Ενα 48ωρο μετά από ματς, μεταξύ δύο αντιπάλων που βρίσκονται ξανά στο ίδιο γήπεδο για τον ίδιο θεσμό, είναι λογικό τις περισσότερες αλλαγές να τις επιχειρεί ο ηττημένος του πρώτου αγώνα. Στην περίπτωσή μας ο... καταποντισμένος.
Το πρόβλημα του Ολυμπιακού, που εν τέλει αποδείχτηκε οδυνηρό κι ας χάθηκε το ματς στο σουτ, δεν ήταν ότι λογικά επιχείρησε αρχικά να επαναλάβει την πετυχημένη συνταγή της Τρίτης. Ηταν ότι δεν φάνηκε να περιμένει όλες τις αλλαγές της Εφές. Η έστω να μπορεί να τις αντιμετωπίσει.
Ο Περάσοβιτς έδειξε εξ αρχής ότι ήθελε να βάλει καλούπια στην ομάδα του. Πήγε την Τρίτη να πουλήσει... τρέλα με την έννοια να πατήσει τέρμα τα γκάζια με όλα του τα αθλητικά εργαλεία και έχασε την μπάλα. Αυτή τη φορά, το πήγε αλλιώς. Μπαλμπάι στην πρώτη πεντάδα, για να αυξήσει το μυαλό στην οργάνωση, να εκτοξεύσει και τον τσαμπουκά στην άμυνα. Ο "αφοπλισμός" του εκπληκτικού στο πρώτο ματς Μάντζαρη ίσως ήταν και μεγαλύτερο καλό από το μυαλωμένο επιθετικό παιχνίδι και το ότι η Εφές έβαλε από νωρίς αμφιβολίες στον Ολυμπιακό ήταν το πρώτο της κέρδος.
Οι ζημιές που έκανε η Εφές μέσα από την ρακέτα ήταν εμφανείς και όσο ήταν εκεί ο Μιλουτίνοφ. Διότι σε αυτό το ματς η κυκλοφορία έβγαζε... οφσάιντ τον Ντάνστον και δεν τον υποχρέωνε να ξεκινάει από ψηλά και να τρακάρει στον Σέρβο. Ε, όταν ο Μιλουτίνοφ έπαθε και το πρόβλημα τα πράγματα χειροτέρεψαν αφού ο Γιανγκ ακόμα... τα γενέθλιά του ψάχνει που θα ήταν έτοιμος.
Ο προπονητής της Εφές έμοιαζε να έχει πάρει ένα συνειδητό ρίσκο. Να σκοράρουν όσο... μπορούν τα δύο μεγάλα όπλα του Ολυμπιακού, αλλά να απενεργοποιηθούν τα άλλα. Μεγάλη δουλειά αυτό για μια ομάδα... ορισμό ομάδας. Διότι ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης είναι κανόνας να βάζουν, αλλά είναι και κανόνας να νικάει ο Ολυμπιακός με πλουραλισμό.
Και για τους... ψύχραιμους, τα εκπληκτικά τρίποντα του Σπανούλη στο πρώτο ημίχρονο σαφώς και είναι στο ρεπερτόριό του, όμως ήταν και... αναγκαστικά αφού οι Τούρκοι οδηγούσαν την επίθεση προς το τέλος και τον Σπανούλη μακριά από το καλάθι. Σπανούλης είναι, θα βάλει, αλλά ήδη έχεις περιορίσει το να δώσει και στους άλλους να βάλουν.
Ο Ολυμπιακός εγκλωβίστηκε σ' αυτό το ματς. Επαθε μπλακ άουτ από αυτά που δεν συνηθίζει. Σαφώς κι έχει παίξει τον ρόλο της και η τύχη, αφού ούτε ο Πρίντεζης χάνει κάθε μέρα δυο κρίσιμες βολές, αλλά και όλα να τα σβήσουμε, είχε το τελευταίο σουτ και το έκανε με έναν από τους καλύτερους σουτέρ του, συν φυσικά την απώλεια του Μιλουτίνοφ. Δεν παύει όμως να ισχύει ότι η Εφές όρισε σε μεγάλο βαθμό την δική της τύχη και ο τολμηρός που σε αυτό το ματς ήταν ο Περάσοβιτς, δικαιώθηκε.
Ο Ολυμπιακός δεν... καταστράφηκε με αυτό το ματς. Δεν αλλάζει το ότι είναι καλύτερη και πιο συγκροτημένη ομάδα από την Εφές. Και στην τελική δεν πάει και σε κανα... κολαστήριο. Σε "θέατρο" θα πάει να παίξει. Εχει όλα τα συστατικά που χρειάζονται. Πείρα, παραστάσεις, παίκτες φυσικά και συνολικά εικόνα ομάδα που μπορεί να τα καταφέρει. Ζορίστηκε όμως. Πιέζεται πλέον από μια καλή ομάδα που όταν δεν της κόψεις νωρίς τον αέρα μπορεί να σου κάνει μεγάλες ζημιές. Σαν αυτήν που έκανε πριν από λίγη ώρα.
