Ο Δημήτρης Πρίφτης συνεχίζει για τέταρτη χρονιά στην Ούνικς και ο ίδιος μιλάει στο Basketa.gr για τις ιδιαίτερες συνθήκες που έχει φέρει αγωνιστικά η πανδημία, τις απαιτήσεις παρά την παρουσία της, τη ζωή στη Ρωσία και την πορεία στο Καζάν, ενώ απαντά και στο αν θα γύριζε σύντομα στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια, η Ούνικς Καζάν είναι ένας σύλλογος, ο οποίος διαλέγει την... ελληνική συνταγή, όπως κάνουν κι άλλοι σύλλογοι στη θέση της, προκειμένου να πετύχει το στόχο της. Την τελευταία οκταετία, άλλωστε, αποτελεί το μόνιμο σπίτι του Κώστα Καϊμακόγλου, ο οποίος βρήκε στη ρωσική ομάδα την Ιθάκη της καριέρας του, μετά τη θητεία στον Παναθηναϊκό τη διετία 2010-2012, εξελιχθείς στον φυσικό της ηγέτη.
Ο ίδιος, βέβαια, δεν είναι ο μόνος συμπατριώτης μας, που έχει περάσει από την Ούνικς, καθώς πριν από 3.5 χρόνια υποδέχθηκε τον Δημήτρη Πρίφτη. Ο Έλληνας τεχνικός, έχοντας περάσει από την «πυρά» της πίεσης του Άρη με απόλυτη επιτυχία, διάλεξε να κάνει το επόμενο βήμα στη Ρωσία, σε μια ομάδα ανώτερου αγωνιστικού επιπέδου, η οποία θα μπορούσε να αντιπροσωπεύσει ένα ακόμη «σκαλοπάτι» για κάποιο κορυφαίο σύλλογο.
Δεν είναι, βέβαια, ότι ο ίδιος έχει την... πρεμούρα, καθώς μοιάζει περισσότερο να μένει για καιρό σε ένα μέρος, όπου αισθάνεται καλά και τον εκτιμούν. Και μπορεί η ζωή στο Καζάν να είναι δύσκολη για έναν Έλληνα, όταν το -20 είναι... φυσιολογική θερμοκρασία, με τις απαιτήσεις να μην είναι λίγες, αλλά ο άλλοτε τεχνικός του Κολοσσού και βοηθός του Φραγκίσκου Αλβέρτη στον Παναθηναϊκό ξέρει από δυσκολίες.
«Ένας Έλληνας στη Ρωσία έχει πολλά να διαχειριστεί, με ή χωρίς κορονοϊό»
«Η ζωή εδώ είναι γενικά δύσκολη», παραδέχεται ο ίδιος στο Basketa.gr και συμπληρώνει, προσθέτοντας και τη συνθήκη του κορονοϊού, ως εξής: «Πρόκειται για μια δύσκολη χώρα, με τις μετακινήσεις να είναι πολύ μεγάλες, για να πας να παίξεις σε μια άλλη πόλη. Συνήθως, μάλιστα, χρειάζεται να περάσεις από τη Μόσχα, άρα θέλεις δύο πτήσεις, προκειμένου να φτάσεις στον προορισμό σου. Οι καιρικές συνθήκες, επίσης, είναι γνωστές, με τη θερμοκρασία τον χειμώνα να φτάνει στους -20 βαθμούς σε… φυσιολογικές συνθήκες, κάτι που για έναν Έλληνα αποτελεί ένα κομμάτι, με το οποίο πρέπει να συμβιβαστεί, αν θέλει να προσαρμοστεί, με την παρουσία του ήλιου να είναι σπάνια και αυτή του χιονού να είναι έντονη.
