Ο Στράτος Περπέρογλου πήρε τη μεγάλη απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, όπως έκανε γνωστό μέσω social media.
Στα 36 του, ο Έλληνας φόργουορντ που αναδείχθηκε τρεις φορές πρωταθλητής στην Ευρωλίγκα κρεμάει τη φανέλα του, με τον τελευταίο «σταθμό» του να είναι το Βελιγράδι και ο Ερυθρός Αστέρας. Όπως εξήγησε ο ίδιος: «Πέρασε περισσότερος από ένας χρόνος από τότε που έβαλα τα παπούτσια μου για τελευταία φορά σε έναν επίσημο επαγγελματικό αγώνα μπάσκετ. Ο κορονοϊός έκοψε την καριέρα μου απότομα, με έναν απροσδόκητο τρόπο. Έδωσα πάνω από είκοσι χρόνια της ζωής μου στο παιχνίδι που αγαπάω».
Ο Στράτος Περπέρογλου ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του το 2002 στον Ηλυσιακό και αγωνίστηκε στη συνέχεια στον Πανιώνιο, τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, την Εφές Αναντόλου, την Μπαρτσελόνα, τη Χάποελ Ιεροσαλήμ και όπως προείπαμε στο σερβικό συγκρότημα. Δείτε, εδώ, που του ετοίμασε πέρυσι η Ευρωλίγκα. Με την Εθνική Ελλάδας, έχει να επιδείξει το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2009 στην Πολωνία και άλλες δύο τρίτες θέσεις στο Ευρωμπάσκετ U18 της Γερμανίας (2002) και στο Ευρωμπάσκετ U19 της Ελλάδας (2009).
Συνεχίζοντας, έγραψε στον προσωπικό λογαριασμό του στο Instagram: «Η μπάλα του μπάσκετ με ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο, είχα μερικούς από τους πιο ταλαντούχους και επιτυχημένους προπονητές/γυμναστές στην εποχή του. Συνεργάστηκα με ομάδες με παίκτες που σέβομαι και μου πρόσφερε χρυσές στιγμές, οι οποίες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου. Τρεις Ευρωλίγκες, κανένα εμπόδιο δεν είναι ανυπέρβλητο. Αισθάνομαι μόνο ταπεινή ευγνωμοσύνη για τη διαδρομή μου στο επαγγελματικό μπάσκετ. Αναμφίβολα, το χέρι του Θεού δεν με άφησε ποτέ, ούτε την οικογένειά μου, καθοδηγώντας τα βήματά μου και κάνοντας τον τρόπο να φαίνεται εφικτός.
Το σχέδιό Του ήταν πάντα να είμαι επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Ως νεαρό κοκαλιάρικο παιδί, στην Καβάλα, ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ το δρόμο που θα βρισκόταν μπροστά μου για την οικογένειά μου κι εμένα. Τα μη ρεαλιστικά όνειρα έγιναν πραγματικότητα, κάτι που δεν ήρθε χωρίς θυσία, ποτέ δεν έρχεται, ούτε στην περίπτωσή μου. Οποιοσδήποτε γονέας ενός επαγγελματία αθλητή γνωρίζει, από τα πρώτα χρόνια, ότι πρόκειται για μια δέσμευση, μια πορεία μεγάλου κέρδους, αλλά και απώλειας. Αν και λίγοι αθλητές θα το αντάλλαζαν με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, αυτός δεν είναι ο δρόμος της ευκολίας».
Κλείνοντας, έγραψε: «Παρ’ όλο που καθυστέρησα λίγο, ποτέ δεν είναι αργά για να ευχαριστήσω όλους τους θαυμαστές μου, που με υποστήριξαν, φώναξαν για εμένα (ακόμα κι αν με καταριούνταν) στο γήπεδο. Ο κόσμος είδε τον τελευταίο χρόνο πώς είναι το άθλημα χωρίς θεατές, κάτι που κανένας από εμάς δεν θέλει να ξεχωρίσει. Εσείς φέρνετε την καρδιά και την ψυχή στα γήπεδα. Ευχαριστώ όλους τους προπονητές μου, έμαθα κάτι από όλους σας -και πέρα από το μπάσκετ. Ευχαριστώ όλους τους συμπαίκτες μου, στο πέρασμα των ετών, μοιραστήκαμε τα καλύτερα όπως και τα χειρότερα μαζί, πρόκειται πραγματικά για μια αδελφική σχέση. Ευχαριστώ τους γονείς μου, τον αδερφό μου, βρισκόσασταν πάντα δίπλα μου και ήσασταν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές μου. Σας αγαπώ. Σας ευχαριστώ. Στη σύζυγό μου και τα παιδιά μου, τι ταξίδι! Είμαι πολύ ενθουσιασμένος για το επόμενο κεφάλαιο στην καριέρα μου, τι χαρά να το μοιραστώ μαζί σας. Δεν θα ήθελα κανέναν άλλον στο πλευρό μου. Και στο Θεό, στον οποίο χρωστάω τα πάντα, ας δοξάζεται σε ό,τι κι αν κάνω. Τα καλύτερα έρχονται!».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
https://www.youtube.com/watch?v=6yE1TGLoKzc
https://www.youtube.com/watch?v=3g70lk5S_GE
https://www.youtube.com/watch?v=QdBC6S_o3E4
