Με αφορμή την παραμονή του (46χρονου) Γιώργου Κουτσοβασίλη στην Κομοτηνή, συναντάμε μερικά ενδεικτικά παραδείγματα αθλητών, που αποτέλεσαν-αποτελούν, σύμβολα για τις ομάδες τους, με την έννοια, κυρίως, της πολύχρονης -και αδιάλειπτης- παρουσίας.
Που συνδέθηκαν, ταυτίστηκαν με τα σωματεία τους, ίσως και να μην τα αποχωρίστηκαν ποτέ, κάποιοι εξ αυτών. Δημιουργώντας, μία σχέση ζωής, αν μη τι άλλο. Από τον Αλβέρτη, μέχρι τον Ζούπα και τον Σιδερή... Και θα εμβαθύνουμε σε μερικές μόνο από τις πιο προφανείς περιπτώσεις και τουλάχιστον, συνοπτικά, που αφορούν την 30ετία. Σαν μια γενική εικόνα. Προφανώς, υπάρχουν και άλλα πολλά κεφάλαια, άλλα παραδείγματα, που ίσως δεν αναφέρονται ή που μας διέφυγαν, πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, που χρήζουν ανάλυσης, προσεχώς...
Πιο συγκεκριμένα. Στα του παρκέ. Κοντά μία εικοσαετία, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης ταυτίστηκε -παικτικά- με τον Παναθηναϊκό, ερχόμενος από την Γλυφάδα (σε ανταλλαγή με τον τότε πολίστα Σελετόπουλο) και παραμένοντας στους «πράσινους» από άλλα πόστα. Σημαία πια στον Ολυμπιακό, ο Γιώργος Πρίντεζης, με εξαίρεση δύο μικρά διαλείμματα, έχει συνδυάσει την καριέρα του όλη με τον Ολυμπιακό, όπως, επίσης, ο Μίλαν Τόμιτς. Αναλόγως, ο Αργύρης Καμπούρης αποτέλεσε για κάτι λιγότερο από 20 χρόνια θρυλική μορφή του Ολυμπιακού. Κοντά μία 15ετία, ο Φάνης Χριστοδούλου έγραψε πολλά μπασκετικά χιλιόμετρα με τον Πανιώνιο, λίγο λιγότερα από τον Νίκο Γκάλη με την φανέλα του Αρη.
Στον ΚΑΟΔ, εξάλλου, έγραψε την δική του συνεχή και πολυετή ιστορία ο Στάθης Κεραμιτσόπουλος, όπως, αντίστοιχα, ο Ντίνος Αχής (Ψυχικό), ο Οδυσσέας (αλλά και ο Γιάννης) Μπέλλας στο Ιλιον και ο Αχιλλέας Μπογδανίδης στον Πόλις. Είχε ήδη προ πολλού περάσει τα 25 έτη σε μία ομάδα. Ο Γρηγόρης Στιβαχτάρης δεν θα αποχωριζόταν έτσι απλά τον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Περίπτωση ανάλογη με του Γιώργου Σιδερή που μια μπασκετική ολάκερη ιστορία την συνδύασε με το Κουκάκι, ενδεικτικά πάνω από 20ετία, κυρίως στα γήπεδα της ΕΣΚΑ. Παίκτης εμβληματικός για τον Αμύντα, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, ο Λεωνίδας Ζούπας, από μικρό παιδί, μέχρι πια, βετεράνος του αθλήματος, φορά τα πορτοκαλί.
Πέραν πάντως, του Κουτσοβασίλη, στους Θρακιώτες έχει ήδη γράψει την δική του ιστορία και ο Καδήρ Χαλίλ. Αξιοσημείωτη και η διαδρομή του Τόλη Κουτσογιάννη, γενικότερα, στο θρακιώτικο μπάσκετ και δη της Ξάνθης, μιας κι εκεί εστίασε στα πιο πρόσφατα έτη. Οπως, άρρηκτους δεσμούς με τον Αρκαδικό έχτισε, ο Γιώργος Κοψαύτης αλλά και ο Δημήτρης Μενουδάκος με την ΑΕΝΚ.
Στο ΝΒΑ βέβαια, εύκολα τοποθετεί κάποιος σε περίοπτη θέση τους Κόμπι Μπράιαντ, Ντιρκ Νοβίτσκι, Τζον Στόκτον, Kαρλ Μαλόουν και Τιμ Ντάνκαν. Επιπροσθέτως, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, από το ευρωπαϊκό μπάσκετ ή ο Ντέρικ Σαρπ. Ολοι τους ταυτίστηκαν -ξεχωριστά- με μία ομάδα, αν και ορισμένοι, με μικρά, ενδεχομένως, μπρέικς στην πορεία τους.
Ωστόσο, πέραν του μπάσκετ, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις. Οι Γκιγκς, Τότι και Μαλντίνι (ποδόσφαιρο), οι Αϊζερμαν, Ελίας, Λίντστρομ (ΝΗL), Τζίτερ (ΜLB).