Σε ό,τι αφορά την καθημερινότητα με τον κορονοϊό, παράλληλα, μπορεί η Ευρώπη να βρίσκεται σε απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά εδώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όλα κινούνται όπως πριν, χωρίς περιορισμούς, τα γήπεδα είναι γεμάτα, τα σχολεία λειτουργούν κανονικά και ο κόσμος κυκλοφορεί. Το μόνο, που ίσως θυμίζει τον ιό, είναι η περιορισμένη χρήση μάσκας που κάνουν οι Ρώσοι».
Αξίζει να σημειωθεί, φυσικά, ότι η Ρωσία ήταν η πρώτη χώρα, που ανακοίνωσε θετικά αποτελέσμα για το εμβόλιο Sputnik V, με τις Αρχές της χώρας, μάλιστα, να προσθέτουν πως η συνεργασία με την AstraZeneca μπορεί να προσφέρει ένα εμβόλιο ικανό να μας προστατεύει για δύο χρόνια. Ο Δημήτρης Πρίφτης, όμως, διαφωνεί πως αυτό άλλαξε την καθημερινότητα των Ρωσών, που εξαρχής είχαν διαφορετική προσέγγιση. «Νομίζω, ότι δεν έχει καμία σχέση. Η Ρωσία μπήκε, άλλωστε, πολύ αργότερα σε απαγορευτικό σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Θυμάμαι να λειτουργεί κανονικά η χώρα, ενώ η Ελλάδα είχε μπει σε απαγορευτικό ήδη για ένα μήνα. Εμείς, επίσης, κάναμε τεστ κάθε 3-4 μέρες και αισθάνομαι, κρίνοντας από την κατάσταση της ομάδας μου, ότι ο περισσότερος κόσμος έχει νοσήσει ή το έχει περάσει ασυμπτωματικά, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να έχει αντισώματα, κάτι που κρίνω από την ομάδα μου, που στο 80% σε παίκτες και επιτελείο έχει περάσει κορονοϊό», αναφέρει.
«Χτυπηθήκαμε από τον ιό και κάναμε πολύ κακή προετοιμασία, επιτυχία που η σεζόν διεξάγεται»
Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη της πανδημίας, που «χτύπησε» μεταξύ άλλων και την ομάδα του, ο κόουτς επιχείρησε να την κρατήσει όρθια και μες στους στόχους της. Κι αν στη VTB League μετρά ρεκόρ 5-4 με τρία ματς λιγότερα, στο Eurocup είχε, τηρουμένων των αναλογιών, μια αξιοπρεπή παρουσία με 6-4 και τη δεύτερη θέση στον πρώτο γύρο. Όπως καταλαβαίνει κανείς, το «εμπόδιο» του ιού ήταν αρκετά μεγάλο, για να αγνοηθεί.
https://www.youtube.com/watch?v=c_KHt87zHqQ&ab_channel=EUROLEAGUEBASKETBALL
«Ο ιός μας "χτύπησε" πολύ δυνατά το Σεπτέμβριο, με αποτέλεσμα να κάνουμε πολύ κακή προετοιμασία. Στη συνέχεια, βέβαια, τα κρούσματα ήταν πολύ λιγότερα, αλλά προφανώς ο ιός χτύπησε και άλλες ομάδες, με αποτέλεσμα να υπάρξουν αρκετές αναβολές, κάτι που συνέβη σε όλες τις διοργανώσεις. Το αποτέλεσμα είναι να κλονιστεί, έτσι, ο ρυθμός μιας ομάδας, δυσκολεύοντας τη δυνατότητα βελτίωσης, όπως και τη δουλειά του προπονητή, που επικεντρώνεται στη διδασκαλία.
