Η ΑΕΚ απέκτησε τον Έντιν Άτιτς το 2015 σε ηλικία 18 ετών, ως ένα από τα κορυφαία ταλέντα που έχει αναδείξει τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ της Βοσνίας και βασικό πρωταγωνιστή της εθνικής εφήβων της χώρας, την οποία είχε οδηγήσει σχεδόν μόνος στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ήταν τόσο σίγουρη, μάλιστα, για το κελεπούρι που είχε στα χέρια της, ώστε του πρόσφερε συμβόλαιο εξαετούς διάρκειας.
Την πρώτη σεζόν κρίθηκε ότι ήταν πολύ μικρός και άγουρος και επιστράφηκε στην προηγούμενη ομάδα του, τη Σπαρς Σαράγεβο, για να παίξει ως δανεικός. Το καλοκαίρι του 2016 επέστρεψε με την προοπτική να δοθεί ξανά δανεικός, καθώς ο τότε προπονητής, Γιούρι Ζντοβτς, είχε φτιάξει την ομάδα από τα τέλη Ιουνίου και δεν τον υπολόγιζε ανάμεσα στις επιλογές του.
Όμως σε ένα φιλικό στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη έβγαλε μάτια με την απόδοσή του σκοράροντας 12 πόντους και κάνοντας ορισμένα απίθανα πράγματα στο παρκέ. Ο Ζντοβτς και οι άνθρωποι της διοίκησης κλονίστηκαν και αποφάσισαν να τον κρατήσουν στην ομάδα, παρόλο που οι θέσεις των έξι ξένων είχαν συμπληρωθεί. Και όπως ήταν λογικό και επόμενο, δεν βρέθηκε χώρος και χρόνος για να παίξει. Κάποια στιγμή στα μέσα της σεζόν 2016-17 δόθηκε δανεικός στα Τρίκαλα του Γιάννη Καστρίτη, όπου πέρασε και... δεν ακούμπησε, με αποτέλεσμα να επιστρέψει άρον άρον στην ΑΕΚ.
Το καλοκαίρι του 2017 ο Σωτήρης Μανωλόπουλος υπολόγιζε αρχικά να του δώσει ευκαιρίες, όμως τα αποτελέσματα δεν βοήθησαν και ο χρόνος συμμετοχής του Βόσνιου δεν ήταν αυτός που θα ήθελε. Δεν πήρε ευκαιρίες ούτε αργότερα από τον Ντράγκαν Σάκοτα, τον άνθρωπο που είχε εισηγηθεί στον Μάκη Αγγελόπουλο την απόκτησή του, επομένως η κατάληξη ήταν μάλλον φυσιολογική.
Μετά από τρία χρόνια στη διάρκεια των οποίων το μόνο που έδειξε ήταν η εμφάνιση σε εκείνο το φιλικό με την ΤΣΣΚΑ, ο Έντιν Άτιτς αποχαιρέτησε το περασμένο Σάββατο την ΑΕΚ τρία χρόνια νωρίτερα από την προβλεπόμενη ημερομηνία λήξης του εξαετούς συμβολαίου, που είχε αρχικά υπογράψει.
Όλο αυτό κόστισε στην ΑΕΚ πάνω από 600.000 Ευρώ. Πολλά λεφτά. Κι αν δεχθούμε αυτό που λένε στην ομάδα, ότι τελικά αποδείχθηκε πως το παιδί... δεν κάνει, είναι ένα ζήτημα ποιος εισηγήθηκε να δοθούν τόσο πολλά χρήματα για έναν παίκτη που απέτυχε τόσο εύκολα, ποιος έκανε το σκάουτινγκ και την έρευνα πριν υλοποιηθεί η απόκτησή του, ποιος διαχειρίστηκε και με ποιον τρόπο αυτή την τόσο ακριβή επένδυση.
Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό το κυρίαρχο ζήτημα για την ΑΕΚ. Στο κάτω κάτω ο Άτιτς δεν είναι η μοναδική επένδυση που αποδεικνύεται ανεπιτυχής στα ελληνικά μπασκετικά χρονικά. Έχουν προηγηθεί κι άλλες, θα ακολουθήσουν ακόμα περισσότερες. Φανερώνει, όμως, συνδυαστικά με άλλες περιπτώσεις, το έλλειμμα πλάνου που υπάρχει για την αξιοποίηση του φυτωρίου παικτών, που έχει στηθεί στα χρόνια του Μάκη Αγγελόπουλου.
