Το να διαλέξει κανείς πολυτιμότερο παίκτη στη χθεσινή πειστική πρεμιέρα του Ολυμπιακού στα πλέι οφ, είχε ένα σημαντικό βαθμό δυσκολίας λόγω της πληθώρας των πρωταγωνιστών σε μια μεστή αγωνιστικά βραδιά για τους πρωταθλητές Ελλάδος.
Εντάξει ο Νίκολα Μιλουτίνοφ είχε βάλει ισχυρή υποψηφιότητα όπως και ο Βαγγέλης Μάντζαρης, με τον Ντόμινικ Ουότερς και τον Κώστα Παπανικολάου πιο κοντά στο όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου.
Και όμως ο μεγάλος πρωταγωνιστής και ουσιαστικός mvp της βραδιάς βρισκόταν – οριακά – έξω από τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Δεν ήταν άλλος από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, που ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα όπου η ομάδα του παρουσίαζε σημαντικές αγωνιστικές αρρυθμίες (με μόλις 1 νίκη και 4 ήττες στην τελευταία πεντάδα αγώνων της Ευρωλίγκας) παρέμενε απόλυτα νηφάλιος.
Πριν την έναρξη των πλέι οφ, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου θύμισε χαρακτηριστικά:
«Είμαστε έτοιμοι για την πρεμιέρα, εδώ και μήνες. Από την αρχή της χρονιάς αυτά τα παιχνίδια περιμένουμε» και σε λιγότερο από 24 ώρες τα λεγόμενά του επιβεβαιώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο στο παρκέ από τους παίκτες του.
Σε τέτοιο βαθμό όπου όταν βρέθηκε στη νέα συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα γέλαγαν και τα...μουστάκια που δεν έχει. Ιδιαίτερα εκεί που ρωτήθηκε εάν ένας προπονητής έχει...πονοκέφαλο όταν παίζουν καλά τόσοι παίκτες του.
«Η χαρά του προπονητή είναι αυτή να μπαίνουν όλοι οι παίκτες και να είναι κορυφαίοι και να μην ξέρει ποιόν να...πρωτοδιαλέξει» είπε ουσιαστικά με τα λεγόμενά του.
Αυτός είναι λοιπόν ο πολυτιμότερος της πρεμιέρας για την ομάδα του γιατί κατάφερε (όλοι οι προπονητές το λένε και το θέλουν αλλά πολύ δύσκολα στατιστικά βγαίνει στην πράξη) να έχει στην «τσίτα» από το πρώτο έως και το τελευταίο δευτερόλεπτο όλη την ομάδα, μέχρι και τον πάγκο με τον γιατρό και τους φροντιστές.
'Οποιος παίκτης και να έμπαινε ήταν ήδη ζεστός σαν να είχε παίξει ήδη μισή ώρα στο παιχνίδι με κορυφαίο παράδειγμά τον Ουότερς που με το καλησπέρα της συμμετοχής του είχε 3/3 σουτ και άψογη αμυντική λειτουργία πάνω στον Γκρέιντζερ.
'Οσο για τον Μιλουτίνοφ, πρώτη φορά παίζει σε σειρά πλέι-οφ και έμοιαζε μπαρουτοκαπνισμένος καθώς ο κόουτς όχι μόνο πίστεψε σε αυτή την επένδυση των αδελφών Αγγελόπουλων αλλά επένδυσε και βασικό μέρος της λειτουργίας της ομάδας του όλη τη χρονιά, παρουσιάζοντας τον Σέρβο σέντερ (που σαφώς και αυτός έχει δουλέψει σκληρά) μεταμορφωμένο.
Ομως η μεγαλύτερη νίκη του Ολυμπιακού στο πρώτο παιχνίδι ήταν η εικόνα των αποδυτηρίων μετά το άκουσμα της κόρνας της γραμματείας στη λήξη του αγώνα.
Εντάξει δεν είπαμε ότι θύμιζαν και Μεγάλη Παρασκευή, αλλά ήταν φανερό ακόμα και στους μη μυημένους ότι έμπαινες στα αποδυτήρια μιας ομάδας που είχε απλά ολοκληρώσει άλλη μια συνηθισμένη μέρα στη δουλειά.
Δηλώσεις κλισέ, αλλά με σκέψη και όχι απλά εντυπωσιασμού, στο απόλυτο κλίμα συγκέντρωσης από τον πρώτο ως τον τελευταίο.
'Αλλωστε κανείς δεν πήγε ποτέ σε φάιναλ φορ με μία νίκη και ιδιαίτερα στο ΣΕΦ, το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα έχοντας να θυμούνται το 2011 μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση νίκες του συλλόγου, το 89-41 επί της Σιένα.
Που απλά έμεινε μια – στατιστικά και μόνο – μεγάλη νίκη.
Photocredits: Eurokinissi