Κάπως έτσι, χάνεται κάθε έννοια κλιμάκωσης για προοδευτική αφομοίωση πραγμάτων και αντικειμένων του παιχνιδιού, ενώ είναι και σκληρό για τους παίκτες να χάνουν το ρυθμό τους. Σύμφωνα με την εμπειρία μου, εξάλλου, ένας παίκτης που γυρνά μετά την καραντίνα, χρειάζεται χρόνο να επανέλθει και αυτό δεν είναι εύκολο, με τις υποχρεώσεις να τρέχουν», εξηγεί ο Πρίφτης, επισημαίνοντας όμως πως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός, ότι υπάρχουν απαιτήσεις από τη διοίκηση. «Ο συντελεστής δυσκολίας είναι, πράγματι, υψηλός εξαιτίας αυτών των δεδομένων. Αυτός, βέβαια, ανεβαίνει εξαιτίας του γεγονότος, ότι οι διοικήσεις πάντα θέλουν νίκες και επίτευξη στόχων, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες. Είναι αλήθεια, φυσικά, ότι πολλές ομάδες, όπως η Βενέτσια στον όμιλό μας, κλονίστηκαν από την επέλαση του ιού, αν και λιγότερο ή περισσότερο, όλες οι ομάδες ταλαιπωρήθηκαν.
Το σημαντικό, για μένα, είναι ότι διεξάγεται η χρονιά, κάτι που έχω επισημάνει και στη διοίκηση. Είναι ουσιώδες να μπορεί να κινείται η αγορά του μπάσκετ, που περιλαμβάνει από τους παίκτες και τους προπονητές, μέχρι τους ατζέντηδες και τους διαιτητές. Θεωρώ, επίσης, ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές με βάση τις συνθήκες που επικρατούν, αν και πάντα οι ομάδες θέτουν τους δικούς τους στόχους ανεξαρτήτως εμποδίων».
Ποια είναι, λοιπόν, η στόχευση της Ούνικς μετά από τόσα προβλήματα; «Δεν αλλάζει κάτι για εμάς, γιατί, όπως ανέφερα και πριν, οι διοικήσεις έχουν τις δικές τους απαιτήσεις. Η επιδίωξη είναι να πετύχουμε όσο περισσότερες νίκες μπορούμε και να κρατήσουμε την Ούνικς στο σημείο, όπου βρίσκεται, με σταθερή παρουσία στην τετράδα της VTB και σε αντίστοιχο επίπεδο στο Eurocup. Οι στόχοι είναι ίδιοι, λοιπόν, και θέλουμε να πάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε, δεχόμενη πάντα την πίεση και την κριτική», απαντά με ξεκάθαρο τρόπο.
https://www.youtube.com/watch?v=4zUOan_b1w8&ab_channel=Slappin%27Glass
Όπως αναφέραμε και πριν, πάντως, μετρά υπέρ του το γεγονός, ότι στις προηγούμενες τρεις σεζόν παρουσίασε αξιοσημείωτο έργο, με πρόκριση ακόμη και στα ημιτελικά του Eurocup, καθώς και χρονιές με... υψηλές πτήσεις στη VTB League. Κάπως έτσι, έχει κερδίσει και την υποστήριξη, που χρειάζεται σε τόσο αντίξοες συνθήκες. Ο ίδιος θα προσθέσει πως «υπάρχει υποστήριξη από τη διοίκηση. Ο πρόεδρος είναι ένας άνθρωπος, που αγαπά πολύ το μπάσκετ. Είναι αρκετά σκληρός και αυστηρός, αλλά αν τον γνωρίσεις καλά, ταυτόχρονα, θα διαπιστώσεις πως είναι ευαίσθητος και καλόκαρδος, αν και διαθέτει την φιλοσοφία μιας άλλης εποχής λόγω της ηλικίας του. Μου έχει δείξει σε στιγμές αγάπη και είναι μεγάλη ανταμοιβή η καθιέρωση σε μια ομάδα. Η οικογένειά του με έχει αγκαλιάσει και υποστηρίξει, αν και πάντα υπάρχουν στιγμές δυσκολιών και διαφωνιών. Έχουμε καταφέρει, πάντως, να βρούμε την χημεία μας και να συμπορευόμαστε».
