 το 1996 στην Τουρκία, αργυρό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000, χρυσό στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας το 2003 και αργυρό στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας το 2007), το 2008, του επιδόθηκε η υχηλότερη τιμή, όταν επιλέχθηκε ως σημαιοφόρος της Λιθουανίας στην Ολυμπιάδα στο Πεκίνο.

Παλμαρέ

4x Euroleague (2003-05, 2009)

2x Πρωταθλήματα Ισπανίας (2001, 2003)

3x Kύπελλα Ισπανίας (2001, 2003, 2013)

3x Πρωταθλήματα Ελλάδας (2008-10)

3x Κύπελλα Ελλάδας (2008-09, 20012)

1x Πρωτάθλημα Τουρκίας (2011)

1x Κύπελλο Τουρκίας (2011)

2x Πρωταθλήματα Ισραήλ (2004-05)

2x Kύπελλα Ισραήλ (2004-5)

1x Πρωτάθλημα Λιθουανίας (2014)

1x Kύπελλο Σλοβενίας (2000)

50 Greatest Euroleague Contributors (2008)

Euroleague All Decade Team (2000-10)

2x All Europe Player of the Year (2004-05)

Ως προπονητής

5x Πρωταθλήματα Λιθουανίας (2016-20)

3x Kύπελλα Λιθουανίας (2017-18, 2020)



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