Δεν υπάρχει φίλος του μπάσκετ στην Ευρώπη –εντάξει με εξαίρεση τους Ισπανούς- που να μη χάρηκε με αυτό που είδε στον χθεσινό ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ. Όχι γιατί έμειναν εκτός τελικού οι Ισπανοί αλλά γιατί είδαμε ένα φρέσκο, γεμάτο ταλέντο μπάσκετ. Σε τελική ανάλυση το μπάσκετ της Σλοβενίας είναι το μπάσκετ του 2017.
Οι εποχές των 65-70 πόντων έχουν περάσει, ελπίζουμε ανεπιστρεπτί. Το μπάσκετ των 80-90 πόντων της Σλοβενίας -2η στη διοργάνωση με μέσο όρο 79,9, πίσω μόνο από τη Λετονία που είχε 84,4- είναι αυτό που δεν μπορεί παρά να κερδίσει όχι απλά την προσοχή αλλά και τη συμπάθεια όλων. Πέραν όμως του ταλέντου που ξεχειλίζει, η τρομερή πορεία της Σλοβενίας δεν μπορεί παρά να πιστωθεί και στον άνθρωπο που την καθοδηγεί. Τον Ιγκόρ Κοκόσκοφ.
Αν και Σέρβος, σε αντίθεση με μία πλειάδα συμπατριωτών του, ο Κοκόσκοφ δεν έχει τη λάμψη που του αναλογεί. Ίσως μέσα από αυτό το Ευρωμπάσκετ την αποκτήσει, άλλωστε είναι μόλις 45 ετών, όμως είχε καταφέρει πολλά και πριν τη διοργάνωση που ολοκληρώνεται την Κυριακή με τον ίδιο να οδηγεί –έτσι κι αλλιώς- στη μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας της.
Το όνομα του προπονητή που πριν από δύο καλοκαίρια «έπαιξε» για τον Παναθηναϊκό, είναι ουσιαστικά συνυφασμένο με τις ΗΠΑ. Δεν… ξεπετάχτηκε στο πλευρό του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην Εθνική ομάδα της Σερβίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, αφού ήδη είχε καθιερωθεί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το 1999 έγινε ο πρώτος μη Αμερικανός που έγινε μέλος προπονητικού επιτελείου κολεγίου Α’ κατηγορίας με το Μιζούρι και σύντομα άνοιξε τις πόρτες του ΝΒΑ που έκτοτε παραμένουν ανοιχτές γι’ αυτόν.
Από το 2000 δούλεψε ως ασίσταντ στους Κλίπερς για τρία χρόνια, στους Πίστονς για πέντε, στους Σανς για άλλα πέντε, μία σεζόν στους Καβαλίερς, ένα μικρότερο διάστημα στους Μάτζικ και από το 2015 ανήκει στο προπονητικό επιτελείο των Τζαζ. Η φιλοσοφία του αναπόφευκτα δεν επηρεάστηκε αλλά καθορίστηκε από τον αμερικανικό τρόπο παιχνιδιού και αυτόν βλέπουμε αυτές τις μέρες να ξετυλίγεται από τον Ντράγκιτς, τον Ντόντσιτς, τον Πρέπελιτς και τους υπόλοιπους στα παρκέ αρχικά του Ελσίνκι και ακολούθως της Κωνσταντινούπολης.
Θεωρείται άλλωστε μετρ στον σχεδιασμό του επιθετικού κομματιού του παιχνιδιού και με αυτήν την ειδικότητα δουλεύει στο ΝΒΑ. Ο Κοκόσκοφ πριν αναλάβει τη Σλοβενία επέδειξε έργο και στη Γεωργία αφού την οδήγησε σε δύο απανωτές προκρίσεις σε Ευρωμπάσκετ, το 2011 και το 2013.
Προς το ξεχασμένο αήττητο
Η Σλοβενία έφτασε στον τελικό χωρίς να χάσει παιχνίδι. Έκανε χθες το 8/8 και αν καταφέρει να ανεβεί στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου θα κάνει κάτι που δεν έγινε από το 2003. Να πάρει το χρυσό μετάλλιο αήττητη. Η τελευταία που το έκανε ήταν η Λιθουανία του 2003 αλλά σε format 16 και όχι 24 ομάδων, με έξι και όχι εννιά αγώνες. Αναλυτικά ο απολογισμός των πρωταθλητών Ευρώπης ανά Ευρωμπάσκετ τα τελευταία 20 χρόνια…
1997: Σερβία 8-1
1999: Ιταλία 7-2
2001: Σερβία 6-0
2003: Λιθουανία 6-0
2005: Ελλάδα 6-1
2007: Ρωσία 8-1
2009: Ισπανία 7-2
2011: Ισπανία 10-1
2013: Γαλλία 8-3
2015: Ισπανία 7-2