Με τα δεδομένα, όμως, να μην είναι τόσο απλά στην καθημερινή ζωή και το αγωνιστικό κομμάτι για έναν Έλληνα τεχνικό, τι τον κρατά τόσο καιρό στη Ρωσία και σε ένα τέτοιο σύλλογο; «Θα είμαι φειδωλός στα λόγια μου εδώ και ουσιαστικός. Η ομάδα είναι ένας παραδοσιακός πια σύλλογος σε υψηλό επίπεδο εντός κι εκτός συνόρων και αυτός είναι ο πρώτος λόγος, που μπορεί να μείνει κάποιος εδώ για αρκετά χρόνια. Ο δεύτερος είναι οι οικονομικές συνθήκες, για να είμαστε ειλικρινείς. Η Ρωσία είναι μια δύσκολη χώρα, αλλά ξέρει να δείχνει την εκτίμησή της σε παίκτες και προπονητές. Εγώ βρίσκομαι σε μια ηλικία, όπου πρέπει να δουλέψω και η Ούνικς μου έδωσε την ευκαιρία αγωνιστικά και οικονομικά, διατηρώντας συνέπεια απέναντί μου, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό», επεσήμανε.
https://www.youtube.com/watch?v=6g0KrAdoGhU&ab_channel=FutureBasketballCoach
«Η Ελλάδα σε δυσκολεύει, αλλά σου δίνει και ευκαιρίες»
Η τελευταία του απάντηση, πάντως, μας έκανε να αναρωτηθούμε για το αν είχε κάποιο παράπονο σε θητεία του σε ελληνικό σύλλογο, ιδίως σχετιζόμενο με το οικονομικό κομμάτι. Ο 52χρονος τεχνικός, προς τιμή του θα λέγαμε, δε θέλησε να «δείξει» προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά περισσότερο να περιγράψει μια κατάσταση, που όλοι γνωρίζουμε πως είναι αληθινή. «Δε θα πω, ότι έχω παράπονο. Η κατάσταση της συνέπειας ή μη στην Ελλάδα είναι, άλλωστε, μια κατάσταση γνωστή σε μένα. Το ελληνικό πρωτάθλημα έχει αίγλη, αγριάδα και ενδιαφέρον, αλλά με προβλήματα αρκετά κι ένα από αυτά είναι η οικονομική ασυνέπεια κάποιων συλλόγων. Πολύς κόσμος, άλλωστε, έχει ταλαιπωρηθεί από αυτό. Δε θα πω, όμως, ότι αισθάνομαι αδικημένος, γιατί από τη μία μπορεί να μην είναι σωστό να μην πληρώνεσαι, αλλά από την άλλη το πρωτάθλημα αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να καθιερωθώ ως πρώτος προπονητής και να εργαστών στην ευρύτερη αγορά της Ευρώπης».
Η διαφορές για έναν προπονητή στην Ούνικς και... τον Άρη
Με αφορμή τη συγκεκριμένη κουβέντα, που προέκυψε, δεν μπορούσαμε να μην μπούμε και στον πειρασμό να τον ρωτήσουμε για το αν συμφωνεί με τη διατύπωση, ότι όταν ένας Έλληνας προπονητής έχει καταφέρει να πετύχει στη δική μας «ζούγκλα», τότε η... κανονικότητα του εξωτερικού του φαίνεται πιο εύκολη, για να φτάσει στους στόχους του, σε μια άποψη που έχουν εκφράσει αρκετοί συμπατριώτες συνάδελφοί του, όπως ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Δημήτρης Ιτούδης, που επίσης έχουν βρεθεί στη Ρωσία. Η γνώμη του είναι πως «συμφωνώ εν μέρει με αυτή τη διατύπωση, καθώς το κομμάτι της ζωής είναι επίπονο. Είναι ψυχοφθόρο, όταν δεν έχεις την οικογένεια μαζί σου. Στο επαγγελματικό κομμάτι, όμως, συμφωνώ με την άποψη αυτή, καθώς η Ελλάδα είναι μια χώρα, που μπορεί να δημιουργήσει πολύ δύσκολες προϋποθέσεις και εμπειρίες, οι οποίες συνήθως δεν εντοπίζονται στο εξωτερικό.