Στην ΑΕΚ ξεκινούν με καλές προθέσεις και σωστό στη βάση του σκεπτικό. Οργάνωσαν τις ακαδημίες όχι μόνο προσελκύοντας παιδιά να παίξουν με την κιτρινόμαυρη φανέλα, αλλά κάνοντας και μεταγραφές, επενδύοντας δηλαδή χρήματα. Σχεδόν καθημερινά όλο και κάποιος πιτσιρικάς βλέπει τη φωτογραφία του στην ιστοσελίδα της ΚΑΕ κάτω από το έμβλημα της ΑΕΚ και το όνομά του σε τίτλο. Με αυτό τον τρόπο δυνάμωσαν οι "μικρές" ομάδες του συλλόγου, η εφηβική μάλιστα μετά απο χρόνια έπαιξε φέτος στην τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος. Δείχνει να γίνεται δουλειά, αλλά από κάποιο σημείο και μετά μοιάζουν στην ΑΕΚ σα να μην ξέρουν τι να κάνουν όλα αυτά τα παιδιά.
Τη σεζόν 2015-16 υπήρχε ένας Σέρβος προπονητής, ο οποίος δούλευε για την ατομική βελτίωση των νεαρών παικτών, που προορίζονταν για την πρώτη ομάδα. Έφυγε, όμως, και την επόμενη η ΑΕΚ πορεύθηκε χωρίς να υπάρχει τέτοιος προπονητής. Οι μικροί, δηλαδή, δεν δούλευαν καθόλου μόνοι τους!
Πέρυσι προσελήφθη γι' αυτή τη δουλειά ο Βαγγέλης Μάγειρας και μπήκε αρχικά ο στόχος να υπάρχουν δύο νεαροί στη 12άδα, ο Μωραΐτης και ο Τσαλμπούρης, συν τον Άτιτς, από τον οποίον περίμεναν το ξεπέταγμα. Όμως τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά και ο στόχος εγκαταλείφθηκε άρον άρον. Μέχρι τον Δεκέμβρη είχαν φύγει ο κόουτς Μανωλόπουλος και ο Τσαλμπούρης, που πήγε δανεικός στον Κολοσσό, αποκτήθηκαν πιο έμπειροι παίκτες (Βασιλόπουλος, Καββαδάς), ο Ντράγκαν Σάκοτα, που ανέλαβε και με την ιδιότητα του διευθυντή των ακαδημιών, "πάρκαρε" οριστικά τον Μωραΐτη στην εξέδρα, ενώ και τον Άτιτς τον έβαζε στη χάση και στη φέξη για λίγο.
Το project της ανάδειξης νέων παικτών από τις ακαδημίες παραπέμφθηκε στις καλένδες και ούτε και φέτος φαίνεται να υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός. Ο Σκουλίδας, που γυρίζει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, μάλλον θα δοθεί και φέτος δανεικός, το ίδιο πιθανότατα και οι Τσαλμπούρης, Αγραβάνης, Χατζηδάκης, ο Μωραΐτης ίσως μείνει, χωρίς να είναι κι αυτό σίγουρο, αλλά και χωρίς να υπάρχει αυτή τη στιγμή συγκεκριμένο πλάνο προώθησής του στην πρώτη ομάδα, κι ο Ρογκαβόπουλος είναι ο μόνος που θα μείνει σίγουρα, όμως είναι ακόμα μικρός για να διεκδικήσει θέση στη 12άδα.
Το βασικό πρόβλημα με όλο αυτό είναι ότι δίνεται λάθος μήνυμα προς τα έξω και κυρίως προς τα παιδιά που θέλει να προσελκύσει η ΑΕΚ για να διατηρήσει σε υψηλό επίπεδο τις ακαδημίες της. Προφανώς δεν είναι εφικτό ο κάθε ταλαντούχος πιτσιρικάς να εξελίσσεται σε επαγγελματία καλαθοσφαιριστή ικανό να στελεχώσει την πρώτη ομάδα. Εξίσου προφανές είναι όμως και το ότι όλα αυτά τα χρόνια η ΑΕΚ δεν έχει καταφέρει να βάλει στη 12άδα της ούτε έναν παίκτη που να προέρχεται από τις ακαδημίες της.
Αν δεν πήρε ευκαιρίες ο Άτιτς, που κόντεψε να κερδίσει σχεδόν μόνος του ένα Ευρωμπάσκετ εφήβων, αν δεν παίρνει ευκαιρίες ο Μωραΐτης, που είναι από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της Εθνικής μας των νεων ανδρών (και κόστισε επίσης ένα σωρό λεφτά), τότε γιατί ο επόμενος ταλαντούχος πιτσιρικάς να επιλέξει να πάει στην ΑΕΚ;
