Ο κόουτς οφείλει (πρώτος) να βγει μπροστά

«Το είδαμε ότι στην αρχή του ματς κυνηγούσαμε στους δέκα πόντους. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στο ξεκίνημα των αγώνων. Δεν έχω καθαρό μυαλό τώρα, αλλά πρέπει να βρούμε λύσεις γιατί η συνέχεια είναι δύσκολη». Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης σε δύο κουβέντες τα είπε (σχεδόν) όλα. Το επαναλαμβανόμενο κακό ξεκίνημα εντός ή εκτός έδρας της όμαδας και η έλλειψη καθαρού μυαλού πολλές φορές στα κρίσιμα παίζει το δικό του καθοριστικό ρόλο. Ο κόουτς Μπαρτζώκας αποβλήθηκε για δεύτερη φορά εφέτος (μετά τον αγώνα στη Μόσχα) ενώ και πριν λίγες μέρες είχε δεχτεί τεχνική ποινή στο Μιλάνο. Φαίνεται καθαρά ότι και ο ίδιος δεν είναι (όσο πρέπει) ήρεμος και δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η απουσία του κόσμου δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για να...ακούγονται εύκολα τα πάντα. Ναι οι Ερυθρόλευκοι δικαιούνται να έχουν παράπονα από τη διαιτησία για τα (όχι ίδια) κριτήρια στο τελευταίο δίλεπτο, αλλά μην ξεχνάμε ότι αν ο Πρίντεζης ευστοχούσε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου νωρίτερα (ή το έκαναν 1-2 δευτερόλεπτα νωρίτερα οι Μάρτιν και Σλούκας)ο Ολυμπιακός θα πήγαινε σε μια κρίσιμη παράταση χωρίς τον προπονητή του που ήταν στα αποδυτήρια. Ο κόουτς πρέπει πρώτος να βγει μπροστά, να λύσει (επιτέλους) το θέμα με το τόσο κακό ξεκίνημα και κυρίως να είναι ο πιο ήρεμος στο συνηθισμένο (για τον Ολυμπιακό) εβδομαδιαίο, ακόμα και διπλό, θρίλερ. Επίσης είναι δεδομένο ότι (όχι μόνο εφέτος) οι Ερυθρόλευκοι θα «ζουν και θα πεθαίνουν» πλέον με τον Κώστα Σλούκα που στα δύο - από τα τρία τελευταία παιχνίδια - έχασε τη μπάλα στην τελευταία φάση με τον αντίπαλο να αποκτά ξεκάθαρο πλεονέκτημα τόσο στο Κάουνας (που η Ζαλγκίρις πήρε ανέλπιστη νίκη στη λήξη ενώ οι Ερυθρόλευκοι είχαν και το μαξιλαράκι να κρατάνε μπάλα και την παράταση στα χέρια τους) όσο και χθες στο ΣΕΦ (όπου η Μπαρτσελόνα πήρε το πάνε χέρι). Παράλληλα στο Αστρομπάλ της Λιόν με τη Βιλερμπάν και στο Κάουνας (περισσότερο) ο Ολυμπιακός είχε φέρει το παιχνίδι εκεί που ήθελε και το κρατούσε στα χέρια του. Στο ένα χρειάστηκε ένα μεγάλο τρίποντο του Σλούκα για να το σώσει και στο άλλο δεν τη γλύτωσε. Ισως η κούραση (πνευματική και σωματική) βγαίνει πιο έντονη στα τελευταία λεπτά και παίζει το ρόλο του. Ιδιαίτερα όταν ο Ολυμπιακός έχει ένα πιο περιορισμένο ροτέισον (7-8 παικτών). Αντίθετα χθες, ο Ολυμπιακός αν και είχε δύο κομβικές απουσίες για τι τύπο του συγκεκριμένου παιχνιδιού και από τους πρωταγωνιστές στη νίκη επί της Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη (Βεζένκοφ, Παπανικολάου), έδειχνε πιο «γεμάτος» διότι ο συνήθως «χλωμός» αγωνιστικά Οκτάβιους Ελις φώναξε «παρών» ανανεώνοντας πολλές κατοχές και το κυριώτερο έδωσε πραγματικές ανάσες στον Μάρτιν. Η επιστροφή του Λαρεντζάκη «γέμισε» (κυρίως στην άμυνα) και άλλο την ομάδα. Και όλα αυτα ενώ έπαιξε κυρίως με εννέα παίκτες και ο Ζαν Σάρλ δεν μπόρεσε να δώσει λίγο μεγαλύτερη ένταση σε άμυνα και επίθεση. Οι Καταλανοί στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζαν με κομπιούτερ (16 ασίστ) με τον Ολυμπιακό να της δίνει αυτό το δικαίωμα και εύκολα ριμπάουντ (ξεκινώντας κλασσικά με 1/10 τρίποντα που απλόχερα και πάλι τους έδωσε ο αντίπαλος). Κακά τα ψέμματα, δεν είναι πλέον στο χέρι του Ολυμπιακού η οκτάδα και δύσκολα θα είναι εντός πλέι οφ. Και σαφώς ο «καταραμένος» Ιανουάριος με τις...αυτοχειρίες θα έχει παίξει το ρόλο του. Ομως στο λιμάνι οφείλουν (και αυτό θα κάνουν) να βλέπουν κάθε παιχνίδι μέχρι το τέλος ξεχωριστά και ως μια νέα πρόκληση. Αν το καταφέρουν οι Ερυθρόλευκοι θα κρατήσουν έστω το όνειρο μέχρι το τέλος αλλιώς θα ξενερώσουν πολύ γρήγορα και οι ίδιοι και ο κόσμος τους.