Αυτό κατάλαβα πολύ καλά στον Άρη, που είναι μια δύσκολη και συναισθηματική ομάδα πάθος και αγάπης, που σε κάνει να νιώσεις κάθε συναίσθημα και αντίδραση στον υπερθετικό βαθμό. Αυτή είναι μια ξεχωριστή δυσκολία, που προκύπτει από την πρόσθεση του κόσμου στην “εξίσωση”, γεγονός που δημιουργεί μια διαφορετική πίεση σε σύγκριση με της Ούνικς, όπου απλώς υπάρχει η διοίκηση που θέτει τους στόχους. Οι καταστάσεις, που προκύπτουν στην Ελλάδα, είτε από την πίεση του κόσμου είτε από ενδεχόμενη διοικητική ασυνέπεια στο οικονομικό κομμάτι και όχι μόνο, είναι πράγματα που πρέπει ο προπονητής να διαχειριστεί και, για αυτό, σκληραγωγείται προτού φύγει για το εξωτερικό».
https://www.youtube.com/watch?v=vxNtSHkEQRs&ab_channel=RyanPannone
«Ο Καϊμακόγλου μας δείχνει ποια είναι η σωστή νοοτροπία»
Αναφερθήκαμε νωρίτερα στην περίπτωση του Καϊμακόγλου. Ποια είναι, όμως, η πραγματική του θέση στο σύλλογο, μετά από οκτώ χρόνια; «Ο Κώστας είναι ένας παίκτης με μεγάλη καριέρα. Κανείς δεν έχει τις εμπειρίες του, ενώ έχει κάνει και σπουδαίες χρονιές με την Ούνικς. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχει μεγαλώσει και να έχει περάσει κάποιους τραυματισμούς, με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πιο πίσω στην αγωνιστική του παρέμβαση, αλλά έχει εξελιχθεί ως ένας παίκτης-προπονητής με σπουδαία νοοτροπία, που μας βοηθά να προπονηθούμε καλύτερα, να συμπεριφερθούμε καλύτερα και να φτιάξουμε την αγωνιστική μας νοοτροπία», απαντά ο κόουτς Πρίφτης.
«Περήφανος για όσα πέτυχα με την οικογένειά μου από απόσταση»
Η προηγούμενη απάντησή του, που έκανε αναφορά στην έλλειψη επαφής εκ του σύνεγγυς με την οικογένειά του, δε θα μπορούσε να μη μας παρακινήσει να τον ρωτήσουμε για το πώς τα καταφέρνει ο ίδιος εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια, καθώς και από πότε έχει να δει τη σύζυγο και την κόρη του. «Έχω να τους δω από τον Αύγουστο. Είναι μια πολύ δύσκολη συνθήκη για εκείνους και για μένα. Είναι σίγουρα, ψυχοφθόρο και χρειάζεται διαχείριση από μένα, τη γυναίκα μου και την κόρη μου, που περνά μεγάλο μέρος του χρόνου της χωρίς τον πατέρα της. Περιμένουμε μόλις δύο μήνες το καλοκαίρι, ώστε να αναπληρώσουμε τις χαμένες στιγμές. Όλο αυτό, φυσικά, δεν είναι ένα καθεστώς ισορροπίας και χρειάζεται διαχείριση και μεγάλη συναισθηματική και πνευματική αντοχή», λέει με συγκίνηση και... υπερηφάνεια για όσα έχουν καταφέρει σε αυτό το δύσκολο διάστημα.
«Όλα γίνονται για το καλό της οικογένειας. Μπορεί η παρουσία σε αυτή να είναι αναντικατάστατη από οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, αλλά υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση για όσα κάνουμε όλοι στη ζωή μας, όπου κι αν βρισκόμαστε, με αποτέλεσμα να έχουμε καταφέρει να έχουμε μια ισορροπημένη σχέση», συμπλήρωσε.
«Θα γύριζα στην Ελλάδα, έχουμε μείνει... σε επαφές στο παρελθόν»
Ήταν λογικό, επομένως, να αναρωτηθούμε το αν θα ήθελε να γυρίσει σύντομα στην Ελλάδα, τόσο για την οικογένειά του όσο και για την επαγγελματική του αποκατάσταση σε σύλλογο του υψηλότερου επιπέδου. «Θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, αν και θα επιθυμούσα να συζητήσω τις συνθήκες, υπό τις οποίες θα πήγαινα να δουλέψω σε ένα σύλλογο. Θέλω να υπάρχει ένα σχέδιο, μια εμπιστοσύνη κι ένα υγιές περιβάλλον, όπου θα μπορέσεις να δουλέψεις. Όταν αυτά υπάρχουν, μιας και οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις συνθήκες, τότε πρόκειται για κάτι ευπρόσδεκτο για μένα. Τότε, όμως, αξιολογείς κάθε άλλο δεδομένο, για να πάρεις την τελική σου απόφαση.
Θα ήταν το ιδανικό και η επιδίωξή μου, φυσικά, να παραμείνω στο επίπεδο, όπου βρίσκομαι, ή κι ένα βήμα πιο πάνω. Οι καιροί, όμως, είναι δύσκολοι και οι επιλογές λίγες, μιας και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα συρρικνώνονται σε επιλογές εγχωρίων προπονητών, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι πιθανότητες για κάποια σημαντική πρόταση σε υψηλό επίπεδο. Παραμένει, βέβαια, μια επιθυμία μου», είπε.
Κάπως έτσι, δε θα μπορούσαμε να μην μπούμε... στον πειρασμό της ανάκρισης για το αν έχει δεχθεί κάποια κρούση στο διάστημα των τελευταίων ετών, αφού πλην των ελληνικών συλλόγων, όπου έχει εργαστεί, έχει βρεθεί και στο επιτελείο της Εθνικής Ανδρών. «Δεν το θεωρώ σκόπιμο να συζητηθεί τώρα, μιας και δεν έχει νόημα από τη στιγμή που βρίσκομαι σε μια ομάδα, που καλύπτει τις προσδοκίες μου. Νιώθω ικανοποιημένος στην Ούνικς και, γενικά, σαν άνθρωπος έχω μια σταθερότητα. Δεν εμαι άνθρωπος των αλλαγών και των μεταβολών, καθώς μου αρέσει όπου πηγαίνω, να στήνω κάτι να το χτίζω με συναίσθημα, με πρόθεση με δεθώ με το μέρος. Θυμάμαι, για παράδειγμα, ότι μου ήταν δύσκολο συναισθηματικά να αφήσω τον Κολοσσό για να γίνω βοηθός του Αλβέρτη στον Παναθηναϊκό, αν και αντιλαμβανόμουν, ασφαλώς, την ευκαιρία που είχα μπροστά μου. Αναφορικά με τις προτάσεις, είχα μόνο επιδερμικές συζητήσεις και εκτιμώ πολύ το γεγονός, ότι τόσοι άνθρωποι του χώρου εκφράζονται με καλά λόγια για μένα», αναφέρει, φέρνοντας μια μικρή είδηση περί επαφών.
Η ευχή για το νέο έτος
Του ζητήσαμε, στο τέλος, να δώσει τις δικές του ευχές για το 2021 και τα λόγια του λένε πολλά: «Η πρώτη μου ευχή είναι να δω γρήγορα την οικογένειά μου και ευελπιστώ στη διακοπή του Φεβρουαρίου. Πέραν αυτού, θα ήθελα να είμαστε υγιείς, γεροί πνευματικά, δυνατοί, να αντιμετωπίζουμε τα λάθη μας με ηρεμία και γαλήνη, να βελτιωνόμαστε καθημερινά και να βοηθάμε τουε γύρω μας, ώστε το γκρουπ, όπου ανήκουμε, να τα πηγαίναι καλύτερα».
